- Μηνύματα
- 4,420
- Πόντοι
- 198
Atreu εδώ είσαι:atreu73 είπε:Ίσως δεν με κατάλαβες. Θεωρώ ηλιθιότητα να βγάζει κάποιος 2.000 την μέρα επειδή έτυχε να γράψει κάποτε ένα τραγούδι.
Αυτό ακριβώς ισχύει και για τους ηθοποιούς οι οποίοι όμως το πετυχημένο θεατρικό έργο πρέπει να ανέβουν στο σανίδι να το παίξουν 10άδες και 100άδες φορές με την ίδια απόδοση όπως την πρώτη φορά και μάλιστα με την πρόσθετη βαρεμάρα από την επανάληψη... Γι' αυτούς τι προβλέπεται ως αντιστάθμισμα; Την ίδια ώρα ο μουσικός παίρνει έναν υπνάκο και το ταμείο γράφει τσα-τσίν τσα-τσίν για το κομμάτι που έγραψε το εβδομηντατέσσερΩ...harilatron είπε:Προσωπικά είμαι υπέρ των δικαιωμάτων για κάμποσα χρόνια γιατί το επάγγελμα του μουσικού εμπεριέχει το πολύ μεγάλο ρίσκο του να είσαι καλός, εργατικός και σοβαρός αλλά να μην αποκτήσεις ποτέ κάποια οικονομική άνεση. (Αυτό βέβαια ισχύει γενικώς αλλά στις τέχνες ακόμα περισσότερο).
Στην πρώτη παράγραφο θα συμφωνήσω εν μέρει (γιατί τι να πει και ο άνθρωπος που κάθεται και σπουδάζει καμμιά 10αριά χρόνια και παίζεται αν πρόκειται να βγάλει όσα και ένας ηθοποιός από μία ταινία) στη δεύτερη δεν είμαι σίγουρος. Γιατί μετά τη 10ετία να ''αμείβεται'' μόνο ο ραδιοφωνικός σταθμός για τον κόπο κάποιου άλλου;gdevelek είπε:Αυτό ακριβώς ισχύει και για τους ηθοποιούς οι οποίοι όμως το πετυχημένο θεατρικό έργο πρέπει να ανέβουν στο σανίδι να το παίξουν 10άδες και 100άδες φορές με την ίδια απόδοση όπως την πρώτη φορά και μάλιστα με την πρόσθετη βαρεμάρα από την επανάληψη... Γι' αυτούς τι προβλέπεται ως αντιστάθμισμα; Την ίδια ώρα ο μουσικός παίρνει έναν υπνάκο και το ταμείο γράφει τσα-τσίν τσα-τσίν για το κομμάτι που έγραψε το εβδομηντατέσσερΩ...
Το καλύτερο σκεπτικό για τα δικαιώματα είναι ότι κάποια κέντρα διασκέδασης ή ενδιαίτησης προσκομίζουν κέρδη κατά την αναπαραγωγή άρα στέκει να πάρουν μερίδιο και οι δημιουργοί. Για τον αριθμό ετών, ο καθένας εδώ έχει την άποψή του, η δικιά μου είναι ότι 10 χρόνια αρκούν, αλλά δε θα με ρωτήσει κανείς ποτέ, ούτε κανέναν άλλο εδώ νομίζω, οπότε κουβέντα να γίνεται.