Θα δίνατε στο παιδί σας μια κιθάρα σας για να μάθει να παίζει;

Νεκτάριος Κοντολέων

Nekkon

Gretsch addict
Μηνύματα
2,317
Πόντοι
1,038
Με αφορμή το εξής βίντεο που είδα από That Pedal Show:



Ο Dan Steinhardt έχει προφανώς ΔΕΚΑΔΕΣ κιθάρες, πολλές από τις οποίες δεν ξόδεψε ούτε φράγκο για να αποκτήσει. Θέλει ο 15χρονος γιος σου να μάθει κιθάρα. Γιατί να μην πάρει μια από τις κιθαράκλες που έχεις στο stand για να μάθει;
Έχει λίγους μήνες που δείχνω στον έναν από τους δύο γιους μου να παίζει κάποια πράγματα. Μόλις προχωρήσαμε από το μεγεθος 3/4, του έδωσα μια δική μου. Και δεν έχω πολλές, τρεις είναι όλες κι όλες. Αλλά χαλάλι στον μάγκα και μακάρι να μάθει να παίζει να του τις δώσω όλες.
Κι ερωτώ: Θα δίνατε στον γιο σας όργανο σας; Ή απαγορεύεται;;;
 
Η πρώτη μου ακουστική κιθάρα ήταν μια fender των 250 ευρώ την οποία αγόρασα το 2002. Τώρα είναι σε λίγο άσχημη κατάσταση, όμως τις τελευταίες μέρες τριγυρίζει στο κεφάλι μου η σκέψη να την πάω σε μάστορα να μου τη φτιάξει, ώστε να συμπεράνω αν είναι αρκετά καλή για να τη φυλάξω για τον γιο μου (τώρα είναι τριών) αν αποφασίσει στο μέλλον να ξεκινήσει. Αν είχα πολλές κιθάρες (είτε ακριβές είτε φτηνές), πιστεύω θα του έδινα όποια θα έκρινα ότι είναι αρκετά καλή για πρώτη κιθάρα ή θα τον έβαζα να δοκιμάσει ώστε να αποφασίσει μόνος του ποια του αρέσει περισσότερο.

Οπότε συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ότι δεν υπάρχει λόγος να πάρουμε καινούρια αν υπάρχουν playable κιθάρες στο σπίτι.
 
Φαντάζομαι πως αν είχα παιδί θα χα μεγαλύτερα προβλήματα από το να του δώσω μια κιθάρα μου :LOL:, αλλά θα έκανα αυτό που έκανε και αυτός.
Θα του έπαιρνα μια squier ή μια epiphone.....ή κάτι τέτοιο μέχρι να μάθει τουλάχιστον.
 
Εγώ του έδωσα ένα αρμόνιό μου, έπαιξε λίγο και έκανε και λίγα μαθήματα, μετά βαρέθηκε, του το ζητάω πίσω χρόνια που το θέλω και δεν μου το δίνει, δεν το βγάζει από το δωμάτιό του :ROFLMAO:
 
Επίσης είναι θέμα το να πρέπει να βγαίνει η κιθάρα από το σπίτι για σχολικές γιορτές κλπ.
 
Νομίζω έπρεπε να διευκρινίσω στο αρχικό post αν θα δίνατε στο παιδί σας μια από τις "καλές" σας κιθαρες να μάθει να παίζει, όχι Squier ή Epiphone γιατί εκεί είναι εύκολο.

Έχεις 4-5 Fender πχ, δίνεις τη μια να μάθει; Η αντίστοιχο όργανο στα πλήκτρα και το μπάσο
 
Νομίζω έπρεπε να διευκρινίσω στο αρχικό post αν θα δίνατε στο παιδί σας μια από τις "καλές" σας κιθαρες να μάθει να παίζει, όχι Squier ή Epiphone γιατί εκεί είναι εύκολο.

Έχεις 4-5 Fender πχ, δίνεις τη μια να μάθει; Η αντίστοιχο όργανο στα πλήκτρα και το μπάσο
Εμένα είναι πολύ μικρή ακόμα, αλλά αν στο μέλλον εκδηλώσει την επιθυμία για κάτι τέτοιο θα τη δώσω αλλά όχι με το καλημέρα.

Δηλαδή... αν προκειται για κλασσική θα της εδινα μια πιο μετρια μεχρι να περασει κανας χρονος ή δυο και μπορει να καταλαβει τι εχει στα χερια της και πως να του συμπεριφερθει και μετά αμα προχωρούσε κιόλας, θα τις εδινα κανονικά.

Για τις ηλεκτρικές δεν έχω πρόβλημα να τις δώσω απο την πρώτη μέρα, αλλά αυτο που λες για σχολικες γιορτές κλπ, εκει θα εδινα παλι μια μέτρια. Και αυτο απο φοβο προς τους υπόλοιπους αρούκατους οχι το παιδι που θα το εχω μάθει...
 
Φαντάσου τώρα να έχεις 35 κιθάρες και να σου πει ο γιος σου θέλω να μάθω τύμπανα ή μπάσο.

ΥΓ αν πει για πλήκτρα θα τον αποκληρώσω
Αυτο είναι αρκετα πιθανο. Αλλά δε με νοιάζει. Μπάσο έχουμε, πιανο έχουμε, τύμπανα ειναι λιγο δύσκολα γενικα, αλλά αμα υπάρχει επιθυμία θα τη βρουμε την ακρη και σε αυτο.
 
Προσωπικά το μόνο που θα με ανησυχούσε, αν το όργανο έβγαινε απ' το σπίτι, θα ήταν η περίπτωση κλοπής. Οπότε η διάθεση "καλού" οργάνου σε παιδί έχει να κάνει κατ' αρχήν με την ηλικία του και πόσο ανεπτυγμένο είναι το αίσθημα υπευθυνότητας. Να ξέρει εν ολίγοις ότι δεν αφήνουμε το όργανο μόνο του αφύλαχτο, πουθενά και ποτέ.

Κατά τ' άλλα θα του έδινα ευχαρίστως μια στρατ και θα του εξηγούσα ότι αν αύριο πέσει ένας γιγαντιαίος μετεωρίτης στη γη και αφανιστεί η ανθρωπότητα, η στρατ δε θα πάθει τίποτα οπότε να προσέχει μη χτυπήσει ο ίδιος/η ίδια σε τυχόν ατύχημα με την κιθάρα.
 
Έχω κρατήσει δύο φτηνές squier στη συλλογή μου. Την μια την θέλει η κόρη μου απο όταν ήταν νήπιο (μπλε mustang) και την αλλη θα τη δώσω στον γιο μου οταν είναι η ώρα. Στην παρούσα φάση η κόρη (13 ετών) δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για μουσική, άρα η κιθάρα μένει στον οπλοβαστό. Ο γιος ειναι 7, μαθαίνει πιάνο, και του έχω δώσει μια κλασική 1/8 για να γρατζουνάει. Εάν του αρέσει και η κιθάρα (το πιάνο του αρέσει πάρα πολύ), θα του δώσω και τη squier 51. Αμφότεροι δεν θα πάρουν κανένα όργανό μου (από τα φτηνά), εάν δεν είναι σε θέση να το σεβαστούν σαν οντότητα, και εάν δεν μπορούν να το προσέχουν. Τα υπόλοιπα όργανα δεν τα πλησιάζουν καν. Το ξερουν από μωρά...

Το να δώσω μια από τις καλές κιθάρες για να μάθει να παίζει, δεν έχει και πολλή ουσία, από τη στιγμή που υπάρχουν καλοσεταρισμένες φτηνές (και με upgrated μαγνήτες). Εάν δεν είχα φτηνές, δεν θα έδινα ακριβές. Θα τους αγόραζα καινούργιες φτηνές. Μόλις μάθαιναν και γίνονταν καλοί/ές στην ηλεκτρική, πιθανότατα να μην τους έδινα καμία απο τις καλές κιθάρες, αλλά να τους αγόραζα ένα καινούριο καλό όργανο (κάτι που δεν έχω, για να το γρατζουνάω και εγώ). win win.....
 
Αμφότεροι δεν θα πάρουν κανένα όργανό μου (από τα φτηνά), εάν δεν είναι σε θέση να το σεβαστούν σαν οντότητα, και εάν δεν μπορούν να το προσέχουν. Τα υπόλοιπα όργανα δεν τα πλησιάζουν καν. Το ξερουν από μωρά...
Έχω έναν ανιψιό- μάλλον αρκετοί τον γνωρίζουν. Είναι ο Βύρωνας (Ντόλας), που είναι κιθαρίστας - "πύραυλος". Από πιτσιρίκι μου προκαλούσε δέος. Ο μπαμπάς του (και ξάδερφός μου) λοιπόν είναι vintagάκιας "αρρωστάκι". Στο σπίτι κυκλοφορούν ηλεκτρικές, κλασικές και ακουστικές κιθάρες να σου πέσει κάτω το σαγόνι.
Ο Βύρωνας λοιπόν, από πιτσιρίκι είχε πρόσβαση στη συλλογή και ενίοτε στα live του έπαιρνε κάποια από τις κιθάρες του μπαμπά του.
Όμως... Από πολύ μικρός είχε μάθει να σέβεται τα όργανα, να τα εκτιμά και να τα προσέχει. Αυτό βέβαια είναι μια "επιτυχία" του ξαδέρφου μου.
Θεωρώ λοιπόν ότι αυτό που λέει ο Γιώργος, η αντίληψη του σεβασμού των οργάνων είναι μια δική μας υποχρέωση έναντι των παιδιών μας (και των οργάνων).
 
Έχω έναν ανιψιό- μάλλον αρκετοί τον γνωρίζουν. Είναι ο Βύρωνας (Ντόλας), που είναι κιθαρίστας - "πύραυλος". Από πιτσιρίκι μου προκαλούσε δέος. Ο μπαμπάς του (και ξάδερφός μου) λοιπόν είναι vintagάκιας "αρρωστάκι". Στο σπίτι κυκλοφορούν ηλεκτρικές, κλασικές και ακουστικές κιθάρες να σου πέσει κάτω το σαγόνι.
Ο Βύρωνας λοιπόν, από πιτσιρίκι είχε πρόσβαση στη συλλογή και ενίοτε στα live του έπαιρνε κάποια από τις κιθάρες του μπαμπά του.
Όμως... Από πολύ μικρός είχε μάθει να σέβεται τα όργανα, να τα εκτιμά και να τα προσέχει. Αυτό βέβαια είναι μια "επιτυχία" του ξαδέρφου μου.
Θεωρώ λοιπόν ότι αυτό που λέει ο Γιώργος, η αντίληψη του σεβασμού των οργάνων είναι μια δική μας υποχρέωση έναντι των παιδιών μας (και των οργάνων).
Εύγε ! Και στον μικρό και στον πατέρα .
 
Μόνο στα παιδιά μου...;

Ο ένας εκ των υιών, ζήτησε να μάθει κιθάρα πέρυσι (λίγο πριν τα 15) αλλά ήθελε να ξεκινήσει με ακουστική. Του έδωσα την μια ακουστική που έχω, που έτσι κι αλλιώς δεν παίζω... σχεδόν καθόλου, και του είπα πως οποιαδήποτε στιγμή θέλει μπορεί να πάει σε ηλεκτρική. Όχι δεν θα του έδινα την JS-1200 αλλά θα του έδινα την EVH ίσως και την Gibson LP Studio. Ακόμα δεν έχει αλλάξει σε ηλεκτρική και δεν τον βλέπω να έχει και ιδιαίτερο μεράκι. Θα δούμε.

Ένα γειτονόπουλο όμως, 10 χρονών, ζήτησε επιμονα από τους γονείς του να ξεκινήσει ηλεκτρική, τον περασμένο Σεπτέμβρη. Οι γονείς ζήτησαν την γνώμη μου για ένα starter pack μέχρι 200 ευρώ, από τα συνήθη. Ο μικρός ήρθε σπίτι και έπαιξε ΟΛΕΣ τις 6 ηλεκτρικές που είχα τότε, και ενθουσιάστηκε με τις δύο Ibanez περισσότερο (JS-1200 & RGA Iron Label) και ιδιαίτερα με την RGA που την χαρακτήρισε ως την καλύτερη. Μιλάμε για κιθάρα με τιμή νέας (πρίν λίγα χρόνια) κοντά στα 900 ευρώ στον Thomann, που αγόρασα δεύτερο χέρι, πρακτικά καινούρια, 750 ευρώ. Επίσης είναι ξεκάθαρο ότι ο μικρός θέλει να ροκάρει άγρια και να παίξει μεταλιές. Οι άθλιες Strat copies των starter packs δεν θα του έλεγαν τίποτα και ίσως τον αποθάρρυναν κιόλας να συνεχίσει. Για να μην τα πολυλογώ, πρότεινα στους γονείς να δώσουν τα 200 ευρώ για να του αγοράσουν έναν καλύτερο ενισχυτή και ένα ζευγάρι ακουστικά και να του δανείσω του μάγκα την κιθάρα που τόσο του άρεσε, για κανα χρόνο, μέχρι να δούμε αν όντως είναι αρκετά δεσμευμένος με το... άθλημα, οπότε και οι γονείς θα τα σκάσουν για ένα καλύτερο όργανο.

Αυτό κάναμε. Του εξήγησα ότι όταν δεν παίζει, η κιθάρα πρέπει να μπαίνει πάντα στο soft-case που επίσης του έδωσα (μακριά από stand) και μπορεί να την παίρνει στα μαθήματα με τον δάσκαλο. Ακούω τον μικρό τακτικά να παίζει, με FULL GAIN στον Roland Cube που πήρε, το Smoke on the water και το... happy birthday (metal edition! ).

Επίσης όταν με το καλό πάρω την κιθάρα πίσω, θα είναι σαν new guitar day, σωστά...? Ναι, γνωρίζω τα ρίσκα για αυτό που έκανα, και τα δέχομαι. Έχω άλλες 4 κιθάρες να με κρατούν απασχολημένο, είναι υπεραρκετές.

Οι κιθάρες είναι για να παίζονται. Μπορεί να είναι και έργα τέχνης υπό προϋποθέσεις και ίσως και μερικές να έχουν και συναισθηματική αξία για τον καθένα μας. Πρωτίστως όμως είναι ΕΡΓΑΛΕΊΑ μουσικής έκφρασης. Και ως τέτοιες τις αντιμετωπίζω.
 
Αν ηθελε, φυσικα και ναι. Ομως επειδη παντα ο ρολος του γονεα ειναι και καθοδηγητικος, θεωρω το σωστο οργανο για μια πρωτη επαφη με τη μουσικη δεν ειναι η κιθαρα. Υπαρχουν ανατομικες δυσκολιες (τα χερακια ειανι ακομα μικρα), ενω και λογικη της ταστιερας και της τοποθετησης των νοτων σε αυτην δεν ειναι απολυτως λογικη στην πρωτη προσεγγιση.

Προσωπικα θεωρω ιδανικο οργανο για γνωριμια με την μουσικη και τον κοσμο των μουσικων οργανων, τον ενα και μοναδικο βασιλια ολων, το πιανο. Γραμμικη ταστιερα, πιο ευκολο στο παιξιμο, και στα πρωτα σταδια που ευκολα το παιδι βαριεται (ειδικα με τις ασκησεις για να λυθει το χερι) ειναι πιο rewarding καθως μπορει να παιξει καποια κομματια που θα του κινησουν το ενδιαφερον. Η κιθαρα σε ολα αυτα εχει πιο δυσκολο και αργο learning curve.

Εξαλλου, οπως διαπιστωσα και απο τον ευατο μου, οπου ξεκινησα με πιανο στα παιδικα μου χρονια και μετα εμαθα κιθαρα ως αυτοδιδακτος, το πιανο αποτελει την ιδανικη βαση πανω στην οποια μπορεις να πατησεις εν συνεχεια και να ασχοληθεις με οποιοδηποτε αλλο μουσικο οργανο.
 
Θα τα πάρουμε μαζί μας τα όργανα όταν αποδημήσουμε είς Κύριον; Το έχουμε σίγουρο ότι θα μπορούμε εξαιτίας λόγων υγείας να παίζουμε και στο μέλλον;

Τι νόημα έχει να μείνει ένα όργανο σε εξαιρετική κατάσταση εκεί που το φυλάμε, αντί να αποτελέσει ένα ανοικτό παράθυρο στον κόσμο της μουσικής για ένα νέο παιδί και να αφήσει το κινητό από τα χεράκια του;

Ναι, με χίλια.

ΥΓ. δεν έχω παιδιά, αλλά έχω χαρίσει όργανα σε πιτσιρικά που γούσταρε τη φάση αλλά δεν είχε φράγκο και δεν το μετάνιωσα ποτέ. Όταν τον είδα να παίζει μόνος του στη σκηνή Satriani στη συναυλία του ωδείου του, αν και το είδος δεν μου λέει απολύτως τίποτα, ένοιωσα υπέροχα που συνεισέφερα έστω και λίγο σε αυτό
 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top