Τέσσερις μουσικοί και ένας ..drummer.

vagelism

Musician/Educator
Μηνύματα
3,887
Πόντοι
2,098
Αν και δεν με τιμαει καθολου ο τιτλος..για το συγκεκριμενο video και για τον συγκεκριμενο drummer...νομιζω του ταιριαζει.

Καταλαβαινω οτι ειναι δικια του η μπαντα..αλλά, για εναν drummer της κλασης και του ονοματος του, αυτα τα παιξιματα {κατα τη γνωμη μου} ειναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ {και πειτε με οσο ντεμοντε κ ρετρο θελετε}

Η αποψη σας?






 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Να υποθέσω ότι εννοείς ότι παικτικά φεύγει απ' το σύνολο και πρωταγωνιστεί; Προσωπικά μου αρέσουν αυτά τα neo-soul τζαμαρίσματα και χωρίς να έχω ακούσει πολύ τέτοια πράγματα (οπότε μπορεί και να είμαι off) νομίζω τα τύμπανα έχουν σχεδόν πάντα πρώτο ρόλο. 

 
προσωπικα εννοω οτι παιζει στο γαμο του καραγκιοζη...? :classic_biggrin:

Εχουμε ξαναδει μπαντες με τον ντραμμερ σε ρολο bandleader..αλλα τετοιο overplay{ Και κακο Overplay} δεν εχουν ξαναματακουσει τα αυτακια μου.

 
Δεν το ακουσα ολo αλλα στο what's going on που ακουω τωρα δεν ακουω καποιο overplay.

Τερατακι παντως ειναι απο πλευρας groove & syncopation.... 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Παντως τωρα που ακουω και αυτο





καταλαβαινω γιατι κυριως παιζει ΜΟΝΟΣ του ....  ? 

 
13 λεπτά πριν, Superfunk είπε

Παντως τωρα που ακουω και αυτο


Γενικα ειναι μεγαλος Pocket παιχτης...σε αυτο που ποσταρες δεν με ξενισε τοσο πολυ.

στο Live ομως...σαν να προσπαθει εσκεμμενα να τους πεταξει εξω..Ολοι παιζουν σαν κοτες για να κρατησουν το groove

 
Καλησπερα. Με ολο τον σεβασμο θα διαφωνησω. Δεν "παιζει στο γαμο του καραγκιοζη" ο Daddy Daves! ? Δηλαδη αν παιζει αυτος στο γαμο του καραγκιοζη τι να πουν και οι αρχαριοι... Σε αυτο το neosoul/neo gospel ρευμα ειναι πολυ της μοδας να χρησιμοποιουν το λεγομενο "drunk feel" (video yt του adam neely που το εξηγει: https://www.youtube.com/watch?v=9MzKx0fKg5o). Μπορει να δινει την αισθηση οτι το time παει βολτα, αλλα στην πραγματικοτητα ειναι πληρως ορισμενο και "αχαστο". Οσο για το overplay , ενταξει ειναι ο band leader οποτε θα παιξει παραπανω, αλλα στο βιντεο που εβαλες στην αρχη , τουλαχιστον στα πρωτα 15 λεπτα δεν εχει  overplays κατα την ταπεινη μου γνωμη. Εχει αρκετα syncopations, αρκετο drunk feel. Και αυτο που ισως μπερδευει τους περισσοτερους και τους κανει να νιωθουν αβολα ειναι τα ρυθμικα που επιλεγει να παιζει πιστευω. Η αισθηση του μετρου που εχουν αυτοι οι ανθρωποι και πως αντιλαμβανονται το μετρο και τις υποδιαιρεσεις του, πολλες φορες ξεφευγουν της αντιληψης μας, και θελει προσπαθεια κ χρονο να τα πιασουμε και απο πληροφορια να γινει ηχος και να το απολαυσουμε. Παρομοιες "Τρελες" κανει και ο Ari Hoenig, σε αλλο αισθητικο πλαισιο: https://www.youtube.com/watch?v=Rr-d3tO-sXM (παιζει και το θεμα του κομματιου στα τυμπανα στην αρχη). Δε νομιζω οτι μπορουμε να πουμε οτι βαραει και αυτος στον καραγκιοζη. Απλα εχουν αλλη αντιληψη και "ακουνε" αλλα πραγματα στο κεφαλι τους. Δεν ειναι κακο, ετσι προχωραει και εξελισσεται η μουσικη. ?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Καλησπερα. Με ολο τον σεβασμο θα διαφωνησω. Δεν "παιζει στο γαμο του καραγκιοζη" ο Daddy Daves! ? Δηλαδη αν παιζει αυτος στο γαμο του καραγκιοζη τι να πουν και οι αρχαριοι... Σε αυτο το neosoul/neo gospel ρευμα ειναι πολυ της μοδας να χρησιμοποιουν το λεγομενο "drunk feel" (video yt του adam neely που το εξηγει: https://www.youtube.com/watch?v=9MzKx0fKg5o). Μπορει να δινει την αισθηση οτι το time παει βολτα, αλλα στην πραγματικοτητα ειναι πληρες ορισμενο και "αχαστο". Οσο για το overplay , ενταξει ειναι ο band leader οποτε θα παιξει παραπανω, αλλα στο βιντεο που εβαλες στην αρχη , τουλαχιστον στα πρωτα 15 λεπτα δεν εχει  overplays κατα την ταπεινη μου γνωμη. Εχει αρκετα syncopations, αρκετο drunk feel. Και αυτο που ισως μπερδευει τους περισσοτερους και τους κανει να νιωθουν αβολα ειναι τα ρυθμικα που επιλεγει να παιζει πιστευω. Η αισθηση του μετρου που εχουν αυτοι οι ανθρωποι και πως αντιλαμβανονται το μετρο και τις υποδιαιρεσεις του, πολλες φορες ξεφευγουν της αντιληψης μας, και θελει προσπαθεια κ χρονο να τα πιασουμε και απο πληροφορια να γινει ηχος και να το απολαυσουμε. Παρομοιες "Τρελες" κανει και ο Ari Hoenig, σε αλλο αισθητικο πλαισιο. https://www.youtube.com/watch?v=Rr-d3tO-sXM (παιζει και το θεμα του κομματιου στα τυμπανα στην αρχη). Δε νομιζω οτι μπορουμε να πουμε οτι βαραει και αυτος στον καραγκιοζη. Απλα εχουν αλλη αντιληψη και "ακουνε" αλλα πραγματα στο κεφαλι τους. Δεν ειναι κακο, ετσι προχωραει και εξελισσεται η μουσικη. ?


Λυπαμαι αλλα δεν τα παω καλα με τις μοδες..Ακουω ενα απλο κομματακι που απο πισω του πεταει τα ματακια εξω ο Chris.

Eπισης δεν ειναι Jazz..

Το ξερω οτι δεν ειναι "εξω¨ απλα για τα δικα μου αισθητικα δεδομενα, αυτο το παιξιμο ειναι κακο κ προσποιητο. 

Το θεμα επισης αν ειναι overplay..ή syncopation...προσωπικα δεν με ενδιαφερει. Το θεμα ειναι αν σου καθεται καλα στο αυτι η σου κλωτσαει.. Σε εμενα κλωτσαει.

Ο Hoenig αυτα που κανει ξερει που τα κανει  και στο δικο μου αυτι μια χαρα ακουγονται και ειναι ενας απο τους ηρωες μου.

Αλλα ολο αυτο το out παιξιμο του Dave..για μενα .. στο συγκεκριμενο στυλ ....κλωτσαει

Γερναω μαλλον...

 
Λυπαμαι αλλα δεν τα παω καλα με τις μοδες..Ακουω ενα απλο κομματακι που απο πισω του πεταει τα ματακια εξω ο Chris.

Eπισης δεν ειναι Jazz..

Το ξερω οτι δεν ειναι "εξω¨ απλα για τα δικα μου αισθητικα δεδομενα, αυτο το παιξιμο ειναι κακο κ προσποιητο. 

Το θεμα επισης αν ειναι overplay..ή syncopation...προσωπικα δεν με ενδιαφερει. Το θεμα ειναι αν σου καθεται καλα στο αυτι η σου κλωτσαει.. Σε εμενα κλωτσαει.

Ο Hoenig αυτα που κανει ξερει που τα κανει  και στο δικο μου αυτι μια χαρα ακουγονται και ειναι ενας απο τους ηρωες μου.

Αλλα ολο αυτο το out παιξιμο του Dave..για μενα .. στο συγκεκριμενο στυλ ....κλωτσαει

Γερναω μαλλον...
Καλα εδω στον Hoenig τα βρηκαμε φουλ! Κιθαριστας ειμαι αλλα πωπωωω ο ανθρωπος ειναι απλη εμπνευση!!!! Α-ΠΙ-ΣΤΕΥ-ΤΟΣ! Δεν γερνας χααχ απλα νταξει ο καθενας εχει τις προτιμησεις του! Απλα πλεον αυτο του ειδους παιξιμο αρχιζει και παιρνει ολο και παραπανω εδαφος . Η αληθεια ειναι οτι καποτε συζηταγα με εναν μετρ της ρυθμικης αγωγης και μουσικης κ ηταν της αποψης οτι απ τη στιγμη που τα αρμονικα μονοπατια εχουν εξερευνηθει παραπανω απο τα ρυθμικα, οι περισσοτερες καινοτομιες που θα ακουμε απο δω και περα , θα εχουν να κανουν με το ρυθμικο μερος της μουσικης και οχι το αρμονικο. Το οτι δε σου καθεται στο αυτι ειναι απολυτα φυσιολογικα, ουτε εμενα μου καθοταν απ'την αρχη ή πριν καποια χρονια .Και ακομα καποια παιξιματα με δυσκολευουν ακουστικα εννοειται.  Σε παραλληλισμο, ειναι σαν να πας σε εναν κλασσικο μουσικο του 16ου αιωνα να του παιξεις μη-διατονικα με πολλες τασεις (dom7 ακκορντα με προεκτασεις κιολας) χωρις λυση. Θα παθαινε λαλα, θα το εβλεπε τερμα αντιαισθητικο. Απλα με τα χρονια αρχισε να ανοιγει το πραγμα κ συνηθισε το αυτι μας. 

Ενιγουει να μαστε καλα να ακουμε απειρες μουσικες ! ?

 
Εγω παιδιά μπορώ να παραμείνω εδω όσον αφορα το pocket & το groove  ?

:classic_biggrin:




 
vagelism, συχνα πυκνα διαφωνω με καποια που γραφεις αλλα εδω μαν ειμαι μαζι σου 100%!!

Ισως επειδη ειμαι ηλικιωμενος :classic_biggrin: ; Μπορει...

Δεν ακουσα περισσοτερο απο μερικα λεπτα αλλα καταλαβαινω τι λες, η ετσι πιστευω.

Χωρις να θελω σε καμμια περιπτωση να υποβαθμισω το ταλεντο και τις ικανοτητες οιουδηποτε μουσικου, αυτο το ατιτουντ το εχω συναντησει πολλακις, απλα στους ντραμερς ειναι πιο εμφανες λογω θεσης.

Μου θυμισε τις παλιες εποχες που ψαχναμε δισκους και οταν καποιος ανακαλυπτε κατι ας πουμε αγνωστο, αυτοματα γινονταν και σπουδαιας αξιας, no matter what...

Στο ονομα της διαφορετικοτητας πολλα μπορουν να δοκιμαστουν κι ακομη περισσοτερα να συζητηθουν.

Επειδη ομως ρωτησες τη γνωμη μας, η δικη μου ειναι μπα, δεν μου αρεσει.

 
Μ'  αρέσει δεν μ' αρέσει εδω έχουμε κλασική περίπτωση όπου τα μελωδικά όργανα κρατάνε τον βασικό ρυθμό, με τον ντραμερ να παίζει off-beat εσκεμμένα. Είναι στιλιστική άποψη που σε κάποια κομμάτια μέσα σε σόλο βέβαια, παίξαμε κι εμείς με την πρώην μπάντα μου ενω κάποιοι ντραμερ απο κάτω αναρωτήθηκαν ανοιχτόφωνα αν το είχαμε χάσει.

Το υφος του βίντεο είναι τέτοιο και αρκετά ψυχεδελικό. Αν έχεις ακούσει και κάποιες εκδοχές των κομματιών του Marvin που έπαιζε με την ψυχεδέλεια αλλά για την εποχή, δένει το πράμα. Μου αρέσει όλο και περισσότερο ακούγοντας το. Κρίμα που δεν φαίνεται κι ο κιθαρίστας.

 
 Μου αρέσει όλο και περισσότερο ακούγοντας το.


Αυτο λοιπον μου δινει το ερεθισμα να αναρωτηθω για πολλοστη φορα (μου εχει συμβει κι εμενα ουκ ολιγες φορες):

ποιο ειναι εκεινο το σημειο που κατι αρχιζει και σου αρεσει επειδη το "μαθαινεις"; Και με ποιον τροπο "σιγουρευεσαι" πως τελικα σου αρεσει αυτο που ακους και οχι πως απλως το "συνηθισες" και σου ειναι πλεον οικειο στ αυτια;

Κι ακομη παραπερα, πως και γιατι επιλεγουμε που θα "εξωθησουμε" τις αντοχες μας ως ακροατες, κρυβεται και κατι αλλο απο πισω η απλως τυχαινει να εχουμε χρονο και καλη διαθεση;

Θαγραφα κι αλλα, ομως μαλλον θα ξεφυγει το παραληρημα μου :classic_biggrin: ...

 
Εγω αναφερόμουν στο συγκεκριμένο βίντεο που έβλεπα πρώτη φορά. Μου άρεσε η εξέλιξη του όσο το άκουγα, ενω έγραφα την απάντηση μου.

Δεν ξέρω όμως αν αναφέρεσαι στο σε βάθος χρόνου επαναλαμβανόμενο άκουσμα.

Πάνω σε αυτό θα μιλήσω σαν παλαιός διευθυντής προγράμματος ραδιοφώνου αλλά και σαν ακροατής.

Οταν ακούμε κάτι για πρώτη φορά, αν δεν είναι τόσο εντυπωσιακό που θα μας πιάσει με την πρώτη (λίγες φορές συμβαίνει αυτό), μας ξενίζει.

Οταν ακούμε κάτι παλαιότερο (γνωστό) όμως, μας είναι οικείο. Δεν σημαίνει πως το καινούργιο είναι υποδεέστερο αλλά απλά θέλει καιρό για να καταταχτεί και αυτό στην συνείδηση μας σαν... classic, αν και εφ' όσον το αξίζει βέβαια.

Οι Αμερικάνοι λοιπόν που ότι κάνουν το αναλύουν σε βιβλία και δεν παριστάνουν τον μάγο, όταν θα βάλουν ένα νέο κομμάτι στο playlist του σταθμού θα το υποστηρίξουν, γνωρίζοντας πως συγκριτικά με ένα γνωστό δεν έχει καμία τύχη. Και θα το υποστηρίξουν με επανάληψη. Αυτό βέβαια σημαίνει πως έχει ήδη περάσει το screening του υπεύθυνου προγράμματος που ιδανικά θέλει να έχει το καλύτερο πρόγραμμα για το format, με τα καλύτερα τραγούδια που δεν θα κάνει κοιλιά σε κανένα. Οπως π.χ. στο playlist μια μπάντας. Το πόση επανάληψη είναι θέμα τοπικής δόσης (ανάλογα με την μέση ώρα ακρόασης) και εμπειρίας του ραδιοφωνατζή.

Ετσι λοιπόν με δεδομένο ότι η επανάληψη είναι η μήτηρ πάσης μάθησης, μαθαίνουμε να ακούμε νέα ακούσματα σε ότι αφορά το ραδιόφωνο και να ξερνάμε ή να εντάσσουμε στο προσωπικό μας soundtrack. 

Τα είδη σαν το παραπάνω δεν ανήκουν στα popular ραδιοφωνικά formats (Hit Radio) και αρα δεν τυγχάνουν τέτοιας τύχης αλλά νομίζω πως αναπτύσσονται μεταξύ μουσικών και ορισμένων μουσικόφιλων όπως π.χ. η jazz ή το blues.

Σόρι για το σεντόνι, το οποίο μπορεί να είναι και τελείως off-topic.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
ποιο ειναι εκεινο το σημειο που κατι αρχιζει και σου αρεσει επειδη το "μαθαινεις"; Και με ποιον τροπο "σιγουρευεσαι" πως τελικα σου αρεσει αυτο που ακους και οχι πως απλως το "συνηθισες" και σου ειναι πλεον οικειο στ αυτια;


Λοιπόν Ηλία μου, το πιστεύεις ή όχι, μ' εμένα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Εμένα ότι συνηθίσω και μου γίνεται πλέον οικείο στα αυτιά, σταματάει να με συγκινεί όπως πριν.

Αφού σκέψου ότι πολλές φορές αποφεύγω συνειδητά να ακούσω κάποια πράγματα για τα οποία τρελαίνομαι, από φόβο μήπως τα συνηθίσω και χάσουν την μαγεία που εξασκούν πάνω μου.

 
Αυτο λοιπον μου δινει το ερεθισμα να αναρωτηθω για πολλοστη φορα (μου εχει συμβει κι εμενα ουκ ολιγες φορες):

ποιο ειναι εκεινο το σημειο που κατι αρχιζει και σου αρεσει επειδη το "μαθαινεις"; Και με ποιον τροπο "σιγουρευεσαι" πως τελικα σου αρεσει αυτο που ακους και οχι πως απλως το "συνηθισες" και σου ειναι πλεον οικειο στ αυτια;

Κι ακομη παραπερα, πως και γιατι επιλεγουμε που θα "εξωθησουμε" τις αντοχες μας ως ακροατες, κρυβεται και κατι αλλο απο πισω η απλως τυχαινει να εχουμε χρονο και καλη διαθεση;

Θαγραφα κι αλλα, ομως μαλλον θα ξεφυγει το παραληρημα μου :classic_biggrin: ...
Δεν το εχω φιλοσοφήσει και παρα πολυ..αλλα θεωρω οτιδηποτε ξενο για να μπει στο αυτι μου οτι χρειαζομαι τουλαχιστον 10 επαναληψεις.

Αυτο ομως με την προυποθεση να μην ερχεται σε συγκρουση με τις κοκκινες γραμμες που εχω σαν ακροατης και σαν μουσικος. Αυτες τις κοκκινες γραμμες δεν τις παραβιαζω για κανενα φανταχτερο ονομα. Αυτο συνεβη με τον Chris..

Ολοι φανταζομαι εχουμε.

Τωρα....για ποιο λογο {ους} θα δωσω αυτες τις δεκα φορες σε ενα νεο ακουσμα,??

Καταρχην μπορει να ειναι ενας καλλιτεχνης που συμπαθω..

Θυμαμαι..ο 2ος δισκος της Alanis..{supposed former ..} ηταν ενας δισκος που αργησα πολυ να ανακαλυψω την μαγεια του {σε επαναληψεις}.. αλλα ακομα και σημερα ειναι ενας αγαπημενος δισκος -περισσοτερο και απο το Jagged.

Ενα αλλο λογο παιζει επισης η χειραγωγηση - ειδικα σε νεα ακουσματα.

Τι εννοω..

Αν πχ προτεινεις εσυ{η οποιοσδηποτε εχω καποια εκτιμηση στα ακουσματα του}  κατι που εγω δεν ξερω - θα του δωσω λιγο περισσοτερο χρονο και σημασια..γιατι απλα εισαι εξειδικευμενος - και εγω ειμαι φιλαθλος οχι φανατικος ουτε παντογνωστης.

Αφησα για το τελος το ενστικτο μου που μετα απο τοσα χρονια, ακουγοντας προσεκτικα μουσικη,  πολυ σπανια με προδιδει -παντα για τα δικα μου γουστα.

Αρχισε με φιλοσοφικες αναζητησεις η χρονια κ γουσταρω.

 
Σαν παικτης παντος..σε τετοιου ειδους παιξιματα..τσεκαρετε τον Larnell.




 
11 hours ago, vagelism said:

Αν και δεν με τιμαει καθολου ο τιτλος..για το συγκεκριμενο video και για τον συγκεκριμενο drummer...νομιζω του ταιριαζει.

Καταλαβαινω οτι ειναι δικια του η μπαντα..αλλά, για εναν drummer της κλασης και του ονοματος του, αυτα τα παιξιματα {κατα τη γνωμη μου} ειναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ {και πειτε με οσο ντεμοντε κ ρετρο θελετε}

Η αποψη σας?


Αυτό που ακουσα δε μου άρεσε καθόλου. Αν δεν είχατε γράψει ολα αυτα τα σχόλια θα έλεγα απλα ότι παιζει μεθυσμένος. 

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top