Τελικά ποιος έγραψε το Viva La Vida?

Wow! είπε:
Η συζήτηση μπορεί να πάρει μία διαφορετική (σοβαρότερη) τροπή σε αυτό το σημείο: αντί να μας απασχολεί ο Σατριάνι και οι Κόλδες, γιατί να μη συζητήσουμε πόσες φορές έχουμε βρεθεί ΕΜΕΙΣ σε αυτή τη θέση (των Coldplay);
Για παράδειγμα, όταν ήμουν πολύ μικρός, άκουγα στο ραδιόφωνο τις εκπομπές στις οποίες οι ξένες δισκογραφικές παρουσίαζαν το ρεπερτόριό τους. Εκείνη την περίοδο είχε κυκλοφορήσει ένας δίσκος των Camel και είχα απομνημονεύσει μία μελωδία που για πολλά χρόνια πίστευα ότι ήταν δική τους. Μάλιστα, απέφυγα πολλές φορές να την χρησιμοποιήσω σε δικά μου κομάτια, πιστεύοντας ότι θα ήταν μεγάλη ξεφτίλα εκ' μέρους μου.

Κάποια στιγμή αγόρασα τον δίσκο, και παρ' ότι τον έλλιωσα η μελωδία που θυμόμουν ΔΕΝ υπάρχει πουθενά. Τι σημαίνει τάχα αυτό; Ήταν από άλλο δίσκο αλλά εγώ είχα μείνει με τη λανθασμένη αίσθηση ότι είναι σε αυτόν; Μήπως δεν είναι καν μελωδία των Camel; Μήπως τελικά είναι δική μου, αλλά επειδή θεωρούσα ότι δεν είμαι ικανός για κάτι τέτοιο την ΑΠΕΔΩΣΑ στους Camel, λανθασμένα;

Πόσες ακριβώς τέτοιες "μικροκλοπές" έχουμε κάνει ΑΚΟΥΣΙΩΣ όλοι μας;
Ουυυυυ, καλά νά'σαι. Έχω πάει σε πρόβα, πίτσιριξ ων, και έχω παίξει στους άλλους δύο εμβρόντητους συνοδοιπόρους το Locomotive Breath με δικούς μου στίχους.

:o :o

Ακόμα γελάμε. Ευτυχώς δεν το έμαθε ο Anderson.

 
Οκ παιδιά καλή η πλάκα αλλά ως ενα σημείο. Αν θέλουμε να κάνουμε σοβαρή συζήτηση πρέπει να δεχτούμε ότι η πλειοψηφία από μας δεν έχει απολύτως καμια ιδέα για την απήχηση και τη δημοτικότητα των Satriani και Coldplay στις ΗΠΑ στο παρελθόν και τώρα.

Τους Coldplay δεν τους παρακολουθώ και δεν μου αρέσει ότι έχω ακούσει από αυτούς. Για μένα δεν υπάρχουν ουσιαστικά. Δε σημαίνει όμως ότι είναι άχρηστοι/ανύπαρκτοι/ανούσιοι. Ούτε ότι άμα το ισχυριστώ it will become fact.

Τι προσπαθούμε τώρα να βγάλουμε; Αν οι Coldplay έχουν ακούσει Satriani? Ή το συγκεκριμένο τραγούδι? Περισσότερες πιθανότητες έχουμε να πετύχουμε ΟΛΟΙ μας ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ τους αριθμούς του ΤΖΟΚΕΡ και δεν έχει να κάνει με την απήχηση του Satriani ή των Coldplay.

Τέλος, βάζω στοίχημα μια σακούλα βζζζζ ότι το 99% των μελών δεν έχει απολύτως καμία ιδέα περι των Αμερικανικών δικαστηρίων και νομοθεσίας σε σχέση με τέτοια θέματα.

 
Wow! είπε:
Ναι, αλλά τι σημαίνει αυτό το "απευθύνεται"; Ο καθένας μας "απευθύνεται" πάντοτε σε όσο μπορεί περισσότερους, δεν υπάρχει κανείς που συνειδητά να "απευθύνεται" σε μικρότερο κοινό. Ο λόγος που οι Coldplay "απευθύνονται" σε μεγαλύτερο κοινό, είναι το ότι η δυναμική τους (τηλεοπτική παρουσία, ήχος, στίχοι κλπ) αφορά μεγαλύτερο κοινό - αν αυτό δεν συνέβαινε θα "απευθύνονταν" μόνο στον κουρέα τους.

Οπότε, πρότεινα να εξεταστεί ο ρόλος του παραγωγού στη διαμόρφωση αυτής της δυναμικής, ο οποίος μόνο ευκαταφρόνητος δεν είναι και (βέβαια) σφάλλεις αν νομίζεις ότι αφορά μόνο άτομα σαν τη Spears - ρώτα και τους Bono/Edge για το θέμα, ή αν πετύχεις πουθενά τον McCartney ρώτα τον και αυτόν...

;)
ΟΚ, μάλλον το έθεσα λανθασμένα. Σαφέστατα και κανένας δεν απευθύνεται ηθελημένα σε ένα συγκεκριμένο κοινό, αλλά αντικειμενικά και ρεαλιστικά, απ'όσο δείχνουν τα γεγονότα, το κοινό του Satriani είναι πολύ περιορισμένο και εξειδικευμένο σε σχέση με των coldplay. Στο κάτω κάτω, ο Satriani παίζει κιθαριστικά instrumental τραγούδια, ενώ οι Coldplay ένα mainstream pop-rock "ευρείας κατανάλωσης", το οποίο αντικειμενικά τυγχάνει μεγαλύτερης αποδοχής από περισσότερο κόσμο. Και σαφώς το look, management, airplay και τα trends της εκάστοτε εποχής έχουν άμεση σχέση με την επιτυχία του οποιουδήποτε καλλιτέχνη.

Όσον αφορά τον παραγωγό και επομένως και την παραγωγή/ήχο του κάθε ονόματος, εξ'αρχής δεν διαφώνησα μαζί σου. Σίγουρα, σαφέστατα έχει τεράστιο ρόλο. Εκεί που διαφώνησα ήταν το στυλ της παραγωγής. Ο Satriani κατ'εμέ δεν θα ήταν "σοφό" να έχει πιο pop παραγωγή. Στο mini colossal νομίζω, είχε πλησιάσει αρκετά σε κάτι τέτοιο, και απ'όσο θυμάμαι υπήρξαν αντιδράσεις από διάφορους οπαδούς. Όπως και να το κάνουμε, οι ήδη υπάρχοντες οπαδοί του καθενός θέλουν ν'ακούσουν αυτό που έχουν συνηθίσει, όχι κάτι πιο μαλακό, εύπεπτο, ξερό κλπ. κλπ. κλπ. Για τα ονόματα που αναφέρεις, επίσης θα διαφωνήσω. Σέβομαι και τους U2, και ακόμα περισσότερο τους beatles, αλλά εδώ μιλάμε για μήλα και πορτοκάλια. Και οι U2 παίζαν εξ'αρχής μουσική η οποία ήταν αποδεκτή από πολύ περισσότερο κόσμο πέραν των "ροκάδων", και το ίδιο και οι beatles. Και απ'όσο ξέρω, και οι δύο στην εποχή τους (και ακόμα παραπέρα βέβαια), ήταν ουσιαστικά trends, μεγάλα ονόματα, με μεγάλη υποστήριξη από τις εταιρίες τους, και φυσικά απεριόριστο airplay. Ο Satriani απ'την άλλη δεν νομίζω πως θα πείσει με τη μουσική του οποιοδήποτε μουσικό παραγωγό/DJ/πείτε το όπως θέλετε, να παίξει ένα τραγούδι του (πέραν των γνωστών) στην εκπομπή του, πόσο μάλλον μαζικά, εκτός ίσως από την περίπτωση όπου χρησιμοποιούνται ως "χαλιά", πάνω στο μπλα-μπλα.

Οπότε συνοψίζοντας, αν πάρουμε να συγκρίνουμε καθαρά κιθαριστικά ονόματα (malmsteen, vai, satriani κλπ.) μεταξύ τους, να δεχτώ σαν "fair game" την παραγωγή τους, αλλά όταν συγκρίνουμε τους U2, Britney Spears, Coldplay κλπ. με κατά βάση rock/metal μουσικούς, τότε πιστεύω είναι άδικο. Όπως και να το κάνουμε, οι rock/metal/instrumental μπάντες/καλλιτέχνες, εξ'αρχής ήταν καταδικασμένοι, καλώς ή κακώς, σ'ένα συγκεκριμένο, πιο εξειδικευμένο κοινό...

 
Το label τους όμως αμερικάνικο και αν είναι να γίνει δικαστήριο θα γίνει στο Αμέρικα.

In America first you get the sugar, then you get the power, then you get the women.

 
Wow! είπε:
Και κάτι ακόμη: Στο δικαστήριο πρέπει να αποδειχθεί ΔΟΛΟΣ προκειμένου να υπάρξουν επιπτώσεις στους Coldplay. Αλλά τι δόλος να αποδειχθεί, όταν το κομάτι του Σατριάνι δεν το ξέρει ούτε ο ηχολήπτης του (που λέει ο λόγος). Δεν μπορούν να κατηγορηθούν ότι έκτισαν πάνω σε μία δεδομένη επιτυχία, αντίθετα θα πρέπει οι άλλοι να αποδείξουν ότι οι Coldplay το είχαν (έστω) ακούσει το κομάτι, κάτι που μου φαίνεται λιγουλάκι δύσκολο...
Όχι, δεν πιστεύω ότι είναι ανάγκη να αποδειχθεί κάτι τέτοιο, ούτε βεβαίως επηρεάζεται η έκβαση της υπόθεσης από το αν το εν λόγω κομμάτι ήταν επιτυχία ή όχι. Δεν έχει απολύτως καμία σημασία. Αυτό που μετράει είναι ότι είχε δισκογραφηθεί επίσημα, και νωρίτερα από την ημερομηνία έκδοσης και κυκλοφορίας του τραγουδιού των Coldplay. Τα πράγματα σε αυτό το σημείο είναι πολύ απλά: το τραγούδι του Σατριγιάννη δισκογραφήθηκε στις 13 Απριλίου 2004, και των Κρυάδαπλεϊ στις 7 Mαΐου 2008.

 
από wikipedia για το τραγούδι Talk των Coldplay:

The band received permission from the electronic music German band Kraftwerk to use the main riff from their song "Computer Love" (German: Computerliebe), from their 1981 studio LP Computer World (German: Computerwelt), for "Talk", replacing Kraftwerk's synthesizers with guitars.

Δεν θα κάναν το ίδιο αν "έκλεβαν" εις γνώσην τους τον Santriani?

 
"Satriani has also composed many songs that are featured in the series of NASCAR based video games including NASCAR 06: Total Team Control.

Satriani's "Summer Song" is included in the soundtrack for the video game Gran Turismo 4. "Summer Song" is also included on the Formula 1 game for the Sony PlayStation, along with "Back to Shalla-Bal." "Summer Song" had also been briefly used during a 30 second advertising spots for both Pepsi, and the Sony Walkman."

http://en.wikipedia.org/wiki/Joe_Satriani

"The Extremist is an instrumental rock album released by Joe Satriani in 1992

and re-released in 1997 with his entire Epic Records catalog.

The track "Summer Song" was used heavily in a Sony commercial around the

time of its release and is still heard in radio and television advertising over 15

years later. "War" was used by Disney to promote Power Rangers products

at their theme parks.

"Speed of Light," an unused track recorded during the sessions, was featured

on the soundtrack for the movie Super Mario Bros. "

(Απο καποια άλλα sites με τη βιογραφία του)

Επειδη και το If i could fly είχει παιξει σε τηλεοπτικο spot στην Αμερικη πριν 2-3 χρόνια θα στειλω μερικα emails σε καποιους φιλους και μαλλον θα βρω που εχει χρησιμοποιηθει. Είναι σίγουρο όμως ότι έχει παίξει

 
Σωστός ο mij  ;)

Άντε κύριε Satchafunkilus δε χρειάζεσαι και δικηγόρο τώρα μόνο μεταφραστή για να παρουσιάσεις το thread στο δικαστήριο και να κερδίσεις την αποζημίωση  :D

Revenge is a song that is best played..cold  :-\ κρύο ανέκδοτο  ;D

 
λολ τι βρήκα!



Αυτές ήταν εποχές ;D

Μπορεί να ειπωθεί ότι ο Satriani έφερε τα cd στις μάζες  :D

 
Είχα στο bookmarks ένα γιαπωνέζιο site από έναν φαν του που τα είχε όλα αυτά συγκεντρωμένα σε βιντεάκια. Εννοώ τα τηλεοπτικά σποτς, video games κλπ. Αλλά έχω αλλάξει pc και δεν το έχω πλέον. Θα το βρω όμως.

 
Wow! είπε:
Μάλιστα, υπάρχει και μία άλλη πτυχή του θέματος που αξίζει να ερευνήσουμε μέσω του διαλόγου: την σπουδαιότητα του ρόλου του παραγωγού στην τελική διαμόρφωση του μουσικού υλικού.

ΑΝ θεωρήσουμε ότι η μελωδία του Viva La Vida είναι ταυτόσημη με την μελωδία του Σατριάνι, γιατί το κομάτι του Σατριάνι δεν το ξέρουν ούτε οι οπαδοί του (κανείς δεν το εντόπισε όταν είχα βάλει το βίντεο του Viva La Vida πριν κάποιες εβδομάδες), αλλά το κομάτι των Coldplay το τραγουδάει όλος ο πλανήτης;

αυτο νομιζω οτι συμβαινει γιατι το κοματι του σατριανι δεν εχει την κλασικη δομη και δεν χρησιμοποιει πολυ τη χαρακτηριστικη μελωδια.στην ουσια το μισο κοματι ειναι μονο σολο.λογικα αν το ακουσει καποιος μη οπαδος του σατριανι στο τελος του κοματιου θα εχει ξεχασει τη μελωδια αυτη με τοσα σολο που εχει ακουσει ;D

 
maze είπε:
αυτο νομιζω οτι συμβαινει γιατι το κοματι του σατριανι δεν εχει την κλασικη δομη και δεν χρησιμοποιει πολυ τη χαρακτηριστικη μελωδια.στην ουσια το μισο κοματι ειναι μονο σολο.λογικα αν το ακουσει καποιος μη οπαδος του σατριανι στο τελος του κοματιου θα εχει ξεχασει τη μελωδια αυτη με τοσα σολο που εχει ακουσει ;D
Maze, χαίρομαι που - αν και μετά από 15 σελίδες - ουσιαστικά συμφωνείς με το ποστ μου που σε είχε ερεθίσει. Το "αδυναμία να μετατρέψουν μία μουσική ιδέα σε hit" αναφερόταν ακριβώς σε αυτά που γράφεις. :) :)

Φιλικά,

ο Άκυρος

 
spy είπε:
Maze, χαίρομαι που - αν και μετά από 15 σελίδες - ουσιαστικά συμφωνείς με το ποστ μου που σε είχε ερεθίσει.
Ναι βρε maze...

Τέλος πάντων, μέσω διάφορων e-mail που μου ήρθαν και κάποιων βίντεο που είδα, πρέπει να πω ότι ο Σατριάνι δεν θα είχε γράψει το Viva la Vida ακόμη και αν του το πέταγαν στο κεφάλι.

Επιμένω ότι εσείς που διαφωνείτε απλώς δεν έχετε ακούσει το δίσκο.

:)

 
spy είπε:
Maze, χαίρομαι που - αν και μετά από 15 σελίδες - ουσιαστικά συμφωνείς με το ποστ μου που σε είχε ερεθίσει. Το "αδυναμία να μετατρέψουν μία μουσική ιδέα σε hit" αναφερόταν ακριβώς σε αυτά που γράφεις. :) :)

Φιλικά,

ο Άκυρος
Αυτή η "αδυναμία" για σένα, είναι για εμένα συγκεκριμένος τρόπος έκφρασης.. Κάτι σαν να λέμε "εξερευνώ τα όρια του οργάνου που παίζω στο τομέα του solo-αυτοσχεδιασμού σε "rock" φόρμες". Κατά άλλους βέβια είναι masturbation

 
mij είπε:
Αυτή η "αδυναμία" για σένα, είναι για εμένα συγκεκριμένος τρόπος έκφρασης.. Κάτι σαν να λέμε "εξερευνώ τα όρια του οργάνου που παίζω στο τομέα του solo-αυτοσχεδιασμού σε "rock" φόρμες". Κατά άλλους βέβια είναι masturbation
Ψηφίζω υπέρ του βέβια.

"Εξερευνώ τα όρια του οργάνου που παίζω", σα να λέμε.

 
Ναι, και όταν σκαλίζει κάποιος τη μύτη του για να βγάλει το κακάδι ένα όργανο του παίζει (ή εξερευνά) πάλι.

 

Παρόμοια θέματα

Απαντήσεις
5
Εμφανίσεις
2K

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top