αν κάποιος ενδιαφέρεται πια να απαντήσει στο αρχικό ερώτημα...μου φαίνεται παράδοξο κάποιος να αποθαρυννεται να αγοράσει βινύλιο ,πικάπ, κ.τ.λ όταν υπάρχει μια συνεχής συζήτηση για το vintage gear στη μουσική κ.τ.λ. στη τελική, μια ολόκληρη περίοδος στη μουσική περιλαμβάνει την ηχογράφηση και αναπαραγωγή με αναλογικά και είναι καλό κάποιος να έχει μια γεύση από το πως ακουγόταν η μουσική πριν 30 χρόνια. Ειδικά στη pop μουσική ο περιορισμός του βινυλίου (διάρκεια, δυο πλευρές) έπαιξε ρόλο στην διαμόρφωση της αισθητικής. Θα υπήρχε το LOW, το TARKUS χωρίς το περιορισμό του βινυλίου;
Η όλη κουβέντα έχει μια σοβαροφάνεια λες το "παιδί" θα μπλέξει στα ναρκωτικά και πρέπει να το σωσουμε.... ;D
Η επιλογή βινύλιο σήμερα δεν συνεπάγεται το ίδιο τρόπο αντιμετώπισης όπως παλιά. Δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα κουβαλάς στα πάρτι , στα μαγαζιά, να φοβάσαι μην στραβώσει/λιώσει κ.τ.λ. Δεν είσαι αναγκασμένος πια να χρησιμοποιείς ΜΟΝΟ βινύλιο (όπως παλιά γι αυτό και όλοι οι "γέροι" εδώ βγάζουν το άχτι τους, έχουν τραβήξει τα πάνδεινα), άλλα μπορείς συνδυαστικά με τα καινούργια μέσα.
Εγώ ξεκίνησα να παίρνω βινύλια το 2001, πριν το Mp3 κ.τ.λ., οπότε υπήρξε μια περίοδος για μένα που αγόραζα δίσκους χωρίς να έχω ακούσει το περιεχόμενο...τώρα αυτό δεν χρειάζεται
Αυτό που που κάνω σήμερα είναι να ψάχνω μουσική στο youtube, αν μου αρέσει κάτι το κατεβάζω Mp3, και αν μου αρέσει πολύ θα μπω στη διαδικασία να το πάρω σε βινύλιο... τελικά αγοράζω μόνο δίσκους που είναι για μένα πολύ σημαντικοί...γι αυτό δεν θα πάρω π.χ. το "White album" αν και θεωρείται σπουδαίος κ.τ.λ. αλλά θα πάρω το "Remember the Future" γιατί το γουστάρω ....το βινύλιο δεν έχει ρίσκο πια...δεν χρειάζεται πια όλη τη μουσική σου συλλογή να την έχεις σε βινύλιο