Sample Libraries

[Formant]

Ήθελα να θίξω αυτό το θέμα, γιατί πιστεύω πως είναι το λιγότερο συζητημένο εδώ, ώστε να μοιραστούμε όλοι κάποιες απόψεις και να δούμε αν πραγματικά αξίζει μια επένδυση σε αυτό τον τομέα. Κάθε εμπορική παραγωγή που κυκλοφορεί (αναφέρομαι κυρίως σε dance ηλεκτρονική μουσική - οι ροκάδες παρακαλώ να με συγχωρέσουν) περιέχει μεγάλο αριθμό από Loyalty-Free Samples τα οποία μπορούμε όλοι μας να προμηθευτούμε από το Internet ή άλλα εξειδικευμένα καταστήματα. Είναι μια αγορά στην οποία η πειρατεία δέν μπορεί εύκολα να εισχωρήσει, και έτσι, για να κινηθεί κάποιος προς τα εκεί, πρέπει να επενδύσει αξιόλογα χρηματικά ποσά. Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζω προσωπικά όμως, είναι η σκέψη πως η χρήση τέτοιων "βοηθημάτων" υποβιβάζει το originality της μουσικής μου αφού χρησιμοποιώ κάτι "ετοιμο".

Το sound Synthesis είναι ένας κλάδος τεράστιος και εξαιρετικά δύσκολος. Απαιτεί τόσο γνώσεις, όσο και εμπειρία, αλλά όχι μόνο. Απαιτεί επίσης πολύ χρόνο, εξαιρετικό εξοπλισμό και πολύ καλά αυτιά. Με δεδομένο πως -αν όχι κανείς- πολύ λίγοι τα διαθέτουν όλα αυτά μαζί, ώστε να κάτσουν να προγραμματίσουν ένα Moog Modular ή ένα Absynth για να βγάλουν έναν γνήσιο, πλούσιο και πρωτότυπο ήχο, μήπως είναι καλύτερο να αφήσουμε αυτό το κομμάτι στους επαγγελματίες του είδους?

Στο αντίθετο άκρο, θεωρητικά, αν θέλαμε η παραγωγή μας να βασίζεται μόνο στους εαυτούς μας, και να λέμε πως αυτό που ακούγεται το φτιάξαμε εντελώς μόνοι μας από την αρχή μέχρι το τέλος, θα έπρεπε να ήμασταν ακατάδεκτοι σε οποιδήποτε τεχνολογικό προιόν είναι διαθέσιμο σήμερα για την μουσική παραγωγή. Ο καθένας θα έπρεπε να αφοσιώσει το χρόνο και το χρήμα του στο να κατασκευάζει τους δικούς του επεξεργαστές και μητρικές, σκληρούς δίσκους, να προγραμματίζει τα δικά του VSTis και να φτιάχνει τα δικά του samples, να τα μιξάρει σε sequencer του οποίου τον κώδικα έγραψε μόνος του, ακόυγοντας την παραγωγή του μέσα από monitors ιδιοκατασκευές πρίν τα "κάψει" σε CDR του οποίου το manufacturing έχει αναλάβει εξ'ολοκλήρου. Ακούγεται τρελό? Πού αρχίζει όμως και πού τελειώνει το originality? Κατα πόσο πρέπει να χρησιμοποιούμε "βοηθήματα" στην παραγωγή?

Τα Sample Libraries σήμερα είναι τόσο πολλά, που είναι σχεδόν απίθανο δύο παραγωγές να χρησιμοποιούν τα ίδια δείγματα. Ακόμα, μία αξιόλογη συλλογή προσδίδει εξίσου έναν ξεχωριστό χαρακτήρα, όσο και μία καλή συλλογή από VST τα οποία διαθέτουν μια ξεχωριστή ακουστική ταυτότητα. Κατα τη γνώμη μου, η λύση βρίσκεται κάπου στη μέση, και από εμπειρίες μου, έχω δει πως όλα τα commercial releases και remixes διατηρούν αυτή ακριβώς την ισορροπία. Υπάρχουν για παράδειγμα έμπειροι συνθέτες, που ιδρώνουν μόνο με τη σκέψη του να προγραμματίσουν ένα Drum Loop από το μηδέν, το οποίο να διαθέτει ένα ξεχωριστό Groove.

Υπάρχει κανείς που χρησιμοποιεί Sample Libraries στην παραγωγή του? Κατα πόσο η χρήση τους βοηθάει στην πρωτότυπη σύνθεση ή/και στην έμπνευση? Το θέμα είναι ανοικτό προς συζήτηση, και όλες οι γνώμες και εμπειρίες είναι ευπρόσδεκτες.

Formant.

 

[Trolley]

Φιλε Formant, πρέπει να σου πω ότι ο συλογισμός σου έχει μερικά λάθη. Ρωτάς αν χρησιμποιεί κανείς sample libraries στις παραγωγές του. Η απάντηση είναι ότι θα σου πω "μπράβο" αν βρεις έστω και έναν που να μην χρησιμοποιεί. Από τον Hanz Zimmer μέχρι τους πολύ καλούς κιθαρίστες του noiz, δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι που να έχω ακούσει τα τελευταία 5 χρόνια και να μην έχει μέσα samples. ¶λλοι χρησιμοποιούν αυτά που βρίσκουν στο Future Music, ενώ άλλοι αγοράζουν τα έγχορδα της Vienna Symphonic Line, άλλά όλα αυτά είναι sample libraries των οποίων η αρχική πηγή προέλευσης μπορεί να είναι τόσο παλιά όσο και το πρώτο Akai.

Επίσης λες ότι ο χώρος αυτός είναι απροσπέλαστος από την πειρατεία. Αυτό επίσης δεν ισχύει - αντίθετα αν πάρεις τηλέφωνο τις ελληνικές αντιπροσωπείες προϊόντων όπως το Gigastudio, το Kontakt, το BFD κλπ, θα σου πουν ότι δεν τις συμφέρει να στοκάρουν ήχους ακριβώς επειδή η πειρατεία τους δημιουργεί απίστευτης έκτασης πρόβλημα.

Επίσης λές ότι είναι απίθανο να βρεθούν τα ίδια ακριβώς samples σε δύο παραγωγές. Αυτό ίσως ισχύει σε λούπες και ηχητικά εφέ, αλλά δεν ισχύει σε μπάσα, πιάνα, έγχορδα κλπ. Εκεί οι εταιρείες που έχουν πραγματικά καλό υλικό είναι σχετικά λίγες και οι επαγγελματίες το ξέρουν και χρησιμοποιούν τις βιβλιοθήκες τους.

Πέραν αυτών, συμμερίζομαι το δημιουργικό σκέλος της απορίας σου, οπότε καταθέτω τη γνώμη μου: οι sample libraries είναι αναγκαίο κακό. Είναι το αντίδοτο στη δημιουργική μοναξιά του να μην έχεις έναν μπασίστα (π.χ.) με τον οποίο να μπορείς να συννενοηθείς. Σε μία χώρα που δεν ενθαρρύνει την καλλιτεχνική πρωτοβουλία, πολλοί άνθρωποι καταλήγουν να εργάζονται μόνοι τους οπότε η τεχνολογία τους βοηθά να κρατήσουν ψηλά το ηθικό τους μέχρι να έρθουν (αν έρθουν) καλύτερες μέρες. Ο κίνδυνος να "ακούγονται όλοι το ίδιο" δεν υπάρχει κατά τη γνώμη μου, καθώς οι πολλές ιδιοτροπίες του εξοπλισμού αλλά και οι ιδιαιτερότητες της συνθετικής άποψης που έχει ο καθένας μας, χρωματίζουν τη μουσική με τρόπο καθοριστικό.

Τώρα, ειδικά στο χώρο της dance μουσικής, υπάρχει ένας αισθητικός κορεσμός που καλό θα ήταν να ανατραπεί από κάποιους που θα επέλεγαν να χρησιμοποιούν τα δικά τους αυτόχθονα samples, θα ήταν καλό για όλους μας.

 

[Formant]

Φίλε Eye, οφείλω να ομολογήσω οτι έχεις δίκιο. Παρόλα αυτά, εξετάζεις τη μουσική στο σύνολό της (και πολύ καλά κάνεις), και οι απόψεις σου είναι σχετικά γενικευμένες, καλύπτοντας ευρύ φάσμα μουσικών συνθέσεων. Θέλοντας όμως να το εξειδικεύσω περισσότερο (για το χώρο που με ενδιαφέρει - και ίσως έπρεπε από την αρχή να δώσω έμφαση σε αυτό), θα πάρω το θάρρος να διαφωνήσω με την άποψη του οτι "στο χώρο της dance μουσικής, υπάρχει ένας αισθητικός κορεσμός ", καθώς όποιος ακούει dance πέρα απο αυτά που ορίζει το mainstream ραδιόφωνο και το Mad μπορεί να καταλάβει πως η μουσική αυτή βασίζεται στο μεγαλύτερο ποσοστό της στον εντυπωσιακό πειραματισμό, με αρκετές εξαιρέσεις όμως που δίνουν έμφαση και στη μουσική σύνθεση καθεαυτή, χωρίς και πάλι να σταματούν να δίνουν προτεραιότητα στην πρωτοπορία του sound design. Είναι μια κουλτούρα που διαρκώς εξελίσσεται και όσοι παρακολουθούν αυτή τη σκηνή θέλω να πιστεύω πως εντυπωσιάζονται μαζί με εμένα από τα καινούργια releases που χτυπάνε κόκκινο στα airplays του KissFM στο Λονδίνο, και παίζονται στα μεγαλύτερα club του κόσμου από τους μεγαλύτερους Jockeys. Καταλαβαίνω πως πολύς κόσμος δικαιολογημένα θεωρεί αυτή τη μουσική ένα κουραστικά επαναλαμβανόμενο μοτίβο, αλλά για μένα υπάρχει κάτι περισσότερο από ενα bass drum στα 4/4, το οποίο εκφράζει πρωτοτυπία και ελευθερία έκφρασης, μαζί με την "παρουσίαση" των δυνατοτήτων της τελευταίας λεξης στην χρήση του εξοπλισμού της μουσικής τεχνολογίας. Όσοι έχουν ακούσει την παραγωγή του David Christophere "Lift" από την Hallucination Limited για παράδειγμα, μπορούν να καταλάβουν τι εννοώ, όσοι δεν το γνωρίζουν, είναι ένα καλό αρχικό σήμείο για να μπούν στο πνεύμα.

Είναι μια πολύ συγκεκριμένη κατηγορία μουσικής που βασίζεται στο innovative sampling και γενικά απευθύνεται σε πολύ μικρο κοινό (τουλάχιστον στην Ελλάδα). Θέλοντας να ακολουθήσω αυτά τα χνάρια όμως, με ενδιαφέρει πολύ να μάθω κατά πόσο αυτές οι παραγωγές χρησιμοποιούν Sample Libraries και φυσικά δεν εννοώ τα samples που χρησιμοποιεί ο Hanz Zimmer για το soundtrack της νέας Χολυγουντιανής υπερπαραγωγής. Για πολύ καιρό, προσπαθώ (σε αυτό που θέλω να αποκαλώ home studio) να εξομοιώσω τον ήχο αυτό και να χρησιμοποιήσω όπως είπες τα "δικά μου αυτόχθονα samples", αλλά ποτέ δεν κατάφερα να δημιουργήσω ένα kick drum τόσο βαθύ, γεμάτο αλλά ταυτόχρονα και πρωτάκουστο, όσο και αν πειραματιστώ με compression και EQ. Δεν θα δώσω τη λίστα του εξοπλισμού μου, καθώς νομίζω πως είναι επαρκής για να μπορέσω τουλάχιστον να συγκρίνω (A/B) τις παραγωγές μου με τις επαγγελματικές του είδους, αλλά ψάχνω μια απάντηση για το αν θα έπρεπε να σταματήσω τις προσπάθειες και να αγοράσω το Distorted Reality της Spectrasonics αν για παράδειγμα θέλω αιθέρια effects στα tracks μου.

Ίσως να μην υπάρχει κανείς τόσο ειδήμων εδώ μέσα για να με κατατοπίσει, αλλά πιστεύω πως αξίζει την προσπάθεια να το συζητήσω. Ίσως πάλι η κουλτούρα της Progressive House να μην ανταποκρίνεται στα γούστα των περισσοτέρων (που πιστεύω πως ισχύει - είναι άσχημο καμιά φορά να αισθάνεσαι μειονότητα!). Αν είναι έτσι, ίσως θα έπρεπε να ψάξω κάπου αλλού για τέτοιου είδους πληροφορίες.

Όπως και να έχει πάντως, ευχαριστώ αυτούς που συμμετέχουν, και εκ των προτέρων, αυτούς που θα συμμετάσχουν στο μέλλον.

Formant.

 

[akisd28]

Νομίζω πως η απάντηση στο αν πρέπει να καταφύγεις σε samples για να πετύχεις τον ήχο που θες είναι αφ'ενός ότι μάλλον θα πρέπει στην αρχή να καταφύγεις σε αυτά, μέχρι να αποκτήσεις την απαραίτητη εμπειρία να μπορείς να φτιάξεις τους ήχους μόνος σου, αφ'ετέρου ότι αν θες κάποιους πολύπλοκους ήχους, πιθανότατα είναι χρονοβόρο και ασύμφορο να κάτσεις να τους φτιάξεις αν υπάρχουν έτοιμοι.

Προσωπικά, δε γράφω dance, γράφω κάτι μεταξύ pop, rock και industrial. Όταν πρωτοξεκίνησα, χρησιμοποιούσα αποκλειστικά loops, καθώς δεν μπορούσα να φτιάξω τον επιθυμητό ήχο στα drums. Με τον καιρό, έπειτα από συνεχή μελέτη CD καλλιτεχνών που ο ήχος τους μου αρέσει και συνεχή τριβή με τα mixing tools (Compression, EQ etc.) μπορώ πλέον να επεξεργαστώ και να μιξάρω κατά βούληση τους ανεπξέργαστους ήχους του BFD. (χώρο για να ηχογραφήσω drums μόνος μου δεν έχω)

Τώρα, όσον αφορά το sound design, νομίζω πως θα ήταν χάσιμο χρόνου να ξεκινάω να φτιάχνω κάθε patch που θέλω να χρησιμοποιήσω απ'το μηδέν. Κάποιοι άλλοι άνθρωποι έκατσαν και έφαγαν αυτές τις ατέλειωτες ώρες (και τους πληρώνουμε γι'αυτό) κι έτσι έχω πάρα πολλά starting points (presets) από τα οποία ξεκινάω και φτιάχνω τον ήχο που θέλω σχετικά γρήγορα, βρίσκοντας το πλησιέστερο σε αυτό που έχω στο μυαλό μου κάθε φορά.

 

[Trolley]

Οκ Formant, καταλαβαίνω. Προσπαθείς να προσεγγίσεις μία αισθητική αλλά προς το παρόν δεν έχεις καταφέρει ακόμη να την τιθασεύσεις όσον αφορά την τεχνολογία της. Υπάρχουν αρκετοί εδώ που θα σε βοηθήσουν πιστεύω. Θα σου έλεγα και εγώ τη μικρή μου γνώμη, αλλά έχεις δίκιο όταν λες ότι δεν είμαι πολύ καλά ενημερωμένος όσον αφορά την dance σκηνή. Θα μπορούσες βέβαια να μας βάλεις όλους στο κλίμα (σου) ανεβάζοντας κάποιο κομάτι σου για να το ακούσουμε. Τι λες;

 

[Formant]

Οκ, επειδή όμως δεν έχω Internet στο σπίτι θα το περάσω σε Flash και θα το ανεβάσω προσεχώς από το γραφείο. Ο λόγος που ξεκίνησα αυτή τη συζήτηση, είναι για να ρωτήσω τη γνώμη σας για το αν τα Sample Libraries θα με βοηθήσουν ή όχι, και πιστεύω το να ακούσετε ένα κομμάτι από τη δουλειά μου είναι απαραίτητο για να έχετε μια εικόνα. Είναι παλιότερες δουλειές αλλά οφείλω να ομολογήσω πως δεν μου αρέσουν καθόλου. (Σας έχει τύχει ποτέ να μήν σας αρέσει αυτό που φτιάχνετε ή είμαι ο μόνος?) Είναι σαν να κυνηγάω το συγκεκριμένο στυλ αλλά πάντα μου βγαίνει κάτι συγκεχυμένο, αόριστο, απρόσωπο και πολύ μακριά απ'τον αρχικό μου στόχο. Ίσως να μην κατανοώ πώς&δουλεύουν οι επαγγελματίες και το πώς έχουν χρησιμοποιήσει τα εργαλεία για τη διαμόρφωση του ήχου τους. Πάντα νομίζω πως κάτι λείπει, και αυτό νομίζω πως είναι το originality. Πιστεύω πως έχω βελτιωθεί από τότε, αλλά μόνο σε επίπεδο σκέψης, τώρα προσπαθώ να βελτιωθώ και σε επίπεδο υλοποίησης. Είναι σχετικά δύσκολο όμως, καθώς δεν έχω καθόλου μουσικές γνώσεις και τώρα έχω γίνει πολύ αυστηρός με τα στοιχεία που βάζω σε ένα track με αποτέλεσμα, να τα απορρίπτω όλα συνεχώς, και κατα συνέπεια, να μην μπορώ να ολοκληρώσω ένα κομμάτι για μήνες λόγω της αυστηρής κριτικής μου. Επειδή ακριβώς νιώθω ψιλοχαμένος, σκέφτηκα πως η λύση μπορεί να είναι τα Sample Libraries. Βέβαια, αντιμετωπίζω και άλλες σοβαρές δυσκολίες. Για παράδειγμα, μουσικά, έχω πάμπολλες ιδέες οι οποίες ενώ στέκουν αρμονικά, δέν μου φαίνεται να μπορούν να εκφράσουν την κουλτούρα στην οποία θέλω να απευθυνθώ, είναι με λίγα λόγια άλλου είδους μουσική, καλή μεν, αλλά όχι αυτή που θέλω να γράψω. Αυτό βέβαια δέν έχει να κάνει με το τι Patches ή Samples χρησιμοποιώ, έχει να κάνει κυρίως με τις μουσικές μου γνώσεις, επειδή όμως ακριβώς αυτή η μουσική είναι τόσο ευέλικτη, μπορεί να κυμαίνεται από καθαρά Sound Effects συνθέσεις, μέχρι καθαρά μουσικές συνθέσεις. Και οι δύο με εκφράζουν απόλυτα και πιστεύω οτι η innovative χρήση των Sound Effects και samples είναι εξίσου σημαντική όσο μια καλή μουσική σύνθεση όταν μιλάμε για το συγκεκριμένο στυλ μουσικής. Μια σφαιρική άποψη όμως θα μπορέσετε να αποκτήσετε μόνο αν συγκρίνετε τη μουσική μου με κάποιο δείγμα της σκηνής που θέλω να εκπροσωπήσω, γιαυτό, μην αρκεστείτε στο να κάνετε κριτική για τη σύνθεσή μου (θετική ή αρνητική δε με πειράζει, μάλιστα αν είναι αρνητική ακόμα καλύτερα γιατι αποκλείεται να μη μου λέτε την αλήθεια) χωρίς να έχετε ιδέα για το τί στοχεύω.

Formant.

 

[Johnny]

Γειά σου Formant. Είμαι σχεδόν της ιδιας μουσικής σχολής με τη δικιά σου House, αλλά σε soulful και afro ρυθμούς. Αντιμετωπίζω πυκνά συχνά το ίδιο πρόβλημα - να μην ανταποκρίνεται αυτο που φτιάχνω μ' αυτό που έχω κατα ΄΄νου΄΄- , επίσης δεν έχω καθόλου μουσικές γνώσεις πέρα απο πολύ καλά ακούσματα του είδους και πολλών χρόνων που ασχολούμαι με το production. Η λύση που σου προτείνω είναι να μην στέκεσαι απλά σ' ένα κομμάτι. Προχώρα σε 2ο, 3ο κτλ. Κάποια στιγμή σίγουρα θα το ξαναπιάσεις και τότε ίσως καταλάβεις τι δεν σου πάει καλά. Έκανα πολύ καιρό για να το καταλάβω.

Σχετικά με τα Sound Libraries η γνώμη μου είναι ποτέ μην χρησιμοποιείς Loops (έτοιμα Samples). Προσωπικά ένα drum loop και bass line σε progressive house είναι (πίστεψέ με) γελείο κι ας είναι ότι πιο δύσκολο έχεις ακούσει.

Επίσης κάθε ήχο μην το αντιμετωπίζεις ξεχωριστά, βλέπε συνολικά το κομμάτι σου. Εχω vinyls με drums που δεν θα χρησιμοποιούσα (συγκεκριμένα κάποιο Kit ή Hihat), αλλά στο σύνολο είνα απίστευτα κομμάτια.

Βασικά οι απόψεις μου αφορούν την House σκηνή (τη λιγότερο - για πολλούς απ' εδώ - δημιουργική και ίσως δύσκολη μουσική).

Θα δεις, αν έχεις όρεξη, διάθεση και αγάπη γι αυτό που κάνεις θα έχεις εντυπωσιακά αποτελέσματα σε λίγο καιρό.

Johnny

 

[Formant]

Johnny, έχεις φτάσει σε επίπεδο (η πολύ κοντά) για να κάνεις κάποιο release?

 

[Johnny]

Αρκετά θα έλεγα. Για την Ελλάδα είμαι ok, δεν με ενδιαφέρει δισκογραφική εδώ. Στο ράδιο έχουν παίξει κομμάτια μου (είμαι σίγουρος ότι ακούμε τα ίδια FM) και απο εξωτερικό έχει μπει σε τέτοιο playlist, όπου τα Labels παρακολουθούν στενά κάθε εβδομάδα. Να ξέρεις όμως ότι ακόμα κι έξω δεν είναι απλά τα πράγματα. Σίγουρα με ένα πολύ καλό track μπορείς να γίνει γνωστός στο τομέα μας αλλά όταν έχεις να κάνεις μ΄ανεξάρτητες δισκογραφικές είναι δύσκολο να μπεις. Οι λόγοι : μικρά Budget, φοβούνται να ρισκάρουν σ' ένα νέο όνομα και ειδικά απ' Ελλαδα (απ' τη στιγμή που δεν έχουμε δείξει΄σχεδόν τίποτα ακόμα), κλειστό κύκλωμα producer-dj και τέλος συμβόλαια σε εξέλιξη.

Αυτό βέβαια με κάνει να προσπαθώ για το καλύτερο. Αργά ή γρήγορα κάτι θα γίνει, αρκεί να μην το βάζεις αυτοσκοπό και το βιάζεσαι.

Johnny&

 

[elavd]

Σχετικά με τα Sound Libraries η γνώμη μου είναι ποτέ μην χρησιμοποιείς Loops (έτοιμα Samples). Προσωπικά ένα drum loop και bass line σε progressive house είναι (πίστεψέ με) γελείο κι ας είναι ότι πιο δύσκολο έχεις ακούσει.

Johnny θα με ενδιέφερε (αν έχεις το χρόνο βέβαια) να γράψεις ένα μικρό οδηγό για το πώς φτιάχνεις ένα drum loop από το μηδέν.

Αν βαριέσαι να το κάνεις, στείλε κάποιο αντίστοιχο Link

Ευχαριστώ εκ των προταίρων

 

[Formant]

Νομίζω πως αδικείς λίγο την Ελληνική σκηνή και ίσως θα έπρεπε να δώσουμε λίγο respect σε ονόματα όπως ο G-Pal, και τελευταία ο Christian Cambas, οι οποίοι έχουν κάνει τεράστια βήματα, ειδικότερα με την Swift Records και με releases σε κολοσσούς όπως η Bedrock και η Plastic Fantastic. Κάθε χρόνο έχουμε Ελληνικές συμμετοχές στο Miami Winter Music Conference και τέλος, μετράμε άπειρα remixes και airplays σε Αμερική και Ευρώπη, καθώς και events σε Ελλάδα και εξωτερικό με τα μεγαλυτερα ονόματα της σκηνής παγκοσμίως.

Παρ'όλα αυτά, έχω την εντύπωση οτι ένα μικρό Label είναι πιο πιθανό να κάνει ένα νέο καλλιτέχνη sign-up σε σχέση με τα μεγάλα που λαμβάνουν 400 demos την ημέρα και κατ'ανάγκη είναι πολύ πιο επιλεκτικά όσο αφορά το τι θα κυκλοφορήσουν.

Σίγουρα τα πράγματα δεν είναι ρόδινα ακόμα και στο εξωτερικό, αλλά βλέποντας τόση σαβούρα να κυκλοφορεί σε βινύλιο (ανάμεσα βέβαια και σε πολύ καλές παραγωγές), με κάνει να πιστεύω πως έχω ελπίδες για ένα release μόλις καταφέρω να φέρω τον ήχο μου στα επίπεδα που θέλω.

Formant.

 

[Johnny]

Formant : Δεν διαφωνώ για G-Pal αλλά σε σχεση με το δικό μου&συγκεκριμένο είδος (Afro-soulful) δεν έχω ούτε ένα παράδειγμα. Εκτός κι αν κάτι μου ξεφεύγει, αν και δύσκολο διότι παρακολουθώ καθημερινά ότι βγαίνει σε vinyl.

Σχετικά με το μικρό label. Η λογική λέει αυτό που ανέφερες. Η δικιά μου εμπειρία είναι αυτό που σου έγραψα. Έχω στείλει demos σ' αρκετά Labels. Νόμιζα ότι μάλλον αρέσουν μόνο σ' εμένα, μέχρι που ενημερώθηκα για το πως δουλεύει το σύστημα.

Elavd: Βαδικά το πιο απλό που σκέφτομαι αυτή τη στιγμή (αν σε ενδιαφέρει το DANCE)&βάλε ένα MIDI FILE drum set (loop) μπες μέσα στο arrangment και μελέτησέ το.

Επίσης μπορείς να βρεις (πχ απο AKAI) Samples loops που αναλύουν πέρα απο το Loop τα στοιχεία του Kit, hi hat, snare etc. Βάλε στο ένα κανάλι το sample και στο απο κάτω κανάλι προσπάθησε να φτιάξεις ακριβώς το ίδιο.

Σχετικά με τον τρόπο. Οδηγός είναι το Kit απο κει και πέρα γεμίζεις. Ένα καλό arpeggiator είναι πάντα χρήσιμο. Προσωπικά τα περισσότερα τα κάνω pre-programming μέσα στο arrange window. Τέλος ένα Quantize μπορεί να δώσει ένα groovy αποτέλεσμα.

 

[Formant]

&

Παραθέτω και αυτό το Link που αναφέρεται στις Ελληνικές παραγωγές που προωθούνται στο εξωτερικό...

http://www.progressive-sounds.com/features/Audio-Therapy-Across-Borders-Greece.asp

&

Formant.