Άι άι άι τι μαθαίνουμε
ότι "μόνο οι σκλάβοι είναι νομοταγείς", λέει ο ένας, ότι "ο λαός απαιτεί πειθαρχία" λέει ο άλλος, ότι ¨η δημοκρατία μπαίνει σε αναστολή" σε κατάσταση ανάγκης λέει ο τρίτος, οτι "η ζωή προχωράει μόνο με την παρανόμία" VS "η ζωή προχωράει με πειθαρχία και τήρηση των υποχρεώσεών μας".
Το να μην είναι ακριβώς έτσι
απόλυτα τα πράγματα, όπως τα απρουσιάζετε, σας περνάει από το μυαλό?
Προσωπικά, συμφωνώ σχεδόν με όλα και διαφωνώ εξίσου σχεδόν με όλα όσα γράφετε, διότι τα θεωρείτε απόλυτα παιδιά! Και δεν είναι. Ούτε όλοι οι "παράνομοι" είναι το ίδιο, ούτε η πειθαρχία στους νόμους (και η πίστη στους νόμους) είναι θέσφατο προόδου, γενικά οι διατυπώσεις σας ορίζουν μεν ένα πλαίσιο συζήτησης (σα να λέμε, το άσπρο και το μαύρο), αλλά η συζήτηση αυτή θα πρέπει να συντελεστεί στη μέση και κατά περίσταση, όχι με αφορισμούς it is what it is.
Παίζει δηλ. ρόλο καθοριστικό
σε ποιο νόμο είσαι νομοταγής,
σε ποια εντολή πειθαρχείς και σε ποια όχι,
ποιες έκτακτες καταστάσεις απαιτούν να ακολουθήσεις τον αρχηγό εις βάρος των δημοκρατικών διαδικασιών, για
ποιες εποχές μιλάμε (για την εποχή του Μεγα Αλέξανδρου ή για την εποχή της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας
![Wink ;) ;)](https://cdn.jsdelivr.net/joypixels/assets/8.0/png/unicode/64/1f609.png)
κ.ο.κ.