theoctapus είπε:Το ότι κάποιοι έχουν χάσει την δουλειά τους από ηλίθιους πελάτες δεν μου λέει τίποτα

:-X :-X
theoctapus είπε:Το ότι κάποιοι έχουν χάσει την δουλειά τους από ηλίθιους πελάτες δεν μου λέει τίποτα
Μην δαιμονοποιείς έτσι εύκολα την άλλη άκρη του Ατλαντικού γιατί εξίσου "Αμερικανιά" είναι και το "we will bend backwards for our customers, but not forwards".audiokostas είπε:Συμφωνώ. Ευγένεια και εξυπηρέτηση πάνω απ' όλα αλλά τις Αμερικανιές στυλ Customer-is-God τσι βαριέμαι.
Καλά δεν έχω αντίρρηση. Βάλε την εθνικότητα που θες.bloody_sunday είπε:Μην δαιμονοποιείς έτσι εύκολα την άλλη άκρη του Ατλαντικού γιατί εξίσου "Αμερικανιά" είναι και το "we will bend backwards for our customers, but not forwards".Φυσικά υπάρχουν κανόνες, αλλά και όρια.
Ναι μαν, δεν είπα ότι είσαι λάθος.theoctapus είπε:@beeros05
Μα δεν διαφωνώ. Το θέμα είναι ότι ακόμα και τελείως τρόμπας να είναι ο πελάτης (όπως στα παραδέιγματα που ανέφερες) εσύ σαν υπάλληλος που είναι επιφορτισμένος με την εξυπηρέτηση των πελατών, είσαι υποχρεωμένος να τον αντιμετωπίσεις με ευγένεια και τακτ και όσο μπορείς να του κάνεις τα χατίρια. Δεν είπε κανείς ότι είναι εύκολη δουλειά.
Ναι, εννοειται. Δεν είπα κάτι περί "αντίδρασης". Όταν λες σε εναν πελάτη "θα υπάρχει καθυστέρηση γιατι ετσι κ ετσι" το κάνεις γιατί δεν είναι σωστό να μην το κάνεις.Φυσικά και υπάρχουν όρια, όμως για να αντιδράσεις στην περίπτωση που έχουν ξεπεραστεί πρέπει 1) να έχεις το οκ από το boss, και 2) να υπάρχουν ειδικές συνθήκες (αν π.χ. το μαγαζί είναι πίχτρα δεν μπορείς προφανώς να υψώσεις φωνή).
Εμένα μου λέει, είναι απάνθρωπο να βγάζεις τα κομπλεξ σε τρίτους.Το ότι κάποιοι έχουν χάσει την δουλειά τους από ηλίθιους πελάτες δεν μου λέει τίποτα, it comes with the business. Ούτε τα περί ώρας αιχμής. Υπάρχει τρόπος αντιμετώπισής της αν η επιχείρηση είναι πραγματικά οργανωμένη κι εγώ σαν πελάτης έχω το δικαίωμα να απαιτώ κάτι τέτοιο.
Τι ακριβώς θα 'χαμε δηλαδή, άποψη με την οποία διαφωνείς και άρα κακώς ξεκινάμε κουβέντα; Ωραίο μου ακούγεται, μπορείς να το υλοποιήσεις σε ένα ωραιότατο blog αν θες, γιατί εδώ, άσε τα ξέρεις νομίζω.....audiokostas είπε:Με πονάει το πόσο διαφωνώ (αυτή είναι η ευγενική μου απάντηση)
Στα πα William. Αυτά θα χαμε.![]()
Νομίζω όμως ότι την εκμεταλλεύεσαι.theoctapus είπε:Τι ακριβώς θα 'χαμε δηλαδή, άποψη με την οποία διαφωνείς και άρα κακώς ξεκινάμε κουβέντα; Ωραίο μου ακούγεται, μπορείς να το υλοποιήσεις σε ένα ωραιότατο blog αν θες, γιατί εδώ, άσε τα ξέρεις νομίζω.....
Σ' ευχαριστω για την ευγένεια σου, αν και δεν την ζήτησα.
Εννοείται ότι υπάρχουν όρια, αυτονόητο. Πως όμως αντιμετωπίζεις τον πελάτη όταν αυτά ξεπερνιούνται είναι το πραγματικό ερώτημα. Βγάζεις τον διπλοπέλεκυ και του παίρνεις το scalp ή τον πιάνεις με το σεις και με το σας προσπαθώντας να τον ξεφορτωθείς ευγενικά (ακόμη κι αν τρώγεσαι για την πρώτη επιλογή);hot_sauce είπε:αν εννοείς καθολική εξυπηρέτηση από τον υπάλληλο σε O,TI καπρίτσιο κι αν κάνει ο πελάτης....σαφώς και όχι....υπάρχουν και όρια που πρέπει να τα γνωρίζουν και οι δύο...
αν δουλεύεις στον κλάδο της εξυπηρέτησης, γενικά, σου εμφυτεύονται σε σύντομο χρονικό διάστημα ;D
Μα και 'μένα με νοιάζει, είναι πέρα για πέρα τραγικό. Δεν αλλάζει όμως δυστυχώς τους κανόνες συμπεριφοράς των επαγγελματιών της εξυπηρέτησης. Και στην τελική αν είναι να φταίει κάποιος είναι το αφεντικό που πιστεύει τις μαλακίες του κάθε, προφανώς, λοβοτομημένου και όχι αυτά που λέει ο υπάλληλός του. Προφανώς, προφανέστατα, ο συγκεκριμένος πελάτης είναι και θα συνεχίζει να είναι η πηγή του κακού.Όταν όμως ο κακοπληρωμένος υπάλληλος που δεν έστρωσε κώλο στις παράλογες απαιτήσεις του "πελάτη", βρίσκεται εκτός δουλειάς και στην ανεργία με αφορμή έναν ηλίθιο πελάτη και αιτία ένα τριμάλακα αφεντικό, με νοιάζει ρε φίλε, πως να το κάνουμε.
αυτό...είναι υποκειμενικό...να του δώσεις να καταλάβει πως γίνεται παράλογος χωρίς να ακροβατήσεις στα όρια της απόλυσηςtheoctapus είπε:Εννοείται ότι υπάρχουν όρια, αυτονόητο. Πως όμως αντιμετωπίζεις τον πελάτη όταν αυτά ξεπερνιούνται είναι το πραγματικό ερώτημα. Βγάζεις τον διπλοπέλεκυ και του παίρνεις το scalp ή τον πιάνεις με το σεις και με το σας προσπαθώντας να τον ξεφορτωθείς ευγενικά (ακόμη κι αν τρώγεσαι για την πρώτη επιλογή);
Το να μιλάς λογικά στον παράλογο για τον παραλογισμό του είναι σαν να πουλάς άμμο στην έρημο, περιττό. Ευγενικά και σιγά σιγά προς την πόρτα και άντε στην ευχή της Παναγιάς.hot_sauce είπε:αυτό...είναι υποκειμενικό...να του δώσεις να καταλάβει πως γίνεται παράλογος χωρίς να ακροβατήσεις στα όρια της απόλυσης![]()
Δεν το λέω για 'σένα φίλε μουhot_sauce είπε:καλά...ήρεμα...συζήτηση κάνουμε....
Καλή προετοιμασία και μετά φουρνος μικροκυμμάτωνhot_sauce είπε:εξυπηρέτηση που με άφησε άναυδο ήταν στη Ν.Σμύρνη που ενώ η ταβέρνα ήταν τίγκα..και μιλάμε για πάνω από 100 άτομα...η παραγγελία (κρύα και ζεστά) ήρθε πολύ γρήγορα...
Αυτό είναι ακραίο που λες...δεν τον αρχίζεις στα μπινελίκια. απλά του λές "μας συγχωρείτε αλλά δε μπορούμε να σας εξυπηρετήσουμε υπό αυτές τις συνθήκες" ή κάτι τέτοιο τελος πάντων.Αλλά ακόμη κι αν το αφεντικό δεν έχει κολλήματα, μπορεί ο υπάλληλος να το γυρίσει στα μπινελίκια; Μάλλον όχι. Άρα ποιά ακριβώς είναι η μη-ανοχή στον μαλάκα πελάτη; Ή μήπως από ηθικοπλαστικές θεωρίες άλλο τίποτα;
Το περιστατικό που περιγράφεις μου γεννά τις παρακάτω ερωτήσεις:Petr@r@s είπε:
δεν θέλω να κουνησω το δάκτυλο έξω απο το χορό, αλλα αυτο που περιγραφεις είναι ο,τι χειρότερο σαν παράδειγμα συμπεριφοράς ανθρώπου, και επουδενι δεν πρέπει να επικροτειται/ενθαρρύνεται απο κανένα μας (πολλών μάλλον δε όταν εγινε μπροστά σε μικρο παιδι).beeros05 είπε:Από την άλλη ένα φίλος μου, πελάτη που του ειχε σπάσει τα ουμπαλα όλο το βραδυ και το έπαιζε καμπόσος, όταν έφυγε, έκανε το γύρο του τετραγώνου και τον έπιασε στο άλλο στενο και τον πλάκωσε στο ξύλο μπροστά στη γυναίκα του και το παιδί του.
ακραίο? ΝΑΙ...αλλά πιο ακραίος ήταν ο πελάτης, γιατί με την απαξιωτική του συμπεριφορά προκάλεσε την τύχη του, ξευτελιστηκε μπροστά στη γυναίκα του κ το παιδάκι έπαθε (μαλλον) σοκ.
Λόγω του παιδιού για μενα ήταν ακραίος, πολύ ακραίος...αλλά και πάλι αμα σε τρωει, είσαι αξιος της μοιρας σου...
Και δεν απολύθηκε ο φίλος, γιατί εξαιτίας του πελάτη έφυγε 1 τραπέζι που βαρεθηκε να ακουνε τη γκρίνια του και αλλα 2 καναν παραπονα επειδη δε μπορουσαν να φάνε ήσυχα.
1ο ημουν 17 και τι εγινε επειδη ημουν μικροτερος του σημενει οτι αυτος ειναι καλητεροςgdevelek είπε:Το περιστατικό που περιγράφεις μου γεννά τις παρακάτω ερωτήσεις:
1. πόσων χρονών ήσουν όταν έγινε αυτό;
2. πόσες φορές είχες ως τότε πάει στο Νάκα για να ρωτήσεις ή να δοκιμάσεις;
3. ως τότε πόσες συνολικά αγορές και τι συνολικό τζίρο είχες κάνει στο Νάκα;
Αν θες απαντάς.