"Θεματάκι" με αντιπροσωπία & Συμπεριφορά.

WilliamSats είπε:
Κάποιοι έχουν βάλει μυαλό, οι ανίκητοι όμως είναι περισσότεροι...προς το παρόν και εύχομαι στο μέλλον (όταν συνταξιοδοτηθούν οι τωρινοί ;D) να αλλάξει.  
Η "πολιτική" της επιχείρησης εππηρεάζει κατα πολύ την απόδοση του πωλητη.

Ας το θέσω ως εξής:

1999 - Μεγάλο μουσικό κατάστημα στο κέντρο

Ο πωλητής στα τύμπανα ήταν ένα φοβερό παλικάρι. Πάντα έκανε ότι μπορούσε για καλύτερες τιμές παρόλο που δεχόταν πιέσεις από τους "πάνω" για να μην το κάνει.

Κάθε Σάββατο στα Τύμπανα γινόταν της Πόπης.

Όλοι πηγαίναμε να πάρουμε κανα ζευγάρι μπακέτες κ γενικά δε θα φεύγαμε με αδεια χέρια. Υπήρξε μια περίοδος που τα είχα σκάσει καλά σε πολύ σύντομο διάστημα. Είχα πάρει practise kit, διπέταλο κάτι βάσεις και δέρματα.

Πήρα μετά ένα crash Paiste και ήθελα να πάρω και ένα Sabian.

Μετά από κανα 2μηνο πάω να πάρω Hi-Hat με αρχικη τιμή 147.000 και μου το αφήνει 117.000 και μου πέσαν τα σαγόνια. 2 βδομάδες μετά μου έλεγε για τα μπινελίκια που έφαγε από τους "πάνω" για τα 30.000 που μου έκοψε.

Όταν ο πωλητής έφυγε από εκεί άρχισε και η κατρακύλα του Drum Department...

Θέλω λοιπόν να καταλήξω στο ότι παρόλο που πάντα υπήρχαν κάπου καλοί πωλητές έπρεπε να έρθει ένας Thomann για να έχουμε και μια εκπτωσούλα της προκοπής και καλύτερη εξυπηρέτηση όσον αφορά εγγυησεις επισκευες κλπ

Νομίζω τα ζόρια τα πολλά θα τα τραβανε σε τμήματα με ηλεκτρονικό εξοπλισμο κυρίως

ε, αυτό το «κάτι παραπάνω» είμαι διατεθειμένος να το δώσω αν συντρέχουν αθροιστικά και οι λοιπές προΰποθέσεις .
περίπου αυτό είπα...πήγα να του αφήσω 120€ για μια βάση και τσαντίστηκα τόσο που τελικά την πούλεψα και πήγα σε άλλο μαγαζί.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Αν μιλάμε για τους ιδιους, το έχουν πει και σε μένα, όταν ήθελα knobs για το Τριτον. Να τους πάω όλο το όργανο να μου τα βάλουν αυτοι. Απαράδεκτοι. Και δυστυχώς σ'αυτους που εννοω εγώ, έπεσα πάλι στην ανάγκη τους. Δευτέρα έρχεται ο λογαριασμός :( Ο 1ος ήταν 150€ για 3 ανταλλακτικά πλήκτρα ::)

 
neeq είπε:
Αν μιλάμε για τους ιδιους, το έχουν πει και σε μένα, όταν ήθελα knobs για το Τριτον.
Όχι δεν μιλάμε για τους ίδιους, αλλά από συμπεριφορά έχουν ίδια ;)

 
Θα γραψω κατι που το εχω ξαναφραψει αρκετες φορες.Στην ουσια ειναι αυτο που εγραψε ο LK.

Μετραει η ευγενεια και η ειλικρινεια και του πωλητη αλλα και  του αγοραστη .Επισης μετραει και η προσωπικοτητα κυριως του αγοραστη και κατα δευτερον του πωλητη.Σκεφθειτε το λιγο.

Δεν θα γραψω παραδειγματα αλλα στο παρελθον εχω κανει παραινεση προς ενα-δυο μελη που μονιμα γκρινιαζουν να παμε μαζι σε 2-3 μαγαζια και να διαπιστωσουν ιδιοις ομασι τι μπορει να κερδισουν σε τιμη αλλα και σε εξυπηρετηση (αυτο ειναι πολυ πιο βασικο απο την τιμη.) ;D

 
Προσωπικά πάντως δεν καταλαβαίνω γιατί άνοιξε το thread.

William έπεσες σε γάϊδαρο (από αυτά που λες) και κρίμα.

Ούτε ο πρώτος είσαι ούτε ο τελευταίος. Και ούτε αρέσει σε κανένα να είναι αποδέκτης.

Θα μου πεις ήρθες στον καφενέ να πεις το παράπονό σου...... Πάσο.

Αλλά προσωπικά, αν άνοιγα το thread (για την αντιπροσωπεία), θα έγραφα την ιστορία και θα κατέληγα ότι το ανταλλακτικό, εξαιτίας της συμπεριφοράς του συγκεκριμένου αλλά και λόγω της ευχέρειας που μου παρέχει η διαδικτυακή αγορά, αγοράστηκε από αλλού και η αντίρρησή μου για την συμπεριφορά του τύπου θα είχε εκφραστεί εγγράφως στην μητρική εταιρεία by copy τον τοπικό αντιπρόσωπο (ο οποίος υποθέτω είναι ο εν λόγω αγενής).

Πέραν τούτου θα αρχίσουμε τα ίδια και τα ίδια και οι έξω και οι μέσα και ο Τόμαν και ο Μήτσος και οι Αμερικάνοι και οι Έλληνες και εγώ και αυτοί και τότε και τώρα και σούπα και μούπες.......

 
audiokostas είπε:
Αλλά προσωπικά, αν άνοιγα το thread (για την αντιπροσωπεία), θα έγραφα την ιστορία και θα κατέληγα ότι το ανταλλακτικό, εξαιτίας της συμπεριφοράς του συγκεκριμένου αλλά και λόγω της ευχέρειας που μου παρέχει η διαδικτυακή αγορά, αγοράστηκε από αλλού και η αντίρρησή μου για την συμπεριφορά του τύπου θα είχε εκφραστεί εγγράφως στην μητρική εταιρεία by copy τον τοπικό αντιπρόσωπο (ο οποίος υποθέτω είναι ο εν λόγω αγενής).
Όπως και έκανα βεβαίως-βεβαίως!

(Σωστά υποθέτεις ;) )

Πέραν τούτου θα αρχίσουμε τα ίδια και τα ίδια και οι έξω και οι μέσα και ο Τόμαν και ο Μήτσος και οι Αμερικάνοι και οι Έλληνες και εγώ και αυτοί και τότε και τώρα και σούπα και μούπες.......
Εγώ δεν είχα/έχω σκοπό να πάει εκεί το θέμα σε καμία περίπτωση. 

 
WilliamSats είπε:
Όπως και έκανα βεβαίως-βεβαίως!
Εύγε.

Εγώ δεν είχα/έχω σκοπό να πάει εκεί το θέμα σε καμία περίπτωση. 
Είμαι σίγουρος.

Ξέρεις όμως πόσοι περιμένουν στην ουρά;  ;)

 
Μιλάμε για συμπεριφορά εμπόρων αλλά να θέσουμε και το ζήτημα της δικιάς μας συμπεριφοράς, δηλαδή το πώς αντιδρούμε: υποκύπτουμε και απλά γκρινιάζουμε, ή επιλέγουμε άλλο δρόμο. Σε μεγάλο ποσοστό πιστεύω πως ακόμη κάνουμε το πρώτο (γενικά στο εμπόριο, όχι ειδικά στα μουσικά είδη).

Πριν ένα χρόνο περίπου ήθελα ένα εργαλείο, το κατάστημα το έδινε φτηνώτερα μέσω ίντερνετ αλλά μετά χρέωνε (φυσικά) τα μεταφορικά. Τους ζήτησα να μου το δώσουν σε τιμή ίντερνετ, αλλά να το παραλάβω ο ίδιος ώστε κι εγώ να μην πληρώσω μεταφορικά αλλά κι εκείνοι να μη μπούν στη διαδικασία να συσκευάσουν το πακέτο και να καλέσουν κούριερ κλπ., και ήταν ανένδοτοι. Οπότε τους είπα: "Εντάξει κύριε, θα ακυρώσω την παραγγελία που έκανα μέσω ίντερνετ.", ώστε να το καταλάβει ο τύπος πως αυτό που έκανε του κόστισε.

 
gdevelek είπε:
Μιλάμε για συμπεριφορά εμπόρων αλλά να θέσουμε και το ζήτημα της δικιάς μας συμπεριφοράς, δηλαδή το πώς αντιδρούμε: υποκύπτουμε και απλά γκρινιάζουμε, ή επιλέγουμε άλλο δρόμο. Σε μεγάλο ποσοστό πιστεύω πως ακόμη κάνουμε το πρώτο (γενικά στο εμπόριο, όχι ειδικά στα μουσικά είδη).

Πριν ένα χρόνο περίπου ήθελα ένα εργαλείο, το κατάστημα το έδινε φτηνώτερα μέσω ίντερνετ αλλά μετά χρέωνε (φυσικά) τα μεταφορικά. Τους ζήτησα να μου το δώσουν σε τιμή ίντερνετ, αλλά να το παραλάβω ο ίδιος ώστε κι εγώ να μην πληρώσω μεταφορικά αλλά κι εκείνοι να μη μπούν στη διαδικασία να συσκευάσουν το πακέτο και να καλέσουν κούριερ κλπ., και ήταν ανένδοτοι. Οπότε τους είπα: "Εντάξει κύριε, θα ακυρώσω την παραγγελία που έκανα μέσω ίντερνετ.", ώστε να το καταλάβει ο τύπος πως αυτό που έκανε του κόστισε.
Αυτό είναι τελείως διαφορετική περίπτωση.

Στην δική μου (που σε καμία περίπτωση δεν είχε να κάνει με οικονομικό θέμα), εγώ ζήτησα να αγοράσω ένα ανταλλακτικό που μάλιστα ήμουν διατεθειμένος να δώσω και το ακριβές part number και ο τύπος με τον τρόπο του απλά αρνήθηκε να πουλήσει ένα προϊόν μίας εταιρίας που αντιπροσωπεύει.

 
audiokostas είπε:
Ξέρεις όμως πόσοι περιμένουν στην ουρά;  ;)
Για να μη γίνει κάποια παρανόηση, μιας κ εγώ ανέφερα το παράγειγμα του Θωμά, το έκανα καθαρά για να επισημάνω τη διαφορά αντιμετώπισης-εξυπηρέτησης όπως έφερα κ παράδειγμα με τοπικό μαγαζί και πως έχουν αλλάξει τα πράματα με το χρόνια εξ'αιτίας του Θωμά, του e-Bay κ γενικά λόγω της διαδυκτιακής αγοράς.

Και δεν ίσχυει μόνο για την αγορά μουσικών οργάνων.

.Επισης μετραει και η προσωπικοτητα κυριως του αγοραστη και κατα δευτερον του πωλητη.Σκεφθειτε το λιγο.
Κυρίως του αγοραστή?? Ουτε καν.

Απλά ο αγοραστής "χάνει" αν γίνει αγενής. Εκεί δίνω το ΟΚ και στον πωλητή να τον αρχισει στις μαπες (που λεει ο λόγος)

Όχι ρε Περικλή, πας να αφήσεις τα λεφτά σου. Σιγα μη πέσουμε και στα γόνατα να παρακαλέσουμε κιολας.

 
WilliamSats είπε:
Αυτό είναι τελείως διαφορετική περίπτωση.
Δεν έγραψα πως είναι ίδια περίπτωση με τη δικιά σου. Είναι όμως και τα δύο περιστατικά ενδεικτικά μιας ανελαστικής νοοτροπίας  του στυλ "έτσι θέλω να δουλεύω εγώ και περιμένω από σένα τον αγοραστή να προσαρμοστείς, και τα όποια επιχειρήματα έχεις να μου δώσεις τα ακούω βερεσέ".

 
beeros05 είπε:
Κυρίως του αγοραστή?? Ουτε καν.

Σιγα μη πέσουμε και στα γόνατα να παρακαλέσουμε κιολας.
+1

Όποιος έχει δουλέψει σε σοβαρό μαγαζί ή εταιρία που σχετίζεται με το εμπόριο, σίγουρα θα έχει μάθει ότι στον πελάτη κάνουμε τεμενάδες και τον έχουμε στα ώπα-ώπα, ακόμα και αν πρόκειται για την προσωποποίηση της βλακείας. Το "Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο" δεν είναι ένα ανόητο κλισέ moto, έχει πραγματική αξία. Ο πελάτης είναι που βάζει φαί στο πιάτο του επαγγελματία, το ποιός έχει ανάγκη ποιόν είναι προφανές.

 
Τα αυτονόητα αυτά πράγματα ΔΕΝ γίνονται πράξη στην Ελλάδα ούτε απο πωλητές ούτε από αγοραστές. Αυτό αλλάζει στις μέρες μας αλλά πολύ αργά, και βέβαια πρέπει να αλλαξει πρώτα από τους καταναλωτές ("καταναλωτική συνείδηση").

 
theoctapus είπε:
+1

Όποιος έχει δουλέψει σε σοβαρό μαγαζί ή εταιρία που σχετίζεται με το εμπόριο, σίγουρα θα έχει μάθει ότι στον πελάτη κάνουμε τεμενάδες και τον έχουμε στα ώπα-ώπα, ακόμα και αν πρόκειται για την προσωποποίηση της βλακείας. Το "Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο" δεν είναι ένα ανόητο κλισέ moto, έχει πραγματική αξία. Ο πελάτης είναι που βάζει φαί στο πιάτο του επαγγελματία, το ποιός έχει ανάγκη ποιόν είναι προφανές.
Δε συμφωνω 100%. Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο υπό προυποθέσεις. Το να μπαίνει πελάτης σε μαγαζι ωρα αιχμης και να έχει την απαιτηση πχ να εξυπηρετήθεί άμεσα "γιατί βιάζεται" δεν του δίνει δίκιο.

Τεμενέδες και ώπα ώπα είναι βλακεια. Είναι σα να κακομαθαίνεις το παιδί σου και να μην του χαλάς χατίρι. Όλοι είμαστε πελάτες και όλοι είμαστε πωλητες εξυπηρετητες. Όλοι παίρνουμε μεροκάματο όπως και όλοι δίνουμε. Άρα ο σεβασμός πρεέπι να είναι αμοιβαίος.

Και εσύ και εγώ και όλοι μας ξέρουμε πολύ καλά ότι αν θες να πας κάπου να εξυπηρετηθείς ΣΩΣΤΑ δεν θα πας μέρα και ώρα αιχμής. Ξέρουμε όλοι πχ ότι το Σάββατο το μεσημέρι στα σουπερ μαρκετ γινεται το αδιαχώτητο.

Δεν πας λοιπόν την μερα και ωρα αιχμης αν δε θες να περιμένεις στην ουρα 30' για να πληρωσεις. Και αν πας γιατί δε μπορείς αλλη ώρα δε γίνεται να φωναζεις και να ξεφυσας και να κραζεις σα το γύφτο.

Γενικά σαν πελάτες οι Νεοέλληνες, είμαστε ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ. Και αυτό γιατί σε μεγάλο βαθμό είμαστε ψευτονεόπλουτοι και κακομαθημένοι. Περισσότερα παράπονα στη δουλειά μου έχω από άτομα ηλικίας 20-40 παρά από μεγαλύτερους.

Πάνε σε ένα "ΠΛΑΙΣΙΟ" ή σε ένα "καλό" μαγαζί μερα/ωρα αιχμής και με τη μια ξεκινανε τα παραπονα.

"Και τί είναι αυτά" και

"είναι δυνατον τέτοια επιχείρηση να καθυστερει στην εξυπηρέτηση" "φωνάξτε μου τον υπεύθυνο" και δε συμμαζεύεται.

Είτε μπαίνουμε λοιπόν σε μια μεγάλη επιχείρηση είτε στο συνοικιακό μαγαζάκι, καλό θα ήταν να αντιληφθούμε ότι δουλεύουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ μέσα και όχι ΓΙΔΙΑ.

Ξέρω παιδιά που χασαν τη δουλειά τους επειδή έκανε παράπονα ο καλοθελητής φίλος του αφεντικού. Έχουν γίνει όλοι οι πελάτες ξερόλες. Και αυτά που αναφέρω σε γενικές γραμμές τα βιώνω κάθε μέρα και είναι πολύ ψυχοφθόρο. Ακόμα και δίκιο να έχει ο πελάτης το παράπονο πρέπει να το κάνει με τακτ.

Μια μέρα σε μαγαζί που δούλευα έρχονται 6 άτομα Κυριακή χωρίς κράτηση να φάνε την ώρα που καθόντουσαν ήδη 120 άτομα σε όλο το μαγαζί. Μας είχε μείνει 1 τραπέζι στο πόστο μου.

Τους καλησπέρίζω και ΠΡΙΝ κάτσουνε τους λέω ότι από τη στιγμή που θα σας πάρω παραγγελία θα σας φέρω τα κρυα πιατα και τους μεζεδες και τα ζεστά πιάτα θα έρθουν σε μιση ώρα με σαραντα λεπτα, γιατί είχει φρακάρει η κουζίνα λόγω της ώρας.

Δεν έπρεπε να ξέρουν οι άνθρωποι ότι δε θα φάνε στην "προβλεπόμενη" ώρα...?

Και αυτό το κωλοπαιδο επιασε την αφεντικίνα κ της ειπε οτι πρεπει να ντρεπεται που στο μαγαζι της Κυριακη μεσημερι θα κανει να φερει τα ζεστα 30'. Το αποτελεσμα ηταν να ακουσω ότι καντηλι δεν εχω ακουσει ποτε, να εξυπηρετηθει πρωτος και μετα να κραζουν απο αλλα τραπεζια επειδη ο τελευταιος που εκατσε εξυπηρετειται πρώτος...πάρε το αυτγό και κούρευτο

Οι περισσότεροι πελάτες κάνουν παράπονα προς ΙΔΙΟΝ ΟΦΕΛΟΣ, μπας και τους κεράσουν κάτι ή τους κάνουν λίγο παραπάνω έκπτωση.

Αγαπητοί πελάτες, υπάρχει ΣΕΙΡΑ! Περιμένεις παντού τη ΣΕΙΡΑ ΣΟΥ!

Προσωπικά προτιμώ να χάσω 1 πελάτη, από το να ρισκάρω αφησω παραπονεμένους 10 για τον 1 τον ανικητο...

Ένα χαμόγελο από τον πελάτη λίγο κατανόηση αλλαζει όλη τη διάθεση του υπάλληλου.

Όπως μου έχει ερθει παρέα και μου έχει πει "βλέπουμε ότι κάτσαμε τελευταίοι κ θα περιμένουμε αλλα αν έχεις την καλοσύνη μη μας καθυστερήσεις πολύ" τους καθυστέρησα γιατί δε γινόταν αλλιώς αλλά σε όλη τη διάρκει του σερβις τους είχα "στον αφρό". Με την ευγενειά τους κερδίσαν το κάτι παραπάνω για να "αποζημιώσω" για την καθυστερηση.

Σόρρυ που έφυγα OFF TOPIC αλλά έπρεπε να δείξουμε και την άλλη όψη. Ο πελάτης έχει δίκιο ΥΠΟ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ

 
beeros05 είπε:
Δε συμφωνω 100%. Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο υπό προυποθέσεις.
Συμφωνώ. Ευγένεια και εξυπηρέτηση πάνω απ' όλα αλλά τις Αμερικανιές στυλ Customer-is-God τσι βαριέμαι.

Μία από τις πολλές δουλειές που έκανα πιτσιρικάς ήταν και πωλήτης σε παιχνιδάδικο πολυκαταστήματος.

Εφαγα μεγάλη πίκρα στις Χριστουγεννογιορτές (απλά απίστευτη πίκρα) αλλά ποτέ δεν το βαλα κάτω. Την παραμονή μόνο την ώρα που το μαγαζί άρχισε να κλείνει και οι συνάδελφοι φεύγαν έρχεται κυρία αλλόφρονη με το μικρό της

- "σας παρακαλώ 5 λεπτά μόνο ένα δώρο και έφυγα"

- "Μα κλείνουμε"

- "Δύο λεπτά. Το πήρα κι έφυγα"

- "Αντε Χριστούγεννα είναι. Κάντε και πέντε. Αλλά γρήγορα σας παρακαλω. Και ότι θέλετε πείτε μου."

- ............

(Μετά από 1 τέταρτο και)

-"Αν μπορείτε να έλθετε γιατί τα ασανσερ σταμάτησαν, θα κλείσω τις (κυλιόμενες) σκάλες και το μαγαζί κλείνει.

- "Άκου νεαρέ. Δε θα μου βγάλεις τη ψυχή. Κάτσε και περίμενε. Εγώ στο φινάλε σε πληρώνω"

;D ;D ;D ;D

Ακόμα την θυμάμαι πως έσφιξε έντρομη πάνω της το παιδί της που έκλαιγε ενώ κατέβαινε τα σκαλιά δέκα-δέκα.

Και δεν της είπα (σχεδόν) κουβέντα.

Δεν κουνήθηκα από τη θέση μου. Ευτυχώς, χρονιάρα μέρα.

Το χέρι μου μόνο έτσουξε στην επιφάνεια του γραφείου......

 
Όχι ρε Περικλή, πας να αφήσεις τα λεφτά σου. Σιγα μη πέσουμε και στα γόνατα να παρακαλέσουμε κιολας.

Kαλα ρε Σπυρο αυτο εγραψα εγω;Εγω εγραψα για προσωπικοτητα οχι για παρακαλια .Ελεος αλλα γραφω αλλα καταλαβαινετε.Δεν ξαναγραφω τιποτα  σε τετοια threads  ???

 
Περικλή είπες ότι ΚΑΤΑ ΠΡΩΤΟΝ μετραει η προσωπικοτητα του αγοραστη και ΜΕΤΑ του πωλητη. Και απλά διαφώνησα, μη χαλιέσαι... ;)

 
@beeros05

Μα δεν διαφωνώ. Το θέμα είναι ότι ακόμα και τελείως τρόμπας να είναι ο πελάτης (όπως στα παραδέιγματα που ανέφερες) εσύ σαν υπάλληλος που είναι επιφορτισμένος με την εξυπηρέτηση των πελατών, είσαι υποχρεωμένος να τον αντιμετωπίσεις με ευγένεια και τακτ και όσο μπορείς να του κάνεις τα χατίρια. Δεν είπε κανείς ότι είναι εύκολη δουλειά.

Φυσικά και υπάρχουν όρια, όμως για να αντιδράσεις στην περίπτωση που έχουν ξεπεραστεί πρέπει 1) να έχεις το οκ από το boss, και 2) να υπάρχουν ειδικές συνθήκες (αν π.χ. το μαγαζί είναι πίχτρα δεν μπορείς προφανώς να υψώσεις φωνή).

Το ότι κάποιοι έχουν χάσει την δουλειά τους από ηλίθιους πελάτες δεν μου λέει τίποτα, it comes with the business. Ούτε τα περί ώρας αιχμής. Υπάρχει τρόπος αντιμετώπισής της αν η επιχείρηση είναι πραγματικά οργανωμένη κι εγώ σαν πελάτης έχω το δικαίωμα να απαιτώ κάτι τέτοιο.

Edit: Να απαιτώ απ' την διοίκηση, όχι απ' τον υπάλληλο. Κάτι τέτοιο θα ήταν και παράλογο και εκτός θέματος.

Κοινώς, η ευγένεια είναι υποχρέωση του υπαλλήλου, του πελάτη είναι επιλογή (δυστυχώς).

(Βέβαια, όντας και οι δύο μέλη της ανθρώπινης φυλής εντός μιας οργανωμένης κοινωνίας, έχουν και οι δύο υποχρέωση να είναι ευγενικοί, αλλά αυτό σε ένα ιδανικό κόσμο)

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top