- Μηνύματα
- 11,651
- Λύσεις
- 1
- Πόντοι
- 3,578
Όσο και αν γνώριζα την αξία κάποιων κιθάρων που πέρασαν απο τα χέρια μου για μια τριαντακονταετία απο τα 70'ς, μου ήταν αδύνατο να γνωρίζω τον ρόλο της παγκοσμιοποίησης και την πληροφορία που έφτασε μέσω του ίντερνετ ακόμα και στη χώρα μας. Διάβαζα απο το Guitar Player και ότι αντίστοιχο βρετανικό μέσο υπήρχε τότε και μάθαινα για τις κιθάρες και παράλληλα γνώρισα τον όρο συλλεκτικότητα και vintage κυρίως απο τους Αμερικάνους.
Άργησαν να μας φτάσουν εδω αυτές οι έννοιες αλλά μας ήρθαν. 30-40 χρόνια αργότερα.
Απο το '76 χαλβάδιαζα στα επαγγελματικά ταξίδια που έκανα στην Ευρώπη ότι κυκλοφορούσε, αγόραζα, πείραζα και έστηνα partcasters. Πέρασαν κιθαρούκλες απο τα χέρια μου που έπαιζα σε κάθε εμφάνιση που τότε ήταν τουλάχιστον εβδομαδιαία. Δεν κάθονταν στο ράφι θέλω να πω.
Ετσι όπως κοίταζα κάτι παλιές φωτογραφίες, είδα αυτές τις δύο και μπήκα στον πειρασμό να δω τι αξία θα είχαν σήμερα αν τις είχα κρατήσει.
H Gibson ES-300 του 1949 που στέκεται δίπλα στην PRS SC24, κοστολογείται άνετα 6,5 - 7,000 ευρώ.
Δόθηκε αρκετά κάτω απο 1000 ευρώ νομίζω.
Η πρώτη δεξιά Gibson SG Standard 1963 με Maestro Vibrola πωλείται σήμερα 15-17,000 ευρώ.
Την πούλησα σε άτομο που έψαχνε μυτερή κιθάρα για μέταλ το 94 νομίζω, με πολύ ψήσιμο για να την πάρει προς 110,000 δραχμές. Do the math.
Η Gibson Les Paul Custom δίπλα του 1974 ήταν πειραγμένη στα γούστα μου οπότε δεν τη μετράω σαν επένδυση. Θα είχε μια νορμαλ αξία πιστεύω αν και θα μπορούσα να την επαναφέρω στην εργοστασιακή αισθητική.
Και σίγουρα καμιά εικοσαριά άλλες που δεν έχω φωτογραφία τους, κάπου τις σκότωσα. Που να φανταστώ πως σήμερα θα μπορούσα να μιλάω για vintage κιθάρες και να μην με κοιτάνε περίεργα. Που να με καταλαβαίνουν κιόλας!
Ηταν άλλες εποχές, λίγες οι καλές κιθάρες κι ακόμα πιο λίγα τα χρήματα και κυρίως η πληροφορία.
Στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα;
Που να το φανταστώ πως θα υπήρχε το ίντερνετ και η πληροφορία για κάθε τι;
Πως η Ελλάδα θα ανήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα έκανα τσάρκες στα μεγάλα κιθαρομάγαζα χωρίς βίζα με αεροπορικά εισιτήρια των 100 ευρώ, κι αν βαριόμουν θα παραλάβαινα ότι ήθελα στην πόρτα μου χωρίς τελωνεία και δασμούς. Και όχι μόνο αυτά αλλά θα κοκορευόμουν και για τις κιθάρες μου, μιας και ο κόσμος θα τις εκτιμούσε κιόλας! Αχ, βαχ, βαχ...
Άργησαν να μας φτάσουν εδω αυτές οι έννοιες αλλά μας ήρθαν. 30-40 χρόνια αργότερα.
Απο το '76 χαλβάδιαζα στα επαγγελματικά ταξίδια που έκανα στην Ευρώπη ότι κυκλοφορούσε, αγόραζα, πείραζα και έστηνα partcasters. Πέρασαν κιθαρούκλες απο τα χέρια μου που έπαιζα σε κάθε εμφάνιση που τότε ήταν τουλάχιστον εβδομαδιαία. Δεν κάθονταν στο ράφι θέλω να πω.
Ετσι όπως κοίταζα κάτι παλιές φωτογραφίες, είδα αυτές τις δύο και μπήκα στον πειρασμό να δω τι αξία θα είχαν σήμερα αν τις είχα κρατήσει.
H Gibson ES-300 του 1949 που στέκεται δίπλα στην PRS SC24, κοστολογείται άνετα 6,5 - 7,000 ευρώ.
Δόθηκε αρκετά κάτω απο 1000 ευρώ νομίζω.
Η πρώτη δεξιά Gibson SG Standard 1963 με Maestro Vibrola πωλείται σήμερα 15-17,000 ευρώ.
Την πούλησα σε άτομο που έψαχνε μυτερή κιθάρα για μέταλ το 94 νομίζω, με πολύ ψήσιμο για να την πάρει προς 110,000 δραχμές. Do the math.
Η Gibson Les Paul Custom δίπλα του 1974 ήταν πειραγμένη στα γούστα μου οπότε δεν τη μετράω σαν επένδυση. Θα είχε μια νορμαλ αξία πιστεύω αν και θα μπορούσα να την επαναφέρω στην εργοστασιακή αισθητική.
Και σίγουρα καμιά εικοσαριά άλλες που δεν έχω φωτογραφία τους, κάπου τις σκότωσα. Που να φανταστώ πως σήμερα θα μπορούσα να μιλάω για vintage κιθάρες και να μην με κοιτάνε περίεργα. Που να με καταλαβαίνουν κιόλας!
Ηταν άλλες εποχές, λίγες οι καλές κιθάρες κι ακόμα πιο λίγα τα χρήματα και κυρίως η πληροφορία.
Στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα;
Που να το φανταστώ πως θα υπήρχε το ίντερνετ και η πληροφορία για κάθε τι;
Πως η Ελλάδα θα ανήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα έκανα τσάρκες στα μεγάλα κιθαρομάγαζα χωρίς βίζα με αεροπορικά εισιτήρια των 100 ευρώ, κι αν βαριόμουν θα παραλάβαινα ότι ήθελα στην πόρτα μου χωρίς τελωνεία και δασμούς. Και όχι μόνο αυτά αλλά θα κοκορευόμουν και για τις κιθάρες μου, μιας και ο κόσμος θα τις εκτιμούσε κιόλας! Αχ, βαχ, βαχ...
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
