πως παω το παιξιμο μου στο επομενο επιπεδο?

[stolzer]

εχω παρατηρησει οτι πλεον μπορω με σχετικη ευκολια να παιξω σχεδον οποιο τραγουδι μου αρεσει εκει ομως που κολλαω ειναι στο μερος του σολο (στα αρκετα δυσκολα σολο).Ας πουμε ενα τετοιο σολο


για να το βγαλω μου πηρε εναμισι μηνα ισως και λιγο παραπανω το εχω μαγνητοσκοπησει κιολας αλλα και παλι δεν το επαιξα τοσο καλα.η ερωτηση μου ειναι τι χρειαζεται να μελετησω για να χωνω τρελα σολιδια? ηλεκτρικη κιθαρα εχω κανει κατι λιγοτερο απο δυο χρονια και αυτα εναλαξ με κλασσικη δηλαδη 1 φορα την εβδομαδα ηλεκτρικη και μια κλασσικη στην κλασσικη ο δασκαλος απλα με εβαζε να ''παπαγαλιζω'' κομματια χωρις σχεδον καθολου θεωρια μονο νοτες και ηλεκτρικη παλι τα βασικα μονο.υπαρχει καποια σειρα απο βιντεο στο youtube που να μπορει να με βοηθησει να ξεκολισω?η απλα ειναι θεμα εξασκησης?δηλαδη οσο πιο πολλα σολο παιζεις τοσο πιο ευκολα θα μαθεις γιατι το εχω παρατηρησει και αυτο υπαρχουν καποια ''σχηματα'' που σου μενουν στο μυαλο.επισης εχω μεινει εκπληκτος με μερικους κιθαριστες απο διασημες μπαντες τη δεκαετια του 90 και γενικα προτου ερθει το ιντερνετ οι οποιοι σε ηλικιες λιγο πιο πανω απο 20 μπορουσαν και ειχαν τρελο ηχο στα λαιβς και αυτοσχεδιαζαν παρα πολυ καλα και βλεπω τωρα σε λαιβαδικα μεγαλους ανθρωπους 30 και 40 χρωνων να παιζουν δυο τρια ακορντα και αυτα με το ζορι.εγω προσωπικα δεν ξερω πως θα επαιζα χωρις το songsterr και το youtube.πως μπορω να παιζω τα τραγουδια που θελω χωρις να τυρανιεμαι ωρες ατελειωτες?

 

[Ledge]

Καλημέρα!

Κλείνεσαι στο δωμάτιό σου, κρεμάς μία αφίσα του Χέντριξ και μία  του Χιώτη (της Λίντα απέναντι. Είναι καρμικό να συναντηθούν πρώτη φορά τα μεγάλα πνεύματα) και ξεκινάς. Δεν παίζεις. Μελετάς. Με μετρονόμο, αργά και σταθερά. Και προσέχεις μην πάθεις τενοντίτιδα. Όταν πονάς, σταματάς. Ο Dimebag π.χ. είχε πει ότι όταν βγήκε ο Ozzy με τον Randy Rhoads, ένα μήνα δεν πήγε σχολείο. Υπάρχει όμως ένα "αλλά": ήξερε γιατί το έκανε. Γι' αυτό δεν παραμελείς και σημαντικά πράγματα οπως επιβίωση, κοινωνική ζωή.

Και επίσης να βάζεις τόνους και να μάθεις ορθογραφία. Θα χρειαστεί στην αλληλογραφία με τους φαν.  Γι' αυτό λοιπόν πρέπει να ξεκινήσεις να διαβάζεις βιβλία. Λογοτεχνία, φλοσοφία. Πρέπει να γίνεις ένας meister της κιθάρας. Πρόσεχε! Ένας meister της κιθάρας χωρίς υπόβαθρο, είναι βίντεο Rotting Christ στο Youtube χωρίς Έλληνες να βρίζονται στα σχόλια. Πρέπει να εμβαθύνεις. Τότε θα μάθεις να μην κρίνεις τόσο εύκολα τους μεγάλους ανθρώπους 30 και 40 χρονών που παίζουν δύο και τρία ακόρντα. Και διάσημοι κιθαρίστες παίζουν δύο και τρία ακόρντα, αλλά δε θα πιάσεις ποτέ το feeling τους. Γι' αυτό λοιπόν παίζεις ακουστική ή κλασική. Για να καταλάβεις το όργανο, να νιώσεις τις δυναμικές του. Γι' αυτό λοιπόν θα δεις το Karate Kid Νο1. Πρέπει να βάψεις όλο τον φράχτη ως άλλος Daniel Larusso, να πιαστεί το χέρι σου, να ψηθείς και μετά θα μάθεις Karate. Τα αγαθά κόποις κτώνται. "Karate is here (μυαλό, καρδιά), not here (μύες)". Αλλιώς, απλά κάτσε και σκέψου, τί θα έκανες αν κοβόταν το ρεύμα για μια βδομάδα ή ακόμα καλύτερα το ενδεχόμενο να σολάρεις ατελείωτα και το κοινό να θέλει να ακούσει Βέρτη.

May the Brian be with you.

υ.γ. Αλήθεια 30 και 40 μεγάλοι άνθρωποι; Ένα σκ δρόμος...

 

[sultan of string]

Να πω τη μαύρη αλήθεια αυτο το 30-40 με προβληματισε λιγακι

 

[ThisIsSparta]

Ένας meister της κιθάρας χωρίς υπόβαθρο, είναι βίντεο Rotting Christ στο Youtube χωρίς Έλληνες να βρίζονται στα σχόλια.

Και λίγα λες...

Σαν παραλία χωρίς τακα-τούκα από ρακέτες

Σαν χωριάτικη χωρίς παπάρα

Σαν φραπόγαλλο χωρίς καλαμάκι

Σαν trendy γλυφαδιώτη χωρίς πουλοβεράκι στους ώμους

Σαν ερώτηση "τι κιθάρα να πάρω" χωρίς τσακωμό για κσύλα

...

;D ;D ;D ;D

 

[Yameth]

Πόσο συμφωνώ με τον Ledge!

Να κάνω κι εγω μια ακόμη παρομοίωση: επειδή έμαθες να γράφεις, νομίζεις πως έγινες και συγγραφέας;

ή μήπως έχεις την εντύπωση πως οι καλοί οι συγγραφείς, κρίνονται απο το πόσο μεγάλο είναι ένα βιβλίο ή πόσες δύσκολες λέξεις χρησιμοποιούν;

 

[audiokostas]

..... οι καλοί οι συγγραφείς, κρίνονται απο το πόσο μεγάλο είναι ένα βιβλίο ή πόσες δύσκολες λέξεις χρησιμοποιούν;

Υπάρχουν όμως και τέτοιοι που να πάρει, υπάρχουν .....  :-[

 

[stonedterror]

Η απάντηση είναι η προφανής…συνεχίζεις να κάνεις practise-practise-practise πάντα με μετρονόμο και για ώρες ατελείωτες  Καθώς και να μελετήσεις τους αγαπημένους σου κιθαρίστες όσο αφορά τις τεχνικές τους αλλά και τον εξοπλισμό τους αν θες να πλησιάσεις τον ήχο τους.

 

[fusiongtr]

1. τι χρειαζεται να μελετησω για να χωνω τρελα σολιδια?

2. εχω μεινει εκπληκτος με μερικους κιθαριστες οι οποιοι σε ηλικιες λιγο πιο πανω απο 20 μπορουσαν και ειχαν τρελο ηχο στα λαιβς και αυτοσχεδιαζαν παρα πολυ καλα

3. βλεπω μεγαλους ανθρωπους 30 και 40 χρωνων να παιζουν δυο τρια ακορντα και αυτα με το ζορι.

4. πως μπορω να παιζω τα τραγουδια που θελω χωρις να τυρανιεμαι ωρες ατελειωτες?

Αυτό το post συγκεντρώνει τους περισσότερους προβληματισμούς που ίσως όλοι μας κάποια στιγμή είχαμε ως πιτσιρικάδες.

Είναι εβαπορέ (συμπυκνωμένο).

Φίλε μου OP, το μυστικό είναι στο (4).

Όσο "τυραννιέσαι" τα πράγματα είναι δύσκολα.

Αν αλλάξεις αυτή την λέξη με τα "γουστάρω", "πειραματίζομαι", "περιμένω με αγωνία την στιγμή", "ανακαλύπτω", κλπ, τα πράγματα θα γίνουν ευκολότερα.

Στο λέει αυτό ένας πολύ μεγάλος (50 παρά..) που ούτε τρία ακκόρντα δεν μπορεί να παίξει πια.

 

[cigaret13]

Στο λέει αυτό ένας πολύ μεγάλος (50 παρά..) που ούτε τρία ακκόρντα δεν μπορεί να παίξει πια.

  Ναι καλά...... : :-* 

  Κατά τ΄άλλα, αυτό...

​

Φίλε μου OP, το μυστικό είναι στο (4).

Όσο "τυραννιέσαι" τα πράγματα είναι δύσκολα.

Αν αλλάξεις αυτή την λέξη με τα "γουστάρω", "πειραματίζομαι", "περιμένω με αγωνία την στιγμή", "ανακαλύπτω", κλπ, τα πράγματα θα γίνουν ευκολότερα.

 

[cos_dr]

Εγώ έφτασα 40 και παίζω έξι συγχορδιες.  Στην ηλικία του fusion κανα δύο ακόμα θα τις έχω. Εξάσκηση είναι το κλειδί και καμμια μπύρα για να μην υπάρχει άγχος.  Ποιος βιάζεται....  Χρόνια....  Έχουμε.

Εξάσκηση με μεράκι και ρυθμό.

Και πρόγραμμα.

Με στόχους.

Σαν τη πυγμαχία και το καράτε είναι η μουσική. 

Και ισχύει το εξής.

Win, loose no matter.

Η θέληση και η προσπάθεια μέσω εξάσκησης θα φέρει και στιγμές καλής απόδοσης που θα προαγουν το σεβασμό.

Χαχαχαχαχα.

Το υπερβολικο άγχος είναι κακός σύμβουλος,  το νορμάλ άγχος βέβαια σε κρατάει σε εγρήγορση.

Και για καλό και μόνιμο, σταθερό και ισορροπημένο αποτέλεσμα εύκολος δρόμος δεν υπάρχει.

Και ανοιχτό μυαλό.

Be water my friend όπως είπε και ο Bruce Lee.

Αυτό είναι το επόμενο επίπεδο.  Η απελευθέρωση από τα καθιερωμένο.

 

[Sozos]

Ακόμα και όταν δεν υπήρχε το ιντερνετ και το guitar pro, υπήρχαν τα βιβλία (και τα ωδεία βέβαια).

Δεν μάθαινες ένα συγκεκριμένο τραγούδι ή ένα συγκεκριμένο σόλο, μάθαινες πολλές ασκήσεις, κλίμακες, patterns κλπ κλπ κλπ και σχημάτιζες ένα μεγάλο λεξιλόγιο στο οποίο μέσω εξάσκησης ήσουν άπταιστος.

Ετσι αν ήθελες να παίξεις ένα σόλο που σου άρεσε, μπορούσες πρώτον να το κατανοήσεις ακούγοντάς ή βλέποντάς το σε μεγάλο βαθμό και ύστερα να το αναπαράγεις χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό των "λέξεων" στις οποίες ήσουν πολύ καλός.

Με το youtube το μόνο που καταφέρνουμε είναι να σπαταλάμε χρόνο προσπαθώντας να μάθουμε παπαγαλία ένα κινέζικο ποίημα, που το καταφέρνουμε αλλά πάλι κινέζικα δεν μαθαίνουμε, ενώ κάποιος που ξέρει κινέζικα θα το μάθει ευκολότερα και θα το αποδώσει καλύτερα.

Οι μύες μας αποδίδουν σε μεγάλο βαθμό μηχανικά, έτσι αν γνωρίζεις περιορισμένο έυρος "φράσεων" σε έναν αυτοσχεδιασμό ή σε μία προσπάθεια να παίξεις κάποιο σόλο που άκουσες, είναι πολύ πιθανό να παίζεις ότι να ναι γιατί πολύ απλά αυτά έχουν συνηθίσει τα χέρια σου να παίζουν.

Αυτά σε γενικό βαθμό.

Σε ειδικό βαθμό, για να πας το παίξιμό σου σε άλλο επίπεδο θες

Μετρονόμο

Μια συλλογή από ασκήσεις κατάλληλες για τη μουσική που παίζεις και για το επίπεδο στο οποίο βρίσκεσαι (απ'ότι κατάλαβα μία συλλογή ασκήσεων για αρχάριους δεν θα σε βοηθήσει αρκετά).

Χρόνο και υπομονή

Α, και καλό ζέσταμα. Πολύ σημαντικό. Εγώ χωρίς ζέσταμα στα 4 μπαρέ ακκόρντα έχω πιαστεί κι έχω πάθει χρόνια τενοντίτιδα πονόδοντο και γαστρεντερίτιδα μαζί. ;D

 

[stolzer]

sozo τι βιβλια ειχαν οι παλιοι που λες?υπαρχει καποιο που να μπορει να με βοηθησει?εχουν δυσκολη θεωρια?επισης υπαρχουν διασημοι κιθαριστες καλοι οι οποιοι τα καταφεραν με ελαχιστη θεωρια ? δηλαδη χωρις να σπουδασουν πανω στη μουσικη και απλα παιζοντας και μονο?

 

[Sozos]

Ο Greg Howe, ο οποίος είναι πολύ αξιόλογος κιθαρίστας, λέει σε μια συνέντευξη ότι δεν έκανε ποτέ θεωρία ούτε μαθήματα, απλά jamάριζε πάνω σε τραγούδια που του άρεσαν οπότε there you go...

Μακάρι να μπορούσα να σου συστήσω κάποια σειρά βιβλίων αλλά δυστυχώς ούτε εγώ μπήκα στον κόπο να μάθω σωστά κιθάρα, κάτι που ειλικρινά το έχω μετανιώσει.

Πολύ γνωστή σειρά βιβλίων σε μορφή tabs για ροκ και μέταλ μουσική ήταν αυτή του Troy Stetina και παλιότερα την έβρισκες στον Νάκα.

Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν πολλά άλλα τέτοια βιβλία σε μορφή tabs εξίσου καλά αν όχι καλύτερα και αν είσαι λίγο πειρατής μπορείς πιθανώς να κατεβάσεις πολλά από αυτά δωρεάν από το ιντερνετ σε pdf.

 

[sultan of string]

Φιλε μου....

υπήρχαν βιβλια.

αλλά για πολλους ουτε αυτά. ..

η κιθάρα και καθε οργανο θελει χρονο.

εγω οταν ημουν 17 επαιρνα το λεωφορείο και πήγαινα  εκει που προβαρανε οι ....φτασμενοι μπας και κλεψω με το ματι κανα ακορντο....

και ξανα την αλλη εβδομάδα. ..

σε δυο μηνες μάθαινα ένα κομμάτι.

εσύ θες να το μαθεις σε δύο λεπτά

 

[mauromouris]

επισης υπαρχουν διασημοι κιθαριστες καλοι οι οποιοι τα καταφεραν με ελαχιστη θεωρια ? δηλαδη χωρις να σπουδασουν πανω στη μουσικη και απλα παιζοντας και μονο?

Ο Εσαρβή, ο Χέντριξ, ο Κλάπτονε, ο ηβιχι, ο Σλας, ο Μάλμστηνε, ο Σένκερ ο μικρός και ο μεγάλος, αυτοί απ' τους Μπητλς κλπ κλπ κλπ

 

[cigaret13]

  Σε απάντηση του τίτλου του θρέντ....: Με καλή γνώση θεωρίας μουσικής! Θα σου ανοίξει "πόρτες" και ορίζοντες πάνω στο όργανο που ούτε καν φανταζόσουν.... 

  Όσο για τα ονόματα που αναφέρει ο mauromouris, αυτοί είναι-ήταν αλλουνού παπά ευαγγέλιο.... :-X

​

 

[stolzer]

μαυρομουρη για τους αλλους δεν ξερω αλλα νομιζω ο μαλμστην πρεπει να ειχε καποια μορφη εκπαιδευσης ειτε αυτο ηταν μαθηματα απο δασκαλο η καποια σχολη  πανω στο οργανο αποτι θυμαμαι.εαν υπαρχει κανενας καλος σρεντερ εδω ας γραψει κανενα βιβλιο η οτιδηποτε αλλο που μπορει να βουθησει

 

[fusiongtr]

Ο Greg Howe, ο οποίος είναι πολύ αξιόλογος κιθαρίστας, λέει σε μια συνέντευξη ότι δεν έκανε ποτέ θεωρία ούτε μαθήματα, απλά jamάριζε πάνω σε τραγούδια που του άρεσαν....

... με λάθος τρόπο απ΄ότι μας είπε ο ίδιος σε σεμινάριο.

Έπαιζε με "ανάποδο" fingering την πεντατονική, και απορούσε πώς μπορεί να παιχτεί τόσο γρήγορα!

Θεωρεί πάντως ότι το "μοναδικό" ύφος του το απέκτησε επειδή έπαιζε τα πάντα με "λάθος τρόπο".

 

[jimmie99]

Κατά τη γνώμη μου στο επόμενο επίπεδο πηγαίνεις όταν η σκέψη σου έχει φτάσει στο επόμενο επίπεδο. Δεν έχει να κάνει με το στυλ ή τους κιθαρίστες που μελετάς, αλλά με τη μουσική σκέψη που αποκτάς και την ωριμότητα της αξιολόγησης της, που βρίσκεσαι και που κατευθύνεσαι σαν μουσικός. Άκου πολύ και διαφορετική μουσική, διαφορετικά όργανα και πειραματίσου! Φιλικά, Δημήτρης.

 

[bouzoukleri]

Όσα είπαν οι προηγούμενοι ισχύουν.

Βελτιώθηκα κάπως έτσι ....

Όσες φορές "αναγκάστηκα" να παίξω-συμμετάσχω σε μπάντα που δεν ήταν το στυλ στις προτιμήσεις μου. Προσέγγισα άλλο επίπεδο.

Όσες φορές ηχογράφησα και άκουσα την ψυχρή αλήθεια του μικροφώνου και ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΥ , "αναγκάστηκα"        να παίξω καλύτερα και εν τέλει βελτιώθηκα.

Όσες φορές προέκυψε ζωντανή εμφάνιση "εκτός προγράμματος" και η χρονική πίεση με "ανάγκασε" να βγάλω δουλειά που αλλιώς δεν θα το έκανα.

Όσες φορές άλλαζαν τα μέλη του συγκροτήματος που εν καιρώ συμμετείχα. Άλλαζαν οι νοοτροπίες "αναγκαζόμουν" να βρω τον "χώρο μου" και την θέση μου. Εν τέλει κατέληγα "βελτιωμένος".

Όσες φορές είχα αυτιά μάτια και ψυχή ανοικτά να εισπράξω αυτά που μου έδιναν συνπαίκτες "δάσκαλοι"  .

Όσες φορές άλλοι μουσικοί με εμπιστεύθηκαν να "ρίξω μια πενιά" σε τραγούδια τους και έπρεπε να στρώσω το πωπουδάκι μου κάτω να βρω τιστοδιαολοθέλειναπειοποιητήςεδώαχτιτοήθελακαιέμπλεξα.

Και δεν είμαι επαγγελματίας, ούτε καν μέτριος ερασιτέχνης.