TSotir είπε:
Κανε ενα πειραμα.
Παιξε το ΑΒΕ ΜΑΡΙΑ σε C που σου φαινεται νεκρο και ηχογραφησε το σε ενα διβιδι, και πεσε για υπνο. Βαλτο την αλλη μερα το πρωι που το μυαλο σου θα ειναι καθαρο και ανεπιρεαστο απο τονικοτητες κλπ και θα καταλαβεις οτι οι τονικοτητες ειναι μονο και μονο μια ιδεα.
Συγνώμη δεν έχω καθόλου θεωρητική παιδεία .
Αν κουρδίσω τη κιθάρα πχ όχι στο 440κάτι και κοιμηθώ ,είμαι σίγουρος ότι την άλλη μέρα πάλι θα έχω πρόβλημα, γιατί μια ζωή στο 440κάτι κουρδίζω
Γνώμη μου είναι ότι άνθρωποι σαν εμένα τον αμόρφωτο μουσικά που γράφω ένα τραγουδάκι ,ο τραγουδιστής μου το περνάει ας υποθέσουμε καλά σύμφωνα με τις φωνητικές του δυνατότητες ,αλλά τον απολύω ,γιατί δεν είναι όμορφος σα τον Λάκης
και ο επόμενος τραγουδιστής μου είναι γυναίκα μοντέλα με τσιριχτή φωνή ,ή άντρας βαρύτονος .Το τραγούδι πρέπει να αλλάξει τονικότητα ,όσο κι αν το έχω συνηθσει ή φανταστεί ομορφότερο με το τρόπο που το πρωτοέγραψα καθαρά και μόνο από πρακτικής απόψεως ,γιατί τη δεδομένη στιγμή δεν θα έχω άλλον τραγουδιστή και θα πρέπει να το παίξουμε με αυτόν που έχουμε ................κάπως έτσι λοιπόν έχει δίκιο σε αυτό που είπε ο ΣΦ για τον Τερζή ή τη Σούλα Μπούλα ή το Μήτσο το φίλο μου στο γκρουπάκι μου .Δυστυχώς όμως ,σε αντίθεση με τους ''σκυλάδες '' οι περισσότεροι από μας τους ροκάδες ,δεν έχουμε την ευστροφία ή την εμπειρία ,αλλάζοντας τραγουδιστή να αλλάξουμε τονικότητα και επιμένουμε στην αρχική ανεξάρτητα τραγουδιστή ,το καποτάστο που είπε ο ΣΦ .
Επιστρέφωντας όμως στο παράδειγμα του 440 λα ναι υπάρχει θέμα όπως το θέτει και ο Στέφανος .Όπως και να το κάνουμε φράφουμε κάτι σε μια τονικότητα ,αυτήν επιλέξαμε υποσυνείδητα ,αυτή μας αρέσει ,το αν κάποιοι λόγοι πχ φωνητικών ή περίεργων οργάνων μας υποχρεώνουν να την αλλάξουμε δεν σημαίνει πάντα ότι αυτό θα ακουστεί καλά στα αυτιά μας .
Άρα το πράμα πάει κατά περίπτωση και τπτ δεν είναι απόλυτο σύμφωνα πάντα με την απαίδευτη μουσικά γνώμη μου
