- Μηνύματα
- 5,355
- Πόντοι
- 1,018
Δυστυχώς, άλλη μια συζήτηση οδηγείται γρήγορα σε φαύλο κύκλο λόγω αυθαίρετων συμπερασμάτων. Εγώ απλώς παραθέτω την άποψή μου σχετικά με το πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται ανάλογα θέματα:
Έχουμε κάθε δικαίωμα σε μουσικές προτιμήσεις (αυτό έλειπε). Αλλά προσοχή στο λογικό άλμα από "O SRV μου αρέσει περισσότερο από τον Hendrix" στο "O SRV ήταν καλύτερος από τον Hendrix". Η πρώτη φράση είναι απολύτως σεβαστή, εγώ λέω και θεμιτή. Η δεύτερη αποτελεί την αρχή μιας "παράλογης λογικής" η οποία δεν οδηγεί ποτέ πουθενά. Επίσης, έχουμε κάθε δικαίωμα να μη μας αρέσει ένας παγκόσμια αναγνωρισμένος μουσικός (αυτό έλειπε και πάλι) αλλά η αποδοχή, η αναγνώριση, ο θαυμασμός που χαίρει θα έπρεπε, αν μη τι άλλο, να μας υποψιάζουν για την αξία του. Δηλαδή ένας μεγάλος δε χρειάζεται την αποδοχή μου για να είναι μεγάλος. Επίσης δε χρειάζεται ένας μεγάλος σώνει και καλά να μου αρέσει. Αλλά το ότι σε εμένα δεν αρέσει, δεν αφαιρεί τίποτα από την αξία του.
Εν ολίγοις, ας κρατήσουμε καθαρά υποκειμενική άποψη περί της αισθητικής μας και ας μην προσπαθούμε να αναγάγουμε τις προτιμήσεις μας σε αντικειμενικές αλήθειες.
Και παρεμπιπτόντως κι εμένα μου αρέσει περισσότερο ο SRV από τον Hendrix. Αλλά....
Υ.Γ. Κάτι που ξέχασα να προσθέσω: Επειδή αναφέρθηκε ο αγαπητός Sir Muttley στο θέμα "μόδα". Οι κατά καιρούς μόδες έχουν ένα βασικό χαρακτηριστικό: είναι εφήμερες. Όταν κάποιος, 44 χρόνια μετά το θάνατό του, συνεχίζει να είναι στο προσκήνιο και να επηρεάζει σαρωτικά νέους μουσικούς, μπορούμε νομίζω με ασφάλεια να πούμε ότι δεν είναι μόδα.
Έχουμε κάθε δικαίωμα σε μουσικές προτιμήσεις (αυτό έλειπε). Αλλά προσοχή στο λογικό άλμα από "O SRV μου αρέσει περισσότερο από τον Hendrix" στο "O SRV ήταν καλύτερος από τον Hendrix". Η πρώτη φράση είναι απολύτως σεβαστή, εγώ λέω και θεμιτή. Η δεύτερη αποτελεί την αρχή μιας "παράλογης λογικής" η οποία δεν οδηγεί ποτέ πουθενά. Επίσης, έχουμε κάθε δικαίωμα να μη μας αρέσει ένας παγκόσμια αναγνωρισμένος μουσικός (αυτό έλειπε και πάλι) αλλά η αποδοχή, η αναγνώριση, ο θαυμασμός που χαίρει θα έπρεπε, αν μη τι άλλο, να μας υποψιάζουν για την αξία του. Δηλαδή ένας μεγάλος δε χρειάζεται την αποδοχή μου για να είναι μεγάλος. Επίσης δε χρειάζεται ένας μεγάλος σώνει και καλά να μου αρέσει. Αλλά το ότι σε εμένα δεν αρέσει, δεν αφαιρεί τίποτα από την αξία του.
Εν ολίγοις, ας κρατήσουμε καθαρά υποκειμενική άποψη περί της αισθητικής μας και ας μην προσπαθούμε να αναγάγουμε τις προτιμήσεις μας σε αντικειμενικές αλήθειες.
Και παρεμπιπτόντως κι εμένα μου αρέσει περισσότερο ο SRV από τον Hendrix. Αλλά....
Υ.Γ. Κάτι που ξέχασα να προσθέσω: Επειδή αναφέρθηκε ο αγαπητός Sir Muttley στο θέμα "μόδα". Οι κατά καιρούς μόδες έχουν ένα βασικό χαρακτηριστικό: είναι εφήμερες. Όταν κάποιος, 44 χρόνια μετά το θάνατό του, συνεχίζει να είναι στο προσκήνιο και να επηρεάζει σαρωτικά νέους μουσικούς, μπορούμε νομίζω με ασφάλεια να πούμε ότι δεν είναι μόδα.
Τελευταία επεξεργασία από moderator: