Ποιός είναι το δικό σας rock σύμβολο?

[samy paraga]

Έλα αηδίες βρήκατε το μικρό Μπιλ και βαράτε πυρ ομαδόν .

Τι έχει το σρέντινγκ. Δλδ προτιμάτε τον γνήσιο αυνανισμό?  ;D ;D ;D

Μη μας ακούς Μπιλ, δεν πρόκειται να σου μάθουμε εμείς τπτ, μόνος θα μάθεις αν θες και ότι τραβάει η ψυχή σου.

                              Συμβουλή, για καλό σρεντ να προτιμάς  Keith Richards κόβει το κιμά πάντα παρουσία του πελάτη

 

[fusiongtr]

να προτιμάς Keith Richards κόβει το κιμά πάντα παρουσία του πελάτη

Λάθως φίλως.

Ενίοτε κόβει τον πελάτη παρουσία του κιμά. ;D ;D ;D ;D ;D

 

[jkstigma]

rock σύμβολο? 

Ozzy αλλά και λίγο σε motorhead αλλα και λιγο περισσοτερο μαύρο. Δηλαδή και ΒlackMore

 

[BillTrantos]

Πιστεύω ότι το θέμα έγκειται στη διαφορετική εποχή που μεγαλώσαμε όλοι και υπό διαφορετικά ακούσματα.Οι περισσότεροι μεγαλώσατε με Stones,Beatles,Doors και με άλλα μεγαθήρια του χώρου.Εγώ όμως γεννήθηκα το 1995,το γράφω για να καταλάβετε ποια μουσικά είδη έχω ζήσει να αναπτύσσονται.Για μουσικά κινήματα,ούτε λόγος.

Έτσι όπως γράφετε,καταλαβαίνω ότι θεωρείτε κακό το να είναι κανείς άρτιος και πως χάνει feel.Είναι κάτι καθαρά υποκειμενικό όλο αυτό αλλά είναι λογικό γιατί μεγαλώσατε υπό αυτή τη νοοτροπία.Όταν περάσουν τα χρόνια και ισιώσω κι εγώ όπως λέτε,θα σας πω τι άποψη θα έχω.

Μια τελευταία ερώτηση,απευθυνόμενος αποκλειστικά σε μουσικούς οι οποίοι παίζουν συχνά lives,ανεξάρτητα από το είδος:

Όταν βγαίνετε να παίξετε,μελετάτε ή και από χάνεται λίγο feel και απλά βγαίνετε και jamάρετε;Δεν ρωτάω με κακή πρόθεση,αλλά από άγνοια.

Εγώ πάντως έχοντας παίξει live 10-11 φορές (πολλές ή λίγες δεν έχει σημασία),ποτέ δε βγήκα έχοντας αμφιβολίες για κάποιο part που έπρεπε να παίξω και έπαιζα σε rock μπάντα η οποία καμία σχέση δεν είχε με virtuosity και κονσέρτα.Λάθη εννοείται πως έκανα,όπως κάνουμε όλοι,αλλά έκανα ό,τι μπορούσα πρώτα για να τα αποτρέψω.

Αυτή είναι η θέση μου λοιπόν,αρέσει δεν αρέσει,είναι δεν είναι απόρροια της ηλικίας μου.

 

[marathon]

Εγώ όμως γεννήθηκα το 1995,το γράφω για να καταλάβετε ποια μουσικά είδη έχω ζήσει να αναπτύσσονται.

Το 1995 βγήκαν τα...

Keith Jarrett, At the Blue Note: The Complete Recordings

Pink Floyd, Pulse

Porcupine Tree, The Sky Moves Sideways

Stanley Clarke, Al Di Meola & Jean-Luc Ponty, The Rite of Strings

Sonic Youth, Washing Machine

Morphine, Yes ...

...οπότε, δεν έχεις δικαιολογίες ;D ;D

 

[NoIzY]

Δεν είχα σκοπό να απαντήσω εκ νέου, ειδικά μετά το post του sfaku που με κάλυψε..

Αλλά είναι κι αυτά τα σημεία που τα διαβάζεις και εθελοντικά, προσφέρονται τα μάτια σου να πεταχτούν από μόνα τους...

Τώρα για την αναφορά στους Sex Pistols,τι να πω...κόντεψα να πέσω απ'την καρέκλα από τα γέλια.Όχι και μουσικοί οι Sex Pistols,please. ;D

Μπιλ. Εντελώς φιλικά. Eξήγησέ μου, πρόκειται για άγνοια και έλλειψη στοιχειωδών γνώσεων σύγχρονης μουσικής ιστορίας ή για μια εσωτερική πάλη με τον εαυτό σου στην προσπάθειά σου να τον πείσεις για την ορθότητα της θεωρίας σου ότι μουσικός είναι ο 100% άρτιος τεχνικά?

Το ρόλο των Sex Pistols στο βρετανικό -και όχι μόνο- punk, τον ξέρεις? Την επιρροή τους στα συγκροτήματα που γεννήθηκαν τα επόμενα χρόνια? Το πόσο συνεχίζουν να ακούγονται ακόμα και σήμερα?

Φιλική συμβουλή, προσπάθησε να ακούσεις μουσική κι όχι κλίμακες (δε λέω πως έχει κάτι κακό η μελέτη τους αλλά νομίζω γίνομαι κατανοητός).. Προσπάθησε να δώσεις μεγαλύτερο βάρος στη δύναμη, στην ανεμελιά, στο θυμό, στη λύπη, στο οτιδήποτε μπορεί να σου βγάλει ένα κομμάτι, παρά στα Hz. Πήγαινε σε ένα live με κοπέλα ή/και φίλους, πιες και λίγο παραπάνω αν χρειαστεί, και προσπάθησε να περάσεις καλά χωρίς να περιμένεις πότε θα παιχτεί το επόμενο φάλτσο ώστε να σχολιάσεις..

 

[degdekis]

Αφού ρωτάς να σου απαντήσω Βασιλη.

Φυσικά και μελετάω το εκάστοτε όργανο το οποίο έχω να "εκτελεσω" ζωντανά με το εκάστοτε σχήμα μου. Ξέρω πότε θα μπω, πότε θα βγώ, τις βασικές νότες σε κάθε σημείο του κομματιού, άντε στο τσακίρ κέφι και το 50% ενός βασικού σόλο. Το σημαντικό είναι ότι έχω αντίληψη του κομματιού και της κλίμακάς του. Απο κει κ πέρα, αναλόγως πως θα μου "μιλήσει" η στιγμή θα επιλέξω να παίξω, τί τεχνικές - ηχόχρωμα θα βάλω απο ένα γρατζούνισμα, ένα σλάπ ή ένα σόλο. Θα επιλέξω αναλόγως πως θα λειτουργήσουν οι συμπαίχτες μου, το κοινό, κ το αλκοόλ στο αίμα μου, πόση ώρα θα σολάρω, τι θα παίξω, αν θα παίξω αργά ή γρήγορα. Αν θα παίξω στακάτο ή σλάιντ. Με ντυλέυ ή χωρίς. Με αργό ντυλέυ ή με γρήγορο. Αν θα τραγουδίσω με πάθος ή με οργή...και πάει λέγοντας. Υπάρχουν πραγματικά κρίνοντας απο εμένα, χιλλιάδες επιλογές που έχω να κάνω σε ενα λάιβ σε κλάσματα δευτερολέπτου, απο τα οποία θα εξαρτηθεί το χειροκρότημα, η αναγνώριση και η συνέχεια της βραδιάς. Και για να μην νομίζει κανείς ότι παίζω μπλούζ που όλα επιτρέπονται, παίζω Progressive rock metal...

Σχεδόν πάντα απο 18 χρονών οι μπάντες με τις οποίες μοιραζόμουν τη σκηνή ήταν πολύ πιο άρτιες απο τις δικές μου εκτελεστικά και υπήρχναν μουσικαράδες και με σπουδες και μουγκες φούγκες κ τα ρέστα, αλλά επειδή δεν είχαν ψυχή το χειροκρότημα και το "ουάου" το έπαιρναν πάντα οι μπάντες μου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα των δεκάδων κιθαριστών που έχουν παίξει πριν και μετά απο μένα που δεν ξεκολλούν το βήμα τους 12 εκατοστά απο τη πεταλιέρα τους και το βλέμα τους απο την οθόνη της....E χέστηκε ο άλλος αμα μου φύγει και μια νότα στο σόλο όταν με βλέπει να ιδρώνω και να χτυπιέμαι, να κλείνω τα μάτια μου και να σολάρω, να τραγουδάω κ να τον κοιτάω στα μάτια και να ταξιδεύει και αυτός μαζί μου, να φυλάω τη κιθάρα μου ιεροτελεστικά μετά απο ένα συγκεκριμένο σόλο, και να πετάω το καπέλο μου στη γυναίκα μου επίσης ιεροτελεστικά μετά απο την εισαγωγή...ο άλλος το βλέπει αλλιώς, γίνεται μέρος της ιεροτελεστίας του λάιβ και χέστηκε για τα πτυχία μου (που δεν έχω) και την αρτιότητά μου (που δεν με ενδιαφέρει να έχω)

Αν σου αρέσει αυτό που ακούς στο σιντί, κάθεσαι σπίτι σου και το ακούς στο καναπέ σου και έχεις και τη γκομενα δίπλα να σου κάνει κολπάκια. Πας σε ένα ΡΟΚ λάιβ για να δεις έναν αντισυμβατικό (και όχι δεινό εκτελεστή κλασικής μουσικής) άνθρωπο-μουσικό να παίζει με παθος διαφορετικά κάθε βράδυ.

 

[BillTrantos]

Δεν είχα σκοπό να απαντήσω εκ νέου, ειδικά μετά το post του sfaku που με κάλυψε..

Αλλά είναι κι αυτά τα σημεία που τα διαβάζεις και εθελοντικά, προσφέρονται τα μάτια σου να πεταχτούν από μόνα τους...

Μπιλ. Εντελώς φιλικά. Eξήγησέ μου, πρόκειται για άγνοια και έλλειψη στοιχειωδών γνώσεων σύγχρονης μουσικής ιστορίας ή για μια εσωτερική πάλη με τον εαυτό σου στην προσπάθειά σου να τον πείσεις για την ορθότητα της θεωρίας σου ότι μουσικός είναι ο 100% άρτιος τεχνικά?

Το ρόλο των Sex Pistols στο βρετανικό -και όχι μόνο- punk, τον ξέρεις? Την επιρροή τους στα συγκροτήματα που γεννήθηκαν τα επόμενα χρόνια? Το πόσο συνεχίζουν να ακούγονται ακόμα και σήμερα?

Φιλική συμβουλή, προσπάθησε να ακούσεις μουσική κι όχι κλίμακες (δε λέω πως έχει κάτι κακό η μελέτη τους αλλά νομίζω γίνομαι κατανοητός).. Προσπάθησε να δώσεις μεγαλύτερο βάρος στη δύναμη, στην ανεμελιά, στο θυμό, στη λύπη, στο οτιδήποτε μπορεί να σου βγάλει ένα κομμάτι, παρά στα Hz. Πήγαινε σε ένα live με κοπέλα ή/και φίλους, πιες και λίγο παραπάνω αν χρειαστεί, και προσπάθησε να περάσεις καλά χωρίς να περιμένεις πότε θα παιχτεί το επόμενο φάλτσο ώστε να σχολιάσεις..

Ευτυχώς για την πορεία της συζήτησης θα σου πω ότι είχα την τύχη να κάνω μια ενδελεχή έρευνα και να την παρουσιάσω σε αμφιθέατρο 300 ατόμων για τη Βρετανική μουσική,κυρίως όμως την Punk στα γαλλικά,περίπου πριν 1 χρόνο καθώς πήγαινα σε Γαλλικό σχολείο!

Γνωρίζω ακριβώς περί τίνος πρόκειται,πώς ξεκίνησε,πώς εκτινάχθηκε,ποιους επηρέασε.Επέτρεψε μου να έχω διαφορετικά κριτήρια.Πέρασα από αυτή τη φάση πριν 4-5 χρόνια,αλλά δε νιώθω πως με καλύπτει συναισθηματικά για να γυρίσω εκεί,έστω και περιστασιακά.

Ακούω και Pantera και Avenged Sevenfold και Slipknot και Children of Bodom...Δεν είναι θέμα κλιμάκων ή αρτιότητας,είναι θέμα γούστου.Μου αρέσει και ο Slash ο οποίος δεν είναι και καλύτερος παίκτης που μπορείς να ακούσεις.Το ίδιο και οι Alter Bridge.

Πού και πού ακούω και pop και blues.Το point μου είναι ότι μπάντες που ανέφερες δε μου άλλαξαν τη ζωή,δε με έκαναν να θέλω να παίξω κιθάρα,ίσως να έγινε αυτό γιατί δεν τις έζησα,αλλά έτσι έγινε.Σαφώς και δεν πηγαίνω σε lives και περιμένω το πρώτο λάθος,αλλά αν πάω να ακούσω κάποιον ο οποίος δεν ξέρει πού πατάει και πού βρίσκεται,όπως πέρσι ο Slash στη Μαλακάσα,δεν πρόκειται να πω και μπράβο.

Όλα αυτά τα λέω με φιλική διάθεση,γιατί βλέπω ότι τώρα μπορούμε να συζητήσουμε ως πολιτισμένοι άνθρωποι...

 

[theoctapus]

Επέτρεψε μου να έχω διαφορετικά κριτήρια.Πέρασα από αυτή τη φάση πριν 4-5 χρόνια,αλλά δε νιώθω πως με καλύπτει συναισθηματικά για να γυρίσω εκεί,έστω και περιστασιακά.

Πρίν 4-5 χρόνια ήσουν 14 χρονών. Σ'αυτή την ηλικία δεν υπάρχουν "φάσεις". Υπομονή Bill, θα δείς.

 

[BillTrantos]

Πρίν 4-5 χρόνια ήσουν 14 χρονών. Σ'αυτή την ηλικία δεν υπάρχουν "φάσεις". Υπομονή Bill, θα δείς.

Κάθε ηλικία έχει δικές της φάσεις,I think...

 

[degdekis]

O slash ήταν χάλιας στη μαλακάσα? really? δεν το πιστεύω........

 

[BillTrantos]

O slash ήταν χάλιας στη μαλακάσα? really? δεν το πιστεύω........

Είναι άλλη συζήτηση αυτή και αν θες την κάνουμε ευχαρίστως ιδιαιτέρως.Ας πω απλά ότι από τους 3 που βγήκαν με τον Ozzy (Gus G,Zakk Wylde) ήταν πολύ χειρότερος.Ίσως έφταιγε ότι το style δεν ταίριαζε πολύ με τα κομμάτια του Ozzy...

 

[gdevelek]

Φιλική συμβουλή, προσπάθησε να ακούσεις μουσική

Αφου ΜΕΤΑΛ ακούει ο άνθρωπος, τι του μιλάτε για Sex Pistols & Jean-Luc Ponty, δεν καταλαβαίνω...

 

[mustafank]

Μια τελευταία ερώτηση,απευθυνόμενος αποκλειστικά σε μουσικούς οι οποίοι παίζουν συχνά lives,ανεξάρτητα από το είδος:

Άλλο μουσικός και άλλο (rock) σύμβολο..εδώ είναι η διαφορά  

Πριν 4-5 χρόνια ήσουν 14 χρονών. Σ'αυτή την ηλικία δεν υπάρχουν "φάσεις".

+1000

Κάθε ηλικία έχει δικές της φάσεις,I think...

αυτό ισχύει μέχρι ένα σημείο, δεν είναι απόλυτο (δεν περιμένω από κάποιον 14χρονο Έλληνα, δηλαδή, να κατανοήσει την οργή της punk)

 

[marathon]

Αφου ΜΕΤΑΛ ακούει ο άνθρωπος, τι του μιλάτε για Sex Pistols & Jean-Luc Ponty, δεν καταλαβαίνω...

Σαν πατέρας προς γιό ...κάποτε ο μικρός γιός μου μου έλεγε ότι ο Slash είναι μεγάλος κιθαρίστας. Το 2009 τον πήρα στο Λονδίνο και είδαμε τον Jeff Beck μαζί με τον David Gilmour...E...δεν το ξανάπε ;D ;D

 

[BillTrantos]

Σαν πατέρας προς γιό ...κάποτε ο μικρός γιός μου μου έλεγε ότι ο Slash είναι μεγάλος κιθαρίστας. Το 2009 τον πήρα στο Λονδίνο και είδαμε τον Jeff Beck μαζί με τον David Gilmour...E...δεν το ξανάπε ;D ;D

Για μένα και οι 3 αυτοί είναι μεγάλοι,για διαφορετικούς λόγους ο καθένας...

 

[Thomsot]

Τελικα το μεγαλυτερο rock συμβολο πρεπει να ναι μαλλον οι fender/ιες και μερικα ανθρωπακια που παιξανε στο παρελθον με αυτες (οχι στο παρον...δεν υπαρχει rock σημερα)

Ενα παραδειγμα....

http://www.youtube.com/watch?v=v-RinRrz6DA

 

[gdevelek]

Σαν πατέρας προς γιό ...κάποτε ο μικρός γιός μου μου έλεγε ότι ο Slash είναι μεγάλος κιθαρίστας. Το 2009 τον πήρα στο Λονδίνο και είδαμε τον Jeff Beck μαζί με τον David Gilmour...E...δεν το ξανάπε ;D ;D

από έναν που θεωρεί τον Slash μεγάλο κιθαρίστα, μέχρι έναν ΜΕΤΑΛΛΑ, υπάρχει τεράστια απόσταση 

κι εγώ θεωρώ τον Slash μεγάλο κιθαρίστα, αλλά μη μου μιλάς για μέταλ

 

[sfaku]

Οι περισσότεροι μεγαλώσατε με Stones,Beatles,Doors και με άλλα μεγαθήρια του χώρου.Εγώ όμως γεννήθηκα το 1995,το γράφω για να καταλάβετε ποια μουσικά είδη έχω ζήσει να αναπτύσσονται.Για μουσικά κινήματα,ούτε λόγος.

Προσωπικά αν και γεννημένος το '73, με μέταλ μεγάλωσα από 9 ετών. Τα άλλα τα άκουσα μετά τα 15 - και μετά τα 20 κυρίως.

Αυτό που άλλαξε την τεχνοκρατική αντίληψη που είχα περί μουσικής ήταν κάποια λάιβ (ειδικά δύο λάιβ Τρύπες) όπου ένιωσα ότι είχα φάει γροθιά στο στομάχι. Αυτό το συναίσθημα δεν το είχα πάρει ούτε από τις πιο δυνατές thrash μπάντες. Εκεί εγώ προσωπικά κατάλαβα ότι η μουσική έχει να κάνει πρωτίστως με το συναίσθημα που μας γεννάει και την αισθητική της πρόταση.

Όσο για την τεχνική, κάθε είδος έχει τη δικιά του. Άλλος μπορεί να έχει ευκίνητα δάχτυλα. Άλλος μπορεί να να κάνει feedback σε όλες τις νότες, σκουντώντας σε διαφορετικό σημείο την κιθάρα. Και αυτό τεχνική είναι. Και άλλος μπορεί να παίζει ρυθμική κιθάρα και να ανατριχιάζεις σύγκορμος ή να θες οπωσδήποτε να χορέψεις/χοροπηδήξεις. Και αυτό τεχνική είναι.

Εξάλλου και με αυστηρά τεχνικά κριτήρια, η έκφραση και η μουσικότητα είναι μέρος της ερμηνείας. Δεν θα βρεις ούτε έναν shredder με το timing του Clapton και του Hendrix, ο συνδυασμός ρυθμικότητας, εκφραστικότητας και μουσικότητας στο παίξιμό τους είναι ανεπανάληπτος. Και να φανταστείς ότι δεν ακούω Hendrix και Clapton.

Φιλικά όλα αυτά. 

Υ.Γ.: Τον Slash αν και δεν τον ακούω τον θεωρώ μεγάλο hard rock κιθαρίστα με εξαιρετική φρασεολογία και αναφορές στον Χέντριξ, ενω δεν του λείπει η ικανότητα να παίξει αρκετά γρήγορα ώστε να νιώσεις και το swirl της ταχύτητας, όταν θέλει αυτός και όχι ψυχαναγκαστικά (να παίξω γρήγορα για να μη με πουν αργό/κουλό). Έχει μεγάλη γκάμα χρωματισμών σε αυτό που κάνει σε αντίθεση με τους περισσότερους shredders που είναι μονόχρωμοι και μονόχνοτοι.

Εξάλλου πιστεύεις στα αλήθεια ότι ο Slash, o Frusciante και ο κάθε τέτοιος κιθαρίστας που δεν έφτασε την τεχνική στο 100% αλλά στο 85%, δεν το έκανε επειδή δεν μπορούσε; Μήπως αδιαφορούσε για το παραπάνω γιατί δεν ήταν στις μουσικές του επιλογές; Εξάλλου θεωρώ απίθανο ένας τόσο ταλαντούχος μουσικός όσο ο Slash να μη μπορεί να παίξει τις κλίμακες όπως το κάνουν πάνω από 2000 πιτσιρικάδες στην Αθήνα αυτή τη στιγμή. Απλώς δεν επέλεξε αυτό το ύφος.

 

[degdekis]

Ο Slash είναι θεός...αλλά παραήταν μεγάλο αλάνι στα νιάτα του ρε σεις και πολάκις περνούσε στο άλλο άκρο...