Ωραίο topic… προβοκατόρικο.
Λοιπόν από τους κιθαρίστες που είχα την τιμή και την τύχη να παίξω μαζί τους:
-Λάκης Ραγκαζάς - «Λύσσα» αν το διαβάσεις, πολλά χαιρετίσματα από Αθήνα (Terry) Βαρβάτος ήχος και original rock παίξιμο… ακόμα θυμάμαι το σόλο που έπαιζε στο Comfortably Numb…
- Μάνος Μανουσέλης- για όσους τον γνωρίζουν τα σχόλια είναι περιττά. Κατά την ταπεινή μου άποψη απλά ο καλύτερος στην Ελλάδα (τουλάχιστον για τα γούστα μου, για το στιλ που παίζει, για να μην παρεξηγηθώ). Τα τελευταία χρόνια το αγόρι μας απλά είναι σε… άλλο πλανήτη!
-Μιχάλης Κυριακίδης- ο δαιμόνιος κιθαρίστας των Big Balz (της φοβερής ACDC tribute band). Η ρυθμική αγωγή του, σε συνδυασμό με την ασύλληπτη φαντασία του δημιουργούν ένα μοναδικό υβρίδιο- δεν έχω ζοριστεί περισσότερο στην ζωή μου παίζοντας μπάσο παρά στα δικά του Nu Metal κομμάτια με τα… εξωγήινα ρυθμικά…
Από εκεί και πέρα… προτιμήσεις
- Γιάννης Σπάθας για τους ευνόητους λόγους…
- Γιάννης Δρόλαπας, γιατί το είχε και τον είχα πετύχει σε κάποια καλά gig που έκανε την strat να κελαηδήσει.
Σαφέστατα ο Ζάικος, ο Μπαρμπέρης, ο Ζαφειρέλης, έκαστος στο είδος του είναι μεγάλοι κιθαρίστες.
Φυσικά υπάρχουν και άλλοι καλοί παίκτες που αυτή την στιγμή δεν μου έρχονται στο κεφάλι- συγνώμη για την παράλειψη.
Κλείνοντας θα ανέφερα και τον Έλληνα κιθαρίστα που θεωρώ υπερτιμημένο και δεν κατάλαβα ποτέ γιατί έγινε τόσος ντόρος αναφορικά με αυτόν: Gas G, πολύ λάδι, καθόλου… τηγανίτα. Ωραίες… ασκήσεις, χιλιάδες νότες, αλλά καθόλου ψυχή. Τίποτα για να σου μείνει…
Αυτές λοιπόν ήταν οι προσωπικές, άρα και υποκειμενικές μου προτιμήσεις…
