Περι βινυλίων (προ cd era) και άλλα διάφορα

[stamkosk]

Βινύλιο πάντως δεν αγοράζεις για την ανώτερη ηχητική του ποιότητα γιατί αυτή δεν υπάρχει. Το παίρνεις για να το βλέπεις να κινείται στο πικάπ, να ανεβοκατεβαίνει ο βραχίονας και να θυμάσαι τα νιάτα σου όταν έβαζες το αγαπημένο σου κομμάτι στο εκατοστό repeat κατά τη διάρκεια της μέρας. Είναι, κατά ένα τρόπο που οι νεώτεροι δύσκολα θα καταλάβουν, ζωντανό και συμμετέχει στην όλη εμπειρία ακρόασης μουσικής. 

 

[LK]

η μέση τιμή ενός δίσκου σήμερα είναι 25.

Πολλές επανεκδόσεις όμως το ξεπερνάνε.

Όμως υπάρχουν και προσφορες στα 16-17

Ακόμα και οι προσφορές ΠΑΝΑΚΡΙΒΕΣ είναι.

Εγω αν πάρω ξανα ποτέ δίσκο, θα είναι από το γιουσουρούμ, και θα πάω με μετρητά και θα πάρω ποσότητα.

Αν θέλει να κάνουμε συμφωνια κυρίων...πολύ ευχαρίστως, αλλά πάνω από 2 ευρώ δεν δίνω (ανά τεμάχιο).

 

[cos_dr]

Ψυχιατρικό....?

Mπορεί. Όμως η ψυχοακουστική είναι μια πιθανότερη εξήγηση, διότι αναφέρεται στον υποκειμενικό τρόπο με τον οποίο η ανθρώπινη ακοή αντιλαμβάνεται τους ήχους. Η έρευνά μου έχει δείξει πως δεν ακούμε όλοι το ίδιο, έχει να κάνει με την ανατομία μας, τη φυσιολογία μας, την ψυχοσύνθεσή και το επίπεδο αντίληψής μας. Το μέσο ακόμα και σαν ιδέα μας επηρεάζει και όλα αυτά επηρεάζουν το πως παίζουμε, το πως συνθέτουμε αλλά και το πως καταφέρνουμε να μιξάρουμε μουσική. 

 

[Terry RoscoeBeck5]

Βινύλιο πάντως δεν αγοράζεις για την ανώτερη ηχητική του ποιότητα γιατί αυτή δεν υπάρχει. Το παίρνεις για να το βλέπεις να κινείται στο πικάπ, να ανεβοκατεβαίνει ο βραχίονας και να θυμάσαι τα νιάτα σου όταν έβαζες το αγαπημένο σου κομμάτι στο εκατοστό repeat κατά τη διάρκεια της μέρας.

Έχω κάτι φιλαράκια που σίγουρα θα διαφωνούσαν ως προς το σκέλος της κατώτερης ηχητικής ποιότητας του βινυλίου έναντι του CD.

Βέβαια οι συγκεκριμένοι είχαν πετάξει δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε deck, ηχεία, λαμπάτους ενισχυτές κλπ... Το ήθελαν 100% αναλογικό στην πιο pure μορφή του. Και πάντα μου έλεγαν ότι το CD και το digital έκοβαν αρμονικές, έκοβαν "λεπτομέρειες", κομπρέσαραν υπερβολικά κλπ...

Πάντως τα συστήματα που είχαν στήσει έπαιζαν υπέροχα.  

 

[LK]

Έχω κάτι φιλαράκια που σίγουρα θα διαφωνούσαν ως προς το σκέλος της κατώτερης ηχητικής ποιότητας του βινυλίου έναντι του CD.

Βέβαια οι συγκεκριμένοι είχαν πετάξει δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε deck, ηχεία, λαμπάτους ενισχυτές κλπ... Το ήθελαν 100% αναλογικό στην πιο pure μορφή του. Και πάντα μου έλεγαν ότι το CD και το digital έκοβαν αρμονικές, έκοβαν "λεπτομέρειες", κομπρέσαραν υπερβολικά κλπ...

Πάντως τα συστήματα που είχαν στήσει έπαιζαν υπέροχα.  

Φυσικά.

Το αναλογικό θέλει να χώσεις το χέρι στην τσέπη.

Και το ψηφιακό θέλει. αλλά λιγότερα.

 

[Trolley]

Βέβαια οι συγκεκριμένοι είχαν πετάξει δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε deck, ηχεία, λαμπάτους ενισχυτές κλπ...

Ο πιο σημαντικός κρίκος είναι ο άνθρωπος (κλισέ, όμως ορθόν).

Όπως έγραψα, στην εποχή του CD (και πολύ περισσότερο, των ψηφιακών αρχείων) δεν υπάρχει ζέση προς το να στηθεί ένα σοβαρό σύστημα ηχητικής αναπαραγωγής, όπως δεν υπάρχει ζέση να παλουκωθεί κάποιος σε ένα καναπέ να ακούσει μουσική χωρίς να κάνει και άλλα πέντε πράγματα.

Οπότε η σύγκριση δεν γίνεται μόνο ανάμεσα σε CD / Βινύλιο, αλλά ανάμεσα σε δύο συστήματα αναπαραγωγής εκ' των οποίων (συνήθως) το ένα είναι υψηλών προδιαγραφών και το άλλο είναι κατώτερο.

 

[Yameth]

οι περισσότεροι που τα λενε αυτά δεν εχουν ακούσει καλό σύστημα βινυλίου

Να μπούμε σε αυτή την κουβέντα τώρα...

Όταν συγκρίνουμε δεν μιλάμε για κοινά συστήματα αλλά για απόλυτα σημεία αναφοράς. Και για τα δύο. 

Αλλα και σε κάθε κατηγορία τιμής το αντίστοιχό CD player προσωπικά το προτιμώ για πιστότητα.

Υ.Γ. Και τι ορίζεις "καλό σύστημα βινυλίου". Ξέρεις πόσο κάνει ένας συνδυασμός VPI Avenger και μια φτηνή Naim Koetsu Black;

 

[Trolley]

Κοίτα, στο παμπλικ εγώ, κάτω από 30 ευρώ δεν πέτυχε το μάτι μου  δίσκο. 

Δεν είναι πολλά τα τριάντα ευρώ.

Δυο καλές πίτσες είναι.

Όπως έγραψα, το ίδιο ίσχυε επί δραχμής.

 

[LK]

Νταξ, δεν χρειάζεται να πάμε και σε υπερβολλές audiophile.

Εγώ ορίζω μια τίμια υλοποίηση στα 2.500 € π.χ.

Λίγοι  ξόδευαν  κατα αναλογία τόσα λεφτά για πικαπ -ενισχυτή -ηχεία ακόμα και όταν ήταν στα ντουζένια του το βινύλιο .

Ξόδευαν πολυ λιγότερα, και γι αυτό δεν έπαιρναν αυτό που πρέπει από το βίνύλιο.

 

[Trolley]

Naim Koetsu Black;

 Για τιμοκατάλογο Koetsu... εδώ παρακαλώ:

http://www.koetsuaudio.com/cartridges

?

 

[LK]

Δεν είναι πολλά τα τριάντα ευρώ.

Δυο καλές πίτσες είναι.

Όπως έγραψα, το ίδιο ίσχυε επί δραχμής.

Με τη δραχμή έπαιρνες 20 πίτσες όμως ?.

Αλλά ναι, η πίτσα πλέον είναι πιο ακριβη από τον δίσκο.

 

[Trolley]

Με τη δραχμή έπαιρνες 20 πίτσες όμως

Πίτσες λέμε ρε, όχι πιτσίνια.

Κάποιος από τους δυο μας δε θυμάται καλά τις τιμές, θα το ψάξω και θα σου πω.

 

[LK]

Πίτσες λέμε ρε, όχι πιτσίνια.

Κάποιος από τους δυο μας δε θυμάται καλά τις τιμές, θα το ψάξω και θα σου πω.

Θα σου πώ εγω που θυμάμαι τους δίσκους, ψάξε εσυ τις πίτσες.

900 δρχ (τέλη 80΄s) - 2.500 χιλιάδες δρχ. (τελη 90's)

 

[Trolley]

Τελικά, δεν τις θυμάσαι εσύ σωστά.

Δες εδώ:

https://antikleidi.com/2013/03/10/euro-drachma/

Μία οικογενειακή πίτσα (προφανώς όχι κάποιας ιδιαίτερης ποιότητας) είναι κοντά στα 12 ευρώ, την περίοδο της αλλαγής από τη δραχμή. Μία καλή, απο εκεί που τρώω, είναι 15,5 Ευρώ στις μέρες μας.

 

[LK]

Τελικά, δεν τις θυμάσαι εσύ σωστά.

Δες εδώ:

https://antikleidi.com/2013/03/10/euro-drachma/

Μία οικογενειακή πίτσα (προφανώς όχι κάποιας ιδιαίτερης ποιότητας) είναι κοντά στα 12 ευρώ, την περίοδο της αλλαγής από τη δραχμή. Μία καλή, απο εκεί που τρώω, είναι 15,5 Ευρώ στις μέρες μας.

Τις πίτσες μπορεί να μην τις θυμάμαι, δεν έτρωγα.

Τους δίσκους τους θυμάμαι πάντως.

Είναι οι τιμές που έγραψα παραπάνω.

 

[Terry RoscoeBeck5]

να παλουκωθεί κάποιος σε ένα καναπέ να ακούσει μουσική

Λοιπόν με τους συγκεκριμένους δύο φίλους που είχαν στήσει αυτά τα συστήματα, έτσι γινόταν η ακρόαση: "Παλούκωμα" με ένα ποτάκι, και focus μόνο στη μουσική και στις "λεπτομέρειες" της. Τίποτα άλλο...

Ενδιαφέρουσα κατάσταση/ εμπειρία.  

 

[Trolley]

Τις πίτσες μπορεί να μην τις θυμάμαι, δεν έτρωγα.

Τους δίσκους τους θυμάμαι πάντως.

Είναι οι τιμές που έγραψα παραπάνω.

Είμαι βέβαιος ότι είχα πληρώσει και ακριβότερα σε βινύλια, αλλά δεν έχει σημασία.

Εγώ υποστηρίζω ότι - στην εποχή μας, όχι τότε - το να δώσεις το αντίτιμο δύο πιτσών για ένα βινύλιο, δεν το λες και κλοπή, μην είμαστε υπερβολικοί. Το δεύτερο θα το έχεις μία ζωή, αν το θέλεις.

 

[LK]

Είμαι βέβαιος ότι είχα πληρώσει και ακριβότερα σε βινύλια, αλλά δεν έχει σημασία.

Είχε και ακριβότερα.

Π.χ. Διπλά ή 180 Gr  κ.λ.π.

Μέσο όρο λέμε.

 

[LK]

δεν το λες και κλοπή,

Κλοπή λέω την πίτσα , που είναι αλεύρι με νερό και έχει όσο έχει ?

 

[Trolley]

Άσε δε που - αν τα θυμάμαι καλά - οι τιμές κάτω από χιλιάρικο αφορούσαν ελληνικά βινύλια, τα εισαγωγής ήταν πολύ ακριβότερα, θυμάμαι π.χ 2.300 δραχμές για δίσκο του Prince (Around The World In A Day).