• Το Noiz σας εύχεται χρόνια πολλά και ένα ευτυχισμένο 2025! 🎊

Περί τεχνητής νοημοσύνης

Από αυτό, εγώ κατάλαβα ότι στην ουσία δίνεται αξία στην "είσοδο" που προσφέρουμε σαν διαδικασία, στο νταραβέρι με το μοντέλο. Το αποτέλεσμα που δίνει το μοντέλο, είναι μεν η πραγματωμένη βούλησή μας, αλλά εγώ θεωρώ ότι αυτό το αποτέλεσμα είναι τόσο φιλτραρισμένο που απέχει πάαααρα πολύ για να μας αποδοθεί πατρότητα του αποτελέσματος αυτού. Γι' αυτό ρώτησα.


Βρε εσύ καλά έκανες και ρώτησες.

Προσπάθησα να γράψω, ότι ενώ η διαδικασία της εισόδου έχει κοινά στοιχεία με την ανθρώπινη δημιουργία (κι εκεί υπάρχει ασυνείδητη είσοδος δεδομένων), η όλη επεξεργασία από την μηχανή, αφαιρεί πλήρως την ανθρώπινη συμμετοχή στην δημιουργία.

Η ανθρώπινη συμμετοχή περιορίζεται στην επιθυμία για συγκεκριμένο αποτέλεσμα, και στο τάισμα της μηχανής με δεδομένα.

 
έχει κοινά στοιχεία με την ανθρώπινη δημιουργία (κι εκεί υπάρχει ασυνείδητη είσοδος δεδομένων)
Εμένα αυτό που με ανησυχεί κάπως με τα μοντέλα είναι η "μεθοδική" προσέγγιση της δημιουργικότητας, και της επιτυχίας, με ταυτόχρονη πλήρη παράλειψη της αποτυχίας και του εντελώς τυχαίου ως ανεπιθύμητου. Δηλαδή. Μου λένε εμένα γράψε ένα desert metal κομμάτι. Πολύ καλά. Εγώ δεν έχω ΙΔΕΑ από desert metal. Τι θα κάνω; Θα δω όσο αντέχω (σίγουρα όχι για πάντα, υπάρχει προθεσμία), θα ακούσω όσο αντέχω (ομοίως), θα μου μείνει μια x ποσότητα "στοιχείων που συνθέτουν και χαρακτηρίζουν" το desert metal. Θα ξεκινήσω να γράφω, προσπαθώντας στο μυαλό μου να πλάσω αυτό τον πολτό ιδεών. Αν το δούμε ψύχραιμα, ΑΠΟ ΘΕΣΗ ΠΛΗΡΟΥΣ ΑΓΝΟΙΑΣ (κι όσο και να μελετήσω, ΠΟΤΕ από θέση πλήρους γνώσεως). Αλλά αυτό δε θα με εμποδίσει. Θα παράξω τελικά ένα αποτέλεσμα. Για desert metal, θα είναι μιλάμε πολύ φόλα. Όμως, αν έχω τηρήσει κάποιες βασικές συμβάσεις της μουσικής, θα είναι μια κάποια μουσική αχαρακτήριστη που μπορεί και να τρώγεται (κι ας μην είναι desert metal). Κάποιος καλύτερος, μπορεί να έφτιαχνε κάτι εντελώς καινούργιο και θαυμάσιο (που πάλι να μην ήταν desert metal).

Δηλαδή, τι θέλω να πω. Όταν το μοντέλο αντλεί από το σωστό, το παλιό, το ορθόδοξο, ΔΕΝ θα βγει κάτι καινούργιο, παρα μόνο σαν τυχαία μετάλλαξη μιας αργής εξέλιξης. Γι' αυτό έλεγα για δικαίωμα στην άγνοια μια άλλη φορά, γιατί στην ουσία, τι είναι ο χαρακτήρας στο παίξιμο, στο γράψιμο, σε οτιδήποτε; Δεν είναι η άρνησή μας να τα μάθουμε όλα "σωστά"; Να μιμούμαστε τους μεγάλους; Να προσεγγίζουμε το φρασεολόγιο; Τον ήχο; Τη σκέψη; "Άλλο κομμάτι; Άλλο παίξιμο. Ποιος το παιξε; Άλλη τεχνική!" Έτσι δεν είναι το "σωστό"; ? Όμως, έρχεται κάποια στιγμή που λες "όχι ρε φίλε, εγώ έτσι θέλω να παίζω γιατί έτσι μου αρέσει, και το τάδε κομμάτι το κάνω έτσι, κι αμα βγάζω σόλο τώρα παίζω αυτό, και αν το παίξω αύριο θα παίξω άλλα." Δηλαδή, είναι ο χαρακτήρας τελικά κάτι που υπάρχει; Ή κάτι που λείπει;

 
Εμένα αυτό που με ανησυχεί κάπως με τα μοντέλα είναι η "μεθοδική" προσέγγιση της δημιουργικότητας, και της επιτυχίας, με ταυτόχρονη πλήρη παράλειψη της αποτυχίας και του εντελώς τυχαίου ως ανεπιθύμητου. Δηλαδή. Μου λένε εμένα γράψε ένα desert metal κομμάτι. Πολύ καλά. Εγώ δεν έχω ΙΔΕΑ από desert metal. Τι θα κάνω; Θα δω όσο αντέχω (σίγουρα όχι για πάντα, υπάρχει προθεσμία), θα ακούσω όσο αντέχω (ομοίως), θα μου μείνει μια x ποσότητα "στοιχείων που συνθέτουν και χαρακτηρίζουν" το desert metal. Θα ξεκινήσω να γράφω, προσπαθώντας στο μυαλό μου να πλάσω αυτό τον πολτό ιδεών. Αν το δούμε ψύχραιμα, ΑΠΟ ΘΕΣΗ ΠΛΗΡΟΥΣ ΑΓΝΟΙΑΣ (κι όσο και να μελετήσω, ΠΟΤΕ από θέση πλήρους γνώσεως). Αλλά αυτό δε θα με εμποδίσει. Θα παράξω τελικά ένα αποτέλεσμα. Για desert metal, θα είναι μιλάμε πολύ φόλα. Όμως, αν έχω τηρήσει κάποιες βασικές συμβάσεις της μουσικής, θα είναι μια κάποια μουσική αχαρακτήριστη που μπορεί και να τρώγεται (κι ας μην είναι desert metal). Κάποιος καλύτερος, μπορεί να έφτιαχνε κάτι εντελώς καινούργιο και θαυμάσιο (που πάλι να μην ήταν desert metal).

Δηλαδή, τι θέλω να πω. Όταν το μοντέλο αντλεί από το σωστό, το παλιό, το ορθόδοξο, ΔΕΝ θα βγει κάτι καινούργιο, παρα μόνο σαν τυχαία μετάλλαξη μιας αργής εξέλιξης. Γι' αυτό έλεγα για δικαίωμα στην άγνοια μια άλλη φορά, γιατί στην ουσία, τι είναι ο χαρακτήρας στο παίξιμο, στο γράψιμο, σε οτιδήποτε; Δεν είναι η άρνησή μας να τα μάθουμε όλα "σωστά"; Να μιμούμαστε τους μεγάλους; Να προσεγγίζουμε το φρασεολόγιο; Τον ήχο; Τη σκέψη; "Άλλο κομμάτι; Άλλο παίξιμο. Ποιος το παιξε; Άλλη τεχνική!" Έτσι δεν είναι το "σωστό"; ? Όμως, έρχεται κάποια στιγμή που λες "όχι ρε φίλε, εγώ έτσι θέλω να παίζω γιατί έτσι μου αρέσει, και το τάδε κομμάτι το κάνω έτσι, κι αμα βγάζω σόλο τώρα παίζω αυτό, και αν το παίξω αύριο θα παίξω άλλα." Δηλαδή, είναι ο χαρακτήρας τελικά κάτι που υπάρχει; Ή κάτι που λείπει;
Η τεχνητή νοημοσύνη θα βγάλει την φωνή της Beyonce να μπορείς να γράφεις και να τραγουδάει ή την πιστότητα ενός συγκεκριμένου βιολιού.

 Δεν θα βγάλει νέες φωνές από πολλές φωνές άλλων ξεχωριστές.

 Γι αυτό δεν θα βγάλει και ένα κομμάτι που να έχει τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ανθρώπινη αντίληψη, την ευφυΐα, το συναίσθημα σε συνδυασμό με τη μουσική θεωρία και τεχνική. χαχαχαχαχααχαχα?

 
Συζητάμε λεπτομέρειες σε κάτι που αναπτύσσεται εκθετικά 

Έχουμε χαθεί

Μας επαναφέρω 

Me 

What is the perfect strings gauge set for a telecaster
 
AI
 
The perfect strings gauge set for a Telecaster can vary depending on personal preference and playing style. However, a common gauge set for a Telecaster is .010-.046. This gauge set offers a good balance between playability and tone. If you prefer a lighter touch, you may consider a lighter gauge set, such as .009-.042. If you prefer a heavier touch or play in lower tunings, you may consider a heavier gauge set, such as .011-.049. Ultimately, it’s important to experiment with different gauges to find what works best for you and your Telecaster.
……….
 
Θα τους πω να προσλάβουν τον @Superfunk γιατί λένε βλακείες  
 
 Κατσε, εβαλα και εγω

 Manos: Which is the best electric guitar?

 AI: There is no doubt that the best electric guitar is the Fender Telecaster. It is well known that Leo got it right the first time. Telecaster has a magnificent sound that is ideal for every musical style, and it maintains a well defined musical character that is instantly recognizable. Every guitarist that respects himself should play only with a telecaster, for it is the only serious choice for a satisfying result. Furthermore, if you put 10- 38 gauge strings on it, you will have the all- important Superfunk approve seal, and you'll get extra reputation points in noiz.

 
Το να περιμένεις να ακούσεις πρωτότυπη μουσική από το AI είναι σαν να περιμένεις να ακούσεις πρωτότυπη μουσική από τον πιο pop ραδιοσταθμό του πλανήτη...

Η μουσική δεν έχει να κάνει με νοημοσύνη, πηγάζει από την φαντασία, το γούστο, τα βιωματικά ακουσματα (που έχουμε συνδέσει με καταστάσεις και πρόσωπα), την έμπνευση, τα συναισθήματα... Όλα αυτά δηλαδή που το AI δεν έχει (ούτε θα αποκτήσει ποτέ)... Εκτός κι αν μιλάμε για pop...

 
Θα γράψει η τεχνητή νοημοσύνη Ντίκενς, Χέμινγουεϊ,  Τουεϊν, Ντοστογιέφσκι και άλλους υπέροχους μεγάλους συνθέτες?.... Ασε μας να πούμε ρε, ασε μας.?

 Πάω στο άλλο δωμάτιο με το KOBOL ??

 
Είμαι αισιόδοξος, χρησιμοποιώ κάθε μέρα chatGPT. 

- Για να μου βελτιώσει ένα Αγγλικό κείμενο που έγραψα πρόχειρα (improve the language in the following text: "..." βάζει πιο ωραίες λέξεις, βελτιώνει τη σύνταξη)

- Για να μου υποδείξει τα κατάλληλα ορίσματα σε πολύπλοκες αλλά trivial εντολές όταν προγραμματίζω. (Έχω ένα αρχείο αυτής της μορφής, θέλω να διαβάζω τον τρίτο αριθμό σε όσες γραμμές ξεκινούν με Χ και να τον βάζω σε μία στήλη)

- σαν google πολυτελείας ("πως λέγεται ο Αυστριακός φορέας αδειοδότησης φαρμάκων και ποια είναι η σελίδα του στα Αγγλικά?")

Η Α.Ι παίρνει από πάνω μας trivial εργασίες και μας απελευθερώνει χρόνο και ενέργεια για πιο δημιουργικές. 

Είναι χρήση φυσικής γλώσσας (και η προσβασιμότητα που αυτή επιτρέπει) το στοιχείο που κάνει σήμερα την Α.Ι να είναι game changer. Είναι game changer ίσως μεγαλύτερο από το τρακτέρ ή το internet. 

Τότε οι άνθρωποι σταμάτησαν να σκάβουν και σταμάτησαν να βγάζουν φωτοτυπίες άρθρα από τις βιβλιοθήκες. Δεν σκλαβώθηκαν στο τρακτέρ ή στο google. 

Εδώ και πάνω από 20 χρόνια υπάρχουν ΑΙ εφαρμογές που βοηθούν τους γιατρούς στη διάγνωση ή στο σχεδιασμό της θεραπείας. Όσο το ΑΙ δεν μπορεί να δικαστεί, να καταδικαστεί και να πάει και φυλακή, το credit και η ευθύνη παραμένει στον άνθρωπο - γιατρό που χορηγεί τη θεραπεία.

Αν ο cosdr γράψει με τη βοήθεια της ΑΙ μια φούγκα ρε σε ελάσσονα και την κυκλοφορήσει και διαπιστώσω ότι με έχει κλέψει, ποιον θα μηνύσω? Το software, τo cloud, τον host ή τον απατεώνα τον cosdr? ?

 
Η Α.Ι παίρνει από πάνω μας trivial εργασίες και μας απελευθερώνει χρόνο και ενέργεια για πιο δημιουργικές.


Όσο ισχύει αυτό Χάρη όλα είναι μια χαρά.

Όταν (και αν) ισχύσει το αντίθετο (να παίρνει η AI τις δημιουργικές εργασίες και εμείς να μένουμε με τις διαδικαστικές), τότε δεν θα είναι όλα μια χαρά.

Και η AI δεν φταίει σε τίποτα αν ο άνθρωπος είναι μ@λ@κας και την χρησιμοποιήσει "αλλιώς".

Όμως δεν είμαι αισιόδοξος.

Το παρελθόν μου έχει δείξει ότι τα περισσότερα εργαλεία, τα χρησιμοποιούμε σαν όπλα.

 
Δεν ξέρω αν κάποιος έχει ποστάρει το παρακάτω λινκ, από ένα γρήγορο  ψάξιμο δεν είδα κάτι (δεν διάβασα και τις 6 σελίδες), αλλά αξίζει να δει κανείς το παρακάτω βίντεο (2:30 ώρες) στο οποίο μιλάνε τρεις σοβαροί και ειδικοί επιστήμονες. Κάποιοι από σας μπορεί και να φοβηθούν, εγώ πάντως σε κάποια σημεία "την άκουσα".

Βρείτε χρόνο και δείτε το ολόκληρο.




 
Και μπορεί να λέμε ότι ο άνθρωπος θα δημιουργήσει μια πραγματικά ανώτερη μουσική σύνθεση ή, θα προσεγγίσει πιο ελεύθερα και πιο εφευρετικά ή, με περισσότερη "τυχαιότητα" κάποιο μουσικό όργανο πλην όμως , μάλλον αγνοούμε το τι θα προκύψει στην πράξη μεσομακροπρόθεσμα από το συνδυασμό κβαντικής μηχανικής , "ανώτατης μουσικής παιδείας" και μιας απέραντης βάσης δεδομένων. Δεν μιλάμε για υπολογιστές με ανεμιστηράκια που τρίζουν και επεξεργαστές που ψήνουν καφέ το καλοκαίρι...μιλάμε για υπολογιστές που παίζουν με τη φυσική των υποατομικών σωματιδίων , για υπολογιστές που ήδη διαβάζουν το μυαλό και κάνουν κείμενο τις σκέψεις και μπορεί να παραμένουν  ασταθείς  προς το παρόν , αλλά στο μέλλον ;
Αναφορικά με τα δικαιώματα που αναφέρει ο εισηγητής, πολύ φοβάμαι ότι κανείς δεν θα ρωτήσει το ευρύ κοινό.
Θα αποφασίσουν εκείνοι που μέχρι τώρα αποφασίζουν σχεδόν για τα πάντα στη ζωή μας. Και είναι γνωστό ότι, οι περισσότερες αποφάσεις σ' αυτό το επίπεδο επηρεάζονται (για να μην πω ότι "εκβιάζονται") ποικιλοτρόπως από τα μεγάλα συμφέροντα.
Επί παραδείγματι ποιος ρωτήθηκε για το αν θα έπρεπε να υπάρχουν εφαρμογές online καζίνου οι οποίες έφεραν σε άμεση επαφή το ευρύ κοινό με την καταστροφή ;
Είναι πασιφανές ότι , άλλαξε πολύ το τοπίο σε εκείνους τους τομείς ανθρώπινης δραστηριότητας όπου εισήλθαν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές.
Το γενικότερο κακό έχει σχέση με την καμπούρα της καμήλας και γενικά με όλες τις καμπούρες... Την ίδια στιγμή που ένας κιθαρίστας ενοχλείται παράφορα επειδή εγώ χρησιμοποιώ κάποιο πρόγραμμα soft κιθαρίστα , εκείνος χρησιμοποιεί κάποιο πρόγραμμα soft drummer για να συμπληρώσει και να παρουσιάσει τη δουλειά του....και κάποιος άλλος που ενοχλείται με όλα τούτα δεν χρησιμοποιεί τίποτε αλλά, δεν έχει και τίποτε να παρουσιάσει....
Κι αν μας πάρεις το μαραφέτι από τα χέρια ίσως δεν μπορέσουμε να κάνουμε μια διαίρεση με μολύβι και χαρτί .. ούτε θα καταδεχθούμε βέβαια να αγοράσουμε μια κλασσική φωτογραφική μηχανή - καταργήσαμε και τα οικογενειακά άλμπουμ με φώτο (και δεν μας ενδιαφέρει το πόσοι φωτογράφοι έκλεισαν τα μαγαζιά τους...) , ούτε βέβαια θα βγούμε στη γειτονιά να αναζητήσουμε κάποιον αντίπαλο για να παίξουμε μια καλή παρτίδα σκάκι !
(Ακόμη κι ο Κασπάροβ είναι πολύ πιθανό να νικήθηκε το 1996 από τον Deep Blue της ΙΒΜ...λέω "πολύ πιθανό" επειδή ακόμη γκρινιάζει για εκείνο το παιγνίδι...)
Καλό Σ/Κ !

 
Το 1990, σε μία συνέντευξη που είχα δώσει (τότε περνάγαμε στην Ελλάδα από την αναλογική στη ψηφιακή εποχή), είχα πει για το τέλος των πνευματικών δικαιωμάτων. Έχουμε επιζήσει όλα αυτά τα χρόνια...θα επιζήσουμε και τα υπόλοιπα...εσείς γιατί εγώ θα πάρω σύνταξη!!!

Παρακολουθώ ένα συγκεκριμένο κλάδο (των γραφικών, της επεξεργασίας εικόνας και τη δημιουργία περιεχόμενου), δεν έχω σαφή άποψη ακόμα...αλλά όποιος θέλει να δει λίγο παρακάτω, ας κατεβάσει το νέο Photoshop Beta

 
θέλει να δει λίγο παρακάτω, ας κατεβάσει το νέο Photoshop Beta
Κάπου πήρε το μάτι μου ότι έχει ένα generative fill μέσα, και μπορεί ένα κροπαρισμένο κάδρο να το συμπληρώσει με "πιο ενδιαφέροντα" περιβάλλοντα.

Την ίδια στιγμή που ένας κιθαρίστας ενοχλείται παράφορα επειδή εγώ χρησιμοποιώ κάποιο πρόγραμμα soft κιθαρίστα , εκείνος χρησιμοποιεί κάποιο πρόγραμμα soft drummer για να συμπληρώσει και να παρουσιάσει τη δουλειά του....και κάποιος άλλος που ενοχλείται με όλα τούτα δεν χρησιμοποιεί τίποτε αλλά, δεν έχει και τίποτε να παρουσιάσει....
Πολύ ωραία παρατήρηση, και κουμπώνει ωραία με τη φύση των "αγγαρειών" που ανέφερε ο @harilatron.

Δηλαδή, ευκολία-ευκολία, αν εδραιωθεί αυτή η φιλοσοφία, θα καταλήξουμε νησιά δημιουργικότητας, και ούτε μια σχεδία πουθενά να πάμε από το ένα στο άλλο. Καθένας μόνος του, καμία ζύμωση έξωθεν.

 
Κάπου πήρε το μάτι μου ότι έχει ένα generative fill μέσα, και μπορεί ένα κροπαρισμένο κάδρο να το συμπληρώσει με "πιο ενδιαφέροντα" περιβάλλοντα.
Αυτό είναι το λιγότερο. Η αίσθησή μου είναι ότι η Αdobe μετατρέπει το Photoshop σε ένα (ακόμα) πιο μαζικό εργαλείο που πραγματικά δεν θα ξεχωρίζει ο ερασιτέχνης με τον επαγγελματία. Αυτό -μάλλον- μεταφράζεται σε πιο πολλούς χρήστες, -προφανώς- μηνιαίες συνδρομές προσιτές σε όλους, δέσμευση -ίσως- σε ένα εργασιακό περιβάλλον.

Αυτό είναι το επάνω μέρος. Το κάτω είναι η database, που εκεί είναι και τα πνευματικά δικαιώματα χρήσης. Ήδη διαβάζω ότι ομάδες εργάζονται πάνω σε αυτά τα δεδομένα (νομικά κυρίως), οπότε περιμένουμε να δούμε τις εξαγορές και τις νέες συμμαχίες...πόλεμος γιγάντων πλέον.

 
Αν ο cosdr γράψει με τη βοήθεια της ΑΙ μια φούγκα ρε σε ελάσσονα και την κυκλοφορήσει και διαπιστώσω ότι με έχει κλέψει, ποιον θα μηνύσω? Το software, τo cloud, τον host ή τον απατεώνα τον cosdr?
Εμένα μου αρκεί πως η ΑΙ ποτέ δεν θα με φτάσει στις φούγκες.

Δεν μου αρκεί όμως πως εγώ θα ψοφήσω και η ΑΙ θα μείνει για πάντα και θα την ταΐζουν με τα δεδομένα των φουγκών μου για να γίνεται πιο νοήμων.

 Γι αυτό οι ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ πρέπει να ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΠΟΙΗΣΟΥΝ την ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ.

 Το πιάσατε το υπονοούμενο, έτσι?

 χαχαχαχαχαχαχαχαχχαχαχ?

 
Το 1990, σε μία συνέντευξη που είχα δώσει (τότε περνάγαμε στην Ελλάδα από την αναλογική στη ψηφιακή εποχή), είχα πει για το τέλος των πνευματικών δικαιωμάτων.
Ε, και τι χαίρεσαι; Λάθος έκαμες. :) :) :) :)

 
Εγώ πάντως έβαλα το chatgpt να μου γράψει ένα τραγούδι για τον Μεγάλο Κιμ Γιουνγκ Ουν και βγήκε μια βλακεια και μισή. Τελικά το έγραψα μόνος μου και είναι αριστούργημα. Κάποια στιγμή θα κυκλοφορήσει στα charts.

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top