Περί Δημόσιας Κριτικής

[Trolley]

Σε σχέση με το ζήτημα που πρόσφατα τέθηκε για το ύφος και το περιεχόμενο της κριτικής που ασκείται σε δείγματα εργασίας που παρουσιάζονται από συν-φορουμίτες, θα ήθελα να συμβάλλω με κάποιες ιδέες.

Το φόρουμ έχει συσταθεί και λειτουργεί κάτω από κάποιους κανόνες. Κανόνες όμως, έτσι όπως τίθενται σε οποιοδήποτε φόρουμ έχω υπ' όψιν μου, δε σημαίνει "αξίες", ήτοι δεν μπορεί να θεωρηθεί προϋπόθεση πως έχουμε ένα σύνολο ανθρώπων με - έστω - έναν ελάχιστο κοινό παρανομαστή γούστου ή γενικότερων πεποιθήσεων για τη τέχνη, ή - έστω - κοινές αντιλήψεις για το τι είναι "διασκεδαστικό". Κοινώς, έχουμε έναν "αχταρμά" ανθρώπων που δεν μπορεί (και δεν ενδιαφέρεται, προφανώς) να έχει κοινή γνώμη για οτιδήποτε: από το αν αξίζουν οι Pink Floyd μέχρι πόσα χρήματα χρειάζεται να δοθούν για ένα αξιοπρεπές home studio.

Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο πάντα διαφωνούσα με τον όρο "κοινότητα", όταν αναφερόμαστε στο noiz: μία κοινότητα χαρακτηρίζεται από την καθολική (αν γίνεται) αποδοχή αξιών και κατευθύνσεων. Επίσης, οι αξίες και οι κατευθύνσεις της βρίσκονται διατυπωμένες κάπου, ώστε να μπορεί κάθε ενδιαφερόμενος να προϊδεαστεί για το αν θα ενδιαφερόταν να είναι μέλος αυτής της κοινότητας, αλλά (επίσης) για να μπορεί να διαπιστώσει κατά πόσον η κοινότητα παραμένει πιστή στους στόχους της (ένδειξη σοβαρότητας) ή όχι.

Οι κανονισμοί λειτουργίας του φόρουμ, δεν αποτελούν σύστημα "αξιών": όπως μπορεί να δει ο καθένας, είναι γενικόλογες απαιτήσεις για καλή και σύννομη συμπεριφορά: ούτε απαιτούν, ούτε θεωρούν ως προϋπόθεση καμία απολύτως επάρκεια, μουσική, προσωπική, κοινωνική, οικονομική ή άλλη. Επίσης, σαφώς δε δίνουν απολύτως καμία κατεύθυνση προς κανέναν. Άσε δε, το ότι έχουν αλλάξει αρκετές φορές στη πορεία, κάτι απολύτως εντάξει για ένα σύνολο "κανονισμών λειτουργίας" αλλά φύσει απαράδεκτο και αδιανόητο για οποιοδήποτε σύστημα "αξιών" θα μπορούσε να συγκροτήσει μία κοινότητα.

Κοινότητα, με αυτή - την ορθή - έννοια, δεν υπάρχει εδώ, Αυτό που υπάρχει, είναι μία παρέα ανθρώπων, που είναι αρκούντως ευγενικοί και καλλιεργημένοι ώστε να μπορούν α) να συντηρήσουν κάποιες συζητήσεις χωρίς να δίνουν έδαφος στην παραπληροφόρηση και β) να μπορούν να αστειευτούν χωρίς να γίνονται εξόχως προσβλητικοί. Εξαιρέσεις υπάρχουν βέβαια, αλλά είναι λίγες.

Συνεπώς, έχει ενδιαφέρον να αναλογιστούμε για ποιο είδος "κριτικής" ενδιαφέρεται κάποιος που παρουσιάζει τη δουλειά του στο noiz;  Για ποιο λόγο θα ενδιαφερόταν κάποιος για τη συνισταμένη απόψεων που προέρχονται από έναν "αχταρμά" ανθρώπων για τους οποίους (τις περισσότερες φορές) έχουμε ελάχιστες πληροφορίες και - ούτως ή άλλως - διαφωνούν μεταξύ τους ακόμη και για τα στοιχειώδη, όσον αφορά τη Τέχνη;

Απαντώ ευθαρσώς: δεν έχω ιδέα.

Οπότε, αρχίζω να εικάζω.

Ένας πιθανός λόγος είναι η γενική πεποίθηση ότι "το καλό πράγμα αγγίζει όλο το κόσμο", μία πολύ παράξενη πεποίθηση όταν γνωρίζουμε ότι ο κόσμος ακούει κατά το 99,9% σκουπίδια, ακριβώς διότι δεν έχει αποτιμήσει ως σημαντική τη θέση της μουσικής στη καθημερινότητά του και δεν έχει (πολλές φορές) καν επίγνωση για το τι ακούει.

Άλλος λόγος μπορεί να είναι η αντίληψη ότι το είδος που υπηρετεί κάποιος είναι αρκούντως "λαϊκό" (αναφέρομαι κυρίως στο ροκ'εν'ρολ κάθε είδους αλλά και στα ελληνικά λαϊκά), ώστε να μπορεί να "αγγίξει" και να "εκτιμηθεί" από "μη-ειδικούς", άρα πάλι από "όλους". Αυτή η αντίληψη (η οποία είναι βεβαίως μία παραλλαγή της προηγούμενης), είναι δυστυχώς ακόμη πιο παράλλογη, διότι α) υποτιμά το επίπεδο του ακροατή που χρειάζεται προκειμένου να εκτιμηθεί μία γνήσια λαϊκή δημιουργία και β) αναγάγει τον δόκιμο δημιουργό μας σε "τύποις" λαϊκό δημιουργό με ένα απλό λογικό άλμα, το οποίο ασφαλώς δε δικαιούται να κάνει.

Τρίτος λόγος, θα μπορούσε να είναι η αναζήτηση τεχνικών συμβουλών για τη βελτίωση παραμέτρων στην ηχογράφηση και την μείξη. Σε αυτή τη περίπτωση (και αν υποθέσουμε προς στιγμήν ότι αυτές οι δύο διαδικασίες δεν είναι ΕΠΙΣΗΣ καλλιτεχνικές, που όντως είναι), καλό θα είναι ο υπο-κρίση δημιουργός μας να διευκρινίζει ότι αναζητά αυτό και ΜΟΝΟ αυτό, ώστε - τουλάχιστον - να αφαιρέσει από τους ¨χιουμορίστες" του φόρουμ τη διάθεση να του επιτεθούν αν δεν τους αρέσει το μουσικό περιεχόμενο της προσπάθειάς του. Άλλωστε, τα μέλη του φόρουμ που έχουν επάρκεια για να μιλούν για τέτοια θέματα είναι λιγότερα από δέκα, και όλοι ξέρουμε ποιοι είναι.

Τέταρτος λόγος, είναι - το μαντέψατε, είμαι βέβαιος - ακριβώς η περαιτέρω βύθιση σε αυτό το παρείστικο κλίμα, ακριβώς για να αισθανθεί κανείς το φιλικό κτύπημα στη πλάτη που λέει "καλά τα πας, προχώρα"… αλλά υπό το ίδιο κράτος αντιλήψεων, ο δημιουργός μας δεν θα πρέπει να εκπλήσσεται για το ότι κάποιος θα μισήσει το πόνημά του και θα επιχειρήσει τη δικτυακή διαπόμπευση του πονήματος. Επίσης, αν η "παρέα" είναι το ζητούμενο, προφανώς ισχύουν όλα όσα έγραψε ο audiokostas για τους όρους (και τους χρόνους) που πρέπει να τηρηθούν ώστε να γίνει είσοδος ενός νέου μέλους στη παρέα.

Προσωπικά, δεν είμαι επαγγελματίας της μουσικής: τα ελάχιστα πράγματα που έχω ολοκληρώσει τη τελευταία δεκαετία δεν τα έχω παρουσιάσει στο noiz διότι δεν εμπίπτω σε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες αντιλήψεων. Θα έλεγα μάλιστα, σε όποιον παίρνει σοβαρά τη δουλειά του, ασφαλώς να απευθύνεται σε μέλη του φόρουμ που κρίνει ότι μπορεί να συμπνέουν μαζί του όσον αφορά κάποιες "αξίες", αλλά - προς θεού ρε παιδιά - όχι δημόσια, χύμα σε threads που μοιραία θα τοποθετηθεί ο κάθε πικραμένος…

Αν όμως, ίσως επειδή ισχύει για εσάς κάτι από τα παραπάνω τέσσερα (ή ίσως κάποιο πέμπτο που δεν σκέφθηκα σε αυτό το πρόχειρο ποστ), θέλετε να υποστείτε τη διαδικασία της δημόσιας κριτικής, τότε υποστείτε την παληκαρίσια (που λένε). Μην απασχολείστε με το αν θα υπάρχει αγένεια: θεωρείστε δεδομένο ότι θα υπάρξει αγένεια. Όχι φραστική, καθότι αυτό αποθαρρύνεται και εν' τέλει απαγορεύεται από τους κανονισμούς, αλλά αγένεια επί της ουσίας ότι θα υποστείτε τη γνωμοδότηση και κάποιων ανθρώπων που στον πραγματικό κόσμο δε θα ήταν ποτέ ακροατές σας, λόγω του ότι απάδουν των αντιλήψεών σας για τη μουσική (και τη τέχνη γενικώς).

Το καίριο ερώτημα για το αν αυτό το είδος δημόσιας κριτικής (το οποίο - ας σημειωθεί - δεν ήταν εφικτό πριν το ίντερνετ) μπορεί να οδηγήσει σε ουσιαστική βελτίωση του καλλιτεχνικού έργου, δεν θα προσποιηθώ ότι το γνωρίζω (δεν είμαι προφήτης).

Αν ήμουν ρητά υποχρεωμένος να τοποθετηθώ, θα θύμιζα ότι κανένας δημιουργός του παρελθόντος δεν απευθυνόταν στον καφετζή της γειτονιάς του ή στον διευθυντή γειτονικού ωδείου προκειμένου να δεχθεί εποικοδομητική κριτική για τη δουλειά του: οι "σύμμαχοι-κριτές" ήταν πάντα ελάχιστοι άνθρωποι, με τους οποίους ο καλλιτέχνης δε συμφωνούσε πάντα, εν' τούτοις ήταν δεδομένο ότι αποδέχονται κοινές αξίες για το αντικείμενο της κριτικής.

 

[audiokostas]

Δεν έχεις άδικο αλλά υπάρχει και η περίπτωση του ποστάρω και μετά ψηλαφίζω τις (πιθανές) γνωμοδοτήσεις των 6-7 που πλέον έχω ξεχωρίσει οτι εκτιμώ την άποψή τους στο συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο / είδος μουσικής χωρίς επ' ουδενί να αγνοώ και τις άλλες εφόσον τεκμηριωμένα έχουν άποψη. Και να τονίσω ότι δεν είναι ανάγκη βέβαια η φιλία/καλή (ή το αντίθετο) παρέα να συνάδει με την εκτίμηση απόψεως πάνω στο συγκεκριμένο αντικείμενο.

Προσωπικά βέβαια, ενεγράφην* για τον τέταρτο λόγο. Μόλις είχα πρωτοφτιάξει μόνος μου έναν λαμπάτο και ήθελα περισσότερο ένα μπράβο για το ξεπάτωμα παρά μια άποψη. 

* Δεν θυμάμαι πως αλλιώς είναι στη Δημοτική ο αόριστος του εγγράφομαι........ εγγράφηκα;

 

[sergei]

Μιας και είμαι ένας από αυτούς που εκθέτουν κάποια απο τα κομμάτια τους στην κριτική του νοιζ,  θα σου πω την δική μου λογική που ίσως βοηθήσει στους συλλογισμούς σου.

Ο πρώτος λόγος λοιπόν που κάποιος εκτίθεται σε κριτική είναι καθαρά το ψώνιο. Γράφεις ένα κομμάτι θέλεις να το μοιραστείς με τον κόσμο και να σου πουν πόσο φοβερό0ς εισαι... έτσι πας σε όλα τα φόρα μουσικού περιεχομένου και κάνεις ποστ. Αν έρθουν μερικά καλά σχόλια ικανοποιείς τον εγωισμό σου για μερικά δευτερόλεπτα, και μετά περιμένεις το επόμενο σχόλιο. Όσο χαζό και αν ακούγεται, νομίζω ότι όλοι κάπως έτσι λειτουργούμε. Στην τελική αμα δεν ήμασταν ψώνια δεν θα ασχολούμασταν με τη μουσική.

Ειδικότερα τώρα, προσωπικά διαλέγω το νοιζ γιατι υποτίθεται ότι τα μέλη του ασχολούνται με την μουσική τεχνολογία, επομένως μπορούν να δώσουν συμβουλές για καλύτερα αποτελέσματα. Ξεκαθαρίζω ότι πότε δεν γύρισα να ξαναμιξάρω κάποιο κομμάτι μέτα απο παρατηρήσεις μελών. Όμως συχνά πήρα τροφή για σκέψη και ψάξιμο με αποτέλεσμα να κάνω καλύτερη δουλειά στο επόμενο.

Θεωρούσα αυτονόητο ότι η κρίση θα κινείται κυρίως γύρω απο τεχνικά θέματα, και δευτερευόντως γύρω απο θέματα σύνθεσης ή εκτέλεσης, πράγμα το οποίο δεν συμβαίνει τελικά... Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ όταν κρίνω ένα κομμάτι το κάνω επειδή κάτι μου έκανε κλικ στην σύνθεση.

Θεωρώ πάντως σημαντικό τα μέλη να ανεβάζουν την δουλειά τους για δύο λόγους. Ο ένας είναι για να δίνουν ιδέες στου υπόλοιπους. Εγραψες κάτι έβαλες έναν ήχο που μου άρεσε, σε ρωτάω πως το έκανες και με βοηθάς να βγάλω κι εγώ κάτι ενδιαφέρον.

Ο δεύτερος είναι ότι με αυτόν τον τρόπο μπορώ να φιλτράρω τις συμβουλές των μελών. Αν η αισθητική κάποιου απέχει πολύ απο την δική μου ( και δεν μιλάω για θέμα ποιότητας, είναι καθαρά υποκειμενικό θέμα) οι απόψεις του για πολλά θέματα δεν μπορούν να είναι χρήσιμες για μένα. πχ άλλο πράγμα έχω στο μυαλό μου όταν μιλάω για παραμόρφωση, και άλλο κάποιος που παίζει μέταλ.

Τώρα σε ότι έχει να κάνει με την κριτική: Παρόλο που είμαι απο τους τυχερούς που δεν έχω πέσει θύμα "κανιβαλισμού" ( ή τουλάχιστον δεν το κατάλαβα αν έπεσα ) θεωρώ ότι σε γενικές γραμμές θα πρέπει να σεβόμαστε την δουλειά του άλλου και να είμαστε κάπως προσεκτικοί. Στον κόσμο της γραπτής επικοινωνίας είναι εύκολο να παρεξηγηθεί το χιούμορ κάποιου. Πέρα όμως απο αυτά θεωρώ ότι σαν φορουμ μουσικής τεχνολογίας πρέπει να επικεντρωνόμαστε σε τεχνικά θέματα. Το γούστο είναι υποκειμενικό αλλά τα τεχνικά θέματα έχουν ΚΑΙ κάποια υποκειμενικά χαρακτηριστικά. Νομίζω ότι ο καθένας με τις γνωσεις του μπορεί να βοηθήσει τα υπόλοιπα μέλη να ευχαριστηθούν περισσότερο το χόμπυ τους.

Φυσικά υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις που το σηκώνουν το δούλεμα. Είναι θα έλεγα κάπως προκλητικές. Ο δημιουργός προφανώς δεν μπόρεσε να κρίνει το κατα πόσο αυτο που έφτιαξε είναι σε κάποιο ικανοποιητικό επίπεδο για να βγει προς τα έξω. Σε αυτές τις περιπτώσεις πιθανώς να είναι σωστό με κάποιον τρόπο να καταλαβει ο δημιουργός ότι έχει αρκετό δρόμο μέχρι να φτάσει σε αξιοπρεπές αποτέλεσμα. Από μεριάς μου προτιμώ να αγνοώ και να μην "κανιβαλίζω".

Αυτές ήταν κάποιες πρόχειρες σκέψεις περι του θέματος, ελπίζω να μην βγήκα πολύ εκτός θέματος.

 

[Earendil]

Νομίζω (αλλά ευχαρίστως θα δεχτώ διορθώσεις επ' αυτού) ότι όταν παρουσιάζεις ένα ολοκληρωμένο ή ημιτελές κομμάτι της δουλειάς σου πρέπει να περιμένεις τα πάντα από πλευράς αντιδράσεων.

Συνήθως, όταν αυτό που ανεβάζεις έχει φτιαχτεί (και δουλευτεί) με τον προσήκοντα σεβασμό προς εσένα που το υπογράφεις και τους φίλους που θα το ακούσουν, δε θα έχεις απαντήσεις του στυλ "είσαι φάλτσος, χοντρός και ΚΟΔΗΣΟ", γιατί αν είσαι όντως φάλτσος, χοντρός, ΚΟΔΗΣΟ και σου κόβει και λίγο, μάλλον θα φροντίσεις να μη γελοιοποιηθείς με μια πατάτα.

Αν όμως το αποτέλεσμα δεν είναι πατάτα, μπορεί να βάλεις στον κόπο να σου γράψει μια καλή κουβέντα κάποιος που δεν παρακολουθεί ή δεν ενδιαφέρεται για το ύφος στο οποίο κινείσαι. Αυτό είναι κέρδος, κι ας μην "κεφαλαιοποιηθεί" (που δε θα κεφαλαιοποιηθεί) ποτέ.

Αγαπητέ trolley που είσαι ο καλός μου φίλος,

σκέψου (πάλι) τους Tuber, τους SnoozeLoop ή το Σπύρο Χαρμάνη: Τα threads στα οποία μας παρουσίαζαν τα κομμάτια τους ή την ολοκληρωμένη δουλειά τους δεν έγιναν λίμπα - ακόμα και με τις κρυάδες μου μέσα. Σου φαίνεται άσχετο αυτό με το επίπεδο του προϊόντος της δουλειάς τους; Σου φαίνεται τυχαίο που σε αυτά ειδικά τα thread δεν ζήτησε κάποιος λαϊκούς ήχους για KORG; Τί ήταν αυτό τελοσπάντων που κράτησε μακριά τις Ρουβίτσες;

Είναι ένδειξη εκτίμησης προς το χώρο να ζητήσεις εδώ μια γνώμη. Ναι, αρκούν ένας - δυο με Πάρκινσον στο μυαλό για να γίνει το θέμα γλουτός.

Ε, και;

Δε βρισκόμαστε στο Κολωνάκι (το σημείο επελέγη τυχαίο, βάλτε όποιο προτιμάτε) για να είμαστε βέβαιοι ότι περιτριγυριζόμαστε από θεατές του Ρώμα και νοσταλγούς του Καλυβάτση. Δεν μπορείς να αγνοήσεις ή να απομονώσεις de facto τους λίγους που συμπεριφέρονται χειρότερα από πενθήμερη;

Μπορεί, λέω μπορεί γιατί δεν είμαι και σίγουρος, να εκτιμάς πέντε - δέκα νοματαίους από εδώ. Είναι τόσο φοβερό να επιλέξεις ως μέσο παρουσίασης ένα thread αντί για μερικά pm;

Ή μήπως ξέρεις εκ των προτέρων ότι θα ξεχάσεις την καλή σου ανατροφή αν ένας Earendil κατσαπλιάς σου γράψει "νταξξξ, βασικά τα τραξ μπορείς να τα πεις καλύτερα. Ή βρες καμιά γκόμενα να τα πει";

 

[Trolley]

Αγαπητέ trolley που είσαι ο καλός μου φίλος,

ΚΟΔΗΣΟ YOUTH WILL ALWAYS RULE

σκέψου (πάλι) τους Tuber, τους SnoozeLoop ή το Σπύρο Χαρμάνη: Τα threads στα οποία μας παρουσίαζαν τα κομμάτια τους ή την ολοκληρωμένη δουλειά τους δεν έγιναν λίμπα

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι - σε ορισμένες περιπτώσεις - το φόρουμ υποδέχεται δείγματα δουλειάς με σοβαρότητα και νηφαλιότητα, έστω και αν αυτό σημαίνει ότι αποφεύγει να τα "θάψει". Π.χ. εκτιμώ ότι ελάχιστοι εδώ μέσα έχουν τα μουσικά γούστα του blue (το άλλο SnoozeLoopy δεν τον γνωρίζω καλά), και αυτό φαίνεται από διάφορα παραθυράκια... αλλά κάτι το ότι είναι μυώδης, κάτι το ότι είναι σοβαρός, κάτι το ότι όλοι θέλουμε λίγη από την αίγλη του.. προστατεύθηκε από το να ακούει κουβεντούλες που σε άλλες περιπτώσεις θα είχαν μοιραστεί αφειδώς.

Αλλά, το νόημα του ποστ μου δεν ήταν να θίξει - κατ' οποιαδήποτε έννοια - το φόρουμ. Το φόρουμ είναι αυτό που είναι. Ήθελα να συμβάλλω - όπως είπα - με κάποιες ιδέες που αφορούν αυτόν που αποφασίζει να παρουσιάσει τη δουλειά του σε ανώνυμη δημόσια κριτική. Τα σημεία που πρέπει να προσεχθούν είναι:

- Έχει ο δημιουργός συναίσθηση του πόσο ειδική (ιστορικά) είναι αυτή η δυνατότητα της δημόσιας και ανώνυμης κριτικής και του ότι η οφελιμότητά της δεν έχει ακόμη τεκμηριωθεί;

- Έχει επίγνωση της ανομοιογένειας αντιλήψεων στο φόρουμ, οπότε της ανικανότητας να διατυπωθεί άποψη που να εκφράζει αξίες με διάρκεια και συνέπεια;

- Έχει επίγνωση του ότι ο αριθμός των μελών που μπορούν όντως να συμβουλεύσουν σε τεχνικό επίπεδο είναι μάλλον μονοψήφιος;

- Σέβεται αρκετά τη δική του δημιουργική διάθεση ώστε να αντιληφθεί ότι δεν έχει ανάγκη κριτικής από ανθρώπους με τους οποίους δε μοιράζεται κοινές αντιλήψεις;

- Τέλος, μετά απ'' όλα αυτά γιατί κάποιοι εκπλήσσονται και ανοίγουν και threads περί "σκληρής" κριτικής κλπ;

Όπως ξέρουν κάποιοι, προέρχομαι από το χώρο της Φωτογραφίας, και γνωρίζω ότι τέτοια ερωτήματα είναι διαρκή σε όλους τους χώρους όπου συγκεντρώνονται άνθρωποι με ειδικά καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα. Συνεπώς θεωρώ τα ερωτήματα μου επίκαιρα, και γι' αυτό τα παρέθεσα.

 

[Nikolas]

Ομολογώ ότι μάλλον ανήκω σε παραπάνω από μία κατηγορίες. Καταρχήν, νομίζω ότι η έκθεση σε κάτι διαφορετικό από backing tracks and guitar soloing μπορεί να εκτιμηθεί εδώ μέσω, και νομίζω ότι μάλλον έχει γίνει κάτι τέτοιο για τους λίγους που κάνουμε κάτι διαφορετικό. Βέβαια είμαι κοινωνικότατο ον και φυσικά δεν κρύβω ότι έχω κάνει αρκετά στενές σχέσεις με κάποιους ανθρώπους εδώ μέσα. Και βέβαια ψάχνω για feedback και να ταΐσω το ψώνιο μου!

Αυτό το τελευταίο, δε πολυγίνεται εδώ, αλλα σε άλλα φόρα το κάνω κατα κόρον! Γιατί υπάρχει κόσμος που μπορεί να βοηθήσει, ακόμη και σε θέματα ενορχήστρωσης, Mixing, handling of VSTs, κλπ, που αγγίζουν το θέμα "τέχνη" και όχι μόνο το θέμα "τεχνική".

 

[kostri]

Trolley, νομίζω πως το μεγαλύτερο -και το πιο ουσιαστικό, κατά τη γνώμη μου- κομμάτι του κειμένου σου είναι βασισμένο στην εξής αξιακή παραδοχή: δεν είναι όλες οι μουσικές για όλους τους ανθρώπους. Έτσι, είναι λογικό να απορείς μπροστά στο ενδεχόμενο της έκθεσης σε ανώνυμη κριτική από έναν "αχταρμά" ανθρώπων. Εγώ, αντιθέτως, πιστεύω πως όλες οι μουσικές προορίζονται για όλους τους ακροατές. Από τις συμφωνίες του Mahler μέχρι τα πειραματικά των Autechre. Όλες.

Φυσικά, έχεις δίκιο στην ανάγνωση της κοινωνικής πραγματικότητας, εντός της οποίας η μουσική απαξιώνεται, χάνει το δημιουργικό της ενδιαφέρον κτλ. Όμως, αυτή η πραγματικότητα είναι κοινωνική και όχι φυσική, δεν αφορά τις ανάγκες του ανθρώπου γενικώς, ούτε τα χαρακτηριστικά της μουσικής τέχνης. Αφορά απλώς την εποχή μας.

Βεβαίως, το ερώτημα παραμένει: εφόσον έχεις δίκιο ως προς τα χαρακτηριστικά της κοινωνικής πραγματικότητας, ποιος ο λόγος της έκθεσης; Αν υποθέσουμε πως ο στόχος είναι μια επί της καλλιτεχνικής ουσίας κριτική(στα όσα αφορούν την κριτική της τεχνικής, συμφωνώ με όσα γράφεις), έχουμε δύο κυρίως λόγους να εκτεθούμε στο νόιζ:

1. Το κάθε κλιπ που ανεβαίνει, βρίσκει τους "παραλήπτες" του. Από το hard rock του freerock μέχρι την sample-based, cinematic, post-acoustic( ;D) των snooze loop. Τρόπον τινά, οι ενδιαφερόμενοι βρίσκουν σχεδόν πάντα την μουσική που τους αφορά. Και όχι μόνον αυτό, αλλά τις περισσότερες φορές, σχολιάζουν πολύ εύστοχα, βοηθώντας ουσιαστικά τους μουσικούς. Προσωπικά, έχω ανεβάσει δύο κλιπ, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους και, εκτός αυτού, δεν ανήκουν στα πιο δημοφιλή είδη του φόρουμ. Ωστόσο, δέχθηκα κριτική, η οποία με έκανε να σκεφθώ -και να αναθεωρήσω ακόμα- αρκετά πράγματα(όχι Νίκο, δεν αναφέρομαι σε σένα, "ούλα" θα λέω μέχρι να πεθάνω, καλέ κοπέεελι)

2. Ένα συχνό φαινόμενο είναι να γίνονται εύστοχα σχόλια από μέλη που κινούνται σε τελείως διαφορετικό μουσικό πλαίσιο από εκείνο του υπό σχολιασμό κλιπ. Έτσι, μπορεί κάλλιστα εγώ, επειδή είμαι έξυπνος και καλός( ), να σχολιάσω εύστοχα ένα κλιπ του φίλτατου freerock, βοηθώντας τον ουσιαστικά. Μάλιστα, το γεγονός πως δεν έχω ιδέα από hard rock, μου δίνει το προτέρημα να προσεγγίζω με αθωότητα το είδος, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε ενδιαφέροντα αποτελέσματα(ή, ίσως, σε ιλαροτραγωδία).   

Τέλος, αντιστρέφοντας την λογική του trolley, νομίζω πως θα είχε ενδιαφέρον να δούμε τους λόγους που θα ωθούσαν έναν μουσικό που θέλει να υποστεί δημόσια κριτική, να μην το κάνει τελικώς. Επ' αυτού, δεν θα επεκταθώ, διότι θα προκύψει πάλι σεντόνι, θα κουράσω πολύ και θα δεχθώ σωρεία πι εμ με απειλές για την σωματική μου ακεραιότητα.

 

[Trolley]

Trolley, νομίζω πως το μεγαλύτερο -και το πιο ουσιαστικό, κατά τη γνώμη μου- κομμάτι του κειμένου σου είναι βασισμένο στην εξής αξιακή παραδοχή: δεν είναι όλες οι μουσικές για όλους τους ανθρώπους.

Θα ήταν ακριβέστερη διατύπωση το "δεν είναι όλοι οι άνθρωποι για όλες τις μουσικές". Άλλωστε, αυτό βρίσκεται στην εμπειρία μας. Μουσικές φορτισμένες με ένα ειδικό (πολιτικό, συναισθηματικό, μορφολογικό κλπ) περιεχόμενο, αποφεύγονται από ανθρώπους που έχουν υιοθετήσει αντιλήψεις ζωής ασύμβατες με αυτό το περιεχόμενο.

Θα ήθελα και εγώ να είναι διαφορετικά τα πράγματα (ήτοι, περισσότερο κοινό για όλους), αλλά εκτιμώ ότι δε συμβαίνει.

 

[constantinos9]

Δεν έχεις άδικο αλλά υπάρχει και η περίπτωση του ποστάρω και μετά ψηλαφίζω τις (πιθανές) γνωμοδοτήσεις των 6-7 που πλέον έχω ξεχωρίσει οτι εκτιμώ την άποψή τους στο συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο / είδος μουσικής χωρίς επ' ουδενί να αγνοώ και τις άλλες εφόσον τεκμηριωμένα έχουν άποψη. Και να τονίσω ότι δεν είναι ανάγκη βέβαια η φιλία/καλή (ή το αντίθετο) παρέα να συνάδει με την εκτίμηση απόψεως πάνω στο συγκεκριμένο αντικείμενο.

Προσωπικά βέβαια, ενεγράφην* για τον τέταρτο λόγο. Μόλις είχα πρωτοφτιάξει μόνος μου έναν λαμπάτο και ήθελα περισσότερο ένα μπράβο για το ξεπάτωμα παρά μια άποψη. 

* Δεν θυμάμαι πως αλλιώς είναι στη Δημοτική ο αόριστος του εγγράφομαι........ εγγράφηκα;

Νομίζω οτι είναι "εlogin"  ;D

 

[alexi]

Trolley...

γενικα γελαω με τα ποστ σου...μαρεσει το χιουμορ σου...και το πως βαζεις τα πραγματα στην θέση τους...εστω και με αποτομο ,ωρες ωρες, τροπο...αλλα ισως πρωτη φορα γραφεις κατι που να μην ειπα..."χαχα τι λεει ρε..."

κολλαω και εγω σε αρκετες απο τις κατηγοριες σου και γενικα ωραιο ποστ...

αλλα δυσκολα κατι θα αλλαξει...too many people...too many opinions...

 

[blue]

Λατρεύω τα threads που περιέχουν το brand name "blue", μετά την αναφορά του οποίου η συζήτηση γίνεται φιλοσοφική ;D :

αυτή η πραγματικότητα είναι κοινωνική και όχι φυσική' date=' δεν αφορά τις ανάγκες του ανθρώπου γενικώς, ούτε τα χαρακτηριστικά της μουσικής τέχνης. Αφορά απλώς την εποχή μας.[/quote']

ΚΟΔΗΣΟ YOUTH WILL ALWAYS RULE

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι - σε ορισμένες περιπτώσεις - το φόρουμ υποδέχεται δείγματα δουλειάς με σοβαρότητα και νηφαλιότητα, έστω και αν αυτό σημαίνει ότι αποφεύγει να τα "θάψει". Π.χ. εκτιμώ ότι ελάχιστοι εδώ μέσα έχουν τα μουσικά γούστα του blue (το άλλο SnoozeLoopy δεν τον γνωρίζω καλά), και αυτό φαίνεται από διάφορα παραθυράκια... αλλά κάτι το ότι είναι μυώδης, κάτι το ότι είναι σοβαρός, κάτι το ότι όλοι θέλουμε λίγη από την αίγλη του.. προστατεύθηκε από το να ακούει κουβεντούλες που σε άλλες περιπτώσεις θα είχαν μοιραστεί αφειδώς.

το τι νομίζω οτι ξέρω για μένα δεν ενδιαφέρει κανέναν γι αυτο τροποποίησα αυτό που είχα γράψει αρχικά , απλά ήθελα να σε ευχαριστήσω που λες τα πράματα με το όνομά τους που και που

Για τα σημαντικότερα, συμφωνώ με MC κοστρι : φυσικά κάθε μουσική δεν είναι για τον καθένα, αλλά η απόκρυψη της μουσικής σου (όχι της δικής σου) από ένα ανομοιογενές κοινό -αν τη θεωρείς παρουσιάσιμη "για κάπου"- νομίζω οτι είναι εκλογικευμένη φοβία. Η θεωρία των "λίγων και καλών" ακροατών έχει τόσες λογικές τρύπες που τείνει (ευτυχώς) να εξαλειφθεί, αλλά στέκει σαφέστατα στο τεχνικό κομμάτι (όπως τόνισες και όπως μπορεί να φανεί σε αναρτημένα δείγματα).

Από πολύ παλιά (με pstn γραμμή ;D) έθεσα τον εαυτό μου σε ιντερνετική κριτική για έναν και μοναδικό λόγο : να μη σπάω τα @@ των φίλων μου, καθώς σιχαίνομαι την ώρα που περιμένεις να κυλήσει το κομμάτι σου, που παρατηρείς τον κολλητό σου να προσπαθεί να προσέξει, να προσπαθεί να έχει κάτι να πει (ενώ δεν είναι απαραίτητο) κλπ. Και κάτι πιο σημαντικό : σε μια ανοιχτή κριτική από αγνώστους μαθαίνεις οτι δεν γίνεται να αρέσεις σε όλους, γνωρίζεις οτι πάντα θα υπάρχει πολύς κόσμος (ανάμεσά του σοβαροί και ειδήμονες μουσικοί και άνθρωποι) να θεωρεί χεσταίο αυτό που θεωρείς σημαντικό (τον κόπο σου και την αισθητική σου), αλλά και οτι πάντα θα βρίσκεται κάποιος να του απευθύνεται αυτό που έχεις να πεις (όσο μάπα και να είναι). Πιστεύω οτι τα βλέπεις αυτά κι εσύ.

Σύμφωνα με αυτά λοιπόν, "ενα κλιπ στο ιντερνετ" kate me δεν είναι μια απλή τροφοδοσία ενός παλιού ψώνιου ούτε πολυπιστεύω αυτούς που ζητούν βελτιώσεις στη σύνθεση (γιατί μπορούν να πάνε σε δάσκαλο, θα τους τα πει πιο άμεσα, πιο κατανοητά και συνολικά πιο φτηνά), αλλά μια "ρίχνω άδεια για να πιάσω γεμάτα" προσπάθεια για επικοινωνία με ανθρώπους της ίδιας μουσικής "ράτσας". Έχοντας (κυριολεκτικά) γνωρίσει και συμπαίξει (κανονικά, όχι σε noiz jam/open day) με πολλά μέλη, j;erv kala οτι αν δεν επαρκούν "αυτοί" τότε ή δεν τους ξέρεις καλά (όχι εσύ, αμάν ;D) ή το υλικό σου "δεν έχει αποδέκτη".

Και τώρα θα εξηγήσω γιατί μιλάω τόσο πολύ ;D και αν μου επιτρέπετε θα κάνω ιντερλινκ στο ερώτημα "πού είναι όλοι αυτοί?" που τρέχει σε παράλληλο θέμα. "Όλοι αυτοί" διαβάζουν, ακουν και κρίνουν, ενώ σπανιότατα συμμετέχουν. Μερικοί θεωρούν οτι δεν έχουν κάτι σημαντικό να πουν επειδή το τεχνικό κομμάτι παίζει ψηλά τη μπάλλα και δεν έχουν κάτι να προσθέσουν (δεκτό), αλλά παράλληλα θεωρούν οτι "στο νόιζ η μουσική κατεύθυνση είναι αυτή (πχ τα blues) οπότε αν γράφω εγώ για ιρανικό κινηματογράφο δεν αφορά κανέναν" ;D. Aυτή η πρόταση μοιάζει με δεκτή, αλλά δεν είναι και παρότι είναι καλή η αυτολογοκρισία σε ένα δημόσιο βήμα, είναι ανόητος ο προϊδεασμός για το "πώς είναι οι μουσικοί που διαβάζουν νόιζ", γιατί οκ, μπορεί να έχεις ψυχολογήσει σωστά τους "αρθρογράφους" αλλά δεν έχεις ιδέα ποιος διαβάζει και τι ακούει. Το αν θα πάρεις feedback (αυτό που θα ήθελες) δεν μου είναι γνωστό, αλλά νομίζω οτι ξέρω οτι αν δώσεις κάτι προσεγμένο θα απευθύνεται κάπου.

Τα περισσότερα καλά μου ποστς, εκείνα που θεωρώ οτι έχω βρει κάτι καλό και θέλω να το μοιραστώ έχουν μηδέν απαντήσεις (μηδέν νά 'ναι οι ώρες τους ;D) , ενώ η καλύτερη μουσική που έχω ακούσει εδώ μέσα είναι ο δίσκος της May Roosevelt που ο matawan παρουσίασε σε ΑΥΤΟ το (υποτιθέμενο) δείγμα αναγνωστών.

Προσωπικά ακούω σχεδόν όλα τα clipσ και όποτε "διαβάζω" παρόμοια πρόθεση (με τη δική μου) από τους ποστερς, προσπαθώ να την ενθαρρύνω, γιατί ενώ τα λες καλά για την έννοια της κοινότητας, δεν υπάρχει κανένας πραγματικός περιορισμός στο να παρατηρούνται πολλές κοινότητες (μέσα στο noiz) , κι εγώ νομίζω οτι έτσι γίνεται.

 

[manos_m]

Από πολύ παλιά (με pstn γραμμή ;D) έθεσα τον εαυτό μου σε ιντερνετική κριτική για έναν και μοναδικό λόγο : να μη σπάω τα @@ των φίλων μου, καθώς σιχαίνομαι την ώρα που περιμένεις να κυλήσει το κομμάτι σου, που παρατηρείς τον κολλητό σου να προσπαθεί να προσέξει, να προσπαθεί να έχει κάτι να πει (ενώ δεν είναι απαραίτητο) κλπ.

Μου έχει συμβεί πολλές φορές. Τίποτα χειρότερο από το να ζητάς κριτική από φίλους και μάλιστα real time. 

Είμαι από τους "τυχερούς" που οι δουλειές μου έχουν δεχθεί πολύ καλά σχόλια στο Noiz χωρίς να θεωρώ ότι ανήκω σε καμία "κλίκα" (αν υφίσταται τέτοιο ζήτημα). Επίσης ποτέ - από το 1ο μου ποστ - δεν βρέθηκε κάποιος να ειρωνευτεί ή να έρθουμε σε μία αντιπαράθεση αρκετών σελίδων. Ίσως να παίζει ρόλο και ο "τρόπος" ή το "ύφος" (που γραπτώς είναι πολύ πιο δύσκολο να ερμηνευτεί σωστά) πχ όταν κάποιος δέχεται κακό σχόλιο και "τα παίρνει στο κρανίο".

Προφανώς το κοινό του Noiz είναι άνθρωποι που διαφέρουν σε ακούσματα και σε τεχνικό μουσικό υπόβαθρο. Αλλά αυτό δεν νομίζω ότι παίζει ρόλο. Προσωπικά θεωρώ ότι δεν απευθύνομαι σε "μουσικούς", αλλά σε πιο "γυμνασμένους" ακροατές.

Όσον αφορά στο κίνητρο της έκθεσης: Δεν θέλω να ακούω/βλέπω αυτά που κάνω μόνος μου στο σπίτι μου. Been there, done that.

 

[brees21]

Τρίτος λόγος, θα μπορούσε να είναι η αναζήτηση τεχνικών συμβουλών για τη βελτίωση παραμέτρων στην ηχογράφηση και την μείξη. Σε αυτή τη περίπτωση (και αν υποθέσουμε προς στιγμήν ότι αυτές οι δύο διαδικασίες δεν είναι ΕΠΙΣΗΣ καλλιτεχνικές, που όντως είναι), καλό θα είναι ο υπο-κρίση δημιουργός μας να διευκρινίζει ότι αναζητά αυτό και ΜΟΝΟ αυτό, ώστε - τουλάχιστον - να αφαιρέσει από τους ¨χιουμορίστες" του φόρουμ τη διάθεση να του επιτεθούν αν δεν τους αρέσει το μουσικό περιεχόμενο της προσπάθειάς του. Άλλωστε, τα μέλη του φόρουμ που έχουν επάρκεια για να μιλούν για τέτοια θέματα είναι λιγότερα από δέκα, και όλοι ξέρουμε ποιοι είναι.

Τέταρτος λόγος, είναι - το μαντέψατε, είμαι βέβαιος - ακριβώς η περαιτέρω βύθιση σε αυτό το παρείστικο κλίμα, ακριβώς για να αισθανθεί κανείς το φιλικό κτύπημα στη πλάτη που λέει "καλά τα πας, προχώρα"… αλλά υπό το ίδιο κράτος αντιλήψεων, ο δημιουργός μας δεν θα πρέπει να εκπλήσσεται για το ότι κάποιος θα μισήσει το πόνημά του και θα επιχειρήσει τη δικτυακή διαπόμπευση του πονήματος. Επίσης, αν η "παρέα" είναι το ζητούμενο, προφανώς ισχύουν όλα όσα έγραψε ο audiokostas για τους όρους (και τους χρόνους) που πρέπει να τηρηθούν ώστε να γίνει είσοδος ενός νέου μέλους στη παρέα.

Καλησπερα κ απο μενα, καιρο χα να ποσταρω αλλα βλεποντας ενα τετοιο θεμα δε γινοταν παρα να λυσω τη σιωπη μου.  Οι 2 λογοι του trolley ειναι ολα τα λεφτα κ προταση μου ειναι να μπουν στους κανισμους του φορουμ. Διοτι για να κανουμε επικοδομητικη κριτικη θα πρεπει αφ ενος να χουμε ενα μουσικο υποβαθρο το οποιο μπορουμε να το προβαλλουμε ανα πασα στιγμη σε οποιον δε μας γνωριζει, για να ξερει ο αλλος αν πρεπει να μας παρει στα σοβαρα η οχι, απ την αλλη στο να κριτικαρουμε σωστα με ευγενεια κ ηθος κ οχι διαθεση να κοροιδεψουμε τον αλλον . Εαν τον ξερουμε εχει καλως , μπορουμε να του κανουμε κ ενα πειραγμα παραπανω υπο τη προυποθεση οτι ειναι φιλος μας κ δε τον εκθετουμε δημοσια.

 

[SlenderSmash]

Trolley, εξαιρετικά ενδιαφέροντα τα ζητήματα που θέτεις, μου διαφεύγει όμως γιατί σου φαίνεται τόσο περίεργο το ότι ένας "καλλιτέχνης" παρουσιάζει δημόσια το υλικό του...

Όλοι οι καλλιτέχνες (καλά οκ - ας πούμε το 95%) απευθύνονται πάντα σε ένα κοινό (όποιο και αν είναι αυτό ). Αν δεν σε νοιάζει η άποψη του κόσμου, τότε ΔΕΝ είσαι καλλιτέχνης - η λέξη χομπίστας ταιριάζει περισσότερο. Ο καλλιτέχνης βάζει κόπο και μεράκι για να παρουσιάσει κάτι ενώπιον κοινού - και ο σωστός καλλιτέχνης θα φροντίσει να είναι τέλειο. Δεν ιδρώνει αποκλειστικά για την προσωπική του ευχαρίστηση (που είναι κίνητρο και αυτό, αλλά σπάνια είναι το μόνο).

Όσον αφορά τις κατηγορίες, πιο πολύ συμφωνώ με την προσέγγιση του audiokosta. Οι πιο πολλοί που ανεβάζουν εδώ, περιμένουν την κριτική συγκεκριμένων ατόμων, τα οποία φέρουν και κάποιο κύρος στο forum. Όσοι ανεβάζουν αέρα πατέρα συνήθως πέφτουν θύματα "πυρών". Ούτως ή άλλως, όποιος έχει την νοημοσύνη να φτιάξει κάτι καλοστεκούμενο, συνήθως έχει και την νοημοσύνη να γνωρίζει χοντρικά τον χώρο στον οποίο θα το ανέβαζε....

Για μένα, το noiz είναι απο τα καλύτερα μέρη για να ανεβάσει κανείς κάτι, είτε είναι κάτι ολοκληρωμένο και θες να πάρεις μια τελευταία άποψη before it goes "live", είτε είναι κάτι στα πλαίσια του προσχέδιου και θες βελτιώσεις/αντιπροτάσεις κλπ.

Προσωπικά, δεν είμαι επαγγελματίας της μουσικής: τα ελάχιστα πράγματα που έχω ολοκληρώσει τη τελευταία δεκαετία δεν τα έχω παρουσιάσει στο noiz διότι δεν εμπίπτω σε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες αντιλήψεων. Θα έλεγα μάλιστα, σε όποιον παίρνει σοβαρά τη δουλειά του, ασφαλώς να απευθύνεται σε μέλη του φόρουμ που κρίνει ότι μπορεί να συμπνέουν μαζί του όσον αφορά κάποιες "αξίες", αλλά - προς θεού ρε παιδιά - όχι δημόσια, χύμα σε threads που μοιραία θα τοποθετηθεί ο κάθε πικραμένος…

Ούτε έγω είμαι επαγγελματίας της μουσικής Προσωπικά όμως το βρίσκω πιο αγενές και εγωκεντρικό να παρενοχλήσω με pm 6-7 άτομα στο forum παρά να ανοίξω ένα thread όπου αν το θελήσουν θα με τιμήσουν με ένα σχόλιο. Και όσον αφορά τον κάθε πικραμένο, αυτός θα υπάρχει παντού, είτε στο noiz, είτε στα comments στο youtube, είτε στο liveαδικο που παίζεις με την μπάντα σου. Άσε που εγώ προσωπικά σπάνια θα δώσω βάρος στα λεγόμενα κάποιου που δεν ξέρω τι μέρος του λόγου είναι - αν είχε ανεβάσει όμως κανά κλιπάκι και αυτός....

 

[Trolley]

Ασφαλώς ο καλλιτέχνης δικαιούται να διεκδικεί κάποιο κοινό, οσοδήποτε μικρό/μεγάλο και αν είναι. Όμως, ο καθορισμός του κοινού στο οποίο απευθύνεται, προηγείται της διαδικασίας, δεν έπεται.

Π.χ. αν ήξερα ότι απευθύνομαι στο κοινό των ελληνικών πανηγυριών, θα φρόντιζα να διαμορφώσω ύφος και περιεχόμενο τέτοιο που να είναι κατάλληλα για το συγκεκριμένο κοινό (ή - για να μη παραβιάσω το σκεπτικό που διατύπωσε ο kostri - να είναι κατάλληλα για τον τρόπο με τον οποίο αυτοί οι άνθρωποι έχουν επιλέξει να λειτουργήσουν εκείνο το βράδυ του πανηγυριού).

Παρά την ονειροπόλα διάθεση που έχουμε όλοι μας (ότι δηλαδή απευθυνόμαστε σε όλους γενικώς και αορίστως), η απλή αλήθεια είναι ότι δεν ξέρουμε καν σε ποιον απευθυνόμαστε τις περισσότερες φορές. Το σχόλιό μου, αφορά την καινοφανή εμπειρία της ανώνυμης δημόσιας έγγραφης κριτικής, από κοινό που δεν έχει απολύτως καμία ομοιογένεια - μία εμπειρία που εξήγησα ότι δεν υπήρχε πριν το ίντερνετ.

Επειδή ακριβώς είναι καινοφανής, δεν έχει αποτιμηθεί η θετική (ή αρνητική) της επίδραση στη διαμόρφωση κατεύθυνσης για τον καλλιτέχνη, συνεπώς (λέω εγώ) θα πρέπει να είναι κάποιος ιδιαίτερα προσεκτικός στο πως εισπράττει και πως διαχειρίζεται τέτοια σχόλια.

Ενδεχομένως (στο αρχικό μου ποστ) επεκτάθηκα λίγο περισσότερο στη παρουσίαση της άποψής μου για το πως διαμορφώνεται το καθεστώς ανομοιoγένειας στο noiz.gr, αλλά ήταν αναπόφευκτο, δεδομένου του χώρου στον οποίο γίνεται η συζήτηση και το μουσικό αντικείμενο του συγκεκριμένου δικτυακού τόπου.