ο μουσικός και το χρήμα

[Nikolas]

Σε συνέχεια δύο συζητήσεων (τουλάχιστον) εδώ μέσα. Η μία ήταν από τον Επικούρη για τις παραγγελίες, ενώ η άλλη είναι το τελευταίο βίντεο του Λάκη, το "Ναι γιατρέ..."

Εγώ Νικόλο από νοΐζάδες λεφτά δεν θέλω για μουσική...

Δεν είσαι ο μόνος, αλλά γιατί; Το τελικό προϊόν:

α. Είναι καλό.

β. Κόστισε χρόνο και χρήμα σε εσένα.

γ. Το θέλει το κοινό σου.

Άρα γιατί όχι; Και καλά που περνάς δε σημαίνει ότι πρέπει να "μπεις μέσα"... έτσι δεν είναι;

(Τώρα, με τον Λάκη το έπιασα αλλά το θέμα είναι προς όλους!)

 

[LK]

Θα σου πω την άποψή μου. Ο ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ.-

Ο οποιοδήποτε κάνει μια δουλεία , πρέπει να πληρώνεται.

Απλά εγώ δεν με θεωρώ μουσικό (επαγγελματία) γι’ αυτό το έθεσα έτσι .

 

[Nikolas]

Απλά εγώ δεν με θεωρώ μουσικό (επαγγελματία) γι’ αυτό το έθεσα έτσι .

καλώς, και ευτυχώς που δε σε πείραξε που άνοιξα θέμα...
ΑΛΛΑ

Εγώ γιατί είμαι επαγγελματίας; Μορφωμένος πες ότι είμαι... Καλός μουσικός άντε πες ότι είμαι (αν και είναι πιο υποκειμενικό από το μορφωμένος). Έχω επαφές...

Το βασικό μου είναι όμως ότι βγάζω χρήματα από αυτό (ζω από τη μουσική 100%, και 45-50% από τη σύνθεση...). Άρα; Το ότι δε ζητάς χρήματα είναι αυτό που σε κάνει "μη-επαγγελματία". Αλλιώς... τα υπόλοιπα τα έχεις (όπως και άλλοι εδώ μέσα φυσικά.)

 

[LK]

Κοίτα. Νομίζω ότι βασικά κριτήρια για να είναι κάποιος επαγγελματίας είναι δύο. Το (corpus) «σώμα» και το (animus) «ψυχή». Μπορεί εγώ να υλοποιώ το “corpus” (στον βαθμό που μπορώ) αλλά δεν υπάρχει το “animus” ήτοι η συνείδηση ότι το κάνω για να πληρωθώ. Φυσικά μπορεί κάποιος να διαφωνήσει 100% μαζί μου και μάλιστα να με κατηγορήσει ότι «χαλάω την πιάτσα» (αν και δεν βαυκαλίζομαι, ούτε νομίζω ότι είμαι ανταγωνιστικός προς έναν επαγγελματία) . Εν πάσει περιπτώσει έτσι το νοιώθω.

 

[Evilnye]

Η πλάκα είναι πως αυτό το θέμα το σκέφτομαι καιρό τώρα. Το να δίνεις το δίσκο σου τζάμπα είναι πάρα πολύ κρίμα κ λάθος.

Καλύτερα να κάνεις εκπτώσεις σε artwork, να κόψεις ένα πρόμο 3-4 κομμάτια που να δίνεις στα λάιβ σου, παρά να κάνεις ολόκληρο δίσκο που να διαθέτεις δωρεάν...

 

[freerock1974]

Ειναι αλλο πραγμα η διανομη ενος CD και αλλο η ζωντανη εμφανιση.

Στην εποχη μας εχει ευτελιστει τοσο η πωληση-διανομη μιας μουσικης παραγωγης(ακομα και ονοματα τα δινουν ΔΩΡΕΑΝ-donate)που δεν τιθεται θεμα κερδους απ αυτο.

Σε μια ζωντανη εμφανιση ομως,ακομα και συ Λακη πιστευω,θα ηθελες να αμοιφθεις κι ας μη θεωρεις τον εαυτο σου επαγγελματια.Για μενα επαγγελματιας ειναι μια εννοια εντελως ασχετη με αμοιβες αλλα τελοσπαντων..

Δεν εισαι επιτηδευματιας μαλλον.

Οι επαγγελματιες πρεπει να αμοιβονται γιατι τους εργοδοτουν επιτηδευματιες.

 

[SpyrosCh]

Για όσους δεν είμαστε επαγγελματίες μουσικοί, συμφωνώ με το πως το έθεσε ο LK σε γενικές γραμμές:

...αλλά δεν υπάρχει το “animus” ήτοι η συνείδηση ότι το κάνω για να πληρωθώ.

Αποφεύγοντας τα κλισέ "θέλω η μουσική απλώς να φτάσει σε αυτιά/δεν με νοιάζει πόσα ξόδεψα", "θέλω να γνωρίσω κόσμο και όχι να πλουτίσω/βγάλω τα προς το ζειν" και λοιπών, προσωπικά προτιμώ να επαφίεμαι στην "συνείδηση" και το "φιλότιμο" (με πολλαπλά air quotes) του ακροατή, ένας τρόπος με τον οποίο λειτουργώ και 'γω ως ακροατής άλλωστε. Αν θεωρώ ότι αξίζει κάτι σύμφωνα με το προσωπικό μου γούστο, θα επενδύσω!

Είναι win-win κατά τη γνώμη μου. Αν δεν ζητάς δεν απογοητεύεσαι, αν δεν πληρώσεις δεν έχεις απαιτήσεις.

 

[LK]

Ναι. Για το Live συμφωνώ απόλυτα. Ακριβώς για το λόγo που αναφέρεις. Περιορίστηκα στο cd  (και εν πάσει περιπτώσει σε οιονδήποτε άλλο υλικό φορέα ενσωματούται ήχος ή εικόνα) για το λόγο ότι αυτή ήταν η αφορμή της κουβέντας μας με το Νικόλα. Έτσι μάλλον το κατάλαβε και η Εύη, αν και ο Νικόλας μιλούσε γενικά τελικά και δεν το περιόρισε μόνο σε αυτά (dvd, cd κ.ο.κ) Καλά έκανες και κάνεις τη διάκριση. Τέλος επεκτείνω ότι ακόμα και αν το cd δεν είναι αποτέλεσμα προσωπικής μόνο δουλείας, αλλά πάει κάποιος και «κόβει» κόπιες, τυπώνει εξώφυλλα κ.λ.π. (και δεν τα κάνει στο σπίτι του με το αντιγραφικό του ή τον εκτυπωτή του) και αυτό είναι άλλη περίπτωση μίας και εκεί έχουμε να κάνουμε με συμμετοχή και τρίτων επιτηδευματιών.  

Αν θεωρώ ότι αξίζει κάτι σύμφωνα με το προσωπικό μου γούστο, θα επενδύσω!

+1000

 

[Melodic drummer]

  Πριν πολλά χρόνια,ο μέντοράς μου στην γναθοχ/κή,διευθυντής στο 251 ΓΝΑ,  μου είχε πει

Μάθε να πληρώνεσαι γι αυτό που κάνεις,γιατί ... θα πάψεις να το κάνεις. .

  Δεν περνά  λοιπόν ημέρα, που να μην επιβεβαιώνεται αυτή η αλήθεια,ως προς το πρώτο,ευτυχώς,σκέλος για μένα και κάποιους συναδέλφους  και ως προ το δεύτερο,δυστυχώς,για κάποιους άλλους  Το ίδιο ισχύει κατα αντιστοιχία και στην μουσική.

 

[Nikolas]

Λάκη et al: Ούτε εγώ κάνω ότι κάνω για να πληρωθώ. Τουλάχιστον όσον αφορά την κλασσική μουσική (γιατί με τα παιχνίδια... εε πια το κάνω για το χρήμα...). Το νόημα όμως παραμένει: Κάτι που προσφέρει δεν πρέπει να έχει και κάποια αξία; Μήπως η μηδενική χρηματική αξία, μειώνει το προϊόν;

Φυσικά η αξία της μουσικής υπάρχει, και η αγάπη του κόσμου είναι τεράστια αμοιβή, και να υπογραμμίσω ότι δεν αναφέρομαι σε "μη θεμιτό ανταγωνισμό", κλπ... Απλά μου φαίνεται πολύ κρίμα, να θέλω να στηρίξω κάποιους ανθρώπους, θες γιατί τους γουστάρω, γιατί γουστάρω αυτό που κάνουν, γιατί νομίζω ότι θα πάνε μπροστά, γιατί τελικά το αξίζουν ρε γαμώτο, και αυτοί να λένε όχι! Και τα 3 CD που έχω πάρει από το νοιζ (και είναι τα μόνα που έχω αγοράσει το τελευταίο χρόνο), είναι στο αυτοκίνητο, σε συνεχόμενη ακρόαση! Του Σπύρου, του Σταύρου και των Snoozeloop.

Η χαρά που παίρνω, ως ακροατής, με αυτά τα 3 CD, αξίζουν, νομίζω τον οβολό μου! Ανεξάρτητα το γιατί έγιναν! Ας υπάρχει ως donationware στο κάτω κάτω...

 

[LK]

Μήπως η μηδενική χρηματική αξία, μειώνει το προϊόν;

Γενικά έχεις απόλυτο δίκαιο.  Ναι, ισχύει για το πώς το βλέπουν οι περισσότεροι . Σε εμένα όμως ειδικά, Όχι, δεν ισχύει. Μπορώ να το εκτιμήσω.

Στο επιτυχημένο παράδειγμα του Σταύρου , που ανάφερες, το θέμα το βλέπω ως εξής. Ο Σταύρος δεν ήθελε λεφτά από εμένα. Εγώ επέμεινα. Ο Σταύρος ξανά –επέμεινε ότι δεν θέλει. Τελικά πέρασε το δικό μου  ….και ο Σταύρος πλήρωσε  υπερδιπλάσια αξία από αυτή που αρχικά πουλούσε το cd , σε λογαριασμούς τηλεφώνου για να με πείσει ότι δεν θέλει λεφτά. Επιπροσθέτως , μου απέστειλε (όπως και σε εσένα ) δύο αντίτυπα, και ένα άλλο δώρο. Εγώ ήθελα να πληρώσω τον Σταύρο, όχι γιατί έκανε έξοδα. Ήθελα να τον πληρώσω ως προσωπική λύτρωση (πάλι τον εαυτούλη μου έβαλα μπροστά). Έχω φάει και έχω φάει λεφτά σε δίσκους και cd (έχω περίπου 1000 + βινύλια και τα διπλάσια cd).  Όταν πρώτο άκουσα τη Μουσική του Σταύρο , ένιωσα και εγώ αυτό που εσύ περιγράφεις. Γούσταρα πιο πολύ και από αυτά που αγόρασα. Το ίδιο μου συμβαίνει και με τη μουσική σου για τα παιχνίδια.

Ένας λόγος παραπάνω που σας γνώρισα και προσωπικά πλέον

Είναι αυτό που είπε και πιο πάνω ο SpyrosCh . Try and then buy.

@Melodic drummer 251 ΓΝΑ! Με γυρνάς χρόνια πίσω...........

 

[manos_m]

Προσωπικά προτιμώ την Pay what you want, even nothing προσέγγιση. Πιστεύω ότι βάζει τον ακροατή στο trip "μπορώ να το έχω free ούτως ή άλλως και νόμιμα, θα πλήρωνα όμως γι αυτό;"

Δεν πιστεύω ότι η μηδενική χρηματική αξία μειώνει το προϊόν. Αν και δεν είναι μουσικό το παράδειγμα το Linux είναι χαρακτηριστική περίπτωση μηδενικής χρηματικής αξίας αλλά αξιόλογης παρουσίασης λειτουργικού συστήματος.

Σε μουσικό επίπεδο, το Planet Earth του Prince.

 

[Nikolas]

Δεν πιστεύω ότι η μηδενική χρηματική αξία μειώνει το προϊόν. Αν και δεν είναι μουσικό το παράδειγμα το Linux είναι χαρακτηριστική περίπτωση μηδενικής χρηματικής αξίας αλλά αξιόλογης παρουσίασης λειτουργικού συστήματος.

Και όχι μόνο. Υπάρχει και το Open office, Blender και πολλά άλλα...
Και πάλι όμως, στο μυαλό του καταναλωτή υπάρχει το αντίστοιχο προς πώληση προϊόν. "Δε μπορεί... ότι πληρώνεις παίρνεις...". Και κακώς ή καλώς πάνω κάτω έτσι είναι...

το try be4 buy ίσως να είναι ο μοναδικός λόγος που θα δεχόμουν πειρατικά προγράμματα κάποτε αλλά όχι πλέον (αφού υπάρχουν νόμιμοι τρόποι να δοκιμάσει κανείς όλα τα προγράμματα πρακτικά...).

Πάντως το ερώτημα ψιλο-παραμένει: για κάποιο λόγο ένιωσα ότι "ενοχλήθηκες" (όχι δα, αλλά πάντως υπήρχε κάτι αρνητικό) στην πρόταση μου να πουλήσεις Cd-DVD. Δεν ήταν ένα απλό "μπα... δεν αξίζει". Ήταν "Οι νοιζάδες ΔΕ θα πληρώσουν για τη μουσική μου", ή κάπως έτσι. Έχει μια διαφορά, νομίζω, και εισάγει μία ελάχιστα αρνητική χροιά νομίζω...

 

[manos_m]

Και πάλι όμως, στο μυαλό του καταναλωτή υπάρχει το αντίστοιχο προς πώληση προϊόν. "Δε μπορεί... ότι πληρώνεις παίρνεις...". Και κακώς ή καλώς πάνω κάτω έτσι είναι...

Στη μουσική και ιδίως στην ψηφιακή διανομή της, $0.99 έχει το τραγούδι ενός φίλου μου στο iTunes που αγόρασε 7 cd με λούπες και έφτιαξε τραγούδι σε 14 λεπτά και $0.99 έχει ένα single του Pat Metheny.  Δεν ορίζω την καλλιτεχνική αξία, απλά η τιμή είναι fix πλέον για όλους (τουλάχιστον στα μεγάλα σημεία πώλησης, iTunes, Amazon mp3 κλπ).

Εξαιρούνται οι Beatles. Είναι πιο ακριβοί από τους υπόλοιπους στο iTunes. Steve likes it this way!  

 

[LK]

Πάντως το ερώτημα ψιλο-παραμένει: για κάποιο λόγο ένιωσα ότι "ενοχλήθηκες" (όχι δα, αλλά πάντως υπήρχε κάτι αρνητικό) στην πρόταση μου να πουλήσεις Cd-DVD. Δεν ήταν ένα απλό "μπα... δεν αξίζει". Ήταν "Οι νοιζάδες ΔΕ θα πληρώσουν για τη μουσική μου", ή κάπως έτσι. Έχει μια διαφορά, νομίζω, και εισάγει μία ελάχιστα αρνητική χροιά νομίζω...

Ναι, υπήρχε φόρτιση αλλά όχι αρνητική. Απλά έτσι λειτουργώ με φίλους Νικόλα (και σας θεωρώ φίλους μου) και πιθανόν να είμαι λάθος (όχι που σας θεωρώ φίλους, που λειτουργώ έτσι ;D) . Το ίδιο κάνω να φανταστείς και στη Δικηγορία. Δεν μπορώ να μην κάνω ένα (αντανακλαστικό) discount (εις βάρος μου ενδεχομένως) σε φίλους – εντολείς. Πόσο μάλλον στη μουσική, που όπως προσπάθησα να περιγράψω, δεν αισθάνομαι ότι πρέπει να πληρωθώ για’ αυτό.

Μανώλη!!!!!!!!!!!! ού ού!!

 

[wasted]

Δεν είναι κακό να δίνεις το cd σου τζάμπα, ή να κάνεις free gigs, αν ξέρεις γιατί το κάνεις και έχεις συγκεκριμένους μαρκετίστικους στόχους.

Πρέπει να ορίσεις πρώτα τι θέλεις να πουλήσεις, (αν βέβαια είσαι επαγγελματίας και θέλεις να πουλήσεις) και δεύτερον σε ποιούς θα το πουλήσεις.

Μετά έρχεται το πως θα το πουλήσεις, και πιθανές δωρεάν προσφορές σε σχέση με το προϊόν σου, αν έχεις κάνει σωστές εκτιμήσεις μπορεί να είναι αποδοτικές.

 

[Nikolas]

Φυσικά και το marketing είναι μέσα στο παιχνίδι. Η προώθηση του υλικού είναι πολύ λογικό. Αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι μιλάμε για κάτι τέτοιο (γιατί το να κυκλοφορήσει ένα CD και μετά πάνω κάτω τίποτα δεν αποτελεί ενέργεια προώθησης νομίζω).

Τώρα, Λάκη (και όλοι), να πω ότι κι εγώ σκέφτομαι περίπου όπως εσύ/εις. Για παράδειγμα στα μαθήματα, σε φίλους (από το νοιζ πχ), παίρνω αρκετά λιγότερα απ'όσα θα έπαιρνα κανονικά. Γιατί τον θεωρώ φίλο, γιατί είναι καλό παιδί, γιατί... κάπως δε μου πάει. Δεν κάνω τσάμπα, αλλά τέλος πάντων κάνω την έκπτωσή μου.

Όμως αυτός που προσφέρει, πρέπει να θυμάται ότι οφείλει να δώσει την δυνατότητα στον αποδέκτη να πει "ευχαριστώ" με τον τρόπο που αυτός επιθυμεί. Αν θέλω να σε ευχαριστήσω με το να σου δώσω χρήματα, και αυτό με κάνει να νιώθω άνετα, άσε με! Δεν πουλάς την τέχνη σου, ούτε υποβιβάζεσαι σε έμπορο (ή όπως θες πες το). Και πάλι δε μιλάω στον Λάκη, γενικά το λέω.