Παντως ειναι πολυ αδικο οταν μετεμψυχωενεσαι να χάνεις το ταλεντο ή την τεχνη που ειχες εξελιξει. Δεν πάει ετσι μπροστα η ανθρωποτης.
Οι περισσότεροι άνθρωποι στον πλανήτη, πιστεύουν πως δεν τα χάνεις (μετενσάρκωση λαίμαι). Πως νομίζεις ότι έγραφε ο άλλος συμφωνίες στα 6, βρήκε κανά κλειδοκύμβαλο στο μαιευτήριο;
Πρέπει να το τερματίσεις με ένα εικοσαρικο το παιχνίδι. Όχι όπως εγώ το φάιναλ φαητ που πήγαινα μ'ενα πάκο κέρματα, μεσημέρι για να κοιμούνται όλοι, κ ταιζα κοντινιου μέχρι να νικήσω το φάιναλ Μπος.
Πολύ ενδιαφέρουσα σκέψη! Εξαρτάται από ποια σκοπιά το βλέπει κανείς. Εμένα μου φαίνεται πολύ ωραίο κι αστείο, σαν παιχνίδι.
Α πιλάρα, βλέπω κι εσύ εφάρμοζες πολύπλοκες στρατηγικές σαν κι εμένα.?
Μπορεί να αρχίσει τώρα. Με εμένα λιμπρεττίστα. Πράξη 1η: Go back!
Εμ τι. Αφού με άρεσε πολύ αλλά ημανε μετριος-καλουτσικος, τι να κάνω; Να το παρατάω στη μέση; Ίδιο πράγμα κ στη μουσική Γιώργη μου. Μόλις βρεθούν εικοσαρικα θα συνεχιστεί το παιχνιδι. Κ καλύτερες κονσόλες θα πάρω, κ τιουτοριαλς κ τσητ θα δω?. Να το τερματίσω λίγο δυσκολο. Ούτως ή άλλως όλοι το τσογλανι από το δίπλα χωριό που το τερμάτισε στα 12 μ'ενα εικοσαρι θα θυμονταστε ολοι
Ιδιαίτερα εκείνο το Cabal, ουοουουουυυ είχε γίνει η σφαγή του δράμαλη. Και το άλλο με τα αεροπλανάκια και τα δεινοσαυράκια. Ούτε πώς το λέγανε δε θυμάμαι.
Δε μας νοιάζει κύριε...
Δε σε έπιασα.
Ε εμείς οι 79ρηδες τις τρώγαμε από τους 75-76ρηδες. Μέχρι που κάποια στιγμή το ονομασανε μπουλινγκ κ τώρα βγαίνουν τα παιδιά φλωροι. Ενώ εμείς κανονικοί. Με τα ψυχολογικά μας, τα απωθημένα μας. Έτοιμοι!
Έτσι είναι Πιλάρα. Για μένα ο άνθρωπος είναι τα τραύματά του. Αλλιώς τι είσαι; Τρομπόνι yamaha. Ένα καλό mezzo forte μόνο, κουρδισμένο, χωρίς κουσούρι, χωρίς χαρακτήρα. Ίδια όλα τα όργανα μεταξύ τους, ούτε μία διαφορά. Ε, τι νόστα έχει αυτό; Θα βγάλουνε ανθρώπομποτς στο τέλος να μας αντικαταστήσουν μην μπαίνουμε στον κόπο της ζωής καθόλου.
