Κι εγώ έχω κουραστεί από τα ξύλινα ευχολόγια - οδηγούς επιτυχίας.
Θεωρώ την πλειοψηφία των συζητήσεων περί καινοτομίας-επιχειρηματικότητας κάτι σαν την γαρνιτούρα σαν το ματσάκι δεντρολίβανο (ή μαϊντανό) στην άκρη ενός πιάτου.
Έχω κουραστεί να ακούω μαϊντανούς να εξηγούν ότι πρέπει να "think out of the box", ότι "sky is the limit" και ότι το μυστικό είναι να "think big και να fail fast". Έχω βαρεθεί να ακούω για "garage start-ups" δηλαδή για ιστορίες που "βγαίνουν" μια φορά στα 30 χρόνια.
Φέρω μάλιστα και την ευθύνη πρηξίματος φοιτητικών αχαμνών (2 φορές) όταν στο πλαίσιο προγραμμάτων (δηλαδή έχοντας την υποχρέωση) αναγκάστηκα να μαζέψω τέτοιους τύπους και να τους βάλω μιλήσουν σε νέους για career development, επιχειρηματικότητα κλπ.
Το ενοχλητικότερο σε όλα αυτά είναι ότι οι "αναπτυξιολόγοι" τις περισσότερες φορές αγνοούν την αξία της γνώσης και την πραγματική σημασία της καινοτομίας.
Αν και δεν μπορώ να διαφωνήσω τυπικά με αυτό που έγραψε ο sfaku
Καινοτομία μπορεί να είναι το επιχειρηματικό μοντέλο, δεν είναι απαραίτητο να είναι αυτό καθ'αυτό το αντικείμενο (υψηλή τεχνολογία κλπ).
επί της ουσίας θα εκφέρω μικρή ένσταση σχολιάζοντας ότι με τον ίδιο τρόπο κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι μουσική δεν είναι μόνο το Köln Concert αλλά και τα απλά ρυθμικά παλαμάκια. Δίκιο θα έχει, αλλά....
Σε ένα τέτοιο δυσδιάκριτο πλαίσιο, εύκολα χαρακτηρίζεται καινοτομία η παραγγελία frozen yogurt μέσω διαδικτύου, την ώρα που κάποιοι “κατεβάζουν παπάδες” για την υλοποίηση ενός ειδικού σένσορα, ενός αλγορίθμου, ενός νέου υλικού κλπ
Βαριέμαι λοιπόν αυτές τις ομιλίες γιατί παρόλο που το επιχειρείν απαιτεί ένα ειδικό attitude νομίζω ότι αυτό μόνο εν μέρει μπορεί να διδαχθεί.
Σε σχέση με την συγκεκριμένη συνέντευξη δεν με απασχολεί αν ήταν προβαρισμένη. Έχει δίκιο σ' αυτά που λέει - αν και πράγματι κάπως κλισέ.
Σε σχέση με το "ειδικό attitude" του επιχειρείν, έχω μια αστεία ιστορία.
Προ λίγων μηνών βρέθηκα σε μια εκδήλωση όπου προσκεκλημένος ομιλητής ήταν ο Miltοn Chang ο οποίος έχει μαζέψει εκατοντάδες εκατομμύρια (ίσως και δις?) από πολλές εταιρείες που δημιούργησε και πούλησε / έβαλε στο χρηματιστήριο. Ο τύπος είναι αναμφίβολα ικανός και πρόσφατα έγραψε ένα βιβλίο σχετικό με την επιχειρηματικότητα.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του δεν παρέλειψε αρκετές φορές να διαφημίσει το βιβλίο του και να εξηγήσει πως μπορεί κάποιος να το αγοράσει από τον ίδιο. Μόλις τελείωσε το session, άνοιξε κάτι χαρτόκουτα, έβγαλε βιβλία και τα άπλωσε σε τραπεζάκι και τα πούλαγε προς 15 Ευρώ (αν θυμάμαι καλά). Κυρίως φοιτητές αγόραζαν και αυτός μανιωδώς μάζευε 10ευρα και 5ευρα, έδινε ρέστα κλπ.
Άντε παίξε μπάλα εσύ μετά ;D
