Ο Google boss μιλάει για την καινοτομία.

yameth είπε:
Και φυσικά του έγραψαν και το κείμενο για το τρίλεπτο, μιας και μόνο το Google έστησε. Σιγά μην έχει και άποψη...
Το κείμενο σίγουρα του το έγραψαν, όχι επειδή δεν έχει άποψη αλλά γιατί έτσι γίνεται με τόσο σημαντικά άτομα όταν καλούνται να εκφραστούν σε τόσο σύντομο διάστημα σε ένα διεθνές ΜΜΕ.

 
Πολύ ενδιαφέρουσα τοποθέτηση από ενα λαμπρό μυαλό.Η λέξη-κλειδί που κρατάω είναι η "listen" ή όπως είπε "listen to what other people say".The art of listening με άλλα λόγια.

Εξάλλου,αναρωτιέμαι πως "βλέπουν" τον κόσμο άνθρωποι με IQ προφανώς μακράν ανώτερου του μέσου όρου...

 
Βρε sfaku... στο Google δεν δουλεύεις, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν δουλεύεις.(απ΄όσο γνωρίζω) Πως τα ξέρεις αυτά;

Μήπως είναι κοινή γνώση που μου διαφεύγει ή μιλάς πιστεύοντας πως έτσι είναι; (20 χρόνια στα μεγαλύτερα ΜΜΕ, not counting Noiz).

 
sfaku είπε:
Όταν όμως ένας μεγάλος επιχειρηματίας με όχημα μία 3λεπτη συνέντευξη υποννοεί ότι κατέχει το μυστικό της παγκόσμιας ανάπτυξης και καινοτομίας και φιλοδοξεί να δώσει συμβουλές σε κρατικές οντότητες για το πώς θα  πετύχουν αυτούς τους στόχους, ελπίζω να είναι αντιληπτό ότι βρισκόμαστε στην επικράτεια του μιντιακού τρίλεπτου, της corporate μεγαλοστομίας και όχι της σοβαρής ανάλυσης.
Αν είσαι έλληνας πολίτης, τότε έχεις ανεχθεί (και ανέχεσαι ακόμη) ανεπάγγελτους να εισηγούνται απόψεις που αναφέρονται σε "κρατικές οντότητες" δίνοντας "συμβουλές για το πως θα πετύχουν αυτούς τους στόχους". Συγκριτικά, ως ακροατής, θα έπρεπε να είσαι ευτυχής για την ευλογία στο να ακούς τέτοιου τύπου συμβουλές από κάποιον που αποδεδειγμένα ξέρει κάτι γι' αυτά τα πράγματα.

Όπως έλεγε και ο μέγας Pastorius "it ain't bragging if you can back it up", και αυτό απαντά και στον αφορισμό περί "παπαρολογίας" που διατύπωσες νωρίτερα.

 
yameth είπε:
Βρε sfaku... στο Google δεν δουλεύεις, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν δουλεύεις.(απ΄όσο γνωρίζω) Πως τα ξέρεις αυτά;

Μήπως είναι κοινή γνώση που μου διαφεύγει ή μιλάς πιστεύοντας πως έτσι είναι; (20 χρόνια στα μεγαλύτερα ΜΜΕ, not counting Noiz).
Έχω δουλέψει στη διαφήμιση και έχω εικόνα της διαδικασίας της τηλεοπτικής παραγωγής και της σχετικής κειμενογραφίας.

Όταν πρέπει να μιλήσεις πολύ σύντομα και περιεκτικά, όπως ας πούμε στα στενά χρονικά πλαίσια ενός μίνι αφιερώματος- αυτό απαιτεί μεγάλη πυκνότητα διατύπωσης, πρόκειται για εξειδικευμένη εργασία που αναλαμβάνει κειμενογράφος.

Επιπλέον, χωρίς να έχω απτή απόδειξη, θεωρώ απίθανο ο ηγέτης ενός κολοσσού απλώς να λέει τη γνώμη του σε μια συνέντευξη, χωρίς την έγκριση κάποιου publicity team (έστω κάποιου chief consultant).

Όσο θεωρείς πιθανό να δώσει συνέντευξη κάπου ο Σαμαράς χωρίς την έγκριση του επικοινωνιολόγου του, άλλο τόσο πιθανό είναι να το κάνει και ο Σμιντ, ο οποίος αντιπροσωπεύει σχεδόν ένα ελληνικό ΑΕΠ σαν οικονομικό μέγεθος, συν πολύ μεγαλύτερο κύρος από έναν απλό ηγέτη μικρής χώρας.

 
trolley είπε:
Αν είσαι έλληνας πολίτης, τότε έχεις ανεχθεί (και ανέχεσαι ακόμη) ανεπάγγελτους να εισηγούνται απόψεις που αναφέρονται σε "κρατικές οντότητες" δίνοντας "συμβουλές για το πως θα πετύχουν αυτούς τους στόχους". Συγκριτικά, ως ακροατής, θα έπρεπε να είσαι ευτυχής για την ευλογία στο να ακούς τέτοιου τύπου συμβουλές από κάποιον που αποδεδειγμένα ξέρει κάτι γι' αυτά τα πράγματα.

Όπως έλεγε και ο μέγας Pastorius "it ain't bragging if you can back it up", και αυτό απαντά και στον αφορισμό περί "παπαρολογίας" που διατύπωσες νωρίτερα.
Όπως δεν υπάρχει καμία συνταγή που να εξασφαλίζει την ιδιότητα του entrepreneur έτσι δεν υπάρχει καμία συνταγή που να εξασφαλίζει την ιδιότητα του πετυχημένου πολιτικού.

Το να είσαι entrpepreneur είναι το απόλυτο αγαθό στη δυτική οικονομία. Είναι συνώνυμο του sexy and beautiful and successful. Όλοι θέλουν να είναι αλλά μόνο αυτοί που είναι όντως τέτοιοι το πετυχαίνουν. Συμβουλές για το πώς να είσαι πετυχημένος entrepreneur θυμίζουν βιλία του τύπου "το νακ και πώς να το αποκτήσετε". Σε περίπτωση που δεν κατανοείτε τι λέω, ίσως χρειάζετε να τσεκάρετε τον όρο entrepreneur που χρησιμοποιεί με έμφαση ο Σμιντ.

Το γιατί μερικές χώρες έχουν περισσότερους και καλύτερους entrepreneurs από άλλους νομίζω μόνο τυχαίο δεν είναι. Οι ΗΠΑ μάλλον είναι το βασίλειο του entrepreneurship, μια χώρα που δημιουργήθηκε από τολμηρούς έποικους, δηλαδή entrepreneurs (περιπετειώδεις πιονέρους) και η οποία είναι εδώ και 200 χρόνια τουλάχιστον η Μέκκα του καινούργιου. Οι Αμερικάνοι έχουν το entrepreneurship στο πολιτισμικό τους DNA και προσφέρουν ταυτόχρονα το ιδανικό περιβάλλον για να ανθίσει αυτό.

Το πόσο χρήσιμα είναι αυτά που λέει ο Σμιντ σηκώνουν πολλή ανάλυση. Φερ' ειπείν, μπορούν όλες οι χώρες του κόσμου να θέσουν σαν στρατηγικό στόχο την "παραγωγή" entrepreneurship και innovation; Προφανώς για να είσαι ένας περιπετειώδης καινοτόμος και πρωτοπόρος, κάποιους πρέπει να αφήσεις πίσω, άρα δεν μπορεί να είμαστε όλοι πρωτοπόροι. Ποια στρατηγική λοιπόν πρέπει να ακολουθήσουν οι χώρες του τρίτου κόσμου π.χ. που δεν έχουν καμία ελπίδα να πρωταγωνιστήσουν στο συγκεκριμένο πεδίο;

Ακόμη, ημιπαραδοσιακές ημιαγροτικές χώρες όπως η Ελλάδα, τι ελπίδες έχουν να υποσκελίσουν πρωτοπόρες χώρες στο πεδίο του innovation; Για να μην πούμε ότι σε μια χώρα τόσο διαλυμένη σαν οικονομικό περιβάλλον οι περισσότεροι entrepreneurs δεν θα έμεναν, θα προτιμούσαν τη μετανάστευση.

Άρα ποιες και πόσες χώρες αφορά αυτή η στρατηγική, όπως τη διατυπώνει ο Σμιντ; Τι αξία θα είχαν τα λεγόμενά του πέραν του αυτονόητου το οποίο εκφράζουν;

θα επανέλθω λοιπόν στην αρχική μου φράση, για να προσθέσω ότι the proof of the pudding is in the eating. Το να είσαι πολιτικός ηγέτης είναι και αυτό σαν το νακ: ή το έχεις ή όχι. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι ένας ανεπάγγελτος δεν μπορεί να είναι ικανός ηγέτης ούτε καμία απόδειξη ότι ένας πετυχημένος επαγγελματίας μπορεί να πετύχει ισοδύναμα αποτελέσματα στην πολιτική.

Επιχειρείν και πολιτική είναι διακριτές τέχνες, παρά κάποιες αναλογίες στην άσκηση ηγεσίας. Καλός στρατηγός δεν σημαίνει απαραίτητα καλός ναύαρχος ή καλός βασιλιάς.

Μπορώ να δεχτώ ότι κάποιος που είναι πετυχημένος ηγέτης στο Α έχει περισσότερες πιθανότητες να είναι πετυχημένος ηγέτης και στο Β,  αλλά εγγυήσεις δεν υπάρχουν.

Η μόνη αληθινή απόδειξη της πολιτικής ικανότητας είναι η άσκηση της εξουσίας στην πράξη. Και στην πράξη έχει αποδειχθεί ότι ικανοί ηγέτες έχουν πολλές και ποικίλες επαγγελματικές καταβολές, κάποιοι υπήρξαν και ανεπάγγελτοι.

 
sfaku είπε:
Οι ΗΠΑ μάλλον είναι το βασίλειο του entrepreneurship, μια χώρα που δημιουργήθηκε από τολμηρούς έποικους, δηλαδή entrepreneurs (περιπετειώδεις πιονέρους)...
Ετσι λεγονται τωρα η πλεμπα της Ευρωπης και οι καθε λογης τυχοδιωκτες? "Τολμηροι εποικοι"? Καλο.... ;D ;D

 
sfaku είπε:
Έχω δουλέψει στη διαφήμιση και έχω εικόνα της διαδικασίας της τηλεοπτικής παραγωγής και της σχετικής κειμενογραφίας.
  Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα. ::)
Τέλος πάντων ένα είναι σίγουρο... πως μια τέτοια συνέντευξη, αφήνει διαφορετικές εντυπώσεις ανάλογα απο που "έρχεσαι". (και τα φίλτρα σου - VCF, VCA κ.α.) ;)

 
το ότι τον στηρίζει ένα επιτελείο που του προτάσσει επιλογές δεν του αφαιρεί ούτε την κρίση ούτε και τον τελικό λόγο...(όποιο "σύστημα" και να υπηρετεί)... εκτός αν τον βαφτίσουμε κι αυτόν ανέξοδα αχυράνθρωπο...οκ αν συνεχιστεί όμως αυτό το πανηγυράκι, με αναγωγή στην μονάδα θα μας μείνει ο σανός... και που στο διάολο είναι τα άλογα οέο? (για να μη πω για γαϊδούρια και παρεξηγηθώ ξανά ;D)

ΥΓ. εγώ από την άλλη συνγέροντα για κάτι ακόμα είμαι σίγουρος...

η δαιμονοποίηση ορατών και αόρατων "κέντρων" επί παντός "του" επιστητού, τελικά βολεύει, γιατί καταντά "ανορεξική" την έρμη την ατομική ευθύνη... αλλά δυστυχώς το "χτίσιμο" δεν ξεκινά ΠΟΤΕ από τα ρετιρέ...

 
yameth είπε:
Τέλος πάντων ένα είναι σίγουρο... πως μια τέτοια συνέντευξη, αφήνει διαφορετικές εντυπώσεις ανάλογα απο που "έρχεσαι". (και τα φίλτρα σου - VCF, VCA κ.α.) ;)
Παράμετρος που συχνότατα δεν (συν)υπολογίζεται στις όποιες συζητήσεις...

Προσωπικά πάντως, τέτοιους τύπους (θέσης-άποψης-έκφρασης) σπανίως καταφέρνω να τους παρακολουθήσω επι μακρόν, μου είναι κατά κανόνα απο αδιάφοροι έως ενοχλητικοί, κάποιες φορές επιφυλάσσομαι καθότι δεν έχω τις γνώσεις ν'αναλύσω και να κριτικάρω τα λεγόμενα τους -όπως και πολλών αξιόλογων συμφορουμιτών που χαρίζουν χρόνο και σκέψεις σε ανάλογες κουβέντες- αλλά κατά βάση δεν τους εμπιστεύομαι, δε "μου το βγάζουν" αν θέλετε το συναίσθημα, αλλά μάλλον γι'αυτό παίζω μπλουζ  ;D...

 
εμένα βέβαια το μπλουζ (σου), μου το "βγάζει" το συναίσθημα και πραγματικά θα με στεναχωρήσει αν έστω ψήγμα του δεν σου επιστρέφει  από τον τρόπο έκφρασής μου...

 
npap είπε:
εμένα βέβαια το μπλουζ (σου), μου το "βγάζει" το συναίσθημα και πραγματικά θα με στεναχωρήσει αν έστω ψήγμα του δεν σου επιστρέφει  από τον τρόπο έκφρασής μου...
Καλά, είσαι σοβαρός; Είναι αυτή ώρα για στεναχώριες;  ;D

Κι εγώ που νόμιζα τέτοια ώρα δε θα με πάρει χαμπάρι κανένας... ;D

 
την πάτησες γιατί τέτοιες ώρες και δουλεύοντας ακούω μπλουζ ;D

 
Τι είναι αυτό που μας κάνει τόσο σοφούς και συνάμα καχύποπτους;
Ελα τωρα που κανεις πως δεν ξερεις.... ;D

 
sfaku:

Μια άλλου είδους ανάλυση (ή μάλλον εστιασμένη αλλού).

Έχουμε την Ελλάδα μας. Με τους Έλληνές μας. Η οποία, θέλουμε δε θέλουμε είναι μέρος ένος κόσμου... μίας Ευρώπης, των Βαλκανίων, κοκ.

Να ελπίζουμε ότι η Ελλάδα, μόνη της μπορεί να τα βγάλει πέρα (βλέπε Β. Κορέα) είναι αστείο. Η Ελλάδα δε παράγει σχεδόν τίποτε που να αρκεί... στην Ελλάδα και επιπλέον δεν έχει και νόημα ρε γαμώτο. Όταν είσαι το 0.1% του πληθυσμού του κόσμου, δε θα δοκιμάσεις πάρα έξω; Θα δοκιμάσεις...

Λοιπόν, εδώ έρχεται το πρόβλημα και κάθεται ακριβώς στη μύτη μας και δε το βλέπουμε τελικά. Να δοκιμάσουμε το παραέξω αλλά με τι όχημα και με τι προϊόντα; Ως τώρα τα φανταστικά προϊόντα που έχουμε και που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε έχουν πάρει τον πούλο: Λάδι, Φέτα, Τουρισμός, Σούβλακος. Μάλιστα κάποιοι βγάζουν και βίντεο του στυλ "Αυτή είναι η Ελλάδα" με όλα τα παραπάνω.

Ναι, αλλά δε φτάνουν. Άσε που τελικά ανα τον κόσμο υπάρχουν τόσες άλλες χώρες να προσφέρουν καλύτερα αυτά που προσφέρουμε εμείς: Για το Λάδι έχεις την Ισπανία (από την εποχή του Αστερίξ λένε για το λάδι της Ισπανίας οι Γάλλοι). Για την φέτα, μέχρι και το tesco φτιάχνει ("Λευκό τυρί" να μη χέσω). Τουρισμός; Φάε μία Τουρκία καταρχήν και τα ξαναλέμε (τουλάχιστον Αγγλία δεν έχει πέσει ΠΟΤΕ στα 4 χρόνια που ήμουν διαφήμιση για την Ελλάδα, αλλά για την Τουρκία συνέχεια). Σούβλακος; Μπροστά στα κεμπάπ των Αραβικών χωρών; Δε νομίζω...

Με λίγα λόγια: Γιατί ο Αμερικάνος, ο Αυστραλός, ο Άγγλος (πιάνω το "άλφα" τώρα) να πάρουν Φέτα από τους Έλληνες όταν:

* Ειναι πιο ακριβή

* Τα logistics suck

* Η μεταφορά από την άκρη της Ευρώπης αργεί.

και όχι από... Ισπανία (δε ξέρω αν έχει... λεώ τώρα), που:

* είναι πιο φθηνή (μικρότερο ΦΠΑ, κλπ to begin with)

* Έχει λογικά, έστω, logistics

* Είναι στην άλλη άκρη της Ευρώπης, όσο πιο κοντά γίνεται σε Αμερική, Αγγλία, ακόμη και Αυστραλία (με πλοίο).

Ή ίσως από Σκανδιναβία, που:

* Γαμάει το logistics.

-

Πρέπει κάτι να κάνουμε, αν θέλουμε να μιλάμε για τέτοια προϊόντα.

Αλλά, φυσικά εδώ η Ευρώπη μας θέλει Πακιστάν όσον αφορά το επίπεδο μισθών. Για να έχουμε φθηνά εργατικά χέρια.

Έλα που όμως οι ανταγωνιστές ΔΕ μπορούν να χτυπηθούν ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ! Πώς θα χτυπήσεις τους μισθούς τον πολιτικών κρατουμένων της Κίνας; Ή τα παιδάκια του Πακιστάν; ή... ή... ή. Δε μπορείς. Με όγκο και με τσαμπουκά δε θα βγεί τίποτε.

Δε πρόκειται να γυρίσουμε στο να κάνουμε βιομηχανία... παπουτσιών εάν αυτά τα παπούτσια επιτέλους δεν έχουν κάτι να προσφέρουν, αλλό από το να τα φοράει κανείς! Κανείς δε πρόκειται να έρθει να μας φτιάξει εργοστάσιο για... πλαστικά παιχνίδια, όταν υπάρχει η Κίνα, η Ινδία, κοκ. Δε πρόκειται να γίνει!

________________________

Τι μας μένει λοιπόν να κάνουμε επιτέλους;

Είτε να αποφασίσουμε ότι το Ελληνικό κοινό μας φτάνει και να έχουμε τα "τζιν Φαρέτρα" όπως είναι εδώ στον Γέρακα, ή να κοιτάξουμε προς τα έξω αν έχουμε αρκετή εμπιστοσύνη στο προϊόν μας (πχ. Υφαντής με τα εργοστάσια στη Ρουμανία... *αχέμ*).

Αλλά αν θέλουμε να μείνουμε μέσα, κάτι θα πρέπει να βρούμε που να έχει σχέση με τους έξω και να το κάνουμε καλύτερα. Ή φθηνότερα. Ή και τα δύο αν είναι δυνατόν.

Ως επιχειρηματίας εδώ στην Ελλάδα μπορώ να σου πω πόσο σκατά είναι τα πράγματα (αν και το ξέρεις). Όμως ακριβώς επειδή αυτό που κάνω (τις παρτιτούρες) έχει το μονοπώλειό του, έχει την ποιότητά του και έχει και τις χαμηλές τιμές (συγκριτικά με τους Ευρωπαϊκούς οίκους, όχι τους Αμερικάνικους) έχει και οικονομικό νόημα να κάνω αυτό που κάνω. Φυσικά, η προοπτική να πάω στο Ντουμπάι να ανοίξω τον εκδοτικό οίκο, μου είχε φανεί ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ ΓΛΥΚΙΑ, αλλά και πάλι. Για την ώρα δε κάνω κίνηση, να ανοίξω ένα PO Box στην Αγγλία και να έχω Αγγλική φορολογία! 

 
Προσωπικά έχω κάποιες απορίες. Τι εννοεί με την φράση «ευνοούμε την ικανότητα να κάνεις λάθος»;

Χρησιμοποιείται στα πλαίσια ας πούμε μιας τέλειας κατασκευής που δυστυχώς όμως μια φορά το μήνα αιμορραγεί;

Επίσης τι εννοεί;    

- You can't go back to low wages…

Είναι γνήσιες απορίες και θα το εκτιμούσα αν κάποιος τις έλυνε.

Κι ένα ανέκδοτο:

- Λοιπόν Μπετόβεν θέλω να γράψεις μαλάκα μου ένα τραγούδι που θα ταράξει τα νερά της παγκόσμιας μουσικής σκηνής για πάντα...

- Symphony.  

ΥΓ Περί μη διαφήμισης της Google κάπου 4,5 video μετά το επίμαχο.

http://edition.cnn.com/video/?/video/business/2014/01/14/spc-executive-innovator-google-eric-schmidt.cnn&video_referrer=http%3A%2F%2Fwww.noiz.gr%2Findex.php%3Ftopic%3D202037.0#/video/business/2014/01/14/qmb-google-nest-connected-home-richard-quest.cnn

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Αλλά, φυσικά εδώ η Ευρώπη μας θέλει Πακιστάν όσον αφορά το επίπεδο μισθών. Για να έχουμε φθηνά εργατικά χέρια.
οι μισθοι (με ελαχιστες εξαιρεσεις) ειναι ΜΙΑ ΧΑΡΑ για το ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ και το ΕΙΔΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ  της χωρας,μη σου πω και ΔΙΠΛΑΣΙΟΙ απο οτι θα επρεπε να ειναι...σκεψου ας πουμε οτι ειναι τριπλασιοι απο αυτους της ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ (που εχει και το ιδιο νομισμα στην ουσια μια και ειναι κλειδωμενο) η οποια και χρεωκοπημενη δεν ειναι (εχει μολις 15% επι του ΑΕΠ δημοσιο χρεος σε σχεση με το 170% φευγα που εχουμε εμεις) ,και ΠΑΡΑΓΕΙ και ΕΞΑΓΕΙ (εχει σχεδον ισοσκελισμενο εμπορικο ισοζυγιο)

Μη τρελλαθουμε κι ολας.... μια χωρα με τοσο δραματικα αρνητικο ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ δεν μπορει  να μιλαει για μισθους....

το γεγονος οτι καλομαθαμε σε ενα επιπεδο ζωης βασισμενο στα ΔΑΝΕΙΚΑ των κουτοφραγκων και τον ...σοβιετικο καπιταλισμο των τελευταιων 35 ετων δεν σημαινει οτι το ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ κι ολας...

για μισθους η χωρα θα μπορεσει να μιλησει ξανα οταν αρχισει να ΕΞΑΓΕΙ προϊοντα ΥΨΗΛΗΣ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ αξιας και δυστυχως...το λαδι ,τα βιολογικα....μαρουλια ,η 23η στη σειρα καφετερια μπροστα στο κυμα και το "Babis rent a bike" ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ....  

βασικα οι Ελληνες πρεπει να βρουνε κατι που ΔΕΝ ΕΙΧΑΝΕ ΠΟΤΕ ....ενα ΟΡΑΜΑ για να το ακολουθησουν και να πετυχουν χωρις τη βοηθεια του "μπαρμπα απο την Κορωνη".... και για να το κανουνε αυτο πρεπει ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ να ξεφυγουν απο την ΑΙΩΝΙΑ ΨΩΝΑΡΑ ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑΣ & το ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΤΑΤΡΕΓΜΟΥ  που τους διακατατρεχουν απο την ημερα που ιδρυθηκε αυτο το ρημαδοεθνος και τα οποια ειναι και ο βασικος λογος για τις ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΣΦΑΛΙΑΡΕΣ που τρωμε απο το 1823 μεχρι σημερα....    

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
yameth είπε:
Έχω δουλέψει στη διαφήμιση και έχω εικόνα της διαδικασίας της τηλεοπτικής παραγωγής και της σχετικής κειμενογραφίας.
 Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα. ::)
Λοιπόν το ξαναείδα προσεκτικά.

Όχι μόνο είναι κειμενογραφημένος ο λόγος (κάτι που με συγχωρείς ένας κειμενογράφος-φιλόλογος το αναγνωρίζει από 3 χιλιόμετρα) αλλά έχει περάσει και από πρόβες με image maker για αυτό και κάνει τις κατάλληλες γκριμάτσες-χειρονομίες, για να το αποδώσει πιο εκφραστικά, στα κατάλληλα σημεία.

Αυτού του βεληνεκούς προσωπικότητες το ξαναλέω δεν βγαίνουν στο μικρόφωνο να τα πουν έτσι. Είμαστε αφελείς αν το πιστεύουμε.  ::)

Το ότι έχουν επιτελείο δεν σημαίνει ότι δεν εγκρίνουν το περιεχόμενο αυτοί. Πουθενά δεν το είπα αυτό.  ::) Όμως το περιεχόμενο διαμορφώνεται και με βάση τι θέλει να περάσει η γκουγκλ στο κοινό με βάση τις δικές τις στρατηγικές και σκοπιμότητες.

Και σε κάθε περίπτωση αποκλείεται ο κύριος γκουγκλ να χάσει δύο μέρες για να κάνει την κειμενογραφία μόνος του (he's too busy for that) ή για να τα λέει 50 ώρες στο γύρισμα μέχρι να βγει ένα καλό μοντάζ.

sfaku:

Μια άλλου είδους ανάλυση (ή μάλλον εστιασμένη αλλού).

Έχουμε την Ελλάδα μας. Με τους Έλληνές μας. Η οποία, θέλουμε δε θέλουμε είναι μέρος ένος κόσμου... μίας Ευρώπης, των Βαλκανίων, κοκ.

Να ελπίζουμε ότι η Ελλάδα, μόνη της μπορεί να τα βγάλει πέρα (βλέπε Β. Κορέα) είναι αστείο. Η Ελλάδα δε παράγει σχεδόν τίποτε που να αρκεί... στην Ελλάδα και επιπλέον δεν έχει και νόημα ρε γαμώτο. Όταν είσαι το 0.1% του πληθυσμού του κόσμου, δε θα δοκιμάσεις πάρα έξω; Θα δοκιμάσεις...

Λοιπόν, εδώ έρχεται το πρόβλημα και κάθεται ακριβώς στη μύτη μας και δε το βλέπουμε τελικά. Να δοκιμάσουμε το παραέξω αλλά με τι όχημα και με τι προϊόντα; Ως τώρα τα φανταστικά προϊόντα που έχουμε και που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε έχουν πάρει τον πούλο: Λάδι, Φέτα, Τουρισμός, Σούβλακος. Μάλιστα κάποιοι βγάζουν και βίντεο του στυλ "Αυτή είναι η Ελλάδα" με όλα τα παραπάνω.

Ναι, αλλά δε φτάνουν. Άσε που τελικά ανα τον κόσμο υπάρχουν τόσες άλλες χώρες να προσφέρουν καλύτερα αυτά που προσφέρουμε εμείς: Για το Λάδι έχεις την Ισπανία (από την εποχή του Αστερίξ λένε για το λάδι της Ισπανίας οι Γάλλοι). Για την φέτα, μέχρι και το tesco φτιάχνει ("Λευκό τυρί" να μη χέσω). Τουρισμός; Φάε μία Τουρκία καταρχήν και τα ξαναλέμε (τουλάχιστον Αγγλία δεν έχει πέσει ΠΟΤΕ στα 4 χρόνια που ήμουν διαφήμιση για την Ελλάδα, αλλά για την Τουρκία συνέχεια). Σούβλακος; Μπροστά στα κεμπάπ των Αραβικών χωρών; Δε νομίζω...

Με λίγα λόγια: Γιατί ο Αμερικάνος, ο Αυστραλός, ο Άγγλος (πιάνω το "άλφα" τώρα) να πάρουν Φέτα από τους Έλληνες όταν:

* Ειναι πιο ακριβή

* Τα logistics suck

* Η μεταφορά από την άκρη της Ευρώπης αργεί.

και όχι από... Ισπανία (δε ξέρω αν έχει... λεώ τώρα), που:

* είναι πιο φθηνή (μικρότερο ΦΠΑ, κλπ to begin with)

* Έχει λογικά, έστω, logistics

* Είναι στην άλλη άκρη της Ευρώπης, όσο πιο κοντά γίνεται σε Αμερική, Αγγλία, ακόμη και Αυστραλία (με πλοίο).

Ή ίσως από Σκανδιναβία, που:

* γ**** το logistics.

-

Πρέπει κάτι να κάνουμε, αν θέλουμε να μιλάμε για τέτοια προϊόντα.

Αλλά, φυσικά εδώ η Ευρώπη μας θέλει Πακιστάν όσον αφορά το επίπεδο μισθών. Για να έχουμε φθηνά εργατικά χέρια.

Έλα που όμως οι ανταγωνιστές ΔΕ μπορούν να χτυπηθούν ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ! Πώς θα χτυπήσεις τους μισθούς τον πολιτικών κρατουμένων της Κίνας; Ή τα παιδάκια του Πακιστάν; ή... ή... ή. Δε μπορείς. Με όγκο και με τσαμπουκά δε θα βγεί τίποτε.

Δε πρόκειται να γυρίσουμε στο να κάνουμε βιομηχανία... παπουτσιών εάν αυτά τα παπούτσια επιτέλους δεν έχουν κάτι να προσφέρουν, αλλό από το να τα φοράει κανείς! Κανείς δε πρόκειται να έρθει να μας φτιάξει εργοστάσιο για... πλαστικά παιχνίδια, όταν υπάρχει η Κίνα, η Ινδία, κοκ. Δε πρόκειται να γίνει!

________________________

Τι μας μένει λοιπόν να κάνουμε επιτέλους;

Είτε να αποφασίσουμε ότι το Ελληνικό κοινό μας φτάνει και να έχουμε τα "τζιν Φαρέτρα" όπως είναι εδώ στον Γέρακα, ή να κοιτάξουμε προς τα έξω αν έχουμε αρκετή εμπιστοσύνη στο προϊόν μας (πχ. Υφαντής με τα εργοστάσια στη Ρουμανία... *αχέμ*).

Αλλά αν θέλουμε να μείνουμε μέσα, κάτι θα πρέπει να βρούμε που να έχει σχέση με τους έξω και να το κάνουμε καλύτερα. Ή φθηνότερα. Ή και τα δύο αν είναι δυνατόν.

Ως επιχειρηματίας εδώ στην Ελλάδα μπορώ να σου πω πόσο σκατά είναι τα πράγματα (αν και το ξέρεις). Όμως ακριβώς επειδή αυτό που κάνω (τις παρτιτούρες) έχει το μονοπώλειό του, έχει την ποιότητά του και έχει και τις χαμηλές τιμές (συγκριτικά με τους Ευρωπαϊκούς οίκους, όχι τους Αμερικάνικους) έχει και οικονομικό νόημα να κάνω αυτό που κάνω. Φυσικά, η προοπτική να πάω στο Ντουμπάι να ανοίξω τον εκδοτικό οίκο, μου είχε φανεί ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ ΓΛΥΚΙΑ, αλλά και πάλι. Για την ώρα δε κάνω κίνηση, να ανοίξω ένα PO Box στην Αγγλία και να έχω Αγγλική φορολογία!  
Αυτά τα προβλήματα που καταθέτεις είναι και κατανοητά και γνωστά.

Η κριτική μου είναι ότι ο κος Γκουγκλ λέει απλώς ευχολόγια. Δηλαδή θυμίζει τις εκθέσεις δημοτικού για τον πόλεμο όπου όλοι οι μαθητές καταλήγουν "για αυτό είναι καλό να σταματήσουμε τον πόλεμο και να έχουμε ειρήνη, ευημερία και αγάπη σε όλο τον κόσμο".

Το entrepreneurship και το innovation όχι μόνο δεν είναι ανακάλυψη του κ. Σμιντ αλλά είναι και στις ντιρεκτίβες της ΕΕ εδώ και αρκετά χρόνια, σε σχέδια δράσης που προσπαθούν να περάσουν αυτές τις ιδέες προς τα κάτω (όχι ιδιαίτερα επιτυχώς γιατί το ταλέντο δεν διδάσκεται). Απλώς το να έχεις entrepreneurship (με άλλα λόγια ταλαντούχους καινοτόμους επιχειρηματίες) είναι κάτι που δεν γίνεται με μαγικό ραβδί. Όλοι το θέλουμε, δεν γίνεται με ευχές ούτε με προτάσεις δύο αράδων.

Αυτό που αποτελεί ευθύνη μας οπωσδήποτε είναι να μην πνίγουμε αυτούς που έχουν αυτό το ταλέντο και εκεί υπάρχει περιθώριο για συζήτηση αλλά δυστυχώς θα είναι πολύ μεγάλη και θα αγγίξει θέματα εσπρέσο.

Η κριτική που έκανα στο συγκεκριμένο θέμα είναι ότι η αμερικάνικη εμπειρία ούτε μεταφέρεται ούτε αναπαράγεται γιατί οι αμερικάνικες συνθήκες ευνοούν 100% το entrepreneurship. Το success story του κ. Σμιντ έγινε σε αυτές τις πολύ ιδανικές συνθήκες και στην καλύτερη δυνατή συγκυρία για αυτόν (την οποία αναμφίβολα αξιοποίησε ιδιοφυώς και με πολύ μακρόπνοη στρατηγική η οποία δικαιώνεται μέχρι τούδε), αλλά δεν το έκανε ξεκομμένος από αυτό το περιβάλλον.

Η νοοτροπία του να μη φοβάσαι να αποτύχεις είναι μια καθαρά αμερικάνικη νοοτροπία και η μεταφορά της στην Ευρώπη δεν γίνεται δια της χειρουργικής μεθόδου, είναι θέμα κουλτούρας και βιωμάτων.

Τέλος για το τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα η συζήτηση είναι ατέρμονη αλλά έχουν ενδιαφέρον κάποια στοιχεία:

Οι πιο πετυχημένες περιπτώσεις entrepreneurship στην Ελλάδα (επειδή έχω παρακολυθήσει πολύ το literature του χώρου) με τεράστια ανάπτυξη και βραβεία είναι σχετικές με

α) αγροτικό τομέα και μεταποίηση (παραγωγή και επεξεργασία σαλιγκαριών)

β) πωλήσεις μέσω ίντερνετ (ακριβό βιολογικό ελαιόλαδο και γκουρμέ προϊόντα ελιάς),

γ) τουριστικά πόρταλ.

Άρα δεν πρέπει να είμαστε ισοπεδωτικά απαισιόδοξοι, υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες σε αυτούς τους "παραδοσιακούς" τομείς για καινοτόμα επιχειρηματικότητα. Καινοτομία μπορεί να είναι το επιχειρηματικό μοντέλο, δεν είναι απαραίτητο να είναι αυτό καθ'αυτό το αντικείμενο (υψηλή τεχνολογία κλπ).

Επίσης διάβαζα προχθές ότι είμαστε 5οι στην ΕΕ σε απόλυτο αριθμό προϊόντων με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης. όχι άσχημα για μια χώρα με το 2% της ευρωπαϊκής οικονομίας. Just (greek) food for thought.

Σίγουρα η κάθε χώρα πρέπει να έχει τη δική της στρατηγική και για την περίπτωση της Ελλάδας αυτό σημαίνει ότι πρέπει να βρει τα δικά της niches και είναι βέβαιο ότι υπάρχουν αλλά εδώ και δεκαετίες δεν έχουν γίνει σοβαρές προσπάθειες να ανευρεθούν, όχι μόνο επειδή οι αγρότες προτιμούσαν τα καφενεία και τις επιδοτήσεις, αλλά και γιατί ο πρωθυπουργός προ 15ετίας πανηγύριζε στις κάμερες για τη μετατροπή της Ελλάδας σε χώρα που βασίζεται μόνο στον τριτογενή τομέα. Και όλοι τότε τον θεωρούσαν μέγα μεταρρυθμιστή. Δεν λέω περισσότερα, όπως ξέρετε οι περισσότεροι δεν συμμετέχω στην εσπρέσο.

 
Superfunk είπε:
βασικα οι Ελληνες πρεπει να βρουνε κατι που ΔΕΝ ΕΙΧΑΝΕ ΠΟΤΕ ....ενα ΟΡΑΜΑ για να το ακολουθησουν και να πετυχουν χωρις τη βοηθεια του "μπαρμπα απο την Κορωνη".... και για να το κανουνε αυτο πρεπει ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ να ξεφυγουν απο την ΑΙΩΝΙΑ ΨΩΝΑΡΑ ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑΣ & το ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΤΑΤΡΕΓΜΟΥ  που τους διακατατρεχουν απο την ημερα που ιδρυθηκε αυτο το ρημαδοεθνος και τα οποια ειναι και ο βασικος λογος για τις ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΣΦΑΛΙΑΡΕΣ που τρωμε απο το 1823 μεχρι σημερα....    
Τι θες να πεις δηλαδή; Ότι οι έλληνες δεν διαθέτουν οραματιστές καινοτόμους εντερπενιουρς;

xanthaki_2.jpg


 
Οντρεπρενούερς περικαλώ, οντρεπρενέουερς...

Διαθέτουμε πολλούς κοντομηνάρες είναι η αλήθεια.

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top