Νεο αιμα υπαρχει?

[Trolley]

Ή η τεχνη που κανει δεν ειναι αρκετα καλη, ή αρκετα επικαιρη, ή αρκετα αποδεκτη ωστε να τραβηξει το ενδιαφερον των αλλων.

Μερικές φορές είναι απλά πιο "μπροστά" από εκείνους που καλούνται να την αξιολογήσουν. Ίσως αυτό καλύπτεται από το "επίκαιρη", αλλά είπα να το συμπληρώσω.

 

[John Goumis]

Δεν είναι ότι δεν θεωρείται cool, αλλά το ότι θεωρείται ταυτόσημο με την αφραγκιά και τη μιζέρια. Περισσότερες πληροφορίες σε κοντινό νήμα.

Aυτό όντως σηκώνει μεγάλη κουβέντα και δικό του thread. Δεν νομίζω πάντως ότι είναι αυτός ο λόγος.

Η μιζέρια και αφραγκία στην οποία αναφέρεσαι προφανώς απευθύνεται σε συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα μουσικών, οι οποίοι έζησαν σε εποχές που φαινόταν ότι θα μπορούσαν να βιοποριστούν από αυτό και όντως δούλευαν καθημερινά, αλλά δούλευαν μαύρα και ανασφάλιστα που άρα ήταν σαν να μην δούλεψαν καθόλου καθώς όταν έφτασαν κοντά σε ηλικία συνταξιοδότησης είδαν ότι δεν είχαν τίποτα από άποψη ενσήμων και υγειονομικής περίθαλψης, και βάλε και τις συνέπειες του καπνού και του αλκοόλ του να δουλεύεις συνεχώς νύχτα σε μαγαζιά, δεν ήταν ό,τι καλύτερο στην επιβαρυμένη υγεία τους να μην δικαιούνται περίθαλψη.

Σήμερα αυτή η εικόνα έχει μάλλον αλλάξει, καθώς αυτό που ονομάζουμε ''μουσικός'' πλέον βιοπορίζεται από άλλη εργασία, αυτό αποδεικνύεται ξεκάθαρα και από την κοινότητα του ΝΟΙΖ, που είναι φόρουμ μουσικών, αλλά σχεδόν κανένας δεν βιοπορίζεται αποκλειστικά από την μουσική. Ακόμα και κάποιος να είναι ''επαγγελματίας'', δηλαδή είτε κάνει gigs, είτε έχει δικό του σχήμα με original δισκογραφία, είτε κάνει ηχοληψία - έχει home studio κτλ και πάλι το κάνει σε φάση part time - έξτρα εισοδήματος παρά σαν κάτι βασικό.

 

[Nekkon]

Πάντως ρε παλικάρια, παίζει ρόλο και το μέρος. Ο ΟΡ μίλησε για Δυτική Μακεδονία. Δηλαδή Έδεσσα-Φλώρινα; Λογικό να μην υπάρχει και πολλή κίνηση για Marshall Stack και ροκ καταστάσεις. Πόσοι μουσικοί του χώρου βγήκαν από εκεί; Ο δικός μας @ez και αυτός ερχόμενος Θεσσαλονίκη μπόρεσε να παίξει. Μιλάμε για νομούς που έχουν έντονο παραδοσιακό στοιχείο, πιθανότερο να ακούσεις κλαρίνα και ένα Πουστσένο παρά Marshall και ACDC

 

[LK]

Πάντως ρε παλικάρια, παίζει ρόλο και το μέρος. Ο ΟΡ μίλησε για Δυτική Μακεδονία. Δηλαδή Έδεσσα-Φλώρινα;

Δυτική Μακεδονία είναι Καστορία-Κοζάνη- Φλώρινα- Γρεβενα.
Η Έδεσσα είναι Κεντρική Μεκεδονία.

 

[Trolley]

Δεν νομίζω πάντως ότι είναι αυτός ο λόγος

Παλιά, στις παρέες των ανδρών (των γυναικών, δεν ξέρω), υπήρχαν κάποιοι συγκεκριμένοι τύποι που τους συναντούσες πάλι-και-πάλι, από τη μία παρέα στην άλλη. Π.χ. υπήρχε ο "φωτογράφος" της παρέας, ή ο "βιβλιοφάγος" της παρέας, ή ο "χαϊφιντελίστας" κλπ. Συχνότατα, υπήρχε και ο "μουσικός" της παρέας, είτε ήταν ντράμερ, είτε κιθαρίστας, είτε κάτι άλλο.

Σήμερα, όλοι (στις παρέες εννοώ) όλοι μιλάνε για λεφτά (πόσα βγάζουν, πόσα θέλουν, πόσα τους λείπουν), για αθλητικά ("έπαιζα εγώ τρομερό μπάσκετ στο Λύκειο, αλλά μετά έμεινε έγκυος η Καίτη") ή - ακόμη χειρότερα - για "πολιτική". Σχεδόν όλα τα μη-χρηματοβόρα χόμπυ έχουν εξοριστεί από την καθημερινότητα ως non-relevant ή γραφικά.. εκτός από τις σπανιότατες περιπτώσεις όπου κάποιος π.χ. κάνει ζωγραφική αλλά όλοι ξέρουν ότι προέρχεται από ευκατάστατη οικογένεια (άρα, του δικαιολογούν να ασχολείται και με κάτι άλλο εκτός από τα χρήματα).

Αυτό είναι το σύγχρονο κοινωνικό μοτίβο, δεν έχει χώρο για σχεδόν τίποτε άλλο, οπότε καμία έκπληξη το ότι "κανείς δεν πατάει εδώ και δύο χρόνια" που έγραψε ο OP, σε ένα χώρο που κάποιος καλείται να επιδιώξει κάποιο άλλο είδος διαμόρφωσης του νου του. Αυτό εννοούσα.

 

[cos_dr]

Δε θυμάμαι τα τελευταία 30 χρόνια να έσφυζε η περιφέρεια από συγκροτήματα και live. Πάντα οι μεγάλες μας πόλεις είχαν την υποδομή, τα στούντιο, τις σκηνές και γενικά την προοπτική να παίξεις και να εξελιχθείς. Στις μικρότερες περιοχές υπήρχαν μεν ερασιτεχνικά σχήματα που ξεπετάγονταν πού και πού, αλλά δύσκολα άντεχαν ή έβρισκαν διέξοδο. Ουσιαστικά, αν ήθελες να ασχοληθείς πιο σοβαρά, έπρεπε να βρεθείς σε Αθήνα ή Θεσσαλονίκη.

Από την άλλη, υπάρχει και μια πραγματικότητα που δεν πρέπει να παραβλέπουμε: πάρα πολύς κόσμος ασχολείται με τη μουσική σε εκπαιδευτικό επίπεδο. Στην Ελλάδα λειτουργούν επίσημα γύρω στα 771 αναγνωρισμένα ωδεία και μουσικές σχολές που σημαίνει ότι υπάρχει ευρεία πρόσβαση σε μουσική παιδεία ακόμα και σε μικρότερες πόλεις. Τα ωδεία αυτά διδάσκουν όργανα, θεωρία, βυζαντινή και ευρωπαϊκή μουσική, και αποτελούν διέξοδο για χιλιάδες μαθητές κάθε χρόνο. Μάλιστα, πολλοί γονείς προτιμούν τα ωδεία επειδή στα δημόσια σχολεία η μουσική εκπαίδευση είναι σχεδόν ανύπαρκτη ή πολύ επιφανειακή (όπως έχει αναφερθεί και από μαθητές και γονείς σε συζητήσεις στο διαδίκτυο).

Οπότε, η εικόνα που διαμορφώνεται είναι λίγο αντιφατική: στην περιφέρεια δε δημιουργείται ζωντανή μουσική σκηνή με συναυλίες και συγκροτήματα, αλλά υπάρχει μια τεράστια βάση ανθρώπων που μαθαίνει μουσική και επενδύει σε αυτήν μέσω των ωδείων. Το ερώτημα είναι γιατί αυτή η εκπαιδευτική «δεξαμενή» δε μετουσιώνεται πιο συχνά σε μουσικά σχήματα και σκηνές στην τοπική κοινωνία, αλλά τελικά οδηγεί τους περισσότερους να μείνουν απλώς στο επίπεδο της μάθησης.

Είμαστε στην εποχή του NETFLIX και του HOME STUDIO!!!!! OLE!!!!!

 

[Άγιος]

Το ερώτημα είναι γιατί αυτή η εκπαιδευτική «δεξαμενή» δε μετουσιώνεται πιο συχνά σε μουσικά σχήματα και σκηνές στην τοπική κοινωνία, αλλά τελικά οδηγεί τους περισσότερους να μείνουν απλώς στο επίπεδο της μάθησης.

Γιατί δεν είναι της μόδας τα συγκροτήματα πια, αλλιώς τα θυμάστε τα πράγματα και αλλιώς είναι σήμερα

 

[cos_dr]

Γιατί δεν είναι της μόδας τα συγκροτήματα πια, αλλιώς τα θυμάστε τα πράγματα και αλλιώς είναι σήμερα

Ακριβώς αυτό, συν για κάποιους μπορει να είναι αποτρεπτικό και το κόστος και ακόμα και να τους παρέχεται ο χώρος όπως στην προκειμένη περίπτωση αν ενθαρρύνεται η συμμετοχή τους σε live όπως πηγαίναμε εμείς που βρίσκαμε και παίρναμε και κανα χαρτζιλίκι χωρίς να το δηλώνουμε, έμεινε χώρος μόνο για τους καλούς, τους επαγγελματίες, τους δικτυωμένους και εξάλλου τώρα με τη μουσική παραγωγή στο σπίτι και το streaming της, είναι και αυτός ένας λόγος, ο καλύτερος λόγος για εμένα, τα κάνω όλα σπίτι μου, με χειροκροτάω, το στέλνω και σε πέντε φίλους και μου λένε μπράβο και άγιος ο θεός.

Άσε που τη βρίσκω π.χ. να με ακούω στην παραλία με τα ακουστικά. Πραγματικά είμαι περήφανος για μερικά κομμάτια που έχω γράψει και τα ακούω, με θαυμάζω πολύ. Και οι παραγωγές μου μου αρέσουν, τις έχω στρώσει τα τελευταία 10 χρόνια πολύ

 

[ez]