Μουσική. Είσαστε αλλεργικός σε κάτι?

1.Ελληνική μουσική στο σύνολο της

2.Επιμιξίες του στυλ μπλούζ-ρεμπέτικο, κλασσική-σρεντομέταλ, λαικά-κελτικα, jazz-δημοτικά και πάει λέγοντας

 
είναι οι Beatles, δλδ πως είναι η νο1 μπάντα σε πωλήσεις και τα σχετικά... i don't get it
..παει σε χωριζει κ εσενα ο Dim..

αλλα εισαι σε επικινδυνα νερα φιλε μου..

επικινδυνα,...

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Μπορώ να βρω ένα εκατομμύριο πράγματα σε σημείο που θα γίνω γραφικός και όσο θα σκέφτομαι θα μου έρχονται κι άλλα.

Γι' αυτό δεν θα σκεφτώ καθόλου πέρα απ' αυτόν που έχει πει τόσα πολλά και μπορεί να καλύψει όλες τις αλλεργίες μου.

Νταλάρας.

 
Τα νησιώτικα.

Ίσως να φταίει που είναι τρία ακόρντα, ίσως πάλι να φταίει που μας τα χώσαν στο λαιμό όταν παίζαμε στην λέσχη αξιωματικών όταν έκανα τη θητεία μου. ίσως και τα δύο ,αλλά δεν την παλεύω με τα νησιώτικα ρε παιδιά.

Χωρίς παρεξήγηση νησιώτες μου.  

 
Εμενα το ακουει στο αμαξι της μανα της και το τραγουδει σπιτι. Και υστερα σου λενε οτι το παιδι παιρνει την παιδεια απο το σπιτι...

Ευτυχως, οταν βγαινει απο το δικο μου αμαξι τραγουδα the great gig at the sky και ερχομαι στα ισα μου.

 
Μου γυρίζουν τα άντερα τα παρακάτω: (παραθέτω καλλιτέχναι σχετικούς με τα είδη μουσικής που ανέχομαι. Τη λίστα την έχω από τότε που είχα κάνει ένα post στα σοσιαλμιδς περί σιχαμένων τραγουδιών που με χτυπάνε στα μηνίγγια)

-Anouk, Nobody's wife-Skunk Anansie: Weak as i am-Smoke on the water-Guns n' Roses: Don't cry-Μeat Loaf: I would do anything...

-Yes: Owner of a lonely heart

-Steve Miller Band: Abracadabra
-Phil Collins: Εasy Lover
-Status Qvo: You're in the Army now
-The offspring: Self esteem
-Evanesence: ΟΛΑ
-Nickelback: Protopsalti
-Coldplay: Adventure of a lifetime
-The Doors: Roadhouse Blues
-Peter Frampton: Show me the way
-Bachman Turner Overdrive: You aint seen nothing yet
-Eric Clapton: Wonderful Tonight
-Eric Clapton: Layla
-Blue Oyster Cult: Don't fear the reaper

-OTI KOMMATI EXEΙ ΠΑΙΞΕΙ ΣΕ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΗΛΕΦΩΝΙΑΣ
-Christopher Ross-Ride like the wind
-Foreigner: Girl like you
-U2: With or without you
-Whitesnake: Is this love
-Mr Mister: Kyrie (EΛΕΟC)
-Canned Heat: On the road again
-3 Doors down: Kryptonite
-Sting: Fragile
-No Doubt: Don't speak
-The Stranglers: Nice and sleazy
-Spandau Ballet: True
-Deep Purple: Child in time
-  >>               : Soldier of fortune
-  >>               Perfect Strangers
- The Beatles: Come together
-Wild Cherry: Play that funky music white boy
-ΤΟΤΟ

Στρίβω και περνάω στο απέναντι πεζοδρόμιο με έννοιες όπως ΑOR, fusion, prog, nu-metal, νησιώτικα (αναφέρθηκαν, αν και είναι άδικο να τσουβαλιάζουμε, θα πω Κονιτοπουλιώτικα), νεο-μαντινάδες.


 

 
 ειμαι τρομερα αλλεργικος στη  ποστ ροκ-ποστ πανκ περιοδο κ ειδικα με μπαντες οπως clash-james-smiths(αν κ λατρευω μαρ)-depeche mode  klp...ενας ειναι ομως που τους επισκιαζει ολους κ σκεφτομαι τα χειροτερα μεσαιωνικα βασανιστηρια οταν τον ακουω...

Πλουταρχος!!!! 

 
Μου γυρίζουν τα άντερα τα παρακάτω:
Φιλε, σε λυπαμαι και σε συμπονω.

Απορω αν μπορεις και περασεις μια μερα χωρις να ξερασεις αφου καποιο απο αυτα καπου θα πεσει μπροστα σου.

 
Aυτά είναι το 1% μόνο της μουσικής που δεν αντέχω. Oπότε, και να πέσει κάτι στην αντίληψή μου, ή το κλείνω, ή φεύγω, ή το παίρνω απόφαση. Πάντως πλέον αυτά τα πράματα δεν τα ακούω σχεδόν πουθενά, ούτε ραδιόφωνα, ούτε TV, ούτε σε τοίχους φίλων ή στο feed μου, οπότε όλα κουλ.

 
Βρε Φάνη, βασιζόμενος σ' αυτά που έγραψες, να σε ρωτήσω και για μερικά άλλα.

Sweet home alabama

hotel california

paranoid

Another Brick in the Wall

another one bites the dust

we will rock you

final countdown

we are the champions

sultans of swing

money for nothing

american woman

black betty (μπαμ μπαλάμ)

europa

black magic woman

μερικά που μου έρχονται πρόχειρα.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Μπα τίποτα. Δεν έχει να κάνει με συνάφεια ή συμπάθεια. Απλά ενεργοποιούν παράξενες νευρικές συνάψεις. Χωρίς εμπάθεια ή κάποιο ψυχολογικό υπόβαθρο και χωρίς εκλογικευμένες εξηγήσεις. Από τα κομμάτια που παρέθεσες ας πούμε, με όλα είμαι κομπλέ. Μάλιστα σκέφτομαι να ιδρύσω "σύλλογο φίλων που ΔΕΝ παριστάνουν ότι ΔΕΝ τους αρέσει το Ηοtel California".

 
Όλο το ελληνικό "έντεχνο",το "φοιτητορεμπετικοκρητικοπαραδοσιακοροκ" (Θ.Παπακωνσταντίνου,Μάλαμας,,ΧαρούληςA.Ιωαννιδης κτλ)
giphy.gif


 
έχω κι εγώ τις αλλεργίες μου

1. σε οτιδήποτε που πουλάει αναρχίλα αριστερίλα καθαρά για προσέγγιση ακροατών . Ακόμα κι αν είναι καλοί μουσικοί όπως οι VIC που μουσικά δεν έχω να πω κάτι κακό στον 1 δίσκο που έχουν . Εξαιρώ μόνο RATM για τις ενδιαφέρουσες & γκρουβάτες κιθάρες. 

2. στα mega hits λόγω υπερέκθεσης σε αυτά και όχι τόσο επειδή δεν μου αρέσουν . Π.χ. δεν αντέχω να πάω σε μπαρακι / μπυραρία / ροκάδικο και να ακούσω  το ίδιο κομμάτι πάντα & παντού ενώ ο ίδιος καλλιτέχνης / μπάντα έχει τόσα άλλα εξαιρετικά τραγούδια

3. Στο alternative ψευτοροκ και κυρίως στο βρετανικό τύπου radiohead κλπ . ....  ίσως λέγεται και brit pop ( ?? ) ....Κάτι παθαίνω . Το έχω κάτι σαν το ελληνικό έντεχνο. Κλαψοκαταθλιψίες με μουσικό background που δεν ταιριάζει στα γούστα μου

4.  Στα χριστουγεννιάτικα

5. Στα " κλαρίνα " . Γενικά φανταστικό όργανο , κρίμα η ( σχεδόν ) αποκλειστική  χρήση του στην Ελλάδα σε πανηγύρια 

6. ελαφρώς στο swing και στο πολύ παλιό rock n roll αν και δεν θα έπρεπε . Ίσως η υπερέκθεση όπως στο #2 ;;; Επειδή επιβίωσαν τα mega hits στα μαγαζιά που βγαίνω και σιχάθηκα τα johny be good ;;; Όσο γράφω και το σκέφτομαι παράλληλα , καταλήγω στην υπερέκθεση των ίδιων και των ίδιων , δε φταίει το στυλ ?

 
Προσωπικά στο μόνο που είμαι μόνιμα αλλεργικός είναι αυτό το καψουροείδος - κονσέρβα - λαϊκοπόπ που είναι ουσιαστικά ένα τραγούδι με σχεδόν τους ίδιους καψουροστίχους σε άπειρες παραλλαγές. Και δεν μπορώ και αυτους τους τραγουδιστές/τραγουδίστριες που βγαίνουν στην αγορά με ρυθμούς εργοστασίου παραγωγής και οι οποίοι (κάποιοι) μπορεί να έχουν φωνή αλλά είναι προφανές ότι η αγαπημένη τους ασχολία είναι να κοιτιούνται στον καθρέφτη και να ζαλίζονται από το χάι του αυτοθαυμασμού.

Πέραν αυτού, είμαι κατά καιρούς αλλεργικός στα πάντα. Και υπάρχουν περίοδοι που δε θέλω να ακούω καθόλου μουσική γιατί με ενοχλεί είτε είναι Μάιλς Ντέιβις, είτε Μπαχ, είτε Καζούλης. Και στο αμάξι το μόνο που μπορώ να ακούσω είναι ο σταθμός της εκκλησίας όταν έχει υπερδογματικές συζητήσεις (αν αντιληφθώ διαλλακτικότητα το κλείνω) με ιερείς και θεολόγους και μόνο ΑΝ δεν παρεμβάλλονται λειτουργίες.

 
Μπα τίποτα. Δεν έχει να κάνει με συνάφεια ή συμπάθεια. Απλά ενεργοποιούν παράξενες νευρικές συνάψεις. Χωρίς εμπάθεια ή κάποιο ψυχολογικό υπόβαθρο και χωρίς εκλογικευμένες εξηγήσεις. 


Αρα τα κομματια που παρεθεσες δεν ανηκουν σε καποια συγκεκριμενη κατηγορια, καθως το μονο κοινο που εχουν μεταξυ τους ειναι οτι απλα δεν τα αντεχεις.

P.s. Δηλαδη να μη σε περιμενω σε κανενα λαιβ, ε?  :classic_biggrin:

 
Και στο αμάξι το μόνο που μπορώ να ακούσω είναι ο σταθμός της εκκλησίας όταν έχει υπερδογματικές συζητήσεις (αν αντιληφθώ διαλλακτικότητα το κλείνω) με ιερείς και θεολόγους και μόνο ΑΝ δεν παρεμβάλλονται λειτουργίες.


+1. Ακούμε την ιδια "μουσική" στο αυτοκινητο!

Γενικά ειμαι ανεκτικός σε οτι κυκλοφορεί λόγω Ραδιοφωνικού παρελθόντος αλλά άνθρωποι είμαστε και έχουμε και λέμε:

1. Scorpions και Γκαζεροζες.

2. Οι απανταχού Ξυλουριδες. Πως γινεται να βγάζει αυτο το νησι μια μονο φωνητική χροιά...

3. Τα Dj remakes που επειδή έβαλαν μια λούπα ντραμς απο κάτω, νομίζουν πως εγραψαν την 5η του Μπετοβεν και τους ημιμαθείς ραδιοντιτζεϊ που τα αναπαράγουν με ύφος εφευρέτη.

4. Χαρούλα, Τσακλανιδου, Σταμάτηδες και ολο το ρομαντικό "ελαφρολαικο ροκ" των 80'ς και 90'ς.

5. Την κουλτούρα "ο Μπάμπης ο φλου". Βαριέμαι. Πέρασε δίπλα μου και δεν το πήρα χαμπάρι. Κουρδιστε επι τελους!

6. Την υποκουλτουρα disco trash που αναβιώνει όλα τα αξιολησμονητα του Cerone και Boney M λόγω άγνοιας των dj που τα σερβίρουν.

Αυτά για την ώρα.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top