Ωστόσο, σύμφωνα με νομικούς, η ουσία του θέματος υποκρύπτει έναν σοβαρό κίνδυνο για τους πολίτες που εκφράζουν ή θέλουν να εκφράσουν ελεύθερα τις απόψεις τους στον έντυπο ή τον ηλεκτρονικό τύπο. Με δεδομένο πως ακόμη και ακραία αντιδημοκρατική γνώμη είναι ανεκτή από τη δημοκρατία, η εφαρμογή διατάξεων όπως ο 184 του Π.Κ. τουλάχιστον προβληματίζει.
Για την προκειμένη περίπτωση, κορυφαίος ποινικολόγος επισημαίνει στην «Κ.Ε.» πως η εφαρμογή του 184 ΠΚ για τη διενέργεια προκαταρκτική έρευνας, με αφορμή ένα κείμενο που υπάρχει στο Διαδίκτυο, είναι λάθος. Εξηγώντας διεξοδικά τις νομικές προεκτάσεις του θέματος, υποστηρίζει πως δεν είναι δυνατό να ταυτίζουμε την αντιδημοκρατική άποψη με την αξιόποινη συμπεριφορά.
Ο επίκουρος καθηγητής Ποινικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Νικόλαος Λίβας υποστηρίζει πως: «Αυτές οι περιπτώσεις δεν μπορούν να υπαχθούν στο άρθρο 184, καθώς το κοινό στο οποίο απευθύνεται κάποιος που αναρτά ένα ηλεκτρονικό κείμενο δεν είναι συγκεκριμένο. Το κοινό είναι αόριστο, οπότε δεν μπορούμε να μιλάμε για πράξη "διέγερσης". Δεν αρκεί από μόνος μου να κάνω μία πράξη διέγερσης, πρέπει να έχω ένα συγκεκριμένο κοινό για να διεγείρω».
Η συγκεκριμένη διάταξη του νόμου θα μπορούσε να εφαρμοστεί στην περίπτωση που κάποιος για παράδειγμα πήγαινε έξω από τη Βουλή και εκτόξευε φραστική απειλή εναντίον κάποιου ή κάποιων βουλευτών και απευθυνόταν σε συγκεκριμένο ακροατήριο. Αυτό θεωρείται κατά τον νόμο πρόκληση και διέγερση για τέλεση πλημμελήματος ή κακουργήματος.
Το άρθρο 184 του Ποινικού Κώδικα, το οποίο σύμφωνα με ορισμένους νομικούς είχε χρόνια να εφαρμοστεί, δημιουργήθηκε το 1951 και για την εποχή του χαρακτηρίστηκε αρκετά φιλελεύθερο συγκριτικά με διατάξεις άλλων νόμων της εποχής. Η διαφορά, όμως, είναι πως δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε απόψεις που εκφράζονται στον έντυπο τύπο ή στο Διαδίκτυο.
«Ο στόχος της ποινικοποίησης των ιδεών ήταν και είναι, φυσικά, ο περιορισμός της διακίνησης και της εμβέλειας των ανατρεπτικών ιδεών, εκείνων που μετατρεπόμενες σε υλική δύναμη αμφισβητούν, λιγότερο ή περισσότερο, το υπάρχον κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό σύστημα» επισημαίνει σε μία αρκετά ενδιαφέρουσα ανάλυση, με τίτλο «Η ποινικοποίηση της σκέψης στη σύγχρονη αστική δημοκρατία», ο Δημήτρης Καλτσώνης, λέκτορας του Τομέα Πολιτικών και Διοικητικών Θεσμών του Πάντειου Πανεπιστημίου.
Μπορεί ποινικές διατάξεις όπως το άρθρο 184 του Ποινικού Κώδικα να μη σύχναζαν μέχρι πριν από μερικά χρόνια στις προσφυγές των διωκτικών αρχών και να είχαν μπει σε ένα άτυπο καθεστώς «εφεδρείας», ωστόσο, όπως υποστηρίζει και ο Δ. Καλτσώνης: «Η ποινικοποίηση των ιδεών επανέρχεται με ολοένα και εμφατικότερο τρόπο στις σύγχρονες αστικές δημοκρατίες».
(από
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=321926)