Ο λόγος είναι ότι μπορείς κατά την μετατροπή να χρησιμοποιήσεις ακριβούς D/A χωρίς σφάλματα αποκωδικοποίησης και jitter, καθώς και αλγορίθμους dithering υψηλής πιστότητας, πράγματα που ένας κοινός χρήστης δεν κατέχει. Η ακουστική ποιότητα που επιτυγχάνεται με αυτόν τον τρόπο περνάει στο βινύλιο, ενώ δεν υπάρχει περίπτωση να βγει από ένα κοινό CD-player.γινεται αλλα ποιος ο λογος?
Στο δικο μου π.χ το dvd player μου αξιας 35 ευρω & μαρκας BLUE SKY... (το χρησιμοποιω βεβαια και σαν cd player) ακουγεται ΠΟΛΥ καλυτερα απο το ακριβο μου πλατω MIKRO SEIKI
ο ξεχωριστος και ζεστος ηχος του βινυλιου οφειλεται οχι μονο στο οτι ειναι αναλογικο μεσο' date=' αλλα και στο οτι η πλειοψηφια των παραγωγων που βγηκαν σε βινυλιο τις προηγουμενες 10ετιες ηταν αναλογικες.[/quote']
Και τώρα υπάρχουν παραγωγές που στηρίζονται σε αναλογικά μέσα, ενισχυτές, κονσόλες, μικρόφωνα (ακόμα και λαμπάτα) κλπ. αλλά καταλήγουν σε ψηφιακό μέσο εγγραφής. Σε όλα αυτά που έγραψες οφείλεται ο "ζεστός" ήχος καθώς και στο γεγονός ότι οι μουσικοί ήταν λίγο πιο μουσικάρες και βγάζαν συναίσθημα (*)...τώρα βαριούνται να ασχοληθούν σε βάθος με το όργανο τους και θέλουν να τα κάνουν όλα: παίξιμο, ηχογράφηση, κεφέδες, editing, ηχοληψία, καφέδες, μείξη, καφέδες, mastering, διανομή, γκόμενες, προώθηση, γκόμενες...
Σε κάθε περίπτωση, ένα βινύλιο μπορεί να ακούστεί τελικά καλύτερα από ένα CD με βάση αυτό που έγραψα προηγουμένως.
Γεράσιμος
(*) Με αφορμή τη πρόσφατη επίσκεψη μου σε ένα livaδικό, συναίσθημα δεν είναι να κουνάς το μαλλί και να κλείνεις τα μάτια όταν κάνεις σόλο. Επίσης, συναίσθημα βγαίνει όταν σε ένα μέρος αποδώσεις σωστά μία νότα με το legato της και το vibrato της και όχι αντ'αυτής μία πεντατονική κλίμακα σε 0,0001 δευτερόλεπτα.
Ο Αισθηματίας
αν κανω λαθος διορθωστε με' date=' αλλα ο ξεχωριστος και ζεστος ηχος του βινυλιου οφειλεται οχι μονο στο οτι ειναι αναλογικο μεσο, αλλα και στο οτι η πλειοψηφια των παραγωγων που βγηκαν σε βινυλιο τις προηγουμενες 10ετιες ηταν αναλογικες.[/quote']
Όχι δεν κάνεις κανένα λάθος.
Όσοι έχουν δει ασπρόμαυρες ταινίες της δεκαετίας του 50 και του 60 (για το Hollywood λέμε, όχι για τον Θου-Βου), έχουν σίγουρα προσέξει μία εντελώς ξεχωριστή ποιότητα εικόνας που τις χαρακτηρίζει. Επειδή ξέρω πολλά πράγματα για την τεχνολογία των φιλμ, σας διαβεβαιώνω ότι τα φίλμ εκείνες τις περιόδου ήταν για τα καλαμπούρια σε σχέση με τα σημερινά, ΑΛΛΑ τις ιδιοτροπίες τους τις ήξεραν ΟΛΟΙ όσοι εμπλέκονταν με αυτή τη δουλειά, από τον υπεύθυνο φωτισμών μέχρι τον φωτογράφο, μέχρι τον σκηνοθέτη κλπ. Έτσι, γνωρίζοντας τους περιορισμούς του μέσου, όλοι οι εμπλεκόμενοι εργαζόντουσαν με σεβασμό προς αυτούς τους περιορισμούς, αν τους αγνοούσαν το αποτέλεσμα έβγαινε χάλια.
Το ίδιο ισχύει και για το βινύλιο. Η ικανότητά του να αναπαράγει ηχητικές πληροφορίες είναι αστεία σε σχέση με το CD, αλλά όταν όλοι εργάζονται έχοντας υπ' όψιν τους αυτούς τους περιορισμούς, τότε το αποτέλεσμα βγαίνει σωστό. Αυτός είναι ο λόγος που το βινύλιο έχει τελειώσει: οι άνθρωποι που θα ήταν διατεθειμένοι (ή θα είχαν τις γνώσεις) για να εργαστούν έτσι, πλέον δεν ασχολούνται.
Το νέο μέσο, έχει και αυτό περιορισμούς, αλλά άλλου τύπου - να γιατί έγινε αυτό που γράφει ο Superfunk, δηλαδή το βινύλιο βγήκε πατάτα.
Κάτι ακόμη - όταν μιλάμε για βινύλιο, ελπίζω ότι όλοι καταλαβαίνουμε ότι δεν μιλάμε για ελληνικό βινύλιο (δηλαδή τυπωμένο στην Ελλάδα). Εκτός από ελάχιστους δίσκους που ευτύχησαν να έχουν τυπωθεί σωστά, οι υπόλοιποι είναι για κλωτσιές σε σχέση με τα αντίτυπα που τυπωνόντουσαν στην Αγγλία π.χ. Εγώ έχω δίσκο της Decca που έτσι και στον φέρουν στο κεφάλι θα τα δεις όλα και που (ακόμη και μετά από όλα αυτά τα χρόνια) παίζει θαυμάσια.
Αυτά
Αυτό είναι εν μέρη σωστό: υπάρχει και η περίπτωση που το "τύπωμα" μπορεί να προσφέρει στον τελικό ακροατή κάτι καλύτερο από αυτό που ο ίδιος μπορεί να πετύχει με το στερεοφονικό του και ένα CD-Player. Αυτό το κάτι καλύτερο λοιπόν είναι η χρήση ποιοτικών D/A μετατροπέων κατά το "τύπωμα", όπως έγραψα προηγουμένως.Απο τη στιγμη ομως που ολη η εγραφη γινεται ΨΗΦΙΑΚΑ για εμενα ειναι ΑΣΤΕΙΟ να την τυπωνουμε σε βυνιλιο.
δηλαδη γερασιμε αν ολη η υποθεση ειναι οι κονβερτορες γιατι να μη βαλουμε τους καλους κονβερτορες στο cd μας και μετα ενα καλο προενισχυτη ενισχυτη' date=' και ειναι καλυτερα να μεσολαβησει τυπωμα και αναπραγωγη και παλι απο την αρχη προενισχ ενισχ ηχεια?[/quote']
Σωστό το ερώτημα.
δηλαδη γερασιμε αν ολη η υποθεση ειναι οι κονβερτορες γιατι να μη βαλουμε τους καλους κονβερτορες στο cd μας και μετα ενα καλο προενισχυτη ενισχυτη' date=' και ειναι καλυτερα να μεσολαβησει τυπωμα και αναπραγωγη και παλι απο την αρχη προενισχ ενισχ ηχεια?[/quote']
Κανένα πρόβλημα. Μπορείς να τους βάλεις; Πόσα θα πληρώσεις, ξέρεις;
Το θέμα είναι ότι συνήθως ο κόσμος έχει ένα στερεοφωνικό της τάξης των 500 Ευρώ. Όταν μόνο ο D/A έχει πάνω από 1500 Ευρώ καταλαβαίνεις ότι δεν γίνεται εύκολα από όλους. Επιπλέον, hi-endάδες με καλά πικάπ υπάρχουν αρκετοί που γουστάρουν καλούς δίσκους.
Γεράσιμος