Νομίζω ότι ο mij θέτει μια σωστή παράμετρο στη συζήτηση.
Τα μουσικά όργανα δεν είναι... αυτοκίνητα για να ορίσουμε ποσοστό απώλειας αγοραστικής αξίας... ανά έτος :
ούτε ηλεκτρικές συσκευές και PC που ξεπερνιούνται μέσα σε μερικούς μήνες. Εκτός αν μιλάμε για κάποια
ηλεκτρονικά όργανα βέβαια.
Ένα όργανο αξίζει όσο αξίζει και συνήθως τιμολογείται μεταχειρισμένο σε μικρότερη τιμή απ'αυτήν που αξίζει, μόνο και μόνο για ψυχολογικούς όρους. Εξαρτάται πάντοτε βέβαια και
τι πουλάς.
Για παράδειγμα έχουμε συζητήσει πολλάκις για τις μεγάλες διαβαθμίσεις από όργανο σε όργανο για διάφορα ευρείας παραγωγής, με αποτέλεσμα, για παράδειγμα, η μία Am. Std. Strat να ακούγεται... πολύ μέτρια και η άλλη να ακούγεται θεϊκά. Αγοράζοντας "στα τυφλά" από online μαγαζί, το παίζεις κορώνα γράμματα να σου έρθει μια από την πρώτη κατηγορία... και να μπεις σε διαδικασία αλλαγής, ή να... το καταπιείς και να πείσεις τον εαυτό σου ότι έχεις την καλύτερη Strat στο Ηλιακό Σύστημα.
Αν τώρα εγώ έχω μια από τη δεύτερη κατηγορία που
έτυχε να ακούγεται και να παίζει σπουδαία, πόσο πρέπει να την πουλήσω? Όπως αναφέρθηκε, χάνεται αξία λόγω της κατάστασης των τάστων, αν υπάρχουν αξιοσημείωτες αισθητικές "αβαρίες", ενώ δε συζητάμε καν την περίπτωση κάτι να μην δουλεύει σωστά.
Αν η δική μου λοιπόν είναι σε άριστη κατάσταση, και η καινούργια "ό,τι νάναι" θα κοστίσει 850€, νομίζω ότι και τα 700€ είναι μια λογική τιμή.
Τα ίδια και σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, νομίζω ισχύουν για τις partscasters. Αδιαφορώ πλήρως αν κάποιος μπορεί με 600€ να φτιάξει καινούργια μια Strat "σαν τη δικιά μου", από τη στιγμή που "η δικιά μου" πατάει κάτω Custom Shop των 2000. Αν μπορεί ας κάνει το ίδιο και θα του πω και μπράβο. Και δεν με ενδιαφέρει (σ'αυτό το σημείο) ο πιτσιρικάς που ψάχνεται με τα χαρτζιλίκια για να κάνει την έξυπνη αγορά του αιώνα. Αυτός που θα εκτιμήσει το όργανο
γι'αυτό που είναι είναι ο υποψήφιος αγοραστής.
Πάμε τώρα σε όργανα περιορισμένης παραγωγής, μπουτίκ, αν θέλετε, κλπ. Εδώ, με δεδομένο ότι η μεταπωλητική τους αξία αφορά αυτούς που θα τα ήθελαν έτσι κι'αλλιώς, αλλά δυσκολεύονται να φτάσουν την τιμή καταλόγου του καινούργιου, θα παραμείνουν ακριβά. Επειδή αυτός που ξέρει, γνωρίζει ήδη ότι όποια Anderson, Suhr, Tyler, Huber, Ruokangas, De Temple, Grosh, κλπ κλπ πιάσει στα χέρια του, θα είναι "το ίδιο καλή" με οποιαδήποτε άλλη. Ωστόσο εδώ, παραδόξως, παρατηρούνται οι μεγαλύτερες "εκπτώσεις", ποσοστιαία μιλώντας.
Δεν αναφέρομαι καν σε limited editions που δεν παράγονται πλέον, one of κιθάρες, κλπ, μιας και εμπίπτουν στη συζήτηση περί συλλεκτικών.
Εν κατακλείδει, ο καθένας πουλάει όσο νομίζει παιδιά... Το αν θα βρει αγοραστές και
ποιοι αγοραστές θα είναι αυτοί, είναι άλλο θέμα. Όμως μη θεωρείτε κορόϊδο κάποιον που δίνει "μόλις" 15-20% κάτω από την τιμή του καινούργιου για να αποκτήσει ένα μεταχειρισμένο σε πολύ καλή κατάσταση.
Μπορεί και να αγοράζει κελεπούρι.