Τον τελευταιο καιρό για κάποιο λόγο ξεχνάω συνεχώς. Δηλαδή κλείνω ραντεβού σε γιατρό, δεν παω ποτέ και το θυμάμαι στις 23:30 τη νυχτα. Εννοειται οτι παω για ψωνια και ξεχνάω σχεδον τα παντα και ψωνιζω στην τυχη.
Απο χθες εχω ξεκινησει προετοιμασια για βασιλοπιτα. Εχω βρασει αμυγδαλα, τα εχω αποφλοιώσει, τα εχω καβουρδισει σε χαμηλη φωτια ομοιόμορφα και τα εχω σπασει σε blender σε σκονη. Εχω φτιαξει beurre noisette με βούτυρο κερκυρας, εχω στιψει λεμόνια και πορτοκαλια και εχω βγαλει και το ξυσμα τους, γαλα, χυμους, σοδες, αλεύρι ρούμι απο τη βενεζουέλα κλπ ολο το πρωι ετοιμασίες. Εχω φτιαξει το χυλο, έχω φτιαξει και μαρέγκα με 7 ασπράδια, κρυσταλική, αχνη και κρεμμόριο. Τα εχω ανακατέψει για να γινει αφράτο, ριχνω σε φόρμα, φουρνίζω και οπως γυρνάω βλεπω μπροστά μου το μπωλ με τα αμυγδαλα...
Τζαμπα ο κόπος...
Μετα απο 10' μου μυριζει κατι καμμένο, λέω δε μπορει ρε γαμώτο... κοιτάω, ο χυλός έχει φουσκώσει και χύνεται στον πάτο του φούρνου....
Νομίζω ότι το 2024 δεν πάει καλά τώρα στο τέλος.
Βγαίνω για να αγοράσω βασιλόπιτα οσο προλαβαινω.
Αλλιώς τα τα τρώγατε όλο το χρονο. ¨Ασε που είναι το πιο ευέλικτο γλυκο. Το τι post modification σηκώνει δεν λέγεται. Μέχρι και πραλίνα μελομακάρονου μπορεις να φτιάξεις. Άσε δε που κάνει εξεραιτική βάση για να ριξεις κρέμες απο πάνω.
