Με ενοχλεί η μουσική που ακούω έξω.

[LK]

Πάνε πολλά χρόνια που έχω περιορίσει τις εξόδους μου (νυχτερινές,  απογευματινές  και πρωινές).

Ο Βασικότερος λόγος είναι ότι τις βαρέθηκα.

Αυτό δε που με ενοχλεί περισσότερο από όλα , σε αυτούς τους χώρους συνάθροισης (ας τους πω έτσι- και  φυσικά στο γυμναστήριο)   , είναι η μουσική που ακούγεται.

Τόσο η ένταση αυτής  αλλά όσο και το είδος αυτής.

Και τα συμπεριλαμβάνω όλα, και τα μοντέρνα (πως τα λένε) και τα παλιότερα ροκ - ποπ- blues-jazz.....όλα.

Με ενοχλούν πραγματικά όλα, θα ήθελα δηλαδή να μην υπήρχαν στον χώρο.

Το περίεργο όμως σε όλα αυτά είναι ότι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ μουσική που δεν με ενοχλεί, η μοναδική μουσική που με χαλαρώνει  όταν την ακούω έξω είναι τα Ελληνικά Λαϊκά , μέχρι και τα 80's (κυρίως λόγω Στράτου Διονυσίου)....και το περίεργο είναι ότι ΠΟΤΕ μου δεν άκουγα τέτοια μουσική.

Επίσης οι χώροι που παίζουν τέτοια μουσική, μου αρέσουν και αισθητικά, σε αντίθεση με τις βλαχοπολυτέλειες των άλλων χώρων και της άλλη μουσικής......που μόνο γελοίοι μου φαίνονται (οι χώροι).

Τό  παθε και κάνας άλλος αυτό ή μόνο εγώ είμαι ψυχιατρικός; ?

 

[Guest]

Όποτε κυκλοφορώ έξω, έχω σχεδόν μόνιμα τα ακουστικά και ακούω μουσική από το κινητό (αυτά δλδ που έχω επιλέξει στην εκάστοτε χρονική περίοδο). Ακυρώνω κάθε είδους θόρυβο, ακόμα και τις άναρθρες κραυγές των ανθρωποειδών που έχουν καταλάβει τον πλανήτη. Όσο για αυτό που αποκαλούν μουσική αυτά τα ανθρωποειδή, επειδή είναι από τα χειρότερα βασανιστήρια που μπορεί να με υποβάλει κάποιος, αν βρεθώ σε τέτοιο χώρο, όπου φύγει, φύγει. Από Ελληνική μουσική, μέχρι 50's...αλλοιως πάλι όπου φύγει, φύγει, λόγω του ότι τα μετέπειτα που αντέχει το νευρικό μου σύστημα και δεν γυρνάω σε Hulk, δεν παίζονται πουθενά.
Συμπέρασμα: δεν είσαι μόνος σου ?
 

 

[LK]

Όποτε κυκλοφορώ έξω, έχω σχεδόν μόνιμα τα ακουστικά και ακούω μουσική από το κινητό (αυτά δλδ που έχω επιλέξει στην εκάστοτε χρονική περίοδο).
 

Τα ακουστικά δεν τα αντέχω ούτε .......στο studio αν κάνω δουλειά.

Αυτή ακριβώς η απομόνωση με ενοχλεί, άσε που αισθάνομαι ότι χάνω την ισορροπία μου (κυριολεκτικά)  με τα ακουστικά (εξηγείται επιστημονικά).....και δεν μπορώ να καταλάβω πως τρέχουν με ακουστικά , εγώ θα έπεφτα κάτω.

 

[Guest]

Τα ακουστικά δεν τα αντέχω ούτε .......στο studio αν κάνω δουλειά.

Αυτή ακριβώς η απομόνωση με ενοχλεί, άσε που αισθάνομαι ότι χάνω την ισορροπία μου (κυριολεκτικά)  με τα ακουστικά (εξηγείται επιστημονικά).....και δεν μπορώ να καταλάβω πως τρέχουν με ακουστικά , εγώ θα έπεφτα κάτω.

...είναι που με έχει σώσει...αλλοιώς θα ήμουν φυλακή για..."ζωοκτονία" εκ προμελέτης...
Υπογραφή: ο γεροπαράξενος στριμμένος της γειτονιάς σας...?

 

[Jazzjoker]

Λάκη είμαι κι εγώ για ψυχίατρο αλλά όχι ακριβώς όπως εσύ. Εγώ έχω ένα αυτιστικό χαρακτηριστικό όπου μου είναι πολύ δύσκολο να απομονώσω τη μουσική που ακούγεται κάπου και να την αντιληφθώ ως background music. Δηλαδή οπουδήποτε έξω παίζει μουσική, οποιουδήποτε είδους και σε όποια ένταση, μου αποσπά απολύτως την προσοχή και δεν μπορώ να κάνω focus αρκετά σε κάτι άλλο. Δεδομένου αυτού, όταν βγαίνω για διασκέδαση (πολύ σπάνια κι εγώ πια), προτιμώ πάντα χώρους χωρίς μουσική αν γίνεται, αλλιώς μου είναι δύσκολο να επικοινωνήσω.

Επίσης περνάω περιόδους όπου όλες ανεξαιρέτως οι μουσικές με ενοχλούν και δε θέλω να ακούω εκούσια ή ακούσια τίποτα. Χρειάζεται ξεκούραση ο εγκέφαλος υποθέτω και μου βγαίνει σε ακραία αντίδραση.

 

[Yameth]

Πάνε πολλά χρόνια που έχω περιορίσει τις εξόδους μου (νυχτερινές,  απογευματινές  και πρωινές).

Ο Βασικότερος λόγος είναι ότι τις βαρέθηκα.

Αυτό δε που με ενοχλεί περισσότερο από όλα , σε αυτούς τους χώρους συνάθροισης (ας τους πω έτσι- και  φυσικά στο γυμναστήριο)   , είναι η μουσική που ακούγεται.

Τόσο η ένταση αυτής  αλλά όσο και το είδος αυτής.

Και τα συμπεριλαμβάνω όλα, και τα μοντέρνα (πως τα λένε) και τα παλιότερα ροκ - ποπ- blues-jazz.....όλα.

Με ενοχλούν πραγματικά όλα, θα ήθελα δηλαδή να μην υπήρχαν στον χώρο.

Το περίεργο όμως σε όλα αυτά είναι ότι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ μουσική που δεν με ενοχλεί, η μοναδική μουσική που με χαλαρώνει  όταν την ακούω έξω είναι τα Ελληνικά Λαϊκά , μέχρι και τα 80's (κυρίως λόγω Στράτου Διονυσίου)....και το περίεργο είναι ότι ΠΟΤΕ μου δεν άκουγα τέτοια μουσική.

Επίσης οι χώροι που παίζουν τέτοια μουσική, μου αρέσουν και αισθητικά, σε αντίθεση με τις βλαχοπολυτέλειες των άλλων χώρων και της άλλη μουσικής......που μόνο γελοίοι μου φαίνονται (οι χώροι).

Τό  παθε και κάνας άλλος αυτό ή μόνο εγώ είμαι ψυχιατρικός; ?

Αν τα έγραφα εγώ θα με έλεγαν γεροπαράξενο. ?

Κι εμένα μ' ενοχλεί η μουσική πολλές φορές και ιδιαίτερα σε μπαρ και αστειατόρια μιας και ανεβάζει ακούσια τον περιβάλλοντα θόρυβο αφού όλοι προσπαθούν να μιλήσουν δυνατότερα για να ακουστούν κι έτσι έχεις μια ωραία οχλαγωγία. Δεν μπορώ...

Μόνο στο ΑΒ σιγοτραγουδάω πότε πότε.?

ΥΓ Καζαντζίδης, Γαβαλάς και σία, πάντα ευπρόσδεκτοι.

 

[fusiongtr]

Επίσης περνάω περιόδους όπου όλες ανεξαιρέτως οι μουσικές με ενοχλούν και δε θέλω να ακούω τίποτα.

Αυτό ακριβώς μου συμβαίνει κι εμένα.

Μόνο στο ΑΒ σιγοτραγουδάω πότε πότε.?

Τι είναι το ΑΒ?

 

[Yameth]

Σουπερ μάρκετ.

 

[fusiongtr]

Σουπερ μάρκετ.

Αααα, αυτό εννοούσες.

 

[Ali Barout]

Με το να παίζουμε μουσική παντού έχει ασθενήσει το όλο αισθητηριακό του πράγματος. Πας για καφέ να παραγγείλεις, μουαική. Πας να αγοράσεις ραπανάκια, μουσική. Πας σε γυμναστήριο, μουσική. Πας στην παραλία να κάνεις ένα μπάνιο, μουσική. Πας να αγοράσεις παπούτσια, μουσική. Ρούχα, μουσική. Πας σε ένα λάιβ να ακούσεις, ρε ένας π0@5#ς να μην μπορεί να βάλει γλώσσα μέσα να ακούσεις;?

Αλλά πώς να βάλει γλώσσα μέσα. Αφού όλη μέρα άκουγε μουσική.

 

[Alter]

Το καλύτερο που έχω δει είναι στην Ισπανία, που δεν έχουν μουσική στα μπαράκια. Πίνεις λοιπόν σε μια ωραία ησυχία, όλοι μιλάνε χαλαρά και διασκεδάζουν χωρίς 110 db, η γειτονιά είναι ήσυχη.. 

Και μετά από τόση ησυχία και ομορφιά, μπαίνεις σε ένα μαγαζί που έχει ζωντανή μουσική.. και θυμάσαι την ομορφιά της μουσικής ξανά!

Είναι αστείο στην Ελλάδα ότι ξοδεύουν τόσα €€ για την κάθε λεπτομέρεια στα μαγαζιά, και η μουσική μετά συνήθως είναι ότι να ναι. Και αυτό το έθιμο να ακούς ταυτόχρονα μουσικές από πολλά μαγαζιά  είναι το εθνικό μας Χάι!

 

[stamkosk]

Δεν είσαι μόνος...

Είμαστε τόσο φορτωμένοι από την τρέλα της πόλης και τον αγώνα της καθημερινότητας, που βγαίνοντας έξω το μόνο που ζητάμε είναι η ηρεμία μας. Για αυτό η κάθε είδους μουσική, ακόμα κι αυτή που αγαπάμε, μπορεί να μας ενοχλήσει.

Προσωπικά, έχω βρει ακόμα και τα λατρεμένα μου jazz standards ενοχλητικά, παρότι παίζονταν σε ένταση ψιθύρου σε ένα πανέμορφο beach bar σε ειδυλλιακή παραλία επαρχίας, καθώς δεν με άφηναν να απολαύσω το κύμα που έσκαγε στην άμμο...

 

[Jet72]

Δηλαδή πλέον μιλάμε όχι για ηχορύπανση αλλά για μουσικορύπανση. Θα συμφωνήσω λίγο-πολύ με όλους. Και εμένα με κουράζει όλο αυτό και πιάνω τον εαυτό μου να ψάχνει στο ραδιόφωνο για κλασική, για εκπομπές λόγου (της προκοπής) και για πράγματα εκτός της γενικότητας.

Αυτό με την Ισπανία πολύ μου άρεσε. Πρέπει να απλοποιήσουμε και να συγκεκριμενοποιήσουμε την  πληροφορία για να την διαχειριζόμαστε καλύτερα - και βασικά για να την απολαμβάνουμε. 

 

[Terry RoscoeBeck5]

Τι να λέμε τώρα εδώ πέρα για τον LK μας... Ας αφήσουμε να τα πει ο καλλιτέχνης ?

 

[Jazzjoker]

μουσικορύπανση

Πολύ εύστοχη λέξη. Αν το σκεφτούμε λίγο βαθύτερα, το ότι μουσική υπάρχει παντού πλέον, είναι μια στέρηση ελευθερίας για κάποιον που θέλει να επιλέγει τι μουσική ακούει και πότε θα την ακούει. Αντ' αυτού κι επειδή η ακοή μας δεν έχει on/off, μας επιβάλλεται να ακούμε οτιδήποτε και παντού.

Γι' αυτό και προσωπικά έγραφα στο άλλο θέμα σχετικά με την οδήγηση, ότι  απολαμβάνω να οδηγώ ακόμα και μέσα στην Αθήνα. Και αυτό γιατί ενώ βρίσκομαι σε δημόσιο χώρο και όχι κλεισμένος στο σπίτι μου, μπορώ να ακούω ό,τι θέλω ή και τίποτα αν το επιλέξω.

 

[John Goumis]

Τώρα που το λες, όταν πηγαίνουμε Ουαλία τα Χριστούγεννα με την γυναίκα για να δει την οικογένειά της και πηγαίνουμε για πρωινό ή καφέ ή μπύρα σε τοπικές pub ή καφετέριες δεν υπάρχει καθόλου μουσική (και αν υπάρχει, είναι ανεπάισθητη, σε ένταση ψιθύρου). Βέβαια ακούγεται το ''μπλα μπλα μπλα'' του κόσμου τριγύρω που ίσως εδώ η ύπαρξη μουσικής το κάνει λιγότρο αισθητό.

Εδώ πάντως όταν βγαίνω συνήθως είναι σε υπαίθριους χώρους (μιας και εδώ έχουμε καλό καιρό) οπότε η ύπαρξη μουσικής δεν με ενοχλεί και τόσο. Μόνο στο γυμναστήριο με χαλάει μιας και εκεί δεν μπορώ να την αποφύγω.

Όταν πηγαίνω σε μπαρ-κλαμπ της αρεσκείας μου, εκεί όχι μόνο δεν με ενοχλεί η μουσική αλλά είναι και απαραίτητη. Αρκεί να είναι λογική η ένταση, δεν χρειάζεται να είναι εκκωφαντική..

 

[sharpshooter]

Τό  παθε και κάνας άλλος αυτό ή μόνο εγώ είμαι ψυχιατρικός; ?

Δουλεύω σε γνωστό club της παραλιακής, πονάνε τα αυτιά μου και τα μάτια μου μαζί ??

Ο κόσμος δεν έχει την παραμικρή τριβή με τη μουσική, ότι σερβίρεις το τρώει!

Και μην κάνεις και πεις τίποτα σαν, "Τι είναι αυτά που ακούμε πάλι", πέφτουν να σε φάνε.

Γενικά το θέμα μουσική-έξω είναι πονεμένη ιστορία.

 

[Nekkon]

Όμως... Jazz bar με απαλή μουσική instrumental... Να γαργαλάει τα αυτιά ενώ συζητάς; Αγαπώ...

 

[Superfunk]

Κάτσε να δω...

Συχνάζω σε τέσσερα όλα κι όλα μαγαΖα.

Ένα κρασοπΟυλιο (γουαιν μπαρΖ τα λένε στο Παγκράτι): ΔΕΝ βάζει καθόλου μουσική.

Ενα καφενέ : ΔΕΝ βάζει καθόλου μουσική

Ένα τσιπουραδικο: ΔΕΝ βάζει καθόλου μουσική

Ένα κεμπαμπτζιδικο: Βάζει μόνο Τολη, Στράτο και Στέλιο και πότε πότε λίγο Πίτσα,Ρίτα και Μαρινέλλα.

Δεν έτυχε, πέτυχε.

btw την προηγούμενη εβδομάδα γιόρταζε ένας φιλοΟΥζ και πήγα να του ευχηθώ σε ένα μπαρ στο Χαλάνδρι,εκτός από το άθλιο της περιοχής (σαν το Καράτσι ήταν πως ζει κόσμος εκεί η 60λεπτη παραμονή μου στο μπαρΖ ήταν η χειρότερη εμπειρία που έχω ζήσει τα τελευταία 20 έτη.