Ο Σάμης περιέγραψε πολύ γλαφυρά μια πραγματικότητα περί "συνείδησης πολίτη" η απουσία της οποίας -κατά τη γνώμη μου- είναι η ρίζα των προβλημάτων μας και η οποία δεν γνωρίζει ούτε κομματικό προσανατολισμό ούτε τάξη. Και αυτό είναι που ανέφερα από την αρχή.
Πολλοί μάλιστα, (από κεκτημένη ταχύτητα?) θεώρησαν την τοποθέτησή μου το λιγότερο κρυόπλαστη - κάτι σαν διαφημιστική καμπάνια του υπουργείου οικονομικών.
Ο συλλογισμός "δεν έχω ανταποδοτικά οφέλη άρα μονομερώς προσαρμόζω και τις υποχρεώσεις μου κατά το δοκούν" συναντάται σε κάθε τάξη. Ο μεγάλος επενδυτής μπορεί να θεωρήσει ότι το κράτος τον έκλεψε επειδή του κούρεψε τα ομόλογα, ο επιχειρηματίας ότι το κράτος τον καταστρέφει γιατί δεν τον προφυλάσσει από τις συμμορίες εκβιαστών τους ΣΔΟΕ, ο της "ελεύθερης οικονομίας" γιατί πιστεύει ότι το κράτος έχει πολλούς αργόμισθους ΔΥ, ο "φίλος" του Superfunk γιατί θεωρεί ότι του παίρνουν πολλά μέσω των αντικειμενικών κριτηρίων, ο "αριστερός" γιατί μειώθηκαν οι κοινωνικές παροχές, ο αντιεξουσιαστής γιατί πιστεύει ότι με τον τρόπο αυτό πλήττει την καρδιά του συστήματος .... και ο κατάλογος είναι ατελείωτος. Ο καθένας που παίρνει το νόμο στα χέρια του (γιατί περί αυτού πρόκειται) έχει κάποια δικαιολογία. Και πιστέψτε με, υπάρχουν πολλοί "ισχυροί" που τους έχει καταστρέψει το κράτος -μπαταχτσής - ακόμα και κάποιοι "μεγαλοφοροφυγάδες" που έχουν μπει φυλακή επειδή δεν απέδωσαν ΦΠΑ για τιμολόγια που το κράτος ΔΕΝ τους είχε ξοφλήσει.
(Ξέρετε τι λέω, έχεις μια επιχείρηση, κάνεις μια δουλειά για δημόσια υπηρεσία, χρεώνεσαι 100.000 για να αγοράσεις υλικά, τιμολογείς 200.000 - υλικά+εργασία+κέρδος, το κράτος δεν σε πληρώνει ποτέ και μετά σε συλλαμβάνει επειδή δεν πλήρωσες το ΦΠΑ που ήταν 46.000 -τις οποίες ποτέ δεν εισέπραξες- - σε βάζει στη φυλακή, σε δείχνει και η τηλεόραση και οι ανθρωποφάγοι τηλεθεατές κουνάνε το κεφάλι και λένε "όλοι κρεμάλα θέλουν").
Κοινό στοιχείο όλων αυτών είναι η οικονομική ιδιοτέλεια. Δεν μπορώ να φανταστώ έναν αριστερό που επιλέγει "να μην πληρώνει" να σέβεται αναλόγως και το δικαίωμα του "κουρεμένου" μεγαλοεπενδυτή στη φορολογική "αυτοδιάθεση" (π.χ. να προσπαθεί να κρύψει καταθέσεις). Από την άλλη, ο κουρεμένος μεγαλοεπενδυτής σκέφτεται ότι τα χρήματά του φαγώθηκαν από άχρηστους ΔΥ και "κλαίει" για κάθε ευρώ φόρο που πληρώνει (και θεωρεί ότι κατευθύνεται προς αυτούς). Θέλει να κοπούν οι μισθοί τους, να τους παρακρατηθεί μεγαλύτερος φόρος ή/και να απολυθούν.
Κοινή πρακτική τόσο του μεγαλοεπενδυτή όσο και του αριστερού είναι ότι με τα δικά του κριτήρια αποφασίζει μόνος του ο καθένας ότι πρέπει να πληρώσει κάποιος άλλος και εξαιρεί τον εαυτό του χτίζοντας μια βολική δικαιολογία - ένα ηθικό πλαίσιο. Κοινός παρονομαστής, ότι ο καθένας επιλέγει τη δική του αλήθεια για το ποιος είναι "σωστός" (ή αδικημένος) και ως εκ τούτου ηθικά νομιμοποιημένος να αυτοδικήσει. Το επόμενο βήμα είναι να τοποθετήσει τον άλλο (και όλη την "τάξη" του) στη θέση του "αδίκου". Και κάπου εκεί χάνεται η μπάλα γιατί η απλή κουτοπονηριά /ιδιοτέλεια βαφτίζεται ιδεολογία, ταξική πάλη και "αγώνας για τη δικαιοσύνη". (Ναι, είναι αμφίδρομο με λίγο διαφορετικά λόγια).
Προσωπικά εναντιώνομαι και στους δύο. Όχι γιατί "είμαι" με την παρούσα (ή με την προηγούμενη) κυβέρνηση αλλά γιατί επιλέγω να είμαι με την οργανωμένη κοινωνία που θα έχει κοινούς κανόνες για όλους. Άδικοι ή δίκαιοι οι κανόνες αυτοί είναι καλύτεροι από το "ο καθένας του κεφαλιού του". (Ελπίζω να μην φαντάζεστε ότι αν σήμερα είχαμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εγώ θα το είχα γυρίσει στο "δεν πληρώνω".)
Θεωρώ ότι στη συζήτηση είναι ακραίο να βάζουμε τον άνεργο που προσπαθεί να γλιτώσει το ΦΠΑ για το γάλα του παιδιού του. Όλοι θα έπρεπε να προστατευθούν από αυτή την κατάσταση.
Όμως εδώ -φορ φακ σέικ- για mac και
gibson και αφορολόγητα σώβρακα Kalvin Klein μιλάμε.
Bonus πρόβλημα:
Σκεφτείτε και λίγο παραπάνω την εξής κατάσταση (ως άσκηση διαχείρισης forum):
Ένα μέλος (το οποίο δεν έχει καμία πρόθεση να φοροδιαφύγει) ρωτάει πληροφορίες για δασμούς και φόρους.
Τρία άλλα μέλη του απαντάνε στη βάση του ότι "δεν χρειάζεται να πληρώσει".
Γράφεις (εκπροσωπώντας και τη διαχείριση) ποιο είναι το τυπικώς ορθό.
Ένα τέταρτο μέλος ειρωνεύεται και λέει ότι "κράτος" πρέπει να ζήσει από τους φόρους στα σώβρακα kalvin Klein.
Εσείς τι θα κάνατε?
Μία λύση θα ήταν να σβήσω την ανοησία, να το κλειδώσω και το θέμα να πάρει τη μορφή που πήρε ένα άλλο
παρεμφερές θέμα που ξεκίνησε να τρέχει ταυτόχρονα και δεν ξέρω αν προλάβατε να το δείτε:
http://www.noiz.gr/index.php?topic=196722
Η άλλη λύση ήταν να συζητήσουμε αν είναι σωστή (κοινωνικά και πολιτισμικά) η νοοτροπία "ξέρω εγώ - φταίνε οι άλλοι".
Εκείνη την ώρα, νόμισα ότι υπάρχει περιθώριο να κάνουμε το δεύτερο. Ας κάνουμε σωστή συζήτηση - παρακαλώ κι εγώ μετά τον yameth.
