Ποιους δεν φτύνουμε και δεν πιέζουμε αρκετά; Αυτή είναι η πραγματική ερώτηση.
Από το πρωί, ακούω στα ραδιόφωνα μία διαρκή γκρίνια: για την κυβέρνηση, για τον άνεμο, για οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς ΕΚΤΟΣ από τους πραγματικούς υπεύθυνους, δηλαδή τους ανθρώπους που στελεχώνουν τη δημόσια διοίκηση (ή αλλιώς, τους δημοσίους υπαλλήλους).
Δεν είναι θέμα προσωπικού μίσους μου προς τη συγκεκριμένη ομάδα πολιτών... κάθε άλλο. Απλά, είμαι υποχρεωμένος να είμαι οξύς, ακριβώς διότι κανένας (μα κανένας) δε θίγει το συγκεκριμένο ζήτημα, το οποίο θα παραμείνει ίδιο και απαράλαχτο και με την επόμενη και με την μεθεπόμενη κυβέρνηση.
Οπότε, αγαπητέ relayer, επαναλαμβάνω ότι δεν έχω και δεν αποδέχομαι κανένα μερίδιο ευθύνης, διότι απλούστατα εγώ δεν έχω καμία σχέση με τη δημόσια διοίκηση. Αν εσύ έχεις, τότε καλώς αποδέχεσαι ένα μερίδιο ευθύνης. Αν δεν έχεις, τότε.. δεν μπορώ να σε καταλάβω.
Δεν θα φάω το παραμύθι ότι όλοι φταίμε διότι δεν φταίμε όλοι - φταίνει πολύ συγκεκριμένοι άνθρωποι που σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του δυτικού κόσμου θα τους είχαν τιμωρήσει ήδη.
Τώρα, όσον αφορά την ταμπέλα "νέο-χριστανο-σοσιαλιστικός", δεν είχα καμια πρόθεση να την αποδώσω σε εσένα προσωπικά, διότι δεν σε γνωρίζω. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι μεγάλη μερίδα ανθρώπων υιοθετεί (και επαναλαμβάνει) ιδέες των οποίων την προέλευση δεν γνωρίζει. Σε ενημερώνω λοιπόν ότι η ιδέα της συλλογικής ευθύνης για θέματα δημόσιας διοίκησης είναι σοσιαλιστικής / κομουνιστικής προέλευσης, ήτοι απουσιάζει από τη νομοθεσία των κρατών του δυτικού κόσμου. Η δε αποδοχή της (της ιδέας) προϋποθέτει - σε κάποιο βαθμό - νεοχριστιανικά συμπλέγματα. Αν δεν είσαι νεο-χριστιανό-σοσιαλιστής, πρέπει σοβαρά να προβληματιστείς τι ακριβώς σε έχει γοητεύσει στις ιδέες που επαναλαμβάνεις δημόσια. Ίσως, έχοντας καλύτερη εικόνα για την προέλευση και το σκεπτικό τους, να προτιμήσεις να τις αναθεωρήσεις.
Φιλικά