- Μηνύματα
- 4,420
- Πόντοι
- 198
Καταρχήν: Τελώ ΑΣΧΕΤΟΣ και με τα δύο είδη. Δεν ακούω ούτε ρεμπέτικα, ούτε μπλουζ. Δεν παίζω κανένα από τα δύο είδη, και έχω δει ελάχιστες συναυλίες από κάθε είδος (από τα μπλουζ μόνο ότι υπήρχε από νοιζ, και από ρεμπέτικα σε κάνα μαγαζί παλαιότερα).
Η εντύπωση που μου δίνεται είναι ότι ένα από τα προβλήματα που υπάρχει με την λαϊκή μουσική είναι η εξέλιξη. Η παράδοση δεν οφείλει να παραμείνει καθαρή και στείρα, αλλά να εξελίσσεται στο χρόνο (και στο χώρο μάλιστα).
Επαναλαμβάνω την ασχετοσύνη μου και το προσωπικό των λεγόμενων μου, εντάξει;
Προσωπικά, λοιπόν, με ενοχλεί τόσο να ακούω νέους ανθρώπους να παίζουν "αυθεντικό" ρεμπέτικο, ως σαν να ήταν 1960, με την παράξενη φωνή, το μπαγλαμά και αυτό ήταν, όσο και να ακούω νέους ανθρώπους να παίζουν "αυθεντικό" μπλουζ, με ακατέργαστες κιθάρες, άντε καμιά φυσαρμόνικα, κλπ. Είναι αναχρονιστικά πράγματα αυτά. ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ!
Η εξέλιξη αυτών των λαϊκών ειδών λοιπόν έφερε ροκ, κλπ στην Αμερική, στην περίπτωση του μπλουζ, και τα... σκυλάδικα στην περίπτωση του ρεμπέτικου.
Δεν ξέρω αν κάτι από τα παραπάνω είναι σωστά, αλλά έτσι μου φαίνεται, και αν είναι έτσι (από την μία η αγνότητα του γνήσιου υλικού και από την άλλη η εξέλιξη σε κάτι τόσο κακαίσθητο) τότε λογικό είναι να υπάρχει η εξαφάνιση ενός λαϊκού είδους...
Η εντύπωση που μου δίνεται είναι ότι ένα από τα προβλήματα που υπάρχει με την λαϊκή μουσική είναι η εξέλιξη. Η παράδοση δεν οφείλει να παραμείνει καθαρή και στείρα, αλλά να εξελίσσεται στο χρόνο (και στο χώρο μάλιστα).
Επαναλαμβάνω την ασχετοσύνη μου και το προσωπικό των λεγόμενων μου, εντάξει;
Προσωπικά, λοιπόν, με ενοχλεί τόσο να ακούω νέους ανθρώπους να παίζουν "αυθεντικό" ρεμπέτικο, ως σαν να ήταν 1960, με την παράξενη φωνή, το μπαγλαμά και αυτό ήταν, όσο και να ακούω νέους ανθρώπους να παίζουν "αυθεντικό" μπλουζ, με ακατέργαστες κιθάρες, άντε καμιά φυσαρμόνικα, κλπ. Είναι αναχρονιστικά πράγματα αυτά. ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ!
Η εξέλιξη αυτών των λαϊκών ειδών λοιπόν έφερε ροκ, κλπ στην Αμερική, στην περίπτωση του μπλουζ, και τα... σκυλάδικα στην περίπτωση του ρεμπέτικου.
Δεν ξέρω αν κάτι από τα παραπάνω είναι σωστά, αλλά έτσι μου φαίνεται, και αν είναι έτσι (από την μία η αγνότητα του γνήσιου υλικού και από την άλλη η εξέλιξη σε κάτι τόσο κακαίσθητο) τότε λογικό είναι να υπάρχει η εξαφάνιση ενός λαϊκού είδους...