Αυτό το βίντεο, το μόνο που προκαλεί στο θεατή, είναι αμηχανία..
Όντως υπάρχει πρόβλημα στον καλλιτεχνικό χώρο όσο αφορά τις εργασιακές σχέσεις, όμως με τέτοια βίντεο περνάει στη σφαίρα του γραφικού..
Χωρίς να θέλω να φανώ ερειστικός, τις τελευταίες μέρες έχω διαβάσει "καλλιτέχνες" με αμφίβολο ή αντικειμενικά ανύπαρκτο καλλιτεχνικό έργο, να θεωρούν πως η κοινωνία και το κράτος, τους χρωστάει..
Επίσης κάποιοι αναρωτήθηκαν: "Τι να κάνω; Nα παρατήσω τα όνειρά μου;"
Δεν ξέρω κατά πόσο ένα φτωχό κράτος σαν την Ελλάδα και μάλιστα σε περίοδο πρωτόγνωρης υγειονομικής κρίσης, υποχρεούται πέρα από το να καλύψει βασικές ανάγκες,να εκπληρώσει και τα προσωπικά όνειρα του καθενός.
Ζω σε μια χώρα με ισχυρό κοινωνικό κράτος,σε βαθμό κατάχρησης από τους πολίτες.
Στο σωματείο καλλιτεχνών υπάρχουν για παράδειγμα και κάποιοι ράπερς, της στιχουργικής ποιότητας: όπλα,λεφτά,συμμορίες,ναρκωτικά,κ.ο.κ.
Πέρα από το ότι δεν καταλαβαίνω γιατί τέτοια άτομα θεωρούνται καν καλλιτέχνες, απολαμβάνουν τη φοροελάφρυνση που προσφέρει το σωματείο σε νέους καλλιτέχνες,όπως και ένα σωρό άλλων ευεργετημάτων.
Αμφιβάλλω λοιπόν ότι το κράτος,δηλαδή οι πολίτες, επιθυμούν να ενισχύσουν πέρα από το προνοιακό επίπεδο, τον κάθε sin boy ή τον κάθε αυτοαποκαλούμενο καλλιτέχνη..