Τζονακο στο λεω.....πρεπει να παρουμε και μια βαση κιθαρας για το στουντιο.....δεν παιζει να σε δω να αφηνεις αυτο το μωρο να ακουμπαει πουθενα εκτος απο πανω σου......για να μην σου πω να της φτιαξουμε κανα κρεβατι .....χαχαχαχχαχαχαχ!!!!Ειναι ΓΑΜΑΤΗ!!!!RESPECT!!!!
Όντως το φινίρισμα είναι το «χειρότερο» μέρος της κατασκευής.
Ξέρω πως ανά πάσα στιγμή μπορώ να περάσω το hardware και να την λιώσω στο παίξιμο αλλά πρέπει να κάτσω να περιμένω βδομάδες ολόκληρες τρίβοντας και βερνικώνοντας ξανά και ξανά. Είναι μια διαδικασία που μου τρώει τα σωθικά.
Φευ, υπομονή......
@HellFire
Ευχαριστώ
@Ampelofilosofos
Σε ευχαριστώ, ο έβενος είναι πολύ δύσκολο ξύλο (splits like a mother f****r) αλλά όταν φτάσεις στην φάση του φινιρίσματος ξεχνάς όλες τις κακοτοπιές. Είναι μοναδικό ξύλο, σχεδόν δεν χρειάζεται βερνίκομα, μόνο με καλό γυαλοχαρτιάρισμα είναι σαν φινιρισμένος, εφάμιλλο ενός γυαλισμένου πλαστικού ;D
@tsionsen
Το κρεβάτι εμπεριέχει και σεξουαλικό υπονοούμενο; ;D
Καλημέρα νοιζάδες,
Αισίως έφτασα στο 10ο χέρι του tru-oil και ήρθε η στιγμή να προχωρήσω στο επόμενο βήμα που αφορά το υγρό γυαλοχαρτιάρισμα. Μετά από δυο μέρες αποχής, έτσι ώστε να δώσω αρκετό χρόνο στο λάδι να σκληρύνει, ξεκινάω την δεύτερη φάση του φινιρίσματος.
Εμποτίζω ένα κομμάτι γυαλόχαρτού (1000άρι) στο λάδι και αρχίζω ένα απαλό τρίψιμο σε όλες τις επιφάνειες, πρώτα κυκλικά και μετά με την φορά των νερών του ξύλου.
Ξεκινάω πάντα καλύπτοντας μικρές επιφάνειες κάθε φορά.
Η όλη διαδικασία είναι επίπονη και χρονοβόρα. Το τρίψιμο παράγει μια παχύρρευστη πάστα από το λάδι και τα «θρύμματα» λειτουργώντας εν μέρη ως filler. Γεμίζει όλες τις ατέλειες αφήνοντας πίσω μια εντελώς επίπεδη επιφάνεια.
Το tru-oil δεν παράγει orange peel (ένα εφέ όμοιο της κυτταρίτιδας του δέρματος) αλλά επειδή εφαρμόζεται με πανί, αφήνει πίσω «γραμμές» από την ύφανση του. Τρίβοντας το με λάδι και ψιλό γυαλόχαρτο καταφέρνω να πάρω μια απόλυτα γυαλισμένη/επίπεδη επιφάνεια.
Να σημειώσω σε αυτό το σημείο πως απαιτείται η αραίωση του λαδιού με νάφθα (ζιπέλαιο) κατά το 1/3 για την καλύτερη εφαρμογή και ομοιόμορφη επικάλυψη. Επίσης επειδή το μπουκάλι έχει ανοιγοκλείσει καμιά 100αρία φορές έχει αρχίσει να να πολυμερίζετε, ελάχιστα μεν, «ορατά» δε.
Επίσης να σημειώσω πως απο δω και στο εξής θα εφαρμόζω το λάδι χρησιμοποιώντας χαρτί κουζίνας επειδή τα επίπεδα/layers πρέπει να γίνονται ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ά λεπτά.
01. Το υγρό γυαλόχαρτο. Για τάκο χρησιμοποιώ μια απλή σβήστρα εμπορίου.
02. Μετά το πέρας του υγρού γυαλοχαρτιαρίσματος το αφήνω κανά 4ώρο έτσι ώστε να «πετρώσει» η πάστα και έπεται το 11ο χέρι.
03. Κοντινό στα high light για δείτε το αποτέλεσμα.
04. Οι γραμμές και οι ατέλειες έχουν εξαφανιστεί αφήνοντας πίσω ένα αποτέλεσμα καθρέφτη
05.
Υπολογίζω πως θα χρειαστώ τουλάχιστον άλλα 5 χέρια με αραιωμένο λάδι μέχρι να επαναλάβω το υγρό γυαλοχαρτιάρισμα με 1200άρι. Ύστερα, ξανά 5 χέρια και τρίψιμο με 1500. Τέλος άλλα 5 χέρια και τρίψιμο με 2000. Θα την αφήσω 1-2 εβδομάδες να σκληρύνει το λάδι και μετά έχει γυάλισμα με ύφασμα τζιν και ίσως κανα δυο-τρια χέρια με κερί της casey.
Να σαι καλά μου έδωσες κουράγιο να δαγκωθώ και να συνεχίσω
Μετά από μια εξουθενωτική εβδομάδα και άλλη μια με το κινέζικο βασανιστήριο της σταγόνας το «δράμα» έφτασε στο τέλος του. Συναρμολόγηση και ηλεκτρονικά ;D
01. Βιδώνω το ζυγό στο μανίκι
02. Περνάω βιαστικά-βιαστικά τα κλειδιά
03.
04. Καλύπτω την κοιλότητα των ηλεκτρονικών με χαλκοταινία
05. Πρώτα την «βάση»
06. Ύστερα τα τοιχώματα και το κάλυμμα/cover
07. Περνάω τα καλώδια για το jack, τους μαγνήτες, την γέφυρα και τα ποτενσιόμετρα
08. Ακολουθώ το διάγραμμα της bare knuckles και με κολλάω τα hot καλώδια των μαγνητών στον επιλογέα
09.
10. Αφού τελειώσω με τα κολλητήρια ελέγχω ότι η κιθάρα παίζει κανονικότητα μετράω για την τοποθέτηση των locking straps για να τρυπήσω.
Δεν λέω να ξεκολλήσω από πάνω της, νομίζω γύρισα στην εφηβεία με καθημερινό 4ώρο παίξιμο.
@SPYROID
Ευχαριστώ Γρηγόρη εύχομαι να βρεις τον χρόνο για να ξεκινήσεις την κατασκευή σου.
Δεν άντεξα ένα μήνα τελικά.
Βρήκα κάτι αρχεία που είχα γραμμένα τύμπανα από ένα κομμάτι της μπάντας και ηχογράφησα τις κιθάρες Δύο κανάλια ένα αριστερό ένα δεξί με το shure sm57 κολλημένο στην γρίλια του bugera. Μετά και από μια πρόχειρη μίξη έμεινα πολύ ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα και σκέφτηκα να τραβήξω και το αντίστοιχο βίντεο. Δυστυχώς η μόνη κάμερα που είχα διαθέσιμη ήταν αυτή του ΑιΜάκη και όπως καταλαβαίνετε το οπτικό αποτέλεσμα δεν είναι ότι καλύτερο.
Οι bare knuckles πραγματικά σπάζουν κόκαλα, χαλάλι το 300άρι, αξίζουν μέχρι το τελευταίο λεπτό. Προσωπικά πιστεύω πως ο ήχος είναι «αξεπέραστος» αλλά η άποψη μου σε αυτή τη φάση δεν μπορεί να είναι αντικειμενική λόγω της περιόδου honey-moon. Πείτε και σεις καμιά γνώμη, θα χαρώ να σας ακούσω/διαβάσω.
ΥΓ. Να ζητήσω προκαταβολικά συγγνώμη από τους μη μυημένους στο μέταλ γιατί ο ήχος είναι high gain, μην απελπίζεστε όμως, υπόσχομαι πως θα ανεβάσω δείγματα από καθαρό και crunch λίαν συντόμως.
Καλοπαιχτη η κιθάρα φίλε Γιάννη και μην σε απασχολεί για το ότι το κλιπ ήταν φουλ μεταλ, σημασία έχει ότι το διασκεδασες και το γουστάρεις εσύ, δικιά σου η κιθάρα δικό σου και το βίντεο.
Πιστεύω πως το μανίκι είναι τούμπανο, έχει πέντε μέρες που έστρωσα τις χορδές και παίζω σε κάθε δοθείσα ευκαιρία χωρίς να χρειάστεί να κουρδίσω ούτε cent. Παρ' όλο που ο καιρός μας έκανε τρελά γυρίσματα, το μανίκι δείχνει να είναι «αμετακίνητο» όπως σκόπευα. Ούτε στην ηχογράφηση χρειάστηκε κούρδισμα, πρώτη φορά μου συμβαίνει αυτό το ευχάριστο, είμαι υπερ-ενθουσιασμένος. Carbon 4ever λέμε
@Hellfire
Κατά βάση συμφωνώ αλλά ενδέχεται το «κοινό» να ξενέρωσε μετά από τόσους μήνες αναμονής. Ίσως κάποιοι να περίμεναν ένα πιο σφαιρικό ηχητικό ντοκουμέντο κάτι που θα δρομολογήσω σύντομα.
@kkmspm
Χαχαχα. Με χαίρεται η γυναίκα που δεν κομπλάρει μπροστά σε ένα σπίτι με 2 πόντους πριονίδι Π Α Ν Τ Ο Υ ! ! !
@geodimitri
Και γω έτσι πιστεύω, ελπίζω να μην είναι ομαδική παράκρουση ;D
Επειδή η κατασκευή ολοκληρώθηκε δεν σημαίνει απαραίτητα πως η λαχτάρα για δημιουργία κόπασε. Αποφάσισα να φτιάξω μερικές πένες, από plexiglas, έβενο και pvc. Παραθέτω φωτος και περιγραφή.
Οι πάνω αριστερά είναι φτιαγμένες από plexiglass 2mm στο σχήμα των tortex sharp (dunlop) τις έκοψα σε πινακιδάδικο με lazer εξου και το χαραγμένο «λογότυπο» πάνω τους.
Πάνω δεξια έχω κάνει ένα sandwich με τις κομμένες πλεχι πένες και κάποιες έτοιμες εμπορίου. Το πάχος του είναι στα 5,5mm. το σχήμα δε είναι εμπνευσμένο/κλεμένο από τις πένες που φτιάχνει το hufshmid.
Κάτω δεξιά έφτιαξα στο χέρι πένες από την φίρα του έβενου που μου έμεινε από το καπάκι της κεφαλής της κιθάρας και είναι εξ' ολοκλήρου στο χέρι, το πάχος είναι στα 2mm και το σχήμα είναι αντίγραφο sharpie tortex.
Τέλος έκανα ένα sandwich από έβενο-πλεξιγκλας-έβενο αντιγράφοντας το σχέδιο του hufschmid. Η πένα έχει πάχος 6mm και είναι και αυτή χειροποίητη, και φρόντισα να την φινιρίσω με tru-oil και κερί
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας βοηθήσει να εξατομικεύσετε το περιεχόμενο, να προσαρμόσετε την εμπειρία σας και να σας κρατήσει συνδεδεμένους εάν εγγραφείτε.
Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, συναινείτε στη χρήση των cookies από εμάς.