Γεια σε όλους!
Θα προσπαθήσω να βάλω τα θέματα όσο το δυνατόν περισσότερο σε σειρά, ώστε να βγει κάποιο νόημα.
Είμαι 30 ετών και από παιδί δεν ήξερα τι θα ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Μεγάλωσα σε αρκετά μικρή επαρχιακή πόλη και ο περίγυρός μου δεν ήταν μουσικοί. Κάποια στιγμή θυμάμαι, γύρω στα 16, ανακάλυψα (όσο ρηχό κι αν ακούγεται κάτι τέτοιο πλέον, ακόμα και σε εμένα) ότι η eurovision στο παρελθόν περιλάμβανε ορχήστρα και συγκλονίστηκα από τον ήχο που μπορεί να δώσει μια ορχήστρα σε ένα mainstream τραγούδι. Άρχισα να ψάχνω το ρόλο του διευθυντή ορχήστρας και, χωρίς να καταλαβαίνω πολλά πράγματα, επίσης μαγεύτηκα από το πώς μπορεί με χειρονομίες να καθοδηγεί μουσικούς.
Ήταν όμως η ηλικία τέτοια και η ανάγκη για σπουδές που δε με άφησαν να δω στα σοβαρά το κομμάτι της μουσικής, ούτε να το σπουδάσω. Παρόλα αυτά, αυτή η αίσθηση όταν άκουγα κομμάτια από ορχήστρα παρέμεινε και υπάρχει ακόμα.
Τα χρόνια πέρασαν, σπούδασα κάτι άλλο (φυσική), μάλιστα έφτασα σε σημείο να κάνω διδακτορικό στο αντικείμενο και πάντα έμενε (και υπάρχει ακόμα) το αίσθημα του ανικανοποίητου όσον αφορά τη μουσική. Νομίζω συνειδητοποίησα πως κάτι υπάρχει σ' αυτό, όταν, ευρισκόμενος σε φιλική παρέα και συζητώντας για "απωθημένα" (ζωής κατά κύριο λόγο), άλλοι έλεγαν πως θα ήθελαν να κάνουν ένα μεγάλο ταξίδι ή να ζήσουν στην Αμερική και εγώ το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το ότι θα ήθελα να διευθύνω έστω μια φορά στη ζωή μου ορχήστρα (όσο ανέφικτο κι αν ακούγεται).
Περνούν κάποια χρόνια ακόμα και φτάνουμε στο σήμερα. Έγω είμαι υποψήφιος διδάκτορας στο αντικείμενό μου και βλέποντας την εβδομάδα που μας πέρασε το φεστιβάλ του Sanremo (να πω εδώ πως έχω τεράστια αγάπη για την ιταλική μουσική, για την ιταλική γλώσσα και εν γένει για την Ιταλία), συνειδητοποίησα πως ένας στόχος (ζόρικος φυσικά) θα ήταν να συμμετέχω με κάποια ιδιότητα (όχι του τραγουδιστή, νομίζω δε με ενδιαφέρει καθόλου) στο συγκεκριμένο φεστιβάλ. Και έτσι, οι αναβολές σχεδόν 15 ετών άρχισαν να γίνονται σχέδια για το μέλλον.
Ξέρω πως κάνω μακρόπνοα σχέδια, αλλά θα ήθελα να γίνει αυτό , γιατί τι αξία έχει μια ζωή χωρίς "μεγάλα όνειρα" (η λέξη μεγάλα με την έννοια των μακρινών). Έτσι, άρχισα να σκέφτομαι το να ξεκινήσω μαθήματα πιάνου σε ωδείο. Θα ήθελα όμως τα μαθήματα να γίνονται κανονικά, δηλαδή και με θεωρητικά.
Και τώρα έρχονται οι ερωτήσεις. (Ζητώ συγνώμη που μακρυγόρησα, αλλά ένιωθα μεγάλη ανάγκη να πω κάπου τον "πόνο" μου, έστω και αν εκλαμβάνεται ως αιθεροβασία).
1) Έχετε να μου προτείνετε ωδεία (έγκριτα και με καλούς καθηγητές) σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη; Με βολεύουν και οι δύο πόλεις καθώς μοιράζω την εβδομάδα μου σ' αυτές λόγω πανεπιστημίων. Έχω ακούσει πολύ καλά λόγια για το Ωδείο Αθηνών και το Κρατικό στη Θεσσαλονίκη.
2) Έχω τόση ανάγκη να μάθω μουσική που εδώ και τουλάχιστον ένα εξάμηνο έχω κατεβάσει εφαρμογές ear training στο κινητό (και ήδη υπάρχει σημαντική πρόοδος, ακόμα και χωρίς να παίζω κάποιο όργανο). Έχετε να προτείνετε κάτι, π.χ. εφαρμογή, άσκηση για βελτίωση του αυτιού;
3) Πρακτικά, έχω ακούσει πως όποιος θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με τη μουσική, πρέπει να γνωρίζει τουλάχιστον 2 όργανα καλά. Δεν ξερω (αν και ειναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ νωρίς ακόμα), τι προτιμούν συνήθως όσοι το βλέπουν με προοπτική. Συχνά ακούω για βιολί ή κάποιο πνευστο, τύπου τρομπόνι. Η ερώτηση αυτή έχει καθαρά εγκυκλοπαιδικό χαρακτήρα προς το παρόν.
4) Μπορεί κάποιος Έλληνας μουσικός να "ανοίξει παρτίδες" με την Ιταλική μουσική βιομηχανία; Αν ναι, πώς; Να πω πως το όνειρό μου θα ήταν να εργαστώ ως ενορχηστρωτής κάποια ημέρα των ημερών (ξαναλέω πως ΞΕΡΩ ότι έχω να φάω πολλά ψωμιά ακόμα για κάτι τέτοιο, ίσως πάρα πολλά)
*Ξέρω πως ίσως κάποιοι σπεύσετε να πείτε ότι αυτό για το οποίο στοχεύω είναι σχεδόν ανέφικτο, αλλά δε γίνεται να μην προσπαθήσω. Υπάρχουν και ενδιάμεσα βήματα (π.χ. το να παίξω σε ένα live) και τα βλέπω ως μέρος του όλου, ως μια πορεία ολοκλήρωσης.
**Είμαι απ' αυτούς που μόλις ακούσουν μουσική αρχίζουν και κουνούν τα χέρια τος σαν να διευθύνουν ορχήστρα (και νομίζω, όσον αφόρα το μέτρο, όχι και πολύ λάθος)
Αν μου δημιουργηθούν άλλες απορίες θα τις προσθέσω.
Προκαταβολικά ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την ενασχόληση με την ανάρτηση!
Θα προσπαθήσω να βάλω τα θέματα όσο το δυνατόν περισσότερο σε σειρά, ώστε να βγει κάποιο νόημα.
Είμαι 30 ετών και από παιδί δεν ήξερα τι θα ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Μεγάλωσα σε αρκετά μικρή επαρχιακή πόλη και ο περίγυρός μου δεν ήταν μουσικοί. Κάποια στιγμή θυμάμαι, γύρω στα 16, ανακάλυψα (όσο ρηχό κι αν ακούγεται κάτι τέτοιο πλέον, ακόμα και σε εμένα) ότι η eurovision στο παρελθόν περιλάμβανε ορχήστρα και συγκλονίστηκα από τον ήχο που μπορεί να δώσει μια ορχήστρα σε ένα mainstream τραγούδι. Άρχισα να ψάχνω το ρόλο του διευθυντή ορχήστρας και, χωρίς να καταλαβαίνω πολλά πράγματα, επίσης μαγεύτηκα από το πώς μπορεί με χειρονομίες να καθοδηγεί μουσικούς.
Ήταν όμως η ηλικία τέτοια και η ανάγκη για σπουδές που δε με άφησαν να δω στα σοβαρά το κομμάτι της μουσικής, ούτε να το σπουδάσω. Παρόλα αυτά, αυτή η αίσθηση όταν άκουγα κομμάτια από ορχήστρα παρέμεινε και υπάρχει ακόμα.
Τα χρόνια πέρασαν, σπούδασα κάτι άλλο (φυσική), μάλιστα έφτασα σε σημείο να κάνω διδακτορικό στο αντικείμενο και πάντα έμενε (και υπάρχει ακόμα) το αίσθημα του ανικανοποίητου όσον αφορά τη μουσική. Νομίζω συνειδητοποίησα πως κάτι υπάρχει σ' αυτό, όταν, ευρισκόμενος σε φιλική παρέα και συζητώντας για "απωθημένα" (ζωής κατά κύριο λόγο), άλλοι έλεγαν πως θα ήθελαν να κάνουν ένα μεγάλο ταξίδι ή να ζήσουν στην Αμερική και εγώ το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το ότι θα ήθελα να διευθύνω έστω μια φορά στη ζωή μου ορχήστρα (όσο ανέφικτο κι αν ακούγεται).
Περνούν κάποια χρόνια ακόμα και φτάνουμε στο σήμερα. Έγω είμαι υποψήφιος διδάκτορας στο αντικείμενό μου και βλέποντας την εβδομάδα που μας πέρασε το φεστιβάλ του Sanremo (να πω εδώ πως έχω τεράστια αγάπη για την ιταλική μουσική, για την ιταλική γλώσσα και εν γένει για την Ιταλία), συνειδητοποίησα πως ένας στόχος (ζόρικος φυσικά) θα ήταν να συμμετέχω με κάποια ιδιότητα (όχι του τραγουδιστή, νομίζω δε με ενδιαφέρει καθόλου) στο συγκεκριμένο φεστιβάλ. Και έτσι, οι αναβολές σχεδόν 15 ετών άρχισαν να γίνονται σχέδια για το μέλλον.
Ξέρω πως κάνω μακρόπνοα σχέδια, αλλά θα ήθελα να γίνει αυτό , γιατί τι αξία έχει μια ζωή χωρίς "μεγάλα όνειρα" (η λέξη μεγάλα με την έννοια των μακρινών). Έτσι, άρχισα να σκέφτομαι το να ξεκινήσω μαθήματα πιάνου σε ωδείο. Θα ήθελα όμως τα μαθήματα να γίνονται κανονικά, δηλαδή και με θεωρητικά.
Και τώρα έρχονται οι ερωτήσεις. (Ζητώ συγνώμη που μακρυγόρησα, αλλά ένιωθα μεγάλη ανάγκη να πω κάπου τον "πόνο" μου, έστω και αν εκλαμβάνεται ως αιθεροβασία).
1) Έχετε να μου προτείνετε ωδεία (έγκριτα και με καλούς καθηγητές) σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη; Με βολεύουν και οι δύο πόλεις καθώς μοιράζω την εβδομάδα μου σ' αυτές λόγω πανεπιστημίων. Έχω ακούσει πολύ καλά λόγια για το Ωδείο Αθηνών και το Κρατικό στη Θεσσαλονίκη.
2) Έχω τόση ανάγκη να μάθω μουσική που εδώ και τουλάχιστον ένα εξάμηνο έχω κατεβάσει εφαρμογές ear training στο κινητό (και ήδη υπάρχει σημαντική πρόοδος, ακόμα και χωρίς να παίζω κάποιο όργανο). Έχετε να προτείνετε κάτι, π.χ. εφαρμογή, άσκηση για βελτίωση του αυτιού;
3) Πρακτικά, έχω ακούσει πως όποιος θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με τη μουσική, πρέπει να γνωρίζει τουλάχιστον 2 όργανα καλά. Δεν ξερω (αν και ειναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ νωρίς ακόμα), τι προτιμούν συνήθως όσοι το βλέπουν με προοπτική. Συχνά ακούω για βιολί ή κάποιο πνευστο, τύπου τρομπόνι. Η ερώτηση αυτή έχει καθαρά εγκυκλοπαιδικό χαρακτήρα προς το παρόν.
4) Μπορεί κάποιος Έλληνας μουσικός να "ανοίξει παρτίδες" με την Ιταλική μουσική βιομηχανία; Αν ναι, πώς; Να πω πως το όνειρό μου θα ήταν να εργαστώ ως ενορχηστρωτής κάποια ημέρα των ημερών (ξαναλέω πως ΞΕΡΩ ότι έχω να φάω πολλά ψωμιά ακόμα για κάτι τέτοιο, ίσως πάρα πολλά)
*Ξέρω πως ίσως κάποιοι σπεύσετε να πείτε ότι αυτό για το οποίο στοχεύω είναι σχεδόν ανέφικτο, αλλά δε γίνεται να μην προσπαθήσω. Υπάρχουν και ενδιάμεσα βήματα (π.χ. το να παίξω σε ένα live) και τα βλέπω ως μέρος του όλου, ως μια πορεία ολοκλήρωσης.
**Είμαι απ' αυτούς που μόλις ακούσουν μουσική αρχίζουν και κουνούν τα χέρια τος σαν να διευθύνουν ορχήστρα (και νομίζω, όσον αφόρα το μέτρο, όχι και πολύ λάθος)
Αν μου δημιουργηθούν άλλες απορίες θα τις προσθέσω.
Προκαταβολικά ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την ενασχόληση με την ανάρτηση!
Last edited:
