Παρά το γεγονός ότι θεωρώ ότι υπάρχουν υπερτιμημένες κιθάρες, θα ήθελα να καταθέσω και εγώ ότι το με ποιά κιθάρα καταλήγει να παίζει κανείς, είναι θέμα... "ανάδρομου Ερμή" :lol: , των αστρικών συγκειριών, αλλά και στη φάση ψαξήματος που βρίσκεται ο περιπλανώμενος κιθαρίστας στη ζωή του. (γενικότερα...)
Εχουν υπάρξει εποχές στη ζωή μου με 13 συλλεκτικές κιθάρες παρατεταγμένες στο κρεββάτι. (
Gibson SG '62, Les Paul Black Beauty, 345 stereo, Super 400, Tele Thinline, κλπ, κλπ).
¶λλες εποχές με διάσπαρτα εξαρτήματα (μπράτσα, μαγνήτες, ποτενσιόμετρα, κλπ) σε κάθε συρτάρι του σπιτιού... αλλά και κάποιες άλλες, που θεώρησα ότι μία κιθάρα "εργαλείο" (από αυτές τις υπερτιμημένες) που όμως είναι στημένη για όλα από την στιγμή που την πρωτοβλέπεις, είναι αυτό που χρειάζομαι.
Κάποιοι είναι ποιό εύχεροι με τα χέρια τους και παίρνουν μια Squier και την φέρνουν στα μέτρα τους. Και κάποιοι όχι.
Τελικά όμως ποιό είνα το κλου της υπόθεσης;
Τα πάντα είναι θέμα επιλογής υλικών και ακρίβειας στη συναρμολόγηση.
Και αν αυτό ακούγεται απλό, δεν είναι καθόλου.
Εξ' άλλου γι αυτό υπάρχουν οι οργανοποιοί σαν επάγγελμα.
Έχει τα μυστικά του το επάγγελμα.
Όχι ότι είναι επτασφράγιστα, (υπάρχουν και βιβλία) αλλά πως να το κάνουμε... δεν κάνουμε όλοι την ίδια δουλειά! 'Ανθρωποι είμαστε!
Με τις μηχανές και τα ρομπότ αντικαταστήσαμε το ανθρώπινο λάθος και την αμέλεια στις γραμμές παραγωγής.
Το αποτέλεσμα δεν είναι τέλειο βέβαια όπως ξέρουμε, γιατί υπάρχουν ανοχές και στο τέλος της γραμής, βγαίνει ουσιαστικά κάτι που πλησιάζει το 70-80% μιας τέλειας χειροποίητης κιθάρας. (ανάλογα ποιός την έχει στήσει βέβαια...) Καθόλου άσχημο!
Έτσι μπορούν να πέσουν και τα μεροκάματα και νά'χουμε όλοι κιθάρες.
Να σας πω και κάτι κουφό?
'Επιασα τελευταία μια κινέζικη Affinity Strat και έπαθα πλάκα!
Ηταν στημένη άψογα!
Τα ξύλα της; Αν μη τι άλλο... ξύλινα! (εξ' άλλου εκκρεμούν πολλά διεθνή δικαστήρια εις βάρος των κινέζων για λαθρεμπορία ξυλείας από την αποψίλωση των Νοτιοασιατικών παρθένων δασών)
Και μια Ibanez Artwood έπαιξα και επίσης έπαθα πλάκα!
Γιατί? Γιατί αν γνωρίσατε κινέζους κατα την διάρκεια των Ολυμπιακών θα καταλαβαίνατε τι εννοώ.Οι άνθρωποι είναι τρομερά οργανωτικοί, αφοσιωμένοι στη δουλειά τους, και αποφασισμένοι να πετύχουν σε σημείο μανίας!
Και όπως λένε και οι οικονομικοί αναλυτές είναι θέμα 10-15 χρόνων για να ξεπεράσουν την Αμερική.
Είναι λογικό λοιπόν να φτιάχνουν γραμμές παραγωγής μεγάλης ακρίβειας.
Είναι λογικό επίσης ένας μερακλής Αμερικάνος ή Ευρωπαίος να φτιάχνει λίγες και άριστες κιθάρες. Μόνο που κοστίζει πολύ περισσότερο ο χρόνος και η μαστοριά του.
Είναι λογικό επίσης μια γραμμή παραγωγής εργοστασίου να μην φτάνει το ποιοτικό επίπεδο μιας boutique (που μπορεί και δίνει σημασία στη λεπτομέρεια, μεταξύ άλλων).
Νομίζω ότι είναι η καλύτερη εποχή που έχει υπάρξει στην αγορά της ηλεκτρικής κιθάρας. Υπάρχει κάτι για όλους, και σε πολύ καλή ποιότητα.
Υ.Γ. Προς kotsadoros : Θαυμάσιο
phrasing θα έλεγα!
:wink: Ακόμα και αν λέγονται με τις καλύτερες προθέσεις, αυτές οι εκφράσεις παραπέμπουν σε καφενειακούς καυγάδες και όχι σε συζήτηση μεταξύ σοβαρών μουσικών.
