Παιδιά είμαι πολύ μεγάλος fan του frusciante, στην πορεία του στους peppers αλλά και στην solo. Ο ήχος του και το παίξιμό του δε, μ' έχουν επηρεάσει περισσότερο από όλους τους άλλους "guitar gods", αλλά τα τελευταία άλμπουμ, βασικά μετά το empyrean, δεν μπορώ να πω ότι μ' αρέσουν και τόσο. Βλέπω την στροφή του στον ηλεκτρονικό ήχο, κάτι το οποίο εμένα δεν μ' αρέσει και με ξενίζει ιδιαίτερα. Ειδικά ο συγκεκριμένος που ως κιθαρίστας έχει φανταστική τεχνική, απίστευτο φρασεολόγιο και συναίσθημα στο παίξιμό του, μου είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο να μη νοσταλγώ τις φοβερές κιθάρες του απ' τα παλαιότερα άλμπουμ.
Όλα τα παραπάνω τα λέω αφού άκουσα πολλές φορές τα letur lefr και enclosure, προσπαθώντας να καταλάβω, τι ακριβώς δεν καταλαβαίνω, αλλά δυστυχώς μέχρι τώρα δεν τα έχω καταφέρει.
Αντίστοιχο συναίσθημα έχω και με τα τελευταία "ηλεκτρονικά-μοντέρνα" άλμπουμ των radiohead, αλλά αυτό είναι εκτός θέματος και παρακαλώ να μην ληφθεί υπ' όψιν.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι μάλλον τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία τάση για πειραματισμούς σε ηλεκτρονικούς ήχους, το οποίο εμένα προσωπικά δεν με ελκύει.
Τέλος να σημειώσω ότι σε καμία περίπτωση δεν είμαι κολλημένος με classic rock καθώς επίσης δεν ακούω και metal.