G
guitalele
Guest
Καλησπέρα!
Φαντάζομαι πολλοί από εσάς (όπως και εγώ) είδαν το Interstellar του Cristophen Nolan με μουσική του Hans Zimmer που βγήκε αυτές τις μέρες.
Δεν θέλω να αναλύσω το αν μου άρεσε η όχι (Spoiler: μου άρεσε ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ πολύ). Αυτό που θα 'θελα να συζητήσω μαζί σας είναι μία παρατήρηση που έκανα όσο έβλεπα την ταινία.
Προειδοποιώ ότι ίσως υπάρξουν κάποια Spoilers για την ταινία, γι αυτό αν δεν την είδε κάποιος καλύτερα να την δει και μετά να διαβάσει το post μου. :up
Αυτό που παρατήρησα λοιπόν είναι ότι όταν ακούγαμε την μουσική που θύμιζε τον χτύπο του ρολογιού ο ρυθμός ήταν στα 60bpm. Έβγαλα το ρολόι μου στον κινηματογράφο και το μέτρησα, μου φάνηκε just.
Αυτό συνεχίστηκε και στην υπόλοιπη ταινία ο ρυθμός ήταν στα 60bpm όσο δηλαδή ένα Γήινο δευτερόλεπτο. Λέω Γήινο γιατί όπως αναφέρθηκε και πολλές φορές στην ταινία και για όσους ασχολούνται λίγο με αστρονομία-φυσική, η Θεωρία της Σχετικότητας του Άινσταϊν η οποία λέει ότι η βαρύτητα καμπυλώνει τον χρόνο (με πολύ απλά λόγια). Άρα αλλιώς μετράει ο χρόνος στην Γη αλλιώς σε ένα σύστημα με μεγαλύτερη, μικρότερη βαρύτητα. Το δευτερόλεπτο δηλαδή διαρκεί διαφορετικό χρόνο εδώ απ' ότι π.χ. στον Κρόνο. Στην ταινία ακουγόταν συνέχεια το τέμπο των 60bpm (του Γήινου δευτερολέπτου) και το συνδίασα ως μία ανάμνηση της Γης στην ταινία, όταν ο πρωταγωνιστής και η ομάδα βρίσκονταν σε άλλα πλανητικά και μη συστήματα με άλλη βαρύτητα άρα και με άλλη εμπειρία του χρόνου. Αν και τα δευτερόλεπτα σε εκείνα τα συστήματα ήταν μικρότερα-μεγαλύτερα στην μουσική εξακολουθούσαν σταθερά τα 60 Γήινα bpm.
Αυτό όμως άλλαξε την στιγμή που ο πρωταγωνιστής μπήκε στον 5-διάστατο χώρο. Εκεί το τέμπο αλλοιώθηκε. Προσωπικά το προσδίδω στο ότι εκεί στις 5 διαστάσεις το δευτερόλεπτο μας ήταν αδιάφορο, δεν είχε σημασία και ίσως γι αυτό και η αλλαγή του τέμπο. Και ήταν και δεν ήταν στην Γη εκείνη τη στιγμή άρα δεν μας ένοιαζε σε πιο χωροχρονικό συνεχές βρίσκονταν.
Μπορεί βέβαια να το υπερ-αναλύω, να 'ναι όλα αυτά στο μυαλό μου, αλλά μιας και είναι το αντικείμενο που σπουδάζω προσπαθώ πάντα να μπω στο μυαλό του συνθέτη και να καταλάβω πώς σκέφτεται...
Εσείς τι γνώμη έχετε για αυτό; Πιστεύεται ότι θα μπρούσε να κρύβεται κάτι τέτοιο πίσω από την σύνδεση της ιστορίας και της μουσικής ή λέτε να 'ναι τελείως τυχαίο;
Φαντάζομαι πολλοί από εσάς (όπως και εγώ) είδαν το Interstellar του Cristophen Nolan με μουσική του Hans Zimmer που βγήκε αυτές τις μέρες.
Δεν θέλω να αναλύσω το αν μου άρεσε η όχι (Spoiler: μου άρεσε ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ πολύ). Αυτό που θα 'θελα να συζητήσω μαζί σας είναι μία παρατήρηση που έκανα όσο έβλεπα την ταινία.
Προειδοποιώ ότι ίσως υπάρξουν κάποια Spoilers για την ταινία, γι αυτό αν δεν την είδε κάποιος καλύτερα να την δει και μετά να διαβάσει το post μου. :up
Αυτό που παρατήρησα λοιπόν είναι ότι όταν ακούγαμε την μουσική που θύμιζε τον χτύπο του ρολογιού ο ρυθμός ήταν στα 60bpm. Έβγαλα το ρολόι μου στον κινηματογράφο και το μέτρησα, μου φάνηκε just.
Αυτό συνεχίστηκε και στην υπόλοιπη ταινία ο ρυθμός ήταν στα 60bpm όσο δηλαδή ένα Γήινο δευτερόλεπτο. Λέω Γήινο γιατί όπως αναφέρθηκε και πολλές φορές στην ταινία και για όσους ασχολούνται λίγο με αστρονομία-φυσική, η Θεωρία της Σχετικότητας του Άινσταϊν η οποία λέει ότι η βαρύτητα καμπυλώνει τον χρόνο (με πολύ απλά λόγια). Άρα αλλιώς μετράει ο χρόνος στην Γη αλλιώς σε ένα σύστημα με μεγαλύτερη, μικρότερη βαρύτητα. Το δευτερόλεπτο δηλαδή διαρκεί διαφορετικό χρόνο εδώ απ' ότι π.χ. στον Κρόνο. Στην ταινία ακουγόταν συνέχεια το τέμπο των 60bpm (του Γήινου δευτερολέπτου) και το συνδίασα ως μία ανάμνηση της Γης στην ταινία, όταν ο πρωταγωνιστής και η ομάδα βρίσκονταν σε άλλα πλανητικά και μη συστήματα με άλλη βαρύτητα άρα και με άλλη εμπειρία του χρόνου. Αν και τα δευτερόλεπτα σε εκείνα τα συστήματα ήταν μικρότερα-μεγαλύτερα στην μουσική εξακολουθούσαν σταθερά τα 60 Γήινα bpm.
Αυτό όμως άλλαξε την στιγμή που ο πρωταγωνιστής μπήκε στον 5-διάστατο χώρο. Εκεί το τέμπο αλλοιώθηκε. Προσωπικά το προσδίδω στο ότι εκεί στις 5 διαστάσεις το δευτερόλεπτο μας ήταν αδιάφορο, δεν είχε σημασία και ίσως γι αυτό και η αλλαγή του τέμπο. Και ήταν και δεν ήταν στην Γη εκείνη τη στιγμή άρα δεν μας ένοιαζε σε πιο χωροχρονικό συνεχές βρίσκονταν.
Μπορεί βέβαια να το υπερ-αναλύω, να 'ναι όλα αυτά στο μυαλό μου, αλλά μιας και είναι το αντικείμενο που σπουδάζω προσπαθώ πάντα να μπω στο μυαλό του συνθέτη και να καταλάβω πώς σκέφτεται...
Εσείς τι γνώμη έχετε για αυτό; Πιστεύεται ότι θα μπρούσε να κρύβεται κάτι τέτοιο πίσω από την σύνδεση της ιστορίας και της μουσικής ή λέτε να 'ναι τελείως τυχαίο;