Superfunk είπε:
δεν ζουσα τοτε.. ;D...αλλα σιγουρα δεν εσκαγε μυτη στα live με παντοφλες και πυζαμες... ;D
αλλα νομιζω οτι καταλαβαινεις τι θελω να σου πω και απλα κανεις λεκτικους ακροβατισμους....
εξαλλου νομιζω οτι η κουβεντα ειναι για PERFORMING MUSICIANS και οχι για συνθετες.
Καταλαβαινω τι λες, αλλα δεν κανω ...λεκτικους ακροβατισμους (αν και ειναι καλοι για σκηνικη παρουσια) ;D
Ουτε θελω να σου ειμαι πνευμα αντιλογιας. Αν και αν ο Μοτσαρτ εβγαινε με παντοφλες, ισως να ηταν ο Παντελιδης της εποχης του ;D
Απλως το παραδειγμα του Μοτσαρτ, ηταν τελειο για να επισφραγισει αυτο που λεω εξ'αρχης...
Οτι η ΚΟΡΥΦΑΙΑ μουσικη, δεν εχει αναγκη απο τιποτα. Ισως ουτε καν απο ζωντανη παρουσιαση. Θα φτασει στα αυτια μας με τον ενα ή τον αλλο τροπο. Τουλαχιστον στις προ-mp3 εποχες.
Δεν ειμαι ρομαντικος, απλως αυτο που λεω εξ'αρχης, ειναι πως η ουσια, αντε να παρω πισω το 100%-ειναι το 90%, ειτε μιλαμε για μουσικη, ειτε για οποιαδηποτε αλλη δουλεια. Αν εισαι ο Μαμαω σε αυτο που κανεις, δεν προκειται να χαθεις. Αν εισαι ο Μαμαω, οχι απλως καλος ή μετριος.
Στις αλλες περιπτωσεις, το περιτυλιγμα μπορει να βοηθησει. Μπορει να σου δωσει αλλο ενα 10%. Αλλα αν εισαι στο 50%, θα πας απλως στο 60%.
Αν εισαι ο Μαμαω στο κομματι της ουσιας, και δεν διαχειριστεις σωστα το...εμφανισιακο, αντε να πας απο το 100% στο 90%. Να χαντακωθεις αποκλειεται.
Αλλωστε, και το να...βγαινεις σαν συνδικαλιστης της ΓΣΕΕ, αν η μουσικη σου γαμαει, οι περισσοτεροι θα το δουν ως...αποψη. ;D