- Μηνύματα
- 1,426
- Πόντοι
- 198
Αν και συμφωνώ με όσα λες για το 4.33, δεν πιστεύω πως μπορούμε να δούμε το έργο του Ξενάκη κάτω από το ίδιο πρίσμα. Ο Cage στοχάζεται πάνω στα όρια του ρόλου του συνθέτη, τη σχέση του ακροατή με το έργο, τη φύση του ίδιου του έργου, όλα αυτά σε μία χρονική περίοδο που αντίστοιχα ερωτήματα είχαν τεθεί και σε άλλα πεδία της δημιουργίας.Με το 4.33 μας καλεί να κάνουμε το ίδιο, είναι μία κίνηση, όπως σωστά λες, εννοιολογικής σημασίας.George_gr είπε:Προσωπική μου άποψη είναι ότι οι μουσικές αυτής της λογικής έχουν περισσότερο ιστορική/εξελικτική παρά αισθητική αξία. Αυτό που εννοώ είναι ότι κάποια μουσικά κινήματα εδράζουν την ύπαρξή τους περισσότερο σε κάποιο εξελικτικό βήμα που ορίζεται από κάποιο καλλιτεχνικό μεν εξωμουσικό δε μανιφέστο, παρά στο ότι αποσκοπούν να έχουν κάποιο συγκινησιακό αποτέλεσμα στον ακροατή τους.
Για παράδειγμα, το 4:33 του John Cage. Η ύπαρξη ενός τέτοιου μουσικού δημιουργήματος έχει νόημα μόνο αν το δούμε κατ αντιστοιχία του κινήματος στην τέχνη που γέννησε τον πίνακα "άσπρο τετράγωνο σε άπρο καμβά". Ως τέτοιο, και νόημα έχει, και σημαντικό έργο είναι. Αν όμως κάνουμε το άλμα και προσπαθήσουμε αισθητικά να εξηγήσουμε γιατί μας συγκινεί ένα τέτοιο μουσικό έργο τότε μάλλον θα αποτύχουμε αφού ποτέ δεν είχε τέτοια βάση η δημιουργία του.
Πιστεύω ότι κάτι αντίστοιχο μπορούμε να πούμε για τον Ξενάκη αλλά και πολλούς άλλους συνθέτες που κινούνται στο πλαίσιο αυτής της λογικής.
Δεν είμαι και ο πλέον αρμόδιος ή ειδικός, αλλά δεν νομίζω πως ο Ξενάκης κάνει εννοιολογική τέχνη. Ισως για πολλά έργα του να ισχύει αυτό που ισχύει και για ένα μεγάλο μέρος της σύγχρονης μουσικής, το ότι το κλειδί της πρόσληψης του έργου βρίσκεται εκτός του και στην κατανόηση του μηχανισμού που το παράγει, αλλά σε αντίθεση με τον Cage, αυτό που τελικά έχει σημασία είναι η μουσική η ίδια και όχι το μήνυμα.
Επίσης, ο Ξενάκης έχει πολύ διαφορετική αντίληψη για την τυχαιότητα από τον Cage. Και, μια και αναφέρθηκε το όνομα του, είχε και εκ διαμέτρου αντίθετη άποψη για τα πράγματα από τον Boulez.
Εγραψες.Νομίζω ότι ένα thread γι' αυτόν έπρεπε να υπάρχει αν μη τι άλλο στο noiz.
+1000 στα post των pipityri, Jazzjoker και LK.
Έγραψαν ότι θα έγραφα.
Να προσθέσω μόνο ότι η δημιουργία και ο χειρισμός της αρχιτεκτονικής των ήχων στο χώρο και το χρόνο, και η επίδραση του χειρισμού αυτού στο λογικό και στο ψυχικό κομμάτι του ακροατή, είναι αυτό που κάνει τα πραγματικά μεγάλα μουσικά έργα, να ξεχωρίζουν από τις μπαρούφες, οι οποίες στυλιστικά ή αισθητικά ανήκουν στον ίδιο χώρο, οποιοσδήποτε κι αν είναι αυτός.