Ιάννης Ξενάκης.

George_gr είπε:
Προσωπική μου άποψη είναι ότι οι μουσικές αυτής της λογικής έχουν περισσότερο ιστορική/εξελικτική παρά αισθητική αξία. Αυτό που εννοώ είναι ότι κάποια μουσικά κινήματα εδράζουν την ύπαρξή τους περισσότερο σε κάποιο εξελικτικό βήμα που ορίζεται από κάποιο καλλιτεχνικό μεν εξωμουσικό δε μανιφέστο, παρά στο ότι αποσκοπούν να έχουν κάποιο συγκινησιακό αποτέλεσμα στον ακροατή τους.

Για παράδειγμα, το 4:33 του John Cage. Η ύπαρξη ενός τέτοιου μουσικού δημιουργήματος έχει νόημα μόνο αν το δούμε κατ αντιστοιχία του κινήματος στην τέχνη που γέννησε τον πίνακα "άσπρο τετράγωνο σε άπρο καμβά". Ως τέτοιο, και νόημα έχει, και σημαντικό έργο είναι. Αν όμως κάνουμε το άλμα και προσπαθήσουμε αισθητικά να εξηγήσουμε γιατί μας συγκινεί ένα τέτοιο μουσικό έργο τότε μάλλον θα αποτύχουμε αφού ποτέ δεν είχε τέτοια βάση η δημιουργία του.

Πιστεύω ότι κάτι αντίστοιχο μπορούμε να πούμε για τον Ξενάκη αλλά και πολλούς άλλους συνθέτες που κινούνται στο πλαίσιο αυτής της λογικής.
Αν και συμφωνώ με όσα λες για το 4.33, δεν πιστεύω πως μπορούμε να δούμε το έργο του Ξενάκη κάτω από το ίδιο πρίσμα. Ο Cage στοχάζεται πάνω στα όρια του ρόλου του συνθέτη, τη σχέση του ακροατή με το έργο, τη φύση του ίδιου του έργου, όλα αυτά σε μία χρονική περίοδο που αντίστοιχα ερωτήματα είχαν τεθεί και σε άλλα πεδία της δημιουργίας.Με το 4.33 μας καλεί να κάνουμε το ίδιο, είναι μία κίνηση, όπως σωστά λες, εννοιολογικής σημασίας.

Δεν είμαι και ο πλέον αρμόδιος ή ειδικός, αλλά δεν νομίζω πως ο Ξενάκης κάνει εννοιολογική τέχνη. Ισως για πολλά έργα του να ισχύει αυτό που ισχύει και για ένα μεγάλο μέρος της σύγχρονης μουσικής, το ότι το κλειδί της πρόσληψης του έργου βρίσκεται εκτός του και στην κατανόηση του μηχανισμού που το παράγει, αλλά σε αντίθεση με τον Cage, αυτό που τελικά έχει σημασία είναι η μουσική η ίδια και όχι το μήνυμα.

Επίσης, ο Ξενάκης έχει πολύ διαφορετική αντίληψη για την τυχαιότητα από τον Cage. Και, μια και αναφέρθηκε το όνομα του, είχε και εκ διαμέτρου αντίθετη άποψη για τα πράγματα από τον Boulez.

Νομίζω ότι ένα thread γι' αυτόν έπρεπε να υπάρχει αν μη τι άλλο στο noiz.

+1000 στα post των pipityri, Jazzjoker και LK.

Έγραψαν ότι θα έγραφα.

Να προσθέσω μόνο ότι η δημιουργία και ο χειρισμός της αρχιτεκτονικής των ήχων στο χώρο και το χρόνο, και η επίδραση του χειρισμού αυτού στο λογικό και στο ψυχικό κομμάτι του ακροατή, είναι αυτό που κάνει τα πραγματικά μεγάλα μουσικά έργα, να ξεχωρίζουν από τις μπαρούφες, οι οποίες στυλιστικά ή αισθητικά ανήκουν στον ίδιο χώρο, οποιοσδήποτε κι αν είναι αυτός.
Εγραψες. :)

 
samy paraga είπε:
Όλα είναι μουσική, να σαν κι αυτό που έβαλα πριν μέρες και το αγνόησαν όλοι :D
απίθανο βίντεο και μουσική-σχεδόν-απτον-κινητήρα-κάπως-κάτι. Και μετά από τα άπειρα κοντινά πλάνα, όταν δείχνει όλη την ομάδα, είναι τέλεια και η χορογραφία.

 
O Zappa λέει κάπου πως οτιδήποτε είναι τέχνη, εφ όσον το βάλεις σε κορνίζα. Τι χρειάζεται για να γίνει αυτό, αναρωτιέμαι...μία κίνηση, μια αλλαγή στάσης απέναντι στα πράγματα που με περιβάλλουν, στους ήχους....τι χρειάζεται για να ακούσω αυτό που ακούει ο Samy?

 
pipityri είπε:
τι χρειάζεται για να ακούσω αυτό που ακούει ο Samy?
Ναρκωτικα?
idea.gif
 
pipityri είπε:
O Zappa λέει κάπου πως οτιδήποτε είναι τέχνη, εφ όσον το βάλεις σε κορνίζα. Τι χρειάζεται για να γίνει αυτό, αναρωτιέμαι...μία κίνηση, μια αλλαγή στάσης απέναντι στα πράγματα που με περιβάλλουν, στους ήχους....τι χρειάζεται για να ακούσω αυτό που ακούει ο Samy?
Παρακάμπτω το σκωπτικό σχόλιο του κυρίου Παπαθανασίου Περπλ  ;D ;D ;D και λέω πως για μένα που ΔΕΝ γνωρίζω μουσική θεωρία, αρκεί να ακούσω μελωδία, τόσο δύσκολο, μα και τόσο απλό και φαντάζομαι πως ο Ξενάκης, είναι πιο κοντά στη μελωδία, από ένα μοτέρ, ή ένα κλαδί. Απλά δεν έτυχε να το ακούσω εγώ.  :D

Το ΤΕΧΝΗ λίγο με περιορίζει ;)

 
Πιθανόν άσχετο, αλλά θέλω να ρωτήσω: έχετε την τάση να "οργανώνετε" στο μυαλό σας τους ήχους / θορύβους της καθημερινότητάς σας με μουσικούς τρόπους; πχ. με βάση το ρυθμό / μελωδία / αρμονία που κάποιοι ήχοι τριγύρω μας έχουν.

Με τρόπους πχ. που συμπίπτουν με κάτι που μελετάτε / παίζετε εκείνη την περίοδο (πχ. ένα ύφος / στυλ / τεχνική)

 
nickel είπε:
Πιθανόν άσχετο, αλλά θέλω να ρωτήσω: έχετε την τάση να "οργανώνετε" στο μυαλό σας τους ήχους / θορύβους της καθημερινότητάς σας με μουσικούς τρόπους; πχ. με βάση το ρυθμό / μελωδία / αρμονία που κάποιοι ήχοι τριγύρω μας έχουν.

Με τρόπους πχ. που συμπίπτουν με κάτι που μελετάτε / παίζετε εκείνη την περίοδο (πχ. ένα ύφος / στυλ / τεχνική)
Αυτό το έκανα πριν εκοσιπέντε χρόνια, στα λεωφορεία, στο δρόμο, όπου να 'ναι!

 
fusiongtr είπε:
Αυτό το έκανα πριν εκοσιπέντε χρόνια
Πιθανόν κάνεις λάθος αν το έκοψες, αλλά δεν είμαι παρά ο κανείς για να σου αποδείξει το αντίθετο.

  Μου αρκεί βέβαια που αναγνωρίζεις πως το έκανες κάποτε.

 
nickel είπε:
Πιθανόν άσχετο, αλλά θέλω να ρωτήσω: έχετε την τάση να "οργανώνετε" στο μυαλό σας τους ήχους / θορύβους της καθημερινότητάς σας με μουσικούς τρόπους; πχ. με βάση το ρυθμό / μελωδία / αρμονία που κάποιοι ήχοι τριγύρω μας έχουν.

Με τρόπους πχ. που συμπίπτουν με κάτι που μελετάτε / παίζετε εκείνη την περίοδο (πχ. ένα ύφος / στυλ / τεχνική)
Εγω παντα εβρισκα μελωδικό τον ήχο που κανει το...καζανάκι!

Κι άλλα πραγματα παραγουν μελωδία. Πχ το αυτοκίνητο της μάνας μου το ξεχώριζα απο τη νότα που έφτανε ο κινητήρας (και από το "ηχοχρωμα" βεβαιως). Το αεράκι όταν φυσάει τα κλαδιά (όχι δν το λέω για πόζα!). Το ασανσέρ. Μου έρχεται και το τρενο όταν μπαίνει στο σταθμό αλλά δεν έχω στο μυαλό ακριβώς τη "μελωδια" του.

Πολλά από αυτά τα ακούω στην καθημερινοτητά μου και σκέφτομαι τη μελωδία τους, άλλα ασυνείδητα, άλλα μου ερχεται να τα αναπαράξω με την κιθάρα. Είχα δει ένα γνωστό μου κιθαρίστα σε παλιο βίντεο που μιμούνταν επιτόπου την ανθρώπινη φωνή -πολύ το ζήλεψα αυτό το ταλέντο!

Αλλά να συμπίπτει με κατι που μελετάω εκίνο τον καιρό, όχι δε μου εχει συμβει. Μου ερχονται ομως συνήθως industrial/ambient τύπου ήχοι στο μυαλό, παρόμοιοι με τον ηχο "κινητήρα" που υπάρχει σε πολλά κομμάτια παρομοιου υφους (στην εισαγωγή συνήθως).

Ποιός είπε ότι το περιβάλλον μας δεν παραγει μελωδία;

 
theStratWithin είπε:
Εγω παντα εβρισκα μελωδικό τον ήχο που κανει το...καζανάκι!
Προφανώς δεν ασχολήθηκες  με τον ήχο που σε αναγκάζουν στη χρήση του καζανακίου, όπως είπες κι εσύ, ''ποιός είπε πως το περιβάλλον μας δεν παράγει μελωδία''

Αρκεί να μην έχουμε το μυαλό μας στα σκ@τ@  ;D

 
samy paraga είπε:
Προφανώς δεν ασχολήθηκες  με τον ήχο που σε αναγκάζουν στη χρήση του καζανακίου, όπως είπες κι εσύ, ''ποιός είπε πως το περιβάλλον μας δεν παράγει μελωδία''

Αρκεί να μην έχουμε το μυαλό μας στα σκ@τ@  ;D
Ε ειπαμε: το αεράκι που περναει μέσ'απ' τα κλαδιά !  ;DΔε με προσεχεις μου φαινεται

 
samy paraga είπε:
φαντάζομαι πως ο Ξενάκης, είναι πιο κοντά στη μελωδία, από ένα μοτέρ, ή ένα κλαδί. Απλά δεν έτυχε να το ακούσω εγώ.  :D
Για μένα δεν είναι τόσο κοντά σε μελωδία όσο σε εναλλασσόμενες κι αντίθετες ψυχολογικές καταστάσεις που όμως δεν φαίνεται ποτέ να τείνουν προς εξισορρόπηση. Αν έπρεπε να φανταστώ ένα αρχιτεκτονικό έργο ακούγοντας το κομμάτι αναγκαστικά θα έπεφτα σε κάτι στρεβλό, δύσκαμπτο χωρίς αρμονία στη μορφή. Αν πάλι βρισκόμουν σε συναυλία με τα έργα του θα περνούσα τον καιρό μου φλερτάροντας με την κοπέλα στο κυλικείο ξεκινώντας κουβέντα με φράσεις όπως:

- Το ήξερες ότι οι πυραμίδες χτίστηκαν από εξωγήινους;

ή

- Το ήξερες ότι ο Σπινόζα ήταν εβραίος;

 
Το κορίτσι του κυλικείου να το αφήσεις ήσυχο, αγαπητέ. Είναι δικό μου, το

είδα πρώτος.

 
Δεν πειράζει εγώ την πέφτω στην κυλικειτζού μόνο για να κάνω τη γυναίκα μου να ζηλέψει ούτως ή άλλως. Δεν έχω κανένα σκοπό να συνάψω σχέσεις οιασδήποτε φύσης μαζί της.

Μια γυναίκα μόνο έχω στη ζωή μου και κορόνα στο κεφάλι μου που είναι το ταίρι μου κι αν ποτέ με αφήσει επειδή γράφω μαλακίες στα ιντερνέτ θα πέσει ο ουρανός να με πλακώσει και θα με φάει η μαύρη η μαρμάγκα.

Dictated but not read

 
Jet72 είπε:
Η έννοια "πειραματικός" πιστεύετε ότι περιγράφει σε κάποιο βαθμό τον Ι.Ξ. ?
Τώρα μην πω τι γνώμη έχω για τον Ξενάκη και για τους άλλους απύθμενα ατάλαντους ακαδημαϊκούς που παροχετεύουν την διανοητική τους ευκοίλια με ιντελεκτουέλ γαρνιτούρες οίκοθεν και έξωθεν του IRCAM...

 
OurDarkness είπε:
Τώρα μην πω τι γνώμη έχω για τον Ξενάκη και για τους άλλους απύθμενα ατάλαντους ακαδημαϊκούς που παροχετεύουν την διανοητική τους ευκοίλια με ιντελεκτουέλ γαρνιτούρες οίκοθεν και έξωθεν του IRCAM...
Όχι πες.

 
Η μουσική του Ξενάκη είναι δεξιοτεχνική μουσική, δηλ. υπάρχει πρωτίστως για να χρησιμεύσει σαν όχημα για την έκφραση μίας συγκεκριμένης δεξιοτεχνικής αντίληψης.

Όπως και κάθε άλλη τέτοια μουσική, εκτιμάται μόνο από ανθρώπους που α) έχουν αντίληψη της δεξιοτεχνίας σε αυτήν, β) δεν ενοχλούνται από τον πρωταγωνιστικό ρόλο της, ο οποίος λειτουργεί εις βάρος άλλων παραμέτρων.

Όλοι οι υπόλοιποι, είτε αδιαφορούν, είτε ενοχλούνται, είτε προσαρμόζουν το αντιληπτικό τους επίπεδο ώστε να επιτρέπουν σε αυτή να συνυπάρχει με τις σκέψεις τους, κάνοντάς την "παρέα" χωρίς να της δίνουν ιδιαίτερη σημασία.

Προσωπικά, προτιμούσα / προτιμώ μουσικές που ισορροπούν ανάμεσα στη δεξιοτεχνία, την έκφραση αισθήματος και τον ακαδημαϊσμό... ο Στοκχάουζεν π.χ. τα κατάφερνε καλύτερα παρ' ότι (ή ίσως, επειδή) ήταν και λίγο τρελάρας.

 
trolley είπε:
.... Όπως και κάθε άλλη τέτοια μουσική, εκτιμάται μόνο από ανθρώπους που α) έχουν αντίληψη της δεξιοτεχνίας σε αυτήν, ....
Άρα δεν είναι οι ήχοι που μετράνε αλλά η ικανότητα να τους δομείς και να τους παράγεις. Καλά τα λέω;

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top