apos είπε:
Προσωπικά, δεν καταλαβαίνω πως μπορεί στην ερώτηση "Σας αρέσει το Χ?" να υπάρξει απάντηση "Το Χ δεν μου αρέσει εξ' ορισμού, γιατί δεν βρίσκω λόγο ύπαρξης στο Χ". Η ερώτηση, καλώς ή κακώς, ΔΕΝ είναι "Εγκρίνετε αυτό που κάνουμε;", αλλά "Σας αρέσει αυτό που κάνουμε;"
Ποιος ο λόγος να απαντήσεις, πέρα από του να βγάλεις ένα απωθημένο;
Όσο σωστά και αν είναι αυτά που λες (που μπορεί και να είναι πολύ σωστά, παρεμπιπτόντως), όταν τα λες σε άσχετο σημείο και απρόκλητα, καταντάνε απλά κομπλεξισμοί.
Κάθε τι υπάρχει για ένα λόγο. Αν δεν σου αρέσει που υπάρχει, απλά μην ασχολείσαι μαζί του. Ιδίως αν δεν σε ρωτάνε.
Τι είναι αυτά που λες ωρέ apos ;
Πόσην ώρα ακόμη θα λέτε αυτό το ψέμα;
Τόσο εγώ όσο και ένας-δύο άλλοι απαντήσαμε πλήρως στην ερώτηση που τέθηκε : οι διασκευές αυτές είναι κάκιστες, διότι δεν είναι καν διασκευές αλλά επανεκτελέσεις που προσπαθούν (μάταια) να μοιάζουν στο πρωτότυπο. Την κατάλαβες την απάντηση, ή να την ξαναγράψω με κεφαλαία;
Διασκευή είναι αυτό που έκανε ο Κόκερ στο With a Little Help From My Friends, κάνοντας το κομάτι καλύτερο από το πρωτότυπο (κατά γενική ομολογία) χωρίς να παραβιάσει την αρμονική του δομή. Εκτέλεση (και μάλιστα κακή) είναι αυτό που έκανε ο Νίνο στο τραγούδι των Νιρβάνα. Υπάρχει κανείς εδώ μέσα που δεν ξέρει τη διαφορά ανάμεσα σε μία προσπάθεια εκτέλεσης και σε μία διασκευή; Θα μας τρελάνετε;
Την είπαμε τη γνώμη μας, την ξαναείπαμε, άμα είναι ανάγκη να την ξαναπούμε - μη λέτε όμως άλλο το ίδιο ψέμα, βρείτε ένα άλλο να πείτε αν είναι απαραίτητο.
Αντί για επιχειρήματα, ακούω πάλι και πάλι ότι υπάρχει κακεντρέχεια, κομπλεξισμός και άλλα πολλά. Είσαστε με τα καλά σας; Έχεις πραγματικά την εντύπωση ότι έχω κάτι να ζηλέψω εγώ (σε οποιοδήποτε επίπεδο) από τη μπάντα του ignantios; Ούτε κοινούς στόχους έχουμε, ούτε διασκευές παίζω, ούτε η τεχνική με ενδιαφέρει, ούτε τίποτε από όλα όσα βλέπουμε στο βίντεο. Τι αντικείμενο έχει ο κομπλεξισμός λοιπόν;
Είπα ότι οι άνθρωποι φαίνονται ότι είναι καλοί μουσικοί (και σίγουρα έχουν λιώσει στην πρόβα, για να αποδώσουν αυτά που αποδίδουν), αλλά μία λανθασμένη νοοτροπία τους έχει καταδικάσει να νομίζουν ότι πρέπει να επενδύουν αυτό το ταλέντο στο να παρασταίνουν τους Τοτο. Αυτή τη νοοτροπία κράζω, με την επίγνωση ότι δεν την εφηύραν αυτοί και την βαθύτατη γνώση του πόσους (και πόσους) μουσικούς καταδίκασε στην μετριότητα και την μη-δημιουργικότητα.
Δηλαδή (συγνώμην κιόλας) θέλει πολύ μυαλό για να καταλάβεις ότι όποιος γράφει ένα τραγουδάκι με τρία ακόρντα δικό του, είναι πιο πλήρης από έναν που δεν γράφει κάτι δικό του; Θα ανατρέψετε εσείς τώρα (επειδή σας κάπνισε) όλα τα δεδομένα που έχουμε για όλη την ιστορία της τέχνης; Έχετε ακούσει για ζωγράφους που να αντιγράφουν πίνακες άλλων και να περνιούνται για σοβαροί ζωγράφοι; Έλεος πια...
Και κάτι ακόμη, καθότι δεν είμαστε και δεκαπέντε χρονών για να μας κάνετε πλακίτσα εσείς: η κριτική μου είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ήπια σε σχέση με την κριτική που θα δεχόντουσαν αν μπαίνανε ποτέ στα γραφεία ενός υπευθύνου δισκογραφικής εταιρείας για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους και άμε να πείσεις ΑΥΤΟΝ ότι είσαι μουσικός όταν του βάζεις το ντέμο με τα σπαστά αγγλικά και το σχετικό ρεπερτόριο. Και μην αρχίσετε τώρα τα περί ταύλας και τέτοια και ότι "εμείς δεν πάμε σοβαρά" διότι κανείς δεν κάθεται να κάνει τόσες πρόβες και να τα γυρνάει σε βίντεο και να ζητάει γνώμες ΑΝ κάπου στο μυαλό του δεν έχει την ιδέα να το πάει ΚΑΙ σοβαρά.
Αντί να κατηγορείτε εμένα με προσωπικές αιχμές ("πόσοι χάρηκαν όταν έφυγα κλπ), κοιτάξτε να καταλάβετε ότι αυτά είναι για το καλό σας, αλλιώς,
καλή διαδρομή αλλά όχι με αιχμές για εμένα - είμαι πάνω από αυτά που υπαινίσεστε και το ξέρουν όλοι όσοι με ξέρουν.