Ερώτηση για fender jazz

xkomo

Νέο μέλος
Μηνύματα
8
Πόντοι
1
Ήρθε η ώρα να πάρω το πρώτο μου fender jazz. Καλά λόγια γράφονται για το μετά 2008 american standard και ειδικά μετά το 12 που τα μπάσα φοράνε τους custom shop μαγνήτες. Απο την άλλη πολύ καλά λόγια λέγονται για τα διάφορα vintage reissue jazzes. Πιστεύετε οτι αξίζει κανείς να δώσει + 700 ευρώ για να πάρει ενα reissue jazz ή αρκεί ένα american standard? Απο θέμα ήχου (γιατι απο θέμα αισθησής θα υπάρχει σίγουρα διαφορά) το american standard έχει τον κλασσικό jazz ήχο???

Ευχαριστώ!

 
xkomo είπε:
Απο θέμα ήχου (γιατι απο θέμα αισθησής θα υπάρχει σίγουρα διαφορά) το american standard έχει τον κλασσικό jazz ήχο??
;DΈλεος.

 
xkomo είπε:
Απο θέμα ήχου (γιατι απο θέμα αισθησής θα υπάρχει σίγουρα διαφορά) το american standard έχει τον κλασσικό jazz ήχο???
όχι!!! το standard  έχει τον στάνταρ ήχο , το classic, έχει τον κλασικό ήχο  ::)

 
Φιλε μου εκτιμω οτι η περιπτωση του american std ειναι η πιο ορθολογικη επιλογη απο ολες τις αποψεις. Ειναι ουτως ή αλλως ενα εξαιρετικο οργανο αν θες οπωσδηποτε fender φυσικα φυσικα.... ;). Οσο για τα vr θα ηθελα να σου επισημανω οτι εχουν την ιδιαιτεροτητα του U shape neck (νομιζω ολα) οποτε αν δεν εχεις πιασει ξανα τετοιο μανικι ρισκαρεις λιγο να μην σε βολεψει. Εκτος και αν εισαι "συλλεκτης"...ΜΦΧ

 
Καλύτερα πάνε να δοκιμάσεις μερικά να καταλάβεις και τον ήχο καλύτερα και το feel που έχουνε όσον αφορά τα μανίκια για να δεις πιο σε βολεύει (C shaped (slim/modern), U shaped).

2 ακόμα καλές επιλογές για jazz κατ'εμέ κοντά στη τιμή του std είναι το geddy lee (αν δεν έχεις κόλλημα με τα branded) το οποίο στα λεφτά του το θεωρώ καλύτερη επιλογή από το std. Και το american special που έχω εγώ και προσωπικά είμαι υπέρ ευχαριστημένος, για τα γούστα μου ιδίως με το λεπτό μανίκι που με βόλεψε αφάνταστα :).

 
Μη σε τρομάζει  το ''U'' ειδικά  στα jazz που έχουν λεπτά μανικια.

Πληροφοριακά τα vintage reissue είναι  φτιαγμένα  με τα specs  της εκάστοτε era, ( βλέπε βερνίκια (νίτρο) διάφορα shapes  αλλά  και round lam  στα μανίκια  κλπ. ) για να δίνουν το vibe της εποχής.

Ηχητικά  τώρα  τον  jazz ήχο  είναι  αυτονόητο οτι θα τον πάρεις  από όλα,  σαφώς υπάρχουν μικροδιαφορές  αλλά θέλουν άλλου είδους προσέγγιση. 

 
lgbesios είπε:
Μη σε τρομάζει  το ''U'' ειδικά  στα jazz που έχουν λεπτά μανικια.
Ίσα-ίσα που στα Jazz μ' αρέσει περισσότερο το U από τα πολύ λεπτά (το Geddy Lee νομίζω).

Στα Ρ δεν το παλεύω.

 
+ στα  am. standard  ( αλλά και στα special νομίζω ) έναντι τον vintage  , είναι οτι έχουν  ενίσχυση απο μπάρες γραφίτη στο μπράτσο που βοηθούν  πολύ  στην λειτουργία  του truss rod  για την αποφυγή σκεβρωμάτων  dead spots κλπ

Κάποιοι  λένε  οτι  το παραπάνω  επηρεάζει  τον ήχο....κουραφέξαλα. 

audiokostas είπε:
Στα Ρ δεν το παλεύω.
Ναι! στα P παραπάει.

 
Προσωπικα θα απεφευγα τις γενικοτητες του τυπου ολα της ταδε χρονιας ειναι καλα και της ταδε υποδυεστερα. Το καλο με το συγκεκριμενο μπασο ειναι οτι ακομα και στην Ελλαδα καπου θα βρεις να δοκιμασεις. Αν θες να αγορασεις και απο εξωτερικο τα καινουρια και μεταχειρισμενα ειναι αμετρητα.

Εγω εχω ενα American Series 2000 το οποιο και κλασικο ηχο μου δινει και ολα τα ειδη της μουσικης παιζει ανετα αλλα μεγαλο ρολο παιζει και ο ενισχυτης. Παντου το ιδιο δεν ακουγεται.

Για neck profile απ' οσο γνωριζω ολα τα Jazz εχουν medium προς λεπτο. Ειλικρινα δε μπορω να καταλαβω ποσο λεπτο το θελουν καποιοι που τρελαινονται με το Geddy Lee. Πολυ λεπτο χωρις μπαρες γραφιτη δε μου φαινεται συνταγη μακροζωιας...

 
Superfunk είπε:
Ειναι επειδη δεν εισαι πραγματικος ανδρας.... ;D
Τρου αλλά σιγά μη κλάψω, σιγά μη μετρηθώ.

Μ' αρέσουν επίσης τα medium και short scale και έχω άλλες τέτοιες προτιμήσεις που κάνουν τις πολλές και φανατικές θαυμάστριές μου καμιά φορά να απορούν....

Αλλά Vogue δεν παίρνω. Αν και θα χε πλάκα να αγόραζα καμιά μέρα το Γερμανικό.... (μπουχαχαχα)

Ας αφήσουμε όμως τον φίλο μας να βρει τον Jazz ήχο του και ας το κάνουμε κwλο το μαγαζί αλλού.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
KostasP είπε:
Ειλικρινα δε μπορω να καταλαβω ποσο λεπτο το θελουν καποιοι που τρελαινονται με το Geddy Lee. Πολυ λεπτο χωρις μπαρες γραφιτη δε μου φαινεται συνταγη μακροζωιας...
Το δικό μου που είναι από το '97 μακροημερεύει  ;)

Εντάξει, έχει μια «σχετική ευαισθησία» (εντός πολλών εισαγωγικών), αλλά τίποτα το συγκλονιστικό. Το «δράμα» είναι αλλού: Η βέργα ρυθμίζει από κάτω, οπότε έχει ξεβίδωμα pickguard, το οποίο είναι βαρετό.

Πάντως ζώντας δίπλα από τη θάλασσα και με αβέρτα υγρασία, χρειάζεται (κατά βάση) δύο set up τον χρόνο, κυρίως στις αλλαγές της σεζόν (χειμώνας/ καλοκαίρι). 

 
Terry RoscoeBeck5 είπε:
Πάντως ζώντας δίπλα από τη θάλασσα και με αβέρτα υγρασία, χρειάζεται (κατά βάση) δύο set up τον χρόνο, κυρίως στις αλλαγές της σεζόν (χειμώνας/ καλοκαίρι). 
Μήπως να μετακόμιζες στο...Βερολίνο? ;D

 
Terry RoscoeBeck5 είπε:
Το «δράμα» είναι αλλού: Η βέργα ρυθμίζει από κάτω, οπότε έχει ξεβίδωμα pickguard, το οποίο είναι βαρετό.
Και γιατί δεν κόβεις εκείνο το σημείο του pickguard ?

Λυπάσαι το συλλεκτικό πλαστικό;

 
audiokostas είπε:
Και γιατί δεν κόβεις εκείνο το σημείο του pickguard ?

Λυπάσαι το συλλεκτικό πλαστικό;
Όχι, απλά δεν μου αρέσει από αισθητικής άποψης.

@Marathon: Μπα... άσε φίλος, δεν μου αρέσουν τα σνίτσελ  ;D

 
Terry RoscoeBeck5 είπε:
Όχι, απλά δεν μου αρέσει από αισθητικής άποψης.
Δώσε να στο σχεδιάσει ο Λάκης.

Σε Ιταλικό στυλ.

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top