ένα τραγούδι της Pink

harilatron είπε:
Πολύ βαθυστόχαστο αυτό muddypete. Εχεις μαθητεύσει πλάι στον Derrida? :)
προς το συγκεκριμένο κομμάτι και μένα μου φαινόταν λίγο fake και μου έκανε εντύπωση γτ ενάς γνωστός μου συγκινή8ηκε κιόλας  :-X

τώρα ως προς Derrida,Lacan  και αποδομήσεις ας το αφήσουμε καλύτερα  :P

 
Νομίζω ότι κρίνουμε με τα δικά μας δεδομένα. Πάντα πίστευα (και πιστεύω δηλαδή) ότι οι Αμερικάνοι είναι ένας λαός που σπάνια πολιτικοποιείται. Απόδειξη σε αυτό είναι ότι ευαισθητοποιήθηκε μαζικά κατά τον πόλεμο του βιετνάμ και του ιράκ, αλλά έμεινε άπραγος σε πάρα πολλά παρόμοια συμβάντα.

Δεν θα τους βάλω όλους στο ίδιο σακί όμως. Οι καλλιτέχνες (κατά τη δική μου άποψη πάντα) είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ να είναι πιό ευαίσθητοι σε όλα τα ζητήματα. Την Pink ούτε την πολυγουστάρω με το στυλ της ούτε μου πολυαρέσει η μουσική της. Όμως ξεπέρασε το ψευτοσταριλίκι που πουλάνε τα pop idols και το "δε με νοιάζει τίποτα, ας φάω ένα ντόνατ" και ευαισθητοποιήθηκε. Και είναι κι ένα τραγούδι που δεν το "έθαψε" αλλά το έπαιξε και live.

Αν μας φαίνεται λίγο κρυόμπλαστο ή χαζό, είναι λόγω καταβολών. Αυτοί δεν είχαν ποτέ, και δεν προβλέπεται να έχουν, μια ΚΝΕ (ή οποιαδήποτε νεολαία) με χίλια δυο συλλαλητήρια και τραγούδια και καλλιτέχνες και πορείες και και και....

Από μένα +1 στην Pink (και σε οποιαδήποτε Pink) που κοιτάει λίγο πιό έξω από το γυαλί του Mtv

 
Το θέμα είναι ότι φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι.  :)

(Συγχωρήστε τα υψηλά νοήματα, είναι για να συνεννοηθούμε με τον muddypete).

 
kontras είπε:
Αν μας φαίνεται λίγο κρυόμπλαστο ή χαζό, είναι λόγω καταβολών. Αυτοί δεν είχαν ποτέ, και δεν προβλέπεται να έχουν, μια ΚΝΕ (ή οποιαδήποτε νεολαία) με χίλια δυο συλλαλητήρια και τραγούδια και καλλιτέχνες και πορείες και και και....
Δεν είναι αλήθεια αυτό. Το πολιτικό τραγούδι στις ΗΠΑ έχει τη δική του ιστορία. Απο το (πρόσφατο ξεθαμμένο για διαφήμιση ουισκι) "which side are you on boys?" των συνδικάτων ανθρακορύχων, στο αντιπολεμικό τραγούδι των 60's - mid-70's με τους weathermen, τον dylan, την joan baez και λοιπούς, στους mc5, στο σκληρά πολιτικό punk και στο hardcore των 80's, στο στρατευμένο hiphop των 90's, στους μαύρους πάνθηρες dead prez, στους roots και the coup, στους rage against the machine και σε άπειρους άλλους.

Kαι καλλιτέχνες υπάρχουν, και πορείες και τραγούδια ανάλογα την περίοδο.

Η αμερική δεν είναι η pink, εκτός αν αυτό επιλέγει κάποιος να βλέπει.

 
harilatron είπε:
Το θέμα είναι ότι φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι.  :)

(Συγχωρήστε τα υψηλά νοήματα, είναι για να συνεννοηθούμε με τον muddypete).
Ολα τα χε η Μαριωρη ο φερετζες της ελειπε!

Ολο κ καπου θα κολλαει αυτο..Ο αλλος υψηλος νοημων να εξηγησει στους παριες.! ;D

Ω, ειναι κ οι RATM!Σωστα..

Pink και..Ροζ αλογα μετα...  ::)

 
nihilnull είπε:
Η αμερική δεν είναι η pink, εκτός αν αυτό επιλέγει κάποιος να βλέπει.
Φυσικά και δεν είναι μόνο αυτή. το θέμα είναι ότι αυτή βγήκε το έπαιξε και χαίρετε. Στην Ελλάδα ούτε οι "ψαγμένοι" δεν κράζουν, πόσο μάλλον οι πιο mainstream!!!

κατά τάλλα τα γνώστα, βλάκες και ζώα οι αμερικανοί.....

 
boukas είπε:
Φυσικά και δεν είναι μόνο αυτή. το θέμα είναι ότι αυτή βγήκε το έπαιξε και χαίρετε. Στην Ελλάδα ούτε οι "ψαγμένοι" δεν κράζουν, πόσο μάλλον οι πιο mainstream!!!
Ούτε αυτό είναι αλήθεια. Και στην ελλάδα πολύς κόσμος ("ψαγμένος" ή όχι, δε ξέρω) "κράζει".

 
Κράζει τί; μη μου πεις τους αμερικανούς.......

Πάντως κοιτάζοντας τη δισκογραφία, αν εξαιρέσω τον σφακιανάκη δεν έχω δει καποιον άλλον από τους αναγνωρίσιμους, να ξεφεύγει λίγο από το γνωστό ρεπερτόριο........

 
Mπα μωρέ, υπάρχουν διάφορα παραδείγματα.

Να δύο, μάλιστα απο διαφορετική πολιτική σκοπιά. Oι active member είναι χρωματισμένοι αριστεροί και οι αρτέμης - ευθύμης ανοίκουν πλέον στην εθνικιστική δεξιά. Το μεν σε αντιπολεμικό φεστιβάλ στο σύνταγμα κατα τον πόλεμο στο κόσοβο με ζωντανή αναμετάδoση απο τον σκαι, το δε στα φετινά mad video music awards.

http://uk.youtube.com/watch?v=af4j8Nid71U

http://uk.youtube.com/watch?v=AH48Zyl-cs4

 
Στο συνταγμα οι Active Member?Πως νομιζα εγω οτι το live στη Γιουγκοσλαβια(η καπου εκει τεσπα)?

"Μ ενα καμενο διαβατηριο δεν διωχνεις τις ΗΠΑ"

..Στιχος του Νικιτα Κλιντ στο "Απομυθοποιηση τωρα" απ τις μετεπειτα Ροδες.. :-\

Το θεμα δν ειναι να τολμησεις να πεις κατι σ ενα live κ μονο αυτο..

Τουλαχιστον τωρα που θυμηθηκα τους Rage, εχω ενα αντιπαραδειγμα! 8)

 
Ενα ακομα γκρουπ που χωνει (και μου φαινεται περιεργο που δεν αναφερθηκε ακομα) ειναι οι System Of A Dοwn. Για οσους δε ξερουν, οι τυποι ειναι Αρμενιοι, και ασχολουνται γενικα με πολιτικο-πραματα σων ΗΠΑ, αλλα κυριοτερα για κατι που τους αφορα πιο αμεσα, τη γενοκτονια των Αρμενιων απο τους Τουρκους. Μαλιστα ο τραγουδιστης προσφατα δηλωσε οτι θα δεχοντουσαν να εκπροσωπησουν την Αρμενια στη Eurovision αμα τους επιτρεποταν να γραψουν κομματι σχετικο με τη γενοκτονια (δυσκολο πιστευω)...

 
Ε μάστορες ξεφύγαμε. Το θέμα έχει να κάνει με την pink και η κριτική μου έχει να κάνει με τους αντίστοιχους καλλιτέχνες της Ελλάδας. Δε νομίζω ότι οι active member παίζουν σε αυτήν την κλίμακα.

Μην συγκρίνουμε μήλα και αχλάδια

Άσχετο αλλά πλέον οι soad διαλύθηκαν, ή μαλλον μπήκαν σε μόνιμο πάγο, μέχρι να έλθει το πληρωμα του χρόνου

 
Φίλε nihilnull

είδες που κι εσύ αναφέρεσαι σε καλλιτέχνες του παρελθόντος; οι περισσότεροι από αυτούς έκαναν καρριέρα λόγω πολιτικών συνθηκών επί Βιετνάμ. Σήμερα; Και όταν λέω σήμερα εννοώ τα τελευταία 15 χρόνια.

Σίγουρα υπάρχουν εξαιρέσεις, είναι πραγματικά ελάχιστες όμως. Το which side are you on είναι από τα 50s. Οι Dylan, Baez κλπ είναι παρελθόν...

Αυτό που μου κανε μεγαλύτερη εντύπωση, που δεν το ήξερα δηλαδή, είναι που λες ότι οι TXC το γύρισαν σε εθνικιστική δεξιά! Δεν τους παρακολούθησα και πολύ, το πρώτο τους άλμπουμ είχα ακούσει μόνο. Μου φαίνεται πάρα πολύ περίεργο

 
Κοίταξε, όντως αυτό το τραγούδι βρέθηκε στο peak του κατα τον πόλεμο του βιετναμ, των hippies, της σεξουαλικής απελευθέρωσης κλπ, όμως σε κάθε περίοδο που τα πράγματα είναι κάπως πιο κρίσιμα διάφοροι καλλιτέχνες εκφράζονται πιο πολιτικά. Όπως συνέβη και στον πόλεμο του κόλπου έτσι και τώρα μετά τους πύργους, την εισβολή στο αφγανιστάν και τον πόλεμο στο ιρακ βγαίνουν απο διάφορες μεριές φωνές που "κράζουν" ή απλως επηρεάζονται απο το τι τρέχει ή απλως πουλάνε γιατι αυτό το ύφος επηρεάζει το κοινό αίσθημα (αυτό νομίζω οτι κάνει και η pink). Αν προσέξεις στο ίδιο ύφος με την pink αντιπολεμικά, "διαμαρτυρόμενα" κομμάτια έχουν κάνει επίσης η madonna (με το κλιπ του american life που μάλιστα λογοκρίθηκε), οι green day, o eminem και ακόμα και οι metallica σε κλιπ απο το νέο τους δίσκο (the day that never comes) έχουν "αντιπολεμικό" μήνυμα με αμερικανούς στρατιώτες και μουσουλμάνους. Διάφορα επίσης απο τα μεγαλύτερα ονόματα της αμερικανικής rock σκηνής έχουν ιδρύσει μη κυβερνητική οργάνωση με σκοπό αποκλειστικά την πολιτική δράση. Είναι οι axis of justice όπου συμμετέχουν μεταξύ άλλων ο tankian (system of a down), o morello (ratm, audioslave), o cornell (soundgarden, audioslave), o keenan (tool) και πολλοί άλλοι. Οι δε a perfect circle στο emotive κάναν ένα δίσκο μόνο με διασκευές σε πολιτικά κομμάτια. Τώρα στον μη mainstream χώρο τα παραδείγματα είναι ακόμη περισσότερα, απλά θέλω να σου δείξω ότι δεν είναι η pink η εξαίρεση στον κανόνα αλλά είναι κάτι που συνηθίζεται γενικά ειδικά μετά την 11η σεπτεμβρίου.

Οι txc τώρα είναι ξεχωριστό topic απο μόνοι τους, αν παρακολουθήσεις την δισκογραφία τους ήδη απο τον τρίτο δίσκο τους (έσσεται ήμαρ) έχουν αλλάξει οριστικά ύφος σε σχέση με τον πρώτο τους (όπου ήταν αναρχικοί) και είναι κάτι που δηλώνουν τακτικά σε συνεντεύξεις τους. Μετά την διάλυση των txc οι αρτέμης ευθύμης συνεχίζουν στο ίδιο ύφος με στίχους για την ορθοδοξία, την αρχαία ελλάδα, το ελληνικό πνεύμα κλπ.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top