Να της κάνει και συνεδρίες (σε έναν καλό shrink) μαζί με άλλες "παρεξηγημένες" κιθάρες...Που ξέρεις μπορεί τελικά να πάρει τα πάνω της (στα μάτια του κι όχι μόνο...?) και ίσως να του κάτσει!?κάνε της ένα ψυχολογικό σέρβις και θα κελαηδήσει!
Να της κάνει και συνεδρίες (σε έναν καλό shrink) μαζί με άλλες "παρεξηγημένες" κιθάρες...Που ξέρεις μπορεί τελικά να πάρει τα πάνω της (στα μάτια του κι όχι μόνο...?) και ίσως να του κάτσει!?κάνε της ένα ψυχολογικό σέρβις και θα κελαηδήσει!
Να της κάνει και συνεδρίες (σε έναν καλό shrink) μαζί με άλλες "παρεξηγημένες" κιθάρες...Που ξέρεις μπορεί τελικά να πάρει τα πάνω της (στα μάτια του κι όχι μόνο...?) και ίσως να του κάτσει!?
Στην αρχή έβαλα "χα χα" στο παραπάνω σχόλιο, αλλά μετά σκέφτηκα ότι σε τέτοια παλιά όργανα δεν πειράζουν τα εσώψυχα τους και το έσβησα. Εσωτερικά μην πειράζεις τίποτα, η "μπίχλα" και η σκόνη δίνουν άλλο αέρα και ήχο.... το πολύ πολύ δες τα τάστα, το μπράτσο, το action, το ύψος των μαγνητών and thats all!χα χαχααχ
Εννοώ στα εσωτερικά της ?
Εγώ ακόμα χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο γιατί έδωσα μια μεγάλη αδελφή της για τα μάτια μιας Strat!
Σοβαρότατα και ειλικρινέστατα, την Yamaha! Καλοί οι μονοί αλλά οι διπλοί, για το είδος μουσικής που παίζω και που μ'αρέσει, είναι one way road. Πέρα όμως απ'τον ήχο, η απτή πχιότητα, το χοντρούτσικο μπράτσο και η ομορφιά της (εντάξει υποκειμενικό αυτό...) για μένα είναι αναντικατάστατα. Τα μόνα μείον, το βάρος, η άβολη θέση της στο καθιστικό παίξιμο και το 2o strap στο σώμα (πίσω απ'το μπράτσο και όχι στο "κέρατο")Φώτη, σοβαρά και ειλικρινά τώρα, αν (λέω αν) τότε που την έδωσες, είχες την τωρινή σου εμπειρία αλλά με τις τότε συνθήκες (πχ μπορεί να ήθελες μονούς και strat), τι θα προτιμούσες?
Την yamaha ή την strat?
Μην μου πεις θα μάζευα χρήματα, κλπ, μια από τις δύο θέλω να διαλέξεις.