- Μηνύματα
- 22,246
- Πόντοι
- 2,148
https://www.youtube.com/watch?v=uuEhkrF0TBM
Δεκαετία '80, σπόρος εγώ, αυτό ήταν η μουσική των τίτλων της εκπομπης Παρασκήνιο. Κάθε φορά που το άκουγα χ*ζόμουν επάνω μου...βασικά 35 χρόνια μετά δεν έχει αλλάξει τίποτα, πάλι μου σηκώνεται η τρίχα και είναι σαν μουσική υπόκρουση κάποιου εφιάλτη μου.
Στο δικό μου το βιβλίο, οποιοσδήποτε καλλιτέχνης (ανεξαρτήτως τύπου τέχνης) καταφέρει έστω και με ένα έργο του να με "αγγιξει" (= να μου προκαλέσει οποιουδηποτε τύπου έντονο συναίσθημα) είναι κορυφαίος.
Ο ΒΠ ήταν κορυφαίος για μερικές ντουζίνες περισσοτερους λόγους απο αυτόν.
Ο Βαγγέλης δυστυχώς ήταν και επέμενε (και καλά έκανε) να είναι αυτοδίδακτος.
Αυτή η έλλειψη επίσημης μουσικής παιδείας τον κρατούσε για πάντα στο περιθώριο. Η μεγάλη κλασική σχολή δεν τον αναγνώριζε αλλά ούτε και οι μεγάλοι θεσμοί. Για τον λόγο αυτό πχ δεν προτάθηκε για το εξαίσιο 1492.
Το κατόρθωμά του φυσικά ήταν ακριβώς αυτό το "μειονέκτημα". Πέτυχε την διεθνή φήμη χωρίς να έχει τη "βούλα". Και αυτό έτσουζε για πολλούς