Θα γράψω μια αρχική εντύπωση, μιας και λόγω ταξιδιών κλπ, μόνο ένα απόγευμα πρόλαβα να την χαρώ μαζί με
@Spyros Delta στο ριγκ του Σπύρου.
Τώρα περιμένει υπομονετικά πακεταρισμένη να πάρει το δρόμο της για το σπίτι της στην Βαρσοβία...
Εννοείται θα ακολουθήσει, πλήρης αναφορά και κλιπς μόλις κουμπώσει στο ριγκ μου, που ξέρω καλά, με ενισχυτή, καμπίνα, μικρόφωνο κλπ.
Σε γενικές γραμμές βγήκε αυτό που ήθελα: αίσθηση και σαστέιν Les Paul, single coil articulation, μοναδική υφή στο μπράτσο και εργονομία.
Ο συνδυασμός κσύλων, οι μαγνήτες και το γεγονός οτι είναι hollow, φτιάχνουν ένα μοναδικό αέρινο ήχο, που δεν φέρνει σε κάτι συγκεκριμένο πχ λες πολ, στρατ, τελε κλπ. Είναι κάτι απο μόνη της.
Στη θέση νεκ έχει χαρακτήρα λες πολ, με πολύ σαστέιν κλπ, αλλά κρατάει μια καθαρότητα λόγω staple Ρ90. Είναι κάπως πιο σφιχτά τα μπάσα σε σχέση με ένα κλασσικό Les Paul/P90 συνδυασμό.
Η μεσαία θέση είναι η αγαπημένη μου. Γεμάτη και κόβει ωραία.
Στη γέφυρα ο special T, αν και τον περίμενα πιο bright, είναι κάπως πιο στρογγυλεμένος, πιθανόν λόγω της brass γέφυρας.
Απο άποψη κατασκευής, δεν θα σχολιάσω άλλο...τα είπαμε ήδη...δεν το πιστεύω ακόμα οτι κρατάω τέτοιο πράγμα στα χέρια μου!
...και μια φωτό στη θήκη της.
Πόσο καιρό το λέω; - υπενθυμίζοντας βέβαια την ατάκα του "τιτάνα" Κώστα Χάτσιου που μας το έλεγε αυτό από τις αρχές των '90s
