Δείξτε μας την γωνιά σας.

Εχω μιλησει με πολλες γυναικες  {που δεν εχουν σχεση με οποιασδηποτε μορφης τεχνη} που μου ειπαν οτι τους "γοητευει" η συνύπαρξη με εναν καλλιτεχνη. 

Ναι απεξω ισως φαινομαστε γοητευτικοι.

.Αυτή η φευγα...που εχουμε...οταν ο κοσμος χανεται και εμεις προσπαθουμε το κανουμε το τελειο bend..η το πιο smooth roll.

Το προβλημα με τις γυναικες κ τους καλλιτεχνες , ξεκιναει απο την στιγμη που θα βιωσει στο πετσι της, τι σημαινει καλλιτεχνης.

Το εγωκεντρισμο, την αναγκη για απομονωση..την ελλειψη ωραριου- στο οτι για τον συγκεκριμενο αντρα δεν θα ειναι το κεντρο του συμπαντος..

Και εκει ξεκιναει η διεκδικηση..ενδιαφεροντος - χωρου κ χρονου.

Δεν θεωρω οτι υπαρχει καλλιτεχνης που  να μην ειναι σε καποιο βαθμο εγωκεντρικος..Και νομιζω οτι ειναι απολυτα λογικο οταν εχεις περασει 20.χιλ ωρες με τον εαυτο σου...κανοντας αυτο που αγαπας ΕΣΥ περισσοτερο.

Ειναι αναποφευκτο.

Να σας πω επισης οτι μαθητες μου μεγαλύτερης ηλικιας εχουν σταματησει αυτο που ονειρευοντουσαν ολη τους την ζωη- να μαθουν τυμπανα....λογω συζυγου ..

Τυχερος οποιος εχει βρει συντροφο που τον στηρίζει σε ολη αυτο το ταξιδι.

Ακομα πιο τυχερος αυτος που εχει βρει συνταξιδιώτη, επισης καλλιτεχνη -{ αν κ εχω ακουσει κ σε αυτη τη  περιπτωση να βγαινουν περιεργοι ανταγωνισμοι που οδηγουσαν σε ακυρους καυγαδες στη  σχεση...οταν αυτη εκανε περισσοτερες συναυλιες απο αυτον..}

 
Προσπαθώ χρόνια να σκεφτώ έναν καλό λογο που  θα με οδηγούσε στον γάμο. 

Όταν λεω γάμο τον εννοώ κυρίως με τη νομική του έννοια. ..διότι στο φινάλε αν γουστάρεις εναν άνθρωπο ,κάτσε και μαζι του ....φρομ χηαρ του ιντερνιτυ.

Ο μόνος λοιπόν λόγος που θα παντρευόμουν θα 'τανε η απόκτηση κάποιου "σοβαρού"  διαβατηρίου/ ιθαγένειας.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Προσπαθώ χρόνια να σκεφτώ έναν καλό λογο που  θα με οδηγούσε στον γάμο. 

Όταν λεω γάμο τον εννοώ κυρίως με τη νομική του έννοια. ..διότι στο φινάλε αν γουστάρεις εναν άνθρωπο ,κάτσε και μαζι του ....φρομ χηαρ του ιντερνιτυ.

Ο μόνος λοιπόν λόγος που θα παντρευόμουν θα 'τανε η απόκτηση κάποιου "σοβαρού"  διαβατηρίου/ ιθαγένειας.
Νομιζω οτι η υποθεση γαμος στα επομενα 100 χρονια θα ειναι μια παρωχυμενη κατασταση του παρελθόντος.

Ηδη υπαρχουν χωρες που εξισωνουν την εννοια του γαμου με 2 χρονια συμβιωσης και μονο. Το μονο που απαιτειται ειναι  2 μαρτυρες και ενας κοινος λογαριασμους πχ τηλεφωνου.

Ουτε χαρτουρα ουτε τιποτα.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Νομιζω οτι η υποθεση γαμος στα επομενα 100 χρονια θα ειναι μια παρωχυμενη κατασταση του παρελθόντος.

Ηδη υπαρχουν χωρες που εξισωνουν την εννοια του γαμου με 2 χρονια συμβιωσης και μονο. 2 μαρτυρες και ενας κοινος λογαριασμους πχ τηλεφωνου.

Ουτε χαρτουρα ουτε τιποτα.
Ειναι παρωχυμενο σχήμα αλλά οπως και να το πεις "συμβίωση"  ή οπως αλλιώς ειναι ενα  απαραδεκτο νομικό σχήμα. ...στο μετρο που η βάση του υποτίθεται οτι είναι η ανθρώπινη σχέση. ..  Πανω σε μια τέτοια βάση δεν χωράει για εμενα κρατικός παρεμβατισμος.

Πεστο εταιρία . ...να ξέρουμε και με τι έχουμε να κάνουμε και πως θα επιλέξουμε.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Το θέμα δεν είναι ο γάμος με την τυπική/νομική του διάσταση, αλλά η ίδια η συμβίωση με γάμο ή άνευ.

Αυτή την στιγμή ο γάμος έχει κάποια τυπικά/νομικά/οικονομικά/φορολογικά/κλπ προνόμια για το ζευγάρι και τα τέκνα (αν υπάρχουν).

Μέχρι εκεί όμως.

Η γνώμη μου είναι ότι πολλά ζευγάρια φοβούνται το "λευκό" διαζύγιο, γιατί ξαναλύνει τον δεμένο τους γάιδαρο.

Φοβούνται μην τους φύγει το έτερο ήμισυ, όταν δεν υπάρχει η διαδικασία ενός διαζυγίου (με ότι αυτό συνεπάγεται) στην μέση.

Κάποτες, στα παλιά τα χρόνια (πριν πάω φαντάρος) έψηνα τους γονείς μου να χωρίσουν τυπικά ("λευκό" διαζύγιο) και να ξαναπαντρευτούν αν ήθελαν μετά, για να κάνω λιγότερο χρόνο στον στρατό. :classic_biggrin:

Είχα και επιχειρήματα ...

"Εδώ θα φανεί αν αγαπιόσαστε, θα αντέξετε δύο χρόνια μαζί, χωρίς τα ""δεσμά" του γάμου?"

'"Δεν έχετε εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλο?""

... και άλλα τέτοια ψαγμένα.

Αλλά φευ, δεν έγινε ποτέ.

Νομίζω από φόβο.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
πλακα-πλακα το'' σαλονι'' μιας και ειναι το λιγοτερο χρηστικο δωματιο στο 95 τοις εκατο των ελληνικων σπιτιων καιρος ειναι να ''ξεχρεωσει '' κι αυτο. ασε που οποιον τον χαλαει να βλεπει μια στρατ κι ενα deluxe reverb διπλα απο τον καναπε......να περασει εξω..!!

 
35894f.jpg

 
 Ωραίες όλες οι "γωνιές" και πολύ ωραίο το θέμα του Yameth...., αλλά ρε παιδιά λυπηθείτε μας. Βλέπω 7-8 "καλές" κιθάρες, πανάκριβα πλήκτρα και ενισχυτές, pc's που πρέπει να πουλήσεις νεφρό (όπως ειπώθηκε αλλού...) για να τα αποκτήσεις και μην πω για τα τύμπανα.... Ζηλεύω γαμώτο!   Το μόνο που με  κρατάει από το να σπάσω το λάπτοπ που έχω μπροστά μου  (λαίμαι τώρα..)  είναι το γνωστό γνωμικό "less is more"...?                                     


Να μη ζηλεύεις καθόλου. Ισχύει το "less is more" σχεδόν σε όλα τα επίπεδα, τουλάχιστον από τις δικές μου εμπειρίες και παρ' όλο που έχει καταστεί πολύ "κλισέ" έκφραση.

Kάποτε είχα 50-70 κιθάρες συγχρόνως, vintage ή "one-offs" από τα CS της Fender ή της Gibson, αλλά και πολλές "απλές". Άλλες σε stands, άλλες σε θήκες, άλλες σε έναν όροφο και άλλες σε άλλον... :classic_biggrin:   Τις περισσότερες τις είχα αγοράσει συνειδητά κυρίως για επενδυτικούς λόγους, αλλά κακά τα ψέματα ήταν και μία καταναλωτική τρέλα.

Είχα φτάσει σε τέτοιο βαθμό καταναλωτικής πόρωσης που είχα μια μηχανή, ακόμα και ένα αυτοκίνητο μέσα σε ένα σαλόνι για να τα χαζεύω... Επειδή ήμουν και είμαι ορκισμένος εργένης, όσες γυναίκες εμπιστευόμουν αρκετά για να τις φέρνω σπίτι νόμιζαν ότι είμαι τρελός μετά το αρχικό σοκ...  :classic_biggrin: Είχα ποστάρει παλαιότερα και μία φωτογραφία αν θυμάμαι καλά.

Μέχρι που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου μία μέρα, όπου και με αφορμή τον ξαφνικό χαμό δύο πολύ καλών φίλων συν κάποια οικογενειακά θέματα, αναθεώρησα πλήρως και κυριολεκτικά σε μία στιγμή αποφάσισα να τα πουλήσω σχεδόν όλα και να κρατήσω ελάχιστα και κυρίως όσα είχαν κάποια συναισθηματική αξία. Και πιο ευτυχισμένος είμαι και έμαθα πάρα πολλά μέσω αυτής της διαδικασίας. :classic_wink:

Πάντως σου εύχομαι να έχεις μία μέρα την οικονομική δυνατότητα να αποκτήσεις ό,τι θέλεις, αλλά τότε μάλλον θα διαπιστώσεις ότι στην ουσία δεν έχεις τίποτα και τα περισσότερα τα οποία θέλουμε είναι ανοησίες. Για να μην παρεξηγηθώ δεν κάνω "μαθήματα ζωής" ούτε τον "έξυπνο" σε κανέναν,  απλά καταθέτω τη δικιά μου εμπειρία, τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο.

Παρεμπιπτόντως, όλες οι "γωνιές" είναι πολύ ωραίες, αλλά για να είμαι απολύτως ειλικρινής μου άρεσε λίγο πιο πολύ αυτή του "blue" γιατί για κάποιο λόγο πάντα το είχα απωθημένο να έμενα σε δωμάτιο-σοφίτα! :classic_biggrin:

 
Kάποτε είχα 50-70 κιθάρες συγχρόνως, vintage ή "one-offs" από τα CS της Fender ή της Gibson, αλλά και πολλές "απλές". Άλλες σε stands, άλλες σε θήκες, άλλες σε έναν όροφο και άλλες σε άλλον... :classic_biggrin:  

είχα μια μηχανή, ακόμα και ένα αυτοκίνητο μέσα σε ένα σαλόνι για να τα χαζεύω...


Πρέπει να έγραφες πολύ, να είχες πολύ μεγάλη καμινάδα στο τζάκι του σπιτιού, και πολύ χοντρό βύσμα στον Άη Βασίλη.

 
... ακόμα και ένα αυτοκίνητο μέσα σε ένα σαλόνι για να τα χαζεύω..
Ελά S9F :classic_biggrin:

Υ,Γ. Δεν είναι κακή ιδέα πάντως.

Αν χωρούσε και στο δικό μου....θα το έβαζα!

966a1b59-de60-4d32-aa04-7c2a3afa8ed5.jpg

 
Kάποτε είχα 50-70 κιθάρες συγχρόνως, vintage ή "one-offs" από τα CS της Fender ή της Gibson, αλλά και πολλές "απλές". Άλλες σε stands, άλλες σε θήκες, άλλες σε έναν όροφο και άλλες σε άλλον... :classic_biggrin:  

....

 είχα μια μηχανή, ακόμα και ένα αυτοκίνητο μέσα σε ένα σαλόνι για να τα χαζεύω...
αυτές ήταν οι μερες ΠΑΣΟΚ.  :classic_biggrin: :classic_biggrin:

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top