Άρα Άλεξ από αυτήν την απάντηση σου συμπέρανα το εξής (μιας που είσαι και σε ηλικία γάμου):
Η ΜΙΑ κιθάρα, αυτή που δε θα αποχωριστείς ποτέ, είναι σαν τη ΜΙΑ γυναίκα που θα μοιραστείς το υπόλοιπο της ζωής σου μαζί της: πρέπει να έχει τα κατάλληλα χαρακτηριστικά που να ταιριάζουν σε σένα, και να την ψάξεις στους σωστούς χώρους!
Πίστεψέ με, καταλαβαίνω απόλυτα τι λες, και προσωπικά είμαι περισσότερο της ποιότητας και της τελειότητας παρά της ποσότητας, σε όλα. Θα σου πω ότι, είμαι πολλά (πολλά) χρόνια μόνος, γιατί δεν τυχαίνει να βρω αυτό που θέλω. Αλλά ας μην πιάσουμε το θέμα, είναι άλλη πολύ πονεμένη ιστορία!
Δε διαφωνώ, απλά πολλοί επαγγελματίες κιθαρίστες που έχουν δεκάδες ή και εκατοντάδες κιθάρες στη συλλογή τους μιλάνε για μια συγκεκριμένη και τη προσφωνούν my main guitar. Η οποία από δίσκο σε δίσκο μπορεί να άλλαζε με την ηλικία και τις μουσικές προτιμήσεις όπως είπατε, αλλά και το ότι πολλοί δένονται με ένα όργανο νομίζω είναι υπαρκτό
Εγω παντως με αυτα τα λεφτα θα επαιρνα 2 μεταχειρισμενες του διχιλιαρου στην μιση τιμη. Οπως και εκανα δηλαδη φετος το καλοκαιρι, που δεν ειχα σκοπο να αγορασω κιθαρα αλλα βρηκα 2 τοσο καλες ευκαιριες που τις χτυπησα
Το ίδιο και με τους ενισχυτές, αν δεν είχα αγοράσει καμια 50ριά πετάλια και δεν είχα αλλάξει άπειρους ενισχυτές & καμπίνες θα μπορούσαν να είχα τον Matchless (απωθημένο) και κάποιους άλλους αντίστοιχης τιμής.
Από τα πιο ωραία απωθημένα που έχω ακούσει να έχει κάποιος...
Από τις πιο ωραίες/συγκινητικές/γιατί-δε-συμβαίνει-και-σε-μένα ιστορίες είναι αυτή του Stevie Ray Vaughan, που δεν είχε λεφτά να αγοράσει καλή κιθάρα, και η τότε σύζυγος του μάζεψε χρήματα μαζί με κάποιους φίλους για να του αγοράσουν μια Strat. Κ αυτός κάθισε στην άκρη του κρεβατιού τους εκείνο το βράδυ και έγραψε το Lenny, αφιερωμένο σε αυτήν.
Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορούμε να πούμε ότι αυτή είναι Η κιθάρα.
Και διαβάζοντας αυτά, θυμήθηκα αυτόν εδώ, που έχει μια κιθάρα (έχει χρησιμοποιήσει και καναδύο ακόμα ελάχιστες φορές) και αυτήν χρησιμοποιεί τα τελευταία 22-23 χρόνια.
Και από ότι λέει, έχει αναπτύξει συζυγική σχέση μαζί της.
@fusiongtr Με αφορμή το σχόλιο σου προηγουμένως, παραθέτω τα λόγια ενός απο τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα one man and his guitar για δεκαετίες.
Snowy White:
Oh, the Gibson Gold-Top, well not too many know this, but I sold my original Gold-Top about five years ago. That’s the one that I had for about forty-five years. I had to sell it, well I felt like I should sell it because I actually got such bad tennis elbow, and had so many problems with my arm and my fingers, that I didn’t play for a long time. For almost a year, I barely played, and I wasn’t playing the Gold-Top at all. And so I sold my Gold-Top because I felt it was the right thing to do. I felt like would help free me up to move on somehow, and keep playing. And so basically, I have been using a PRS guitar, which is short for Paul Reed Smith. It’s a guitar I’ve had for quite a while, I believe PRS gave it to me in 1999. I’ve had it changed around, I’ve had humbuckers put on it, and things like that. It’s funny though, quite honestly, I don’t really understand much about guitars. I don’t really know anything about them. I just play them. [Laughs]. But I used that PRS to do the recordings, and it sounds okay. It’s got a good range of sounds and it’s much lighter than the Les Paul, and when you get to be an old man like me, it’s nice to have a lighter guitar.
I must say, it was a bit strange. It was both good and sad. It felt like the right thing to do, and it still feels that it was the right thing to do. It felt like the time to do it, and while I do miss it, I’m not sorry that I sold it. Yeah, I miss it, but in the end, it’s just a guitar, isn’t it? But after I’d sold it, I’ve gotten another couple of Gold-Tops, and a couple of other guitars. It’s a bit weird because now, I’ve got more guitars than I’ve ever had in my life. For about thirty years, the only instrument I ever carried with me what that original Gibson Gold-Top. And I’ve realized how really great my old one was because my old one used to sing on all the frets. It sang all the way up on every fret, and no matter what, it would stay perfectly in tune. It was a fantastic guitar. And there are some times when I think, “Oh, I wish I could just play it again,” but it’s okay, I’ve moved on. And, you know, the range of sounds I can get from the PRS is great. The PRS is a very versatile guitar, and it’s very light to boot. And as I said, I do have another Gold-Top, which is a copy of my old one that was made by a guy in America, on behalf of a Japanese company that gave it to me. They came along to a gig and they gave me this Gold-Top, and it looks like my old one, only it’s about twenty years younger. It doesn’t sing like my old one, but it’s a lovely guitar. I love the way it looks, so I’m not completely missing a Gold-Top. And sometimes, because it looks so nice, I pick it up and play it.
Ηλία, μου βγάζουν ανάμικτα συναισθήματα τα λόγια του Snowy White.
Μπορεί να λέει ότι δεν το μετάνιωσε, αλλά υποβόσκει έντονα μια γλυκόπικρη νοσταλγία.
Θέλεις από την κιθάρα (παρ' όλο που λέει ότι ήταν απλά μια κιθάρα), θέλεις από το τι σήμαινε γι' αυτόν το ότι αναγκάστηκε να μην μπορεί να έχει μαζί της την σχέση που είχε παλαιότερα (σηματοδότηση ανημπόριας, γηρατιών, κλπ), δεν ξέρω.
έπαιξε πολύ στο animals και στην περιοδεία, αλλά αργότερα πολύ στα project του Waters όπως και άλλοι κιθαρίστες πχ Andy Fairweather Low και EG Smith σχετικά με Wall.
Καλώς ή κακώς έμεινε session και low profile κιθαρίστας, αν και πάντα καλός κιθαρίστας.
έξω υπάρχουν απίστευτοι κιθαρίστες (στην Αγγλία και αλλού) που έμειναν low profile.
Πχ τώρα θυμάμαι Chris Spedding....τι να λέμε τώρα. Πρόσφατα με τον Brian Ferry...
έπαιξε πολύ στο animals και στην περιοδεία, αλλά αργότερα πολύ στα project του Waters όπως και άλλοι κιθαρίστες πχ Andy Fairweather Low και EG Smith σχετικά με Wall.
Καλώς ή κακώς έμεινε session και low profile κιθαρίστας, αν και πάντα καλός κιθαρίστας.
έξω υπάρχουν απίστευτοι κιθαρίστες (στην Αγγλία και αλλού) που έμειναν low profile.
Πχ τώρα θυμάμαι Chris Spedding....τι να λέμε τώρα. Πρόσφατα με τον Brian Ferry...
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας βοηθήσει να εξατομικεύσετε το περιεχόμενο, να προσαρμόσετε την εμπειρία σας και να σας κρατήσει συνδεδεμένους εάν εγγραφείτε.
Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, συναινείτε στη χρήση των cookies από εμάς.
