Ο Θωμάς έχει πάνω από δεκαετία που τιμολογιακά είναι απλά άλλο ένα κατάστημα. Το πλεονέκτημα του είναι ότι έχεις δικαιώμα επιστορφής no questions asked, στην Ελλάδα αυτό δεν υπάρχει. Ο Νάκας έχει τις άτοκες δόσεις και την άμεση επαφή. Μπορείς να δοκιμάσεις όργανα αν και το στοκ είναι περιορισμένο γιατί απευθύνεται στην μικρή τοπική αγορά και απ' ότι έχω καταλάβει πέρα του καταστήματος της Ναυαρίνου το στοκ είναι ακόμα μικρότερο.
Τα χρήματα του τίτλου μπορεί είναι ενδεικτικά αλλά παίζουν σημαντικό ρόλο. Σε ποσό μέχρι 2000€ διαλέγω πάντα μία, την ακριβότερη δηλαδή. Δυστυχώς έχουμε φτάσει μεσαίες σειρές σε μια εταρεία να κοστίζουν 2000€, παράδειγμα η Fender American Proffesional II που αντικατέστησε την American Standard. Υπάρχουν φθηνότερες & ακριβότερες σειρές αλλά η Standard μιας εταρείας είναι η βάση της και αυτή που εγώ θα την κρίνω.
Σε ποσό αρκετά ακριβότερο το πιθανότερο είναι ότι θα έπαιρνα δύο των 3000€ ή 4000€ αν και απωθημένα υπάρχουν που πλησιάζουν extreme ποσά. Τις χρειάζομαι; Όχι, αλλά η κιθάρα για μένα είναι πάθος από την παιδική ηλικία. Δεν με ενδιαφέρει που δεν παίζω live ή δεν βιοπορίζομαι απ΄ το όργανο. Αν είχα την οικονομική δυνατότητα, εννοώ λεφτά για πέταμα όχι να κόβω χρήματα από άλλες πτυχές της ζωής μου, θα το κανα. Θα αγόραζα ακριβές κιθάρες.
Στο θέμα ποιότητας διαφορές υπάρχουν. Έχω ξαναπεί ότι με μια Squier CV ή μια Yamaha Pacifica ηχογραφείς και tourάρεις χωρίς πρόβλημα. Μπορούν να είναι το εργαλείο της δουλειάς σου αλλά το πάθος σου δύσκολα. Όποιος τις βάλει δίπλα με κιθάρες των 2000€ θα καταλάβει διαφορές και αναφέρομαι πρώτα στο πως νιώθεις το όργανο στο χέρι. Αξίζουν τη διαφορά τιμής; Όχι για μένα αλλά και πάλι θα τα δινα αν είχα τα χρήματα.
Τα χρήματα δεν τα χω και γι' αυτό έχω partcasters, Asian copies και μεταχειρισμένες αμερικάνικες. Κοιτάζοντας πίσω τώρα που πλησιάζω τα 50 καταλαβαίνω ότι αν είχα μείνει στη μία που χρειαζόμουν για να παίζω και είχα ένα κιθαριστικό πρόγραμμα αποταμίευσης από την εφηβεία μου θα μπορούσα να είχα τουλάχιστον 4 κιθάρες των 3000€. Το ίδιο και με τους ενισχυτές, αν δεν είχα αγοράσει καμια 50ριά πετάλια και δεν είχα αλλάξει άπειρους ενισχυτές & καμπίνες θα μπορούσαν να είχα τον Matchless (απωθημένο) και κάποιους άλλους αντίστοιχης τιμής. Δεν θα είχα αποκτήσει όμως τις εμπειρίες που με βοήθησαν να κατασταλάξω τι μου κάνει και τι όχι. Επίσης, ποιος στα 16 και στα 20 έχει την υπομονή και τη γνώση για να κάνει τέτοιο πρόγραμμα. Ειδικά στην εποχή του internet που η επόμενη κιθάρα (και οτιδήποτε άλλο) είναι ένα click away.
Το σημαντικότερο για μένα είναι η μουσική να σου διευρύνει τους ορίζοντες. Να ακούς διαφορετικά είδη μουσικής και να παίζεις με διαφορετικά όργανα. Και αν το πάθος σου δε σε αφήνει να πας πέρα π.χ. απ' τη strat τουλάχιστον στις επόμενες strat βάλε διπλούς, βάλε P90's...Filtetrons...Tele κοκ. Προσωπικά μου αρέσουν οι περισσότερες κιθάρες, ακόμα και οι εμπνευσμένες κόπιες. Πέρα του ηχητικού είναι και το αισθητικό μέρος, μου αρέσουν τελείως διαφορετικές κιθάρες. Από τις Parker στις Gretsch στις
Gibson στις BC Rich. Δε θα μπορούσα με τίποτα να έχω ένα τύπο κιθάρας, δηλαδή 10 strat ή 10 tele.
Boredom!