Διαβάζετε τους στίχους των αγγλόφωνων τραγουδιών;

Αν οι στίχοι δεν είναι εύκολα κατανοητοί ξοδεύετε χρόνο να σκεφτείτε/ αναζητήσετε στο internet την ε

  • Ναι - αφιερώνω χρόνο στο να σκεφτώ τι ήθελε να πει ο ποιητής

    Ψήφοι: 13 52.0%
  • Ναι αλλά ψάχνω απευθείας στο google να δω αν υπάρχει έτοιμη ερμηνεία

    Ψήφοι: 3 12.0%
  • Όχι - δεν με ενδιαφέρει να μάθω

    Ψήφοι: 4 16.0%
  • Πλάκα μου κάνεις ρε φίλε; Ποιος έχει χρόνο να ασχοληθεί;

    Ψήφοι: 5 20.0%

  • Σύνολο ψηφοφόρων
    25
Ας μην είμαστε τόσο δογματικοι θα έλεγα εγώ... Ποιος θα επιβάλλει σε ποιον τι θα του αρέσει σε ένα τραγούδι?Αλλος κοιτάει τη μουσική, άλλος τους στίχους, άλλος την ενορχήστρωση, άλλος ακούει μόνο τη κιθάρα, ντραμς, μπάσο κλπ.... Σιγά μη κάτσω να αγχώνομαι σε κάθε κομμάτι, γτ δεν ασχολουμαι με τους στίχους.... Θα μου αρέσει ότι θέλω να μου αρέσει 
Ακου να δεις τωρα αγαπητε noe13. Θα μιλησω με παραδειγματα ??
Οταν ακουω ενα τραγουδι του φιλου μου του Σαμη του Παραγγα ?, με στιχους του ποιητη Αντριου του κουλτουριαρη, μετα απο 5 δευτερα κλεινω το πικ απ και σπαω και τη βελονα για να μην ξανακουσω ποτε αλλο τραγουδι (Σαμη μην το περνεις προσωπικα...πλακα κανω). Οταν ομως ακουω το cocaine του JJ Cale (που μην φανταζεσαι παπαριες λενε οι στιχοι του) κατι με πιανει και το βαζω 48 φορες σερι. (παραθετω και απο κατω την καλυτερη εκτελεση του κομματιου αυτου....κατ εμε παντα)
Αρα λοιπον η μουσικη ειναι που συναρπαζει εναν....ας πουμε....μουσικο, και οχι οι στιχοι.
Μην μασας, αυτη ειναι η δουλεια του τρολ εδω, να κανει τρολ.
 



ΥΓ
Μανε ξου, λυσε μου σε παρακαλω μια απορια.
Στο θεμα εκεινου του φουκαρα του σαρανταρη που ηθελε να αλλαξει δασκαλο για να μαθει καλη κιθαρα εκανες 48 ποστ εκ των οποιων περιπου τα 40 ητο σενδονια.
Αυτα τα σεντονια ταχεις ετοιμα και αλλαζοντας ονοματα και αριθμους τα κανεις paste, η καθεσαι και τα γραφεις σε πραγματικο χρονο???. Γιατι αν γινεται το δευτερο εχεις ολο το τριημερο που εσυ γραφεις. Δεν βαριεσαι????!!!!
 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
14 λεπτά πριν, ThomasSot είπε

Ακου να δεις τωρα αγαπητε noe13. Θα μιλησω με παραδειγματα ??
Οταν ακουω ενα τραγουδι του φιλου μου του Σαμη του Παραγγα ?, με στιχους του ποιητη Αντριου του κουλτουριαρη, μετα απο 5 δευτερα κλεινω το πικ απ και σπαω και τη βελονα για να μην ξανακουσω ποτε αλλο τραγουδι (Σαμη μην το περνεις προσωπικα...πλακα κανω). Οταν ομως ακουω το cocaine του JJ Cale (που μην φανταζεσαι παπαριες λενε οι στιχοι του) κατι με πιανει και το βαζω 48 φορες σερι. (παραθετω και απο κατω την καλυτερη εκτελεση του κομματιου αυτου....κατ εμε παντα)
Αρα λοιπον η μουσικη ειναι που συναρπαζει εναν....ας πουμε....μουσικο, και οχι οι στιχοι.
Μην μασας, αυτη ειναι η δουλεια του τρολ εδω, να κανει τρολ.
 




Δεν έχεις τίποτα καλύτερο να κάνεις απο το να προκαλείς?

 
Το είχαμε ξανασυζητήσει πρόσφατα το θέμα των στίχων. Προσωπικά εμμένω στην άποψή μου ότι ακόμα και αν το νόημα των στίχων είναι ανοησίες, συμπληρώνουν το τραγούδι άρρηκτα. Π.χ. αν πάρεις τους στίχους της δισκογραφίας των AC/DC, μόνο να γελάσεις από τη βλακεία θα καταφέρεις. Παρόλα αυτά, μαζί με τη μουσική, το πράγμα δένει αλλιώς.

Και φυσικά, υπάρχουν πάμπολλά γκρουπς/τραγουδοποιοί, των οποίων η στιχουργική είναι σε τόσο υψηλό επίπεδο που μπορεί να επισκιάζει ακόμα και την πολύ καλή μουσική των κομματιών τους. Και είναι πραγματικά σημαντική απώλεια για όποιον δεν κάνει τον κόπο να τους ακούσει/διαβάσει.
Ακόμη κι αυτή η "βλακεία" των AC/DC, όμως, είναι στοχευμένη και άρτια υλοποιημένη με double entendres και λογοπαίγνια, ώστε όπως λες να "δένει το πράγμα", άρα πάλι μιλάμε για καλό στίχο. (btw θεωρώ τον Bon Scott κορυφαίο r'n'r στιχουργό, κάτι σαν ποιητή του δρόμου)

Στη δεύτερη κατηγορία σίγουρα ανήκει ο Bob Dylan, που θες για κάθε τραγούδι να ανοίξεις 53 βιβλία και εγκυκλοπαίδιες και ζήτημα αν πιάσεις τις μισές αναφορές και νοήματα.

Προσωπικά, το πρώτο που κάνει κλικ σε ένα τραγούδι είναι η μουσική, αλλα αν ο στίχος δεν είναι αντάξιος (δεν χρειάζεται να είναι υψηλή ποίηση, αλλά καλοφτιαγμένος και να εξυπηρετεί το σκοπό της μουσικής) τελικά δεν θα μου μείνει. Όταν μια καλή μουσική συνδυάζεται με καλό στίχο, σίγουρα το αποτέλεσμα ανεβαίνει επίπεδο.

 
Δεν έχεις τίποτα καλύτερο να κάνεις απο το να προκαλείς?
Έλα με ντε .. αυτό σκεφτόμουν. Κ αυτή τη φορά είναι χωρίς καν προσωπικη διένεξη με κάποιον ...

 
 Μιλησε λοιπον για δικαιωμα στην αγνοια.


Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα,φίλε μου.Η έννοια του δικαιώματος προϋποθέτει αυτή της επιλογής.

Δεν έχω γνωρίσει ακόμη κάποιον που έχει επιλέξει την ασχετοσύνη συνειδητά.

 
Απλώς ενοχλούμαι ιδιαίτερα όταν κάποιος επιχειρεί να διαφημίσει μία ανάπηρη θέση (του/της) σαν... πλεονέκτημα. Από που-και-ως-που το να μην ξέρεις κάτι (π.χ. οι λέξεις ενός τραγουδιού που ακούνε) είναι καλύτερο από το... να ξέρεις; Σε ποιο σύμπαν ή άγνοια και η γνώση είναι συγκρίσιμα πράγματα; Στο ελληναράδικο ασυνείδητο;

Σαν κάτι γιαγιάδες που είναι υπερ-θρήσκες αλλά δεν ξέρουν καν πόσα είναι τα Ευαγγέλια και βέβαια δεν ξέρουν καν αρκετά ελληνικά ώστε να παρακολουθήσουν τα εκκλησιαστικά δρώμενα στα οποία συμμετέχουν...
Εγω προκαλω??? Ο παραπανω δεν προκαλει???

 
Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα,φίλε μου.Η έννοια του δικαιώματος προϋποθέτει αυτή της επιλογής.

Δεν έχω γνωρίσει ακόμη κάποιον που έχει επιλέξει την ασχετοσύνη συνειδητά.


Εγώ πάλι έρχομαι κάθε μέρα σε επαφή με αυτό το φαινόμενο.

Λέει ο άλλος καθισμένος μπροστά στον υπολογιστή "ρε συ, τι είναι αυτό το μήνυμα που μου πέταξε εδώ? Για έλα να το φτιάξεις".

Πας εσύ, "κάτσε να σου δείξω τι είναι έτσι ώστε αν στο ξαναπετάξει να ξέρεις τι να κάνεις".

Και σου απαντάει "εγώ δεν ξέρω απ' αυτά, δεν θα το καταλάβω, αν το ξαναπετάξει θα σε φωνάξω".

"Βρε απλό είναι, κάτσε να στο δείξω".

"Όχι δεν θέλω".

 
Εγώ πάλι έρχομαι κάθε μέρα σε επαφή με αυτό το φαινόμενο.

Λέει ο άλλος καθισμένος μπροστά στον υπολογιστή "ρε συ, τι είναι αυτό το μήνυμα που μου πέταξε εδώ? Για έλα να το φτιάξεις".

Πας εσύ, "κάτσε να σου δείξω τι είναι έτσι ώστε αν στο ξαναπετάξει να ξέρεις τι να κάνεις".

Και σου απαντάει "εγώ δεν ξέρω απ' αυτά, δεν θα το καταλάβω, αν το ξαναπετάξει θα σε φωνάξω".

"Βρε απλό είναι, κάτσε να στο δείξω".

"Όχι δεν θέλω".
Ναι, υπάρχει αυτό. Όσο δεν καταλήγουμε στο εγώ που ξέρω είμαι άνθρωπος κι αυτός που δεν ξέρει, η δε θέλει να μάθει υπάνθρωπος, όλα καλά. (Για μενα)

 
Στη δεύτερη κατηγορία σίγουρα ανήκει ο Bob Dylan, που θες για κάθε τραγούδι να ανοίξεις 53 βιβλία και εγκυκλοπαίδιες και ζήτημα αν πιάσεις τις μισές αναφορές και νοήματα.


Συμφωνούμε με τα υπόλοιπα που λες αλλά όχι με το παραπάνω. Ο Ντύλαν κι αν είναι ποιητής του δρόμου. Σε σχέση με την τεράστια παραγωγή του, λίγα είναι τα κομμάτια του που προκειμένου να καταλάβει κανείς τι εννοεί, πρέπει να έχει κάνει "δουλειά".

 
Συμφωνούμε με τα υπόλοιπα που λες αλλά όχι με το παραπάνω. Ο Ντύλαν κι αν είναι ποιητής του δρόμου. Σε σχέση με την τεράστια παραγωγή του, λίγα είναι τα κομμάτια του που προκειμένου να καταλάβει κανείς τι εννοεί, πρέπει να έχει κάνει "δουλειά".


Στους στίχους του υπάρχουν αναφορές από Βίβλο, Όμηρο, Οβίδιο, Shakespeare, μέχρι underground ποιητές του Αμερικανικού Εμφυλίου, Ιάπωνες νοβελίστες, ό,τι θες.. Και φυσικά από όλη τη μπλουζ, φολκ, ρ΄ν'ρ κουλτούρα.. Και όλα αυτά από το 1962 ακόμη και μέχρι τον πιο πρόσφατο (εξαιρετικό) δίσκο του, που τον έβγαλε κοντά στα 80. Δεν θεωρώ ότι πήρε άδικα το Νόμπελ. Φυσικά αν τον έχεις ψάξει και δε σου λέει κάτι, δεν θα σε πείσω για το αντίθετο!

 
Εγώ πάλι έρχομαι κάθε μέρα σε επαφή με αυτό το φαινόμενο.

Λέει ο άλλος καθισμένος μπροστά στον υπολογιστή "ρε συ, τι είναι αυτό το μήνυμα που μου πέταξε εδώ? Για έλα να το φτιάξεις".

Πας εσύ, "κάτσε να σου δείξω τι είναι έτσι ώστε αν στο ξαναπετάξει να ξέρεις τι να κάνεις".

Και σου απαντάει "εγώ δεν ξέρω απ' αυτά, δεν θα το καταλάβω, αν το ξαναπετάξει θα σε φωνάξω".

"Βρε απλό είναι, κάτσε να στο δείξω".

"Όχι δεν θέλω".


Δεν λέμε κάτι διαφορετικό.Σκέψου το.

Ο τύπος είναι απλά τεμπέλης.Ετσι είναι φτιαγμένος και δεν μπορεί να κάνει τίποτα για αυτό.

Ναι, υπάρχει αυτό. Όσο δεν καταλήγουμε στο εγώ που ξέρω είμαι άνθρωπος κι αυτός που δεν ξέρει, η δε θέλει να μάθει υπάνθρωπος, όλα καλά. (Για μενα)


Ελπίζω να μην κινηθούμε στο πλαίσιο "όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι"...

Είναι τόσο ξεπερασμένο και θλιβερό.

 
Ελπίζω να μην κινηθούμε στο πλαίσιο "όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι"...
Μα όλοι οι άνθρωποι υποτίθεται ότι είναι ίσοι. Συνταγματικά. Τώρα αν έχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια αξία... Όχι, δεν έχουν. Αν η ικανότητα σε κάποιον τομέα της ζωής έχει περισσότερο βάρος από την ικανότητα σε άλλον τομέα της ζωής, ακόμα δυσκολότερη συζήτηση. Να κάνουμε αυτή τη συζήτηση περί αξίας σαν να είμαστε οι τρεις κριτές του άδη... όχι ευχαριστώ.

 
Ο τύπος είναι απλά τεμπέλης.Ετσι είναι φτιαγμένος και δεν μπορεί να κάνει τίποτα για αυτό.


Δεν συμφωνώ.

Ο τύπος είναι εργατικότατος κατά τα άλλα.

Και δουλεύει πολύ και είναι υπεύθυνος στην δουλειά του.

Η δουλειά του βέβαια δεν είναι οι υπολογιστές.

 
Δεν συμφωνώ.

Ο τύπος είναι εργατικότατος κατά τα άλλα.

Και δουλεύει πολύ και είναι υπεύθυνος στην δουλειά του.

Η δουλειά του βέβαια δεν είναι οι υπολογιστές.
Φυσικά και δεν συμφωνείς.

Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τις ίδιες δεξιότητες ούτε την ίδια αντίληψη για όλα τα θέματα.

Νεαρός δικηγόρος αισθανόμουν περίεργα να πάρω λεφτά για κάτι που ήταν εξαιρετικά απλό....για εμένα.

Δεν αντιλαμβανομουν ότι ο άλλος με πλήρωνε με χαρά διότι ήταν εξαιρετικά δύσκολο για αυτόν και κοιμότανε ήσυχος που του το έκανα εγώ.

Δεν είναι όλοι για όλα ούτε μπορούμε να τα κάνουμε όλα μόνοι μας.

 
Δεν είναι όλοι για όλα ούτε μπορούμε να τα κάνουμε όλα μόνοι μας.


Καλά αυτό που λες είναι αυτονόητο, αλλά δεν μιλάω για κάτι εξειδικευμένο.

Η διαφορά είναι στην επιθυμία να μάθεις κάτι που μπορεί να είναι απλό και σε διευκολύνει στην καθημερινότητά σου, αλλά είναι έξω από τον τομέα ενδιαφέροντος/ειδικότητα με την οποία ασχολείσαι.

Άλλος μπορεί να φωνάξει ηλεκτρολόγο για να του αλλάξει τις λάμπες.

Είτε γιατί δεν ενδιαφέρεται να το μάθει, είτε γιατί σκέφτεται ότι δεν είναι η δουλειά του, είτε γιατί έχει συνηθίσει να φωνάζει τον "ειδικό" για κάθε τι (κι ας μην χρειάζεται ειδικός), είτε γιατί δεν θέλει να ασχοληθεί και προτιμάει να το βρίσκει έτοιμο.

Αυτό δεν τον κάνει τεμπέλη, μπορεί στην δουλειά του να είναι εργατικότατος.

Είναι θέμα νοοτροπίας.

Πχ έχουν γράψει εδώ κάποια παιδιά, ότι πάνε την κιθάρα τους σε τεχνικό για να τους αλλάξει χορδές.

 
Δεν συμφωνώ.

Ο τύπος είναι εργατικότατος κατά τα άλλα.

Και δουλεύει πολύ και είναι υπεύθυνος στην δουλειά του.

Η δουλειά του βέβαια δεν είναι οι υπολογιστές.


Σου έβαλα και τη φατσούλα.Καλά να πάθεις.

Πώς γίνεται ένας εργατικότατος και πολύ υπεύθυνος να αρνείται να μάθει κάτι απλό,το οποίο θα γλιτώσει χρόνο από δύο ανθρώπους ταυτόχρονα;

Να ζητήσω εδώ ένα συγγνώμη από τον  ΟΡ για τον εκτροχιασμό.

 
Καλά αυτό που λες είναι αυτονόητο, αλλά δεν μιλάω για κάτι εξειδικευμένο.

Η διαφορά είναι στην επιθυμία να μάθεις κάτι που μπορεί να είναι απλό και σε διευκολύνει στην καθημερινότητά σου, αλλά είναι έξω από τον τομέα ενδιαφέροντος/ειδικότητα με την οποία ασχολείσαι.
Αυτό προσπαθώ να σου πώ.

Το τί είναι "απλό" ΔΕΝ είναι αντικειμενικό.

Και όταν μιλάω για νεαρός δικηγόρος , δεν αναφέρομαι σε καμία αγωγή σουπερ ...... ξέρω γω '"Μέμψη Αστόργου Δωρεάς" ή για "Παυλιανή αγωγή".

Μιλάω για μιά αίτηση απλή (ναι τους ήταν δύσκολο να την κάνουν μόνοι τους).

Όταν έκανα την μετακόμιση , το πρώτο δωμάτιο που τελείωσα ήταν η Βιβλιοθήκη.

Μιλάμε για πολλλλάαααα βίβλια, τόμους......βαριά και ασήκωτα.....τα οποία (κυρίως για να μην χάσω τον μπουσουλα) , τα μετεφερα εγώ...μόνος μου...... ΟΛΑ........και μου έφυγε η πίστη....και από το βάρος και από το καθάρισμα.

Όταν ήρθαν οι υδραυλικοι για να τελειώσουν τα είδαν...... και με έκπληξη στα μάτια όλοι είπαν τό ίδιο: "Καλά όλα αυτά τα διάβασες; "

Και τους απάντησα , "Καλά όλα αυτά τα ΚΟΥΒΑΛΗΣΑ, το ότι τα διάβασα σας έκανε εντύπωση".

Και μου λένε , "το κουβάλημα δεν είναι τίποτα".

Μιλάμε για "ανάγνωση" και για "κουβάλημα", δυο απλές διαδικασίες,

Αλλους τους τρομάζει το πρώτο, άλλους το δεύτερο.

Εγώ είμαι ατρόμητος ?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
1. Αλλους τους τρομάζει το πρώτο, άλλους το δεύτερο.

2. Εγώ είμαι ατρόμητος ?


1. Αυτό ακριβώς είναι το point μου, ΑΚΡΙΒΩΣ όμως!!! Όπως τα λες είναι.

2. Εγώ είμαι ΑΕΚ.

Πώς γίνεται ένας εργατικότατος και πολύ υπεύθυνος να αρνείται να μάθει κάτι απλό,το οποίο θα γλιτώσει χρόνο από δύο ανθρώπους ταυτόχρονα;


Είναι αυτό που λέει ο LK παρακάτω.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Εγω προκαλω??? Ο παραπανω δεν προκαλει???
Πίστευα ότι τα μέλη που κυκλοφοράνε με λυμένο ζωνάρι, αναγνωρίζει το ένα το άλλο..?

Το θέμα δεν είναι τι λέει κάποιος.

Αλλά ποιος το λέει..

Eδώ πέρασε στα ψιλά αυτό:

Η κακή σχέση του έλληνα ροκ τραγουδοποιού με τους στίχους είναι ένας από τους διαρκείς λόγους που δεν αποκτήσαμε ποτέ ροκ σκηνή π.χ. και για θλιβερές προσπάθειες δημιουργίας αγγλόφωνου ροκ τραγουδιού από έλληνες μουσικούς, όπου συνήθως γελάνε και οι γομολάστιχες.


Τώρα δεν αναγνωρίζει ο trolley την ύπαρξη ελληνικής ροκ σκηνής και χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι...

Κατά τα άλλα, το θέμα είναι υποκειμενικό.

Προσωπικά πάντα εξέταζα σε βάθος το στίχο, θεωρώ πως είναι αναπόσπαστο στοιχείο του δημιουργήματος.

Ξέρω όμως και πολλούς που δεν τον λαμβάνουν υπόψιν, δικαίωμά τους..

Πάντως με μια αναδρομή σε αγαπημένες μπάντες και τραγούδια, μπορεί να δει  κάποιος αν δίνει βαρύτητα στο στίχο ή όχι.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top